მკურნალობის ალგორითმი

მიაქციეთ ყურადღება, რომ ფორმულა/შეყვანის გზა და დოზა შეიძლება განსხვავებული იყოს მედიკამენტების დასახელების და ბრენდის, ფორმულარის ან გეოგრაფიული ადგილმდებარეობის მიხედვით. მკურნალობის შესახებ რეკომენდაციები სპეციფიკურია პაციენტის ჯგუფების მიხედვით: იხილეთ გაფრთხილება

საწყისი

მოზრდილები, სავარაუდო ადრეული ინფექციით ან პაციენტების პარტნიორები დადასტურებული ინფექციით

1-ლი რიგის – ემპირიული ანტიბიოტიკების განხილვა

Back
საწყისი
|
მოზრდილები, სავარაუდო ადრეული ინფექციით ან პაციენტების პარტნიორები დადასტურებული ინფექციით
1-ლი რიგის – 

ემპირიული ანტიბიოტიკების განხილვა

ემპირიული თერაპიის გამოყენება შესაძლებელია იმ პირებში, რომელთაც სავარაუდოდ ადრეული ინფექცია აქვთ (გამონაყარი ან წყლულები), სანამ სეროლოგიური შედეგები იქნება ხელმისაწვდომი. ემპირული მკურნალობა შესაძლოა შესაბამისი იყოს, თუ არსებობს ეჭვის განმეორებების შესახებ. ემპირული თერაპიის (შესაბამისი თერაპია) სარგებელი და რისკები (პოტენციურად არასაჭირო მკურნალობა) უნდა განიხილებოდეს პაციენტთან ერთად.

გამოიყენება კუნთშიდა ბენზათინ ბენზილპენიცილინი, როგორც ერთჯერადი დოზა. თუ პაციენტი ალერგიულია პენიცილინზე და ორსულად არ არის, შესაძლებელია დოქსიციკლინის პირველი რიგის თერაპიად გამოყენება.

აუცილებელია დადასტურებული სიფილისის მქონე პაციენტების სქესობრივი პარტნიორების სკრინინგი და ემპირიული მკურნალობა, თუ პრობლემატურია დაბრუნება კლინიკაში.

პირველადი პარამეტრები

ბენზატინ ბენზილპენიცილინი: 1.8 გ კუნთშიდა ინექცია, ერთჯერადი დოზა

მეორეული ვარიანტები

დოქსოციკლინი: 100 მგ პერორალურად დღეში ორჯერ 14 დღის განმავლობაში

მწვავე

მოზრდილები, ნეიროსიფილისის გარეშე

1-ლი რიგის – კუნთშიდა ბენზათინ ბენზილპენიცილინი

Back
მწვავე
|
მოზრდილები, ნეიროსიფილისის გარეშე
|
პენიცილინზე ალერგიის გარეშე
1-ლი რიგის – 

კუნთშიდა ბენზათინ ბენზილპენიცილინი

პირველი რიგის თერაპია პირველადი, მეორეული და ადრეული ლატენტური სიფილისისთვის (ნეიროსიფილისის გარეშე) არის ბენზათინ პენიცილინი კუნთებში ერთჯერადი დოზოს სახით.[8] გაითვალისწინეთ, რომ დოზა შეიძლება გაიყოს და შევიყვანოთ ორ განსაზღვრულ საინექციო ადგილზე.

გვიანი ლატენტური და მესამეული (ღრძილების, გულ-სისხლძარღვთა, ფსიქიატრიული გამოვლინებები, გვიანი ნეიროსიფილისი) სიფილისის პირველი რიგის მკურნალობა ცერებროსპინალური სითხის (CSF) ნორმალური გამოკვლევით არის ინტრამუსკულარული ბენზათინ ბენზილპენიცილინი (კვირაში ერთხელ 3 კვირის განმავლობაში).

ყველა პაციენტს, რომლებსაც აქვთ მესამეული სიფილისი, მკურნალობის დაწყებამდე უნდა გაიარონ ცერებროსპინალური სითხის გამოკვლევა. პაციენტები CSF-ის პათოლოგიური შედეგებით უნდა მკურნალობდნენ ნეიროსიფილისის სქემით.[8]

ორსულმა ქალებმა უნდა მიიღონ პენიცილინზე დაფუძნებული მკურნალობა სიფილისის სტადიის მიხედვით. პირველადი, მეორადი ან ადრეული ლატენტური სიფილისით დაავადებული ორსული ქალებისთვის, გარკვეული მტკიცებულებები ვარაუდობენ, რომ ბენზათინ ბენზილპენიცილინის ორი ინექციის შეყვანამ შეიძლება ხელი შეუწყოს თანდაყოლილი სიფილისის პრევენციას. გვიანი ლატენტური ან მესამეული სიფილისის მქონე ორსულებმა CSF ნორმალური გამოკვლევით უნდა მიიღონ ბენზათინ ბენზილპენიცილინის ინტრამუსკულური ინექცია არაორსული პირებისთვის ინსტრუქციის შესაბამისად.[8]

ექიმების უმეტესობა აივ-დადებით და აივ-უარყოფით პაციენტებს იდენტური პენიცილინის რეჟიმებით მკურნალობს, სიფილისის სტადიის მიხედვით.[8]

გულსისხლძარღვთა სისტემის სიფილისის დროს, ანტიბიოტიკოთერაპია ვერ ახდენს გულსისხლძარღვთა დაავადების შექცევას. დაავადება შესაძლოა პროგრესირებდეს მკურნალობის შემდეგაც. რეკომენდებულია კონსულტაცია კარდიოლოგთან.

პირველადი პარამეტრები

ბენზატინ ბენზილპენიცილინი: პირველადი/მეორადი/ადრეული ლატენტური სიფილისი (არაორსული): 1,8 გ ინტრამუსკულარულად ერთჯერადი დოზის სახით; პირველადი/მეორადი/ადრეული ლატენტური სიფილისი (ორსული): 1,8გრ ინტრამუსკულარულად ერთჯერადი დოზა, შეიძლება განმეორდეს 1 კვირაში; გვიანი ლატენტური / მესამეული სიფილისი ცერებროსპინალური სითხის ნორმალური გამოკვლევით: 1,8 გ ინტრამუსკულურად კვირაში ერთხელ 3 კვირის განმავლობაში

განიხილე – პრენდიზოლონი

Back
მწვავე
|
მოზრდილები, ნეიროსიფილისის გარეშე
|
პენიცილინზე ალერგიის გარეშე
განიხილე – 

პრენდიზოლონი

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

კორტიკოსტეროიდებით მკურნალობა უნდა დაინიშნოს ჯარიშ-ჰერქსჰეიმერის რეაქციის რისკის მინიმალიზაციისთვის გულსისხლძარღვთა სიფილისის მქონე პაციენტებში.[4]თუმცა, ეფექტურობა გაურკვეველია და ზოგიერთ ქვეყანაში რუტინული გამოყენებისთვის რეკომენდებული არ არის.

ჯარიშ-ჰერქსჰეიმერის რეაქცია მწვავე ფებრილური დაავადებაა, რომელიც შესაძლოა გამოვლინდეს სიფილისის მიმართ ანტიბიოტიკოთერაპიის დაწყებიდან 24 სთ-ში. სიმპტომებს მიეკუთვნება მწვავე ცხელება, თავის ტკივილი და მიალგია, რაც ძირითადად გვხვდება ადრეული სიფილისის დროს.[8] 

პირველადი პარამეტრები

პრენდიზოლონი: 40-60 მგ პერორალურად, დღეში ერთხელ 3 დღის განმავლობაში; დაიწყეთ პენიცილინამდე 24 საათით ადრე

1-ლი რიგის – პერორალური დოქსიციკლინი

Back
მწვავე
|
მოზრდილები, ნეიროსიფილისის გარეშე
|
პენიცილინზე ალერგიის შემთხვევაში: არა-ორსული
1-ლი რიგის – 

პერორალური დოქსიციკლინი

თუ პაციენტი ალერგიულია პენიცილინზე, პირველი რიგის თერაპია არა-ორსულ პაციენტებში არის პერორალური დოქსიციკლინი.

პაციენტის დამყოლობა მკურნალობაზე გავლენას იქონიებს მკურნალობის შედეგებზე, თუ გამოიყენება პერორალური თერაპია.

თუ პაციენტს აქვს ალერგია პენიცილინზე, პირველადი ან მეორეული სიფილისი და აივ კოინფექცია, მან უნდა მიიღოს ანტიბიოტიკოთერაპია როგორც ეს რეკომენდებულია პენიცილინზე ალერგიულ, აივ-უარყოფითი პაციენტებისათვის.[8]

გულსისხლძარღვთა სისტემის სიფილისის დროს, ანტიბიოტიკოთერაპია ვერ ახდენს გულსისხლძარღვთა დაავადების შექცევას. დაავადება შესაძლოა პროგრესირებდეს მკურნალობის შემდეგაც. რეკომენდებულია კონსულტაცია კარდიოლოგთან.

პირველადი პარამეტრები

დოქსოციკლინი: 100 მგ პერორალურად 2-ჯერ დღეში 14 დღის განმავლობაში (პირველადი/მეორადი/ადრეული ლატენტური სიფილისი) ან 28 დღე (გვიანი ლატენტური/მესამე სიფილისი ცერებროსპინალური სითხის ნორმალური გამოკვლევით)

განიხილე – პრენდიზოლონი

Back
მწვავე
|
მოზრდილები, ნეიროსიფილისის გარეშე
|
პენიცილინზე ალერგიის შემთხვევაში: არა-ორსული
განიხილე – 

პრენდიზოლონი

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

კორტიკოსტეროიდებით მკურნალობა უნდა დაინიშნოს ჯარიშ-ჰერქსჰეიმერის რეაქციის რისკის მინიმალიზაციისთვის გულსისხლძარღვთა სიფილისის მქონე პაციენტებში.[4]თუმცა, ეფექტურობა გაურკვეველია და ზოგიერთ ქვეყანაში რუტინული გამოყენებისთვის რეკომენდებული არ არის.

ჯარიშ-ჰერქსჰეიმერის რეაქცია მწვავე ფებრილური დაავადებაა, რომელიც შესაძლოა გამოვლინდეს სიფილისის მიმართ ანტიბიოტიკოთერაპიის დაწყებიდან 24 სთ-ში. სიმპტომებს მიეკუთვნება მწვავე ცხელება, თავის ტკივილი და მიალგია, რაც ძირითადად გვხვდება ადრეული სიფილისის დროს.[8] 

პირველადი პარამეტრები

პრენდიზოლონი: 40-60 მგ პერორალურად, დღეში ერთხელ 3 დღის განმავლობაში; დაიწყეთ დოქსიციკლინამდე 24 საათით ადრე

1-ლი რიგის – დესენსიტიზაცია

Back
მწვავე
|
მოზრდილები, ნეიროსიფილისის გარეშე
|
პენიცილინზე ალერგია: ორსულები
1-ლი რიგის – 

დესენსიტიზაცია

პენიცილინზე დესენსიტიზაცია რეკომენდებულია ყველა პაციენტისთვის ორსულობის დროს. მტკიცებულება არა-პენიცილინის რეჟიმების გამოყენების შესახებ შედარებით სუსტია.[8] 

პენიცილინზე კანის ალერგიის ტესტი გამოავლენს მაღალი რისკის პაციენტებს. გამოყენებული კანის რეაგენტები უნდა მოიცავდეს ძირითად და მცირე ალერგენებს.[95] თუ პაციენტს კანის ტესტი უარყოფითი აქვს, შესაძლებელია პენიცილინის თერაპიის დაწყება. თუმცა, ზოგიერთი ექიმი ატარებს დესენსიტიზაციას კანის ტესტირების გარეშე, განსაკუთრებით მაშინ, როდესაც ძირითადი და მცირე ალერგენების რეაგენტები პენიცილინის ალერგიის დასადგენად ხელმისაწვდომი არ არის.

მწვავე დესენსიტიზაცია შეიძლება ჩატარდეს ერთ-ერთ დეტერმინანტზე დადებითი კანის სინჯის მქონე პაციენტებში. პროცედურა ტარდება კლინიკის პირობებში. შეიძლება ჩატარდეს პერორალური ან ინტრავენური დესენსიტიზაცია. პროცედურა ძირითადად სრულდება 4 საათში, პენიცილინის პირველი დოზის შემდეგ.[96]

პლიუს – პოსტ-დესენსიტიზაციური კუნთშიდა ბენზათინ ბენზილპენიცილინი

Back
მწვავე
|
მოზრდილები, ნეიროსიფილისის გარეშე
|
პენიცილინზე ალერგია: ორსულები
პლიუს – 

პოსტ-დესენსიტიზაციური კუნთშიდა ბენზათინ ბენზილპენიცილინი

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

დესენსიტიზაცია ძირითადად სრულდება 4 საათში, რის შემდეგაც პენიცილინის პირველი დოზა მიიღება.[96]

ორსულმა ქალებმა უნდა მიიღონ პენიცილინზე დაფუძნებული მკურნალობა, სიფილისის სტადიის მიხედვით. პირველადი, მეორადი ან ადრეული ლატენტური სიფილისით დაავადებული ორსული ქალებისთვის, გარკვეული მტკიცებულებები ვარაუდობენ, რომ ბენზათინ ბენზილპენიცილინის ორი ინექციის შეყვანამ შეიძლება ხელი შეუწყოს თანდაყოლილი სიფილისის პრევენციას. გვიანი ლატენტური ან მესამეული სიფილისით ორსულებმა ცერებროსპინალური სითხის ნორმალური გამოკვლევით უნდა მიიღონ ბენზათინ ბენზილპენიცილინის ინტრამუსკულური ინექცია არაორსული პირებისთვის ინსტრუქციის შესაბამისად.[8]

გულსისხლძარღვთა სისტემის სიფილისის დროს, ანტიბიოტიკოთერაპია ვერ ახდენს გულსისხლძარღვთა დაავადების შექცევას. დაავადება შესაძლოა პროგრესირებდეს მკურნალობის შემდეგაც. რეკომენდებულია კონსულტაცია კარდიოლოგთან.

პირველადი პარამეტრები

ბენზატინ ბენზილპენიცილინი: პირველადი/მეორადი/ადრეული ლატენტური სიფილისი: 1,8გრ ინტრამუსკულურად ერთჯერადი დოზა, შეიძლება განმეორდეს 1 კვირაში; გვიანი ლატენტური / მესამეული სიფილისი ცერებროსპინალური სითხის ნორმალური გამოკვლევით: 1,8 გ ინტრამუსკულურად კვირაში ერთხელ 3 კვირის განმავლობაში

მოზრდილები, ნეიროსიფილისით

1-ლი რიგის – ინტრავენური წყალში ხსნადი ბენზილპენიცილინი

Back
მწვავე
|
მოზრდილები, ნეიროსიფილისით
|
პენიცილინზე ალერგიის გარეშე
1-ლი რიგის – 

ინტრავენური წყალში ხსნადი ბენზილპენიცილინი

ცენტრალური ნერვული სისტემის ჩართულობა შეიძლება გამოვლინდეს სიფილისის ნებისმიერ სტადიაზე და ვარირებს უსიმპტომო მენინგიალური ჩართულობიდან დემენციასა და სენსორულ ნეიროპათიამდე.[20] ნეიროსიფილისის პირველი რიგის თერაპია არის ინტრავენური, წყალში ხსნადი ბენზილპენიცილინი.[8]

ორსულმა ქალებმა უნდა მიიღონ პენიცილინზე დაფუძნებული მკურნალობა, სიფილისის სტადიის მიხედვით.

ექიმების უმეტესობა აივ-დადებით და აივ-უარყოფით პაციენტებს იდენტური პენიცილინის რეჟიმებით მკურნალობს, სიფილისის სტადიის მიხედვით.[8]

პირველადი პარამეტრები

ნატრიუმ ბენზილპენიცილინი: 10,8-დან 14,4 გ/დღეში ინტრავენურად, გაყოფილი დოზებით ყოველ 4 საათში 10-14 დღის განმავლობაში

განიხილე – შემდგომი კუნთშიდა ბენზათინ ბენზილპენიცილინი

Back
მწვავე
|
მოზრდილები, ნეიროსიფილისით
|
პენიცილინზე ალერგიის გარეშე
განიხილე – 

შემდგომი კუნთშიდა ბენზათინ ბენზილპენიცილინი

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

ზოგიერთი სპეციალისტი ასევე იყენებს ბენზათინ ბენზილპენიცილინს კვირაში ერთხელ, 3 კვირამდე პერიოდში, ნეიროსიფილისის ინტრავენური წყალში ხსნადი ბენზილპენიცილინის რეჟიმის შემდეგ.

ამ მიდგომით უზრუნველყოფილია მკურნალობის ხანგრძლივობის შესაბამისობა მოგვიანებითი სიფილისის მდგომარეობასთან, ნეიროსიფილისის არარსებობის დროს..[8]

პირველადი პარამეტრები

ბენზატინ ბენზილპენიცილინი: 1,8გრ ინტრამუსკულარულად კვირაში ერთხელ 1-3 კვირის განმავლობაში

განიხილე – პრენდიზოლონი

Back
მწვავე
|
მოზრდილები, ნეიროსიფილისით
|
პენიცილინზე ალერგიის გარეშე
განიხილე – 

პრენდიზოლონი

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

კორტიკოსტეროიდებით მკურნალობა უნდა დაინიშნოს ჯარიშ-ჰერქსჰეიმერის რეაქციის რისკის მინიმალიზაციისთვის არაორსულ ქალებში, რომლებსაც აქვთ ნეიროსიფილისი.[4]თუმცა, ეფექტურობა გაურკვეველია და ზოგიერთ ქვეყანაში რუტინული გამოყენებისთვის რეკომენდებული არ არის.

ჯარიშ-ჰერქსჰეიმერის რეაქცია მწვავე ფებრილური დაავადებაა, რომელიც შესაძლოა გამოვლინდეს სიფილისის მიმართ ანტიბიოტიკოთერაპიის დაწყებიდან 24 სთ-ში. სიმპტომებს მიეკუთვნება მწვავე ცხელება, თავის ტკივილი და მიალგია, რაც ძირითადად გვხვდება ადრეული სიფილისის დროს.[8]

პირველადი პარამეტრები

პრენდიზოლონი: 40-60 მგ პერორალურად, დღეში ერთხელ 3 დღის განმავლობაში; დაიწყეთ პენიცილინამდე 24 საათით ადრე

მე-2 რიგის – კუნთშიდა პროკაინ ბენზილპენიცილინი და პერორალური პრობენეციდი

Back
მწვავე
|
მოზრდილები, ნეიროსიფილისით
|
პენიცილინზე ალერგიის გარეშე
მე-2 რიგის – 

კუნთშიდა პროკაინ ბენზილპენიცილინი და პერორალური პრობენეციდი

მეორე რიგის თერაპია ნეიროსიფილისისთვის არის კუნთშიდა პროკაინ ბენზილპენიცილინი და პერორალური პრობენეციდი.

ექიმების უმეტესობა აივ-დადებით და აივ-უარყოფით პაციენტებს იდენტური პენიცილინის რეჟიმებით მკურნალობს, სიფილისის სტადიის მიხედვით.

ორსულმა ქალებმა უნდა მიიღონ პენიცილინზე დაფუძნებული მკურნალობა, სიფილისის სტადიის მიხედვით.[8]

პირველადი პარამეტრები

პროკაინ ბენზილპენიცილინი: 2.4გრ ინტრამუსკულარულად დღეში ერთხელ 10-14 დღის განმავლობაში

და

პრობენეციდი: 500 მგ პერორალურად ოთხჯერ დღეში 10-14 დღის განმავლობაში

განიხილე – პრენდიზოლონი

Back
მწვავე
|
მოზრდილები, ნეიროსიფილისით
|
პენიცილინზე ალერგიის გარეშე
განიხილე – 

პრენდიზოლონი

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

კორტიკოსტეროიდებით მკურნალობა უნდა დაინიშნოს ჯარიშ-ჰერქსჰეიმერის რეაქციის რისკის მინიმალიზაციისთვის არაორსულ ქალებში, რომლებსაც აქვთ ნეიროსიფილისი.[4]თუმცა, ეფექტურობა გაურკვეველია და ზოგიერთ ქვეყანაში რუტინული გამოყენებისთვის რეკომენდებული არ არის.

ჯარიშ-ჰერქსჰეიმერის რეაქცია მწვავე ფებრილური დაავადებაა, რომელიც შესაძლოა გამოვლინდეს სიფილისის მიმართ ანტიბიოტიკოთერაპიის დაწყებიდან 24 სთ-ში. სიმპტომებს მიეკუთვნება მწვავე ცხელება, თავის ტკივილი და მიალგია, რაც ძირითადად გვხვდება ადრეული სიფილისის დროს.[8] 

პირველადი პარამეტრები

პრენდიზოლონი: 40-60 მგ პერორალურად, დღეში ერთხელ 3 დღის განმავლობაში; დაიწყეთ პენიცილინამდე 24 საათით ადრე

1-ლი რიგის – დესენსიტიზაცია

Back
მწვავე
|
მოზრდილები, ნეიროსიფილისით
|
პენიცილინზე ალერგია
1-ლი რიგის – 

დესენსიტიზაცია

პენიცილინზე დესინსიტიზაცია რეკომენდებულია ყველა პაციენტისთვის, რომელთაც აქვთ ნეიროსიფილისი და პენიცილინზე ჰიპერმგრძნობელობა. მტკიცებულება არა-პენიცილინის რეჟიმების გამოყენების შესახებ შედარებით სუსტია.[8]

პენიცილინზე კანის ალერგიის ტესტი გამოავლენს მაღალი რისკის პაციენტებს. გამოყენებული კანის რეაგენტები უნდა მოიცავდეს ძირითად და მცირე ალერგენებს.[95] თუ პაციენტს კანის ტესტი უარყოფითი აქვს, შესაძლებელია პენიცილინის თერაპიის დაწყება. თუმცა, ზოგიერთი ექიმი ატარებს დესენსიტიზაციას კანის ტესტირების გარეშე, განსაკუთრებით მაშინ, როდესაც ძირითადი და მცირე ალერგენების რეაგენტები პენიცილინის ალერგიის დასადგენად ხელმისაწვდომი არ არის.

მწვავე დესენსიტიზაცია შეიძლება ჩატარდეს ერთ-ერთ დეტერმინანტზე დადებითი კანის სინჯის მქონე პაციენტებში. პროცედურა ტარდება კლინიკის პირობებში. შეიძლება ჩატარდეს პერორალური ან ინტრავენური დესენსიტიზაცია. პროცედურა ძირითადად სრულდება 4 საათში, პენიცილინის პირველი დოზის შემდეგ.[96]

პლიუს – პოსტ-დესენსიტიზაციური ბენზილპენიცილინი

Back
მწვავე
|
მოზრდილები, ნეიროსიფილისით
|
პენიცილინზე ალერგია
პლიუს – 

პოსტ-დესენსიტიზაციური ბენზილპენიცილინი

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

დესენსიტიზაცია ძირითადად სრულდება 4 საათში, რის შემდეგაც პენიცილინის პირველი დოზა მიიღება.[96]

პირველადი პარამეტრები

ნატრიუმ ბენზილპენიცილინი: 10,8-დან 14,4 გ/დღეში ინტრავენურად, გაყოფილი დოზებით ყოველ 4 საათში 10-14 დღის განმავლობაში

მეორეული ვარიანტები

პროკაინ ბენზილპენიცილინი: 2.4გრ ინტრამუსკულარულად დღეში ერთხელ 10-14 დღის განმავლობაში

და

პრობენეციდი: 500 მგ პერორალურად ოთხჯერ დღეში 10-14 დღის განმავლობაში

განიხილე – პოსტ-დესენსიტიზაციური კუნთშიდა ბენზათინ ბენზილპენიცილინი

Back
მწვავე
|
მოზრდილები, ნეიროსიფილისით
|
პენიცილინზე ალერგია
განიხილე – 

პოსტ-დესენსიტიზაციური კუნთშიდა ბენზათინ ბენზილპენიცილინი

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

ზოგიერთი სპეციალისტი ასევე იყენებს ბენზათინ ბენზილპენიცილინს კვირაში ერთხელ, 3 კვირის განმავლობაში, მას შემდეგ რაც ნეიროსიფილისის მკურნალობა დასრულდება (მხოლოდ იმ შემთხვევაში, როდესაც თავდაპირველ თერაპიად შერჩეული იყო პირველი რიგის ინტრავენური თერაპია).

ამ მიდგომით უზრუნველყოფილია მკურნალობის ხანგრძლივობის შესაბამისობა მოგვიანებითი სიფილისის მდგომარეობასთან, ნეიროსიფილისის არარსებობის დროს..[8] 

პირველადი პარამეტრები

ბენზატინ ბენზილპენიცილინი: 1,8გრ ინტრამუსკულარულად კვირაში ერთხელ 1-3 კვირის განმავლობაში

განიხილე – პრენდიზოლონი

Back
მწვავე
|
მოზრდილები, ნეიროსიფილისით
|
პენიცილინზე ალერგია
განიხილე – 

პრენდიზოლონი

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

კორტიკოსტეროიდებით მკურნალობა უნდა დაინიშნოს ჯარიშ-ჰერქსჰეიმერის რეაქციის რისკის მინიმალიზაციისთვის არაორსულ ქალებში, რომლებსაც აქვთ ნეიროსიფილისი.[4]თუმცა, ეფექტურობა გაურკვეველია და ზოგიერთ ქვეყანაში რუტინული გამოყენებისთვის რეკომენდებული არ არის.

ჯარიშ-ჰერქსჰეიმერის რეაქცია მწვავე ფებრილური დაავადებაა, რომელიც შესაძლოა გამოვლინდეს სიფილისის მიმართ ანტიბიოტიკოთერაპიის დაწყებიდან 24 სთ-ში. სიმპტომებს მიეკუთვნება მწვავე ცხელება, თავის ტკივილი და მიალგია, რაც ძირითადად გვხვდება ადრეული სიფილისის დროს.[8]  

პირველადი პარამეტრები

პრენდიზოლონი: 40-60 მგ პერორალურად, დღეში ერთხელ 3 დღის განმავლობაში; დაიწყეთ პენიცილინამდე 24 საათით ადრე

მე-2 რიგის – მაღალი დოზის პერორალური დოქსიციკლინი

Back
მწვავე
|
მოზრდილები, ნეიროსიფილისით
|
პენიცილინზე ალერგია
მე-2 რიგის – 

მაღალი დოზის პერორალური დოქსიციკლინი

მტკიცებულება არა-პენიცილინის რეჟიმების გამოყენების შესახებ შედარებით სუსტია. თუმცა, დოქსიციკლინი მაღალი დოზით გამოიყენება ზოგიერთი ექიმის მიერ ამ სიტუაციაში.[7][20]

პირველადი პარამეტრები

დოქსოციკლინი: 200 მგ პერორალურად ორჯერ დღეში 28 დღის განმავლობაში

განიხილე – პრენდიზოლონი

Back
მწვავე
|
მოზრდილები, ნეიროსიფილისით
|
პენიცილინზე ალერგია
განიხილე – 

პრენდიზოლონი

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

კორტიკოსტეროიდებით მკურნალობა უნდა დაინიშნოს ჯარიშ-ჰერქსჰეიმერის რეაქციის რისკის მინიმალიზაციისთვის არაორსულ ქალებში, რომლებსაც აქვთ ნეიროსიფილისი.[4]თუმცა, ეფექტურობა გაურკვეველია და ზოგიერთ ქვეყანაში რუტინული გამოყენებისთვის რეკომენდებული არ არის.

ჯარიშ-ჰერქსჰეიმერის რეაქცია მწვავე ფებრილური დაავადებაა, რომელიც შესაძლოა გამოვლინდეს სიფილისის მიმართ ანტიბიოტიკოთერაპიის დაწყებიდან 24 სთ-ში. სიმპტომებს მიეკუთვნება მწვავე ცხელება, თავის ტკივილი და მიალგია, რაც ძირითადად გვხვდება ადრეული სიფილისის დროს.[8]   

პირველადი პარამეტრები

პრენდიზოლონი: 40-60 მგ პერორალურად, დღეში ერთხელ 3 დღის განმავლობაში; დაიწყეთ დოქსიციკლინამდე 24 საათით ადრე

თანდაყოლილი სიფილისი

1-ლი რიგის – ინტრავენური წყალში ხსნადი ბენზილპენიცილინი ან კუნთშიდა პროკაინ ბენზილპენიცილინი

Back
მწვავე
|
თანდაყოლილი სიფილისი
|
ახალშობილი: დადასტურებული ან მაღალი ალბათობით თანდაყოლილი სიფილისი
1-ლი რიგის – 

ინტრავენური წყალში ხსნადი ბენზილპენიცილინი ან კუნთშიდა პროკაინ ბენზილპენიცილინი

დედისგან დაბადებული ყველა ახალშობილი, რომელსაც აქვს რეაქტიული არატრეპონემური და ტრეპონემური ტესტების შედეგები, უნდა შეფასდეს რაოდენობრივი არატრეპონემური სეროლოგიური ტესტით (პლაზმის სწრაფი რეაგინის ტესტები [RPR] ან ვენერიული დაავადების კვლევის ლაბორატორია [VDRL]) ჩატარებული ახალშობილის შრატზე. ახალშობილზე ჩატარებული არატრეპონემური ტესტი უნდა იყოს იგივე ტიპის არატრეპონემური ტესტი, რომელიც ჩატარდება დედაზე.[8]   

დადასტურებული დადასტურებული ან მაღალი ალბათობით სიფილისი მოიცავს ნებისმიერ ახალშობილს: პათოლოგიური ფიზიკური გამოკვლევა, რომელიც შეესაბამება თანდაყოლილ სიფილისს (მაგ. არაიმუნური ჰიდროპსი, კონიუგირებული ან პირდაპირი ჰიპერბილირუბინემია ან ქოლესტაზური სიყვითლე ან ქოლესტაზი, ჰეპატოსპლენომეგალია, რინიტი, კანის გამონაყარი ან კიდურების ფსევდოპარალიზი); შრატის რაოდენობრივი არატრეპონემური სეროლოგიური ტიტრი, რომელიც ოთხჯერ (ან მეტია) აღემატება დედის ტიტრს მშობიარობისას (მაგ. დედის ტიტრი = 1:2, ახალშობილთა ტიტრი ≥1:8 ან დედის ტიტრი = 1:8, ახალშობილთა ტიტრი ≥1 :32); ან პლაცენტის, ტვინის, დაზიანებების ან სხეულის სითხეების დადებითი ბნელი ველის ტესტი ან პოლიმერაზული ჯაჭვური რეაქცია (PCR) ან პლაცენტის ან ტვინის დადებითი ვერცხლისფერი ლაქა.[8]

დადასტურებული დადასტურებული ან მაღალი ალბათობით თანდაყოლილი სიფილისის პირველი რიგის მკურნალობა არის ინტრავენური ბენზილპენიცილინი ან ინტრამუსკულარული პროკაინ ბენზილპენიცილინი.[8][97]

რეკომენდებულია კონსულტაცია მეანთან და ნეონატოლოგთან. რეკომენდებულია პედიატრის ყურადღებიანი კლინიკური და სეროლოგიური მეთვალყურეობა.

რეაქტიული არატრეპონემური ტესტების მქონე ახალშობილებს უნდა ჩაუტარდეთ დაკვირვება, რათა დარწმუნდეთ, რომ არატრეპონემური ტესტი იქნება უარყოფითი.[8]

პენიცილინიზე ალერგიის მქონე ახალშობილებს ან მათ, ვისაც უვითარდება ალერგიული რეაქცია, სავარაუდოდ, პენიცილინის გამო, უნდა მოხდეს დესენსიბილიზაცია და პენიცილინით მკურნალობა.[8] მტკიცებულება არა-პენიცილინის რეჟიმების გამოყენების შესახებ შედარებით სუსტია.

კანის ტესტირება შეუძლებელია ახალშობილებში თანდაყოლილი სიფილისით, რადგან პროცედურა არ არის სტანდარტიზებული ამ ასაკობრივ ჯგუფში.[8]

პირველადი პარამეტრები

ნატრიუმ ბენზილპენიცილინი: გაიარეთ კონსულტაცია სპეციალისტთან ახალშობილთა დოზების შესახებ მითითებისთვის

ან

პროკაინ ბენზილპენიცილინი: დაუკავშირდით სპეციალისტს ახალშობილებისთვის დოზირებასთან დაკავშირებით.

1-ლი რიგის – ინტრავენური ბენზილპენიცილინი ან ინტრამუსკულარული პროკაინი ბენზილპენიცილინი ან ინტრამუსკულარული ბენზათინ ბენზილპენიცილინი

Back
მწვავე
|
თანდაყოლილი სიფილისი
|
ახალშობილი: შესაძლებელია თანდაყოლილი სიფილისი
1-ლი რიგის – 

ინტრავენური ბენზილპენიცილინი ან ინტრამუსკულარული პროკაინი ბენზილპენიცილინი ან ინტრამუსკულარული ბენზათინ ბენზილპენიცილინი

დედისგან დაბადებული ყველა ახალშობილი, რომელსაც აქვს რეაქტიული არატრეპონემური და ტრეპონემური ტესტის შედეგები, უნდა შეფასდეს რაოდენობრივი არატრეპონემური სეროლოგიური ტესტით (პლაზმის სწრაფი რეაგინი [RPR] ან ვენერიული დაავადების კვლევის ლაბორატორია [VDRL]), რომელიც შესრულებულია ახალშობილთა შრატზე. ახალშობილზე ჩატარებული არატრეპონემური ტესტი უნდა იყოს იგივე ტიპის არატრეპონემური ტესტი, რომელიც ჩატარდება დედაზე.

შესაძლო თანდაყოლილი სიფილისი მოიცავს ნებისმიერ ახალშობილს, რომელსაც აქვს ნორმალური ფიზიკური გასინჯვა და შრატის რაოდენობრივი არატრეპონემური სეროლოგიური ტიტრი მშობიარობისას დედის ტიტრის ტოლი ან ოთხჯერ ნაკლები (მაგ., დედის ტიტრი = 1:8, ახალშობილთა ტიტრი ≤1:16). და ერთ-ერთი შემდეგი: დედას არ ექვემდებარებოდა მკურნალობა, არაადეკვატურად მკურნალობდა ან არ გააჩნია მკურნალობის გატარების დოკუმენტაცია; დედას მკურნალობდა ერითრომიცინით ან აშშ-ს დაავადებათა კონტროლისა და პრევენციის ცენტრის მიერ რეკომენდებული რეჟიმისგან განსხვავებით (ანუ არაბენზილპენიცილინის რეჟიმი); დედამ მიიღო რეკომენდებული რეჟიმი, მაგრამ მკურნალობა დაიწყო მშობიარობამდე <30 დღით ადრე.[8]

შესაძლო თანდაყოლილი სიფილისის მკურნალობა არის ინტრავენური ბენზილპენიცილინი, პროკაინ ბენზილპენიცილინი ან ინტრამუსკულარული ბენზათინ ბენზილპენიცილინი.[8][97]

ბენზათინ ბენზილპენიცილინის ერთჯერადი დოზის გამოყენება შესაძლებელია, თუ დაკვირვება გარკვეულია და შემდეგი გამოკვლევები ნორმალურია: ცერებროსპინალური სითხის ანალიზი VDRL ტესტისთვის, უჯრედების რაოდენობა და ცილა; სისხლის სრული დათვლა დიფერენციალური და თრომბოციტების რაოდენობის ჩათვლით; და გრძელი ძვლის რენტგენოგრაფია.[8] ბენზათინის ბენზილპენიცილინის ერთჯერადი დოზის გათვალისწინება ასევე შეიძლება, თუ არანამკურნალევი დედის სიფილისის რისკი ჩაითვლება დაბლად და ახალშობილის არატრეპონემური ტესტი არარეაქტიულია. თუ დედას მშობიარობის დროს ჰქონდა არანამკურნალევი ადრეული სიფილისი, ახალშობილს აქვს თანდაყოლილი სიფილისის გაზრდილი რისკი და უნდა განიხილებოდეს ბენზილპენიცილინის 10 დღიანი კურსი, მაშინაც კი, თუ გამოკვლევები ნორმალურია, არატრეპონემური ტესტი არარეაქტიულია. და შემდგომი დაკვირვება გარანტირებულია.[8]

რეკომენდებულია კონსულტაცია მეანთან და ნეონატოლოგთან. რეკომენდებულია პედიატრის ყურადღებიანი კლინიკური და სეროლოგიური მეთვალყურეობა.

რეაქტიული არატრეპონემური ტესტების მქონე ახალშობილებს უნდა ჩაუტარდეთ დაკვირვება, რათა დარწმუნდეთ, რომ არატრეპონემური ტესტი იქნება უარყოფითი.[8]

პენიცილინიზე ალერგიის მქონე ახალშობილებს ან მათ, ვისაც უვითარდება ალერგიული რეაქცია, სავარაუდოდ, პენიცილინის გამო, უნდა მოხდეს დესენსიბილიზაცია და პენიცილინით მკურნალობა.[8] მტკიცებულება არა-პენიცილინის რეჟიმების გამოყენების შესახებ შედარებით სუსტია.

კანის ტესტირება შეუძლებელია ახალშობილებში თანდაყოლილი სიფილისით, რადგან პროცედურა არ არის სტანდარტიზებული ამ ასაკობრივ ჯგუფში.[8]

პირველადი პარამეტრები

ნატრიუმ ბენზილპენიცილინი: დაუკავშირდით სპეციალისტს ახალშობილებისთვის დოზირებასთან დაკავშირებით.

ან

პროკაინ ბენზილპენიცილინი: დაუკავშირდით სპეციალისტს ახალშობილებისთვის დოზირებასთან დაკავშირებით.

ან

ბენზატინ ბენზილპენიცილინი: დაუკავშირდით სპეციალისტს ახალშობილებისთვის დოზირებასთან დაკავშირებით.

1-ლი რიგის – კუნთშიდა ბენზათინ ბენზილპენიცილინი

Back
მწვავე
|
თანდაყოლილი სიფილისი
|
ახალშობილი: თანდაყოლილი სიფილისი ნაკლებად სავარაუდოა
1-ლი რიგის – 

კუნთშიდა ბენზათინ ბენზილპენიცილინი

დედისგან დაბადებული ყველა ახალშობილი, რომელსაც აქვს რეაქტიული არატრეპონემური და ტრეპონემური ტესტის შედეგები, უნდა შეფასდეს რაოდენობრივი არატრეპონემური სეროლოგიური ტესტით (პლაზმის სწრაფი რეაგინი [RPR] ან ვენერიული დაავადების კვლევის ლაბორატორია [VDRL]), რომელიც შესრულებულია ახალშობილთა შრატზე. ახალშობილზე ჩატარებული არატრეპონემური ტესტი უნდა იყოს იგივე ტიპის არატრეპონემური ტესტი, რომელიც ჩატარდება დედაზე.

თანდაყოლილი სიფილისი ნაკლებად სავარაუდოა ნებისმიერ ახალშობილში, რომელსაც აქვს ნორმალური ფიზიკური შეფასება და შრატის რაოდენობრივი არატრეპონემური სეროლოგიური ტიტრი მშობიარობისას დედის ტიტრის ტოლი ან ოთხჯერ ნაკლები (მაგ., დედის ტიტრი = 1:8, ახალშობილის ტიტრი ≤1:16 ) და ორივე ქვემოთ ჩამოთვლილი მართალია: დედა მკურნალობდა ორსულობის დროს, მკურნალობა შესაბამისი იყო ინფექციის სტადიისთვის და მკურნალობის რეჟიმი დაწყებული იყო მშობიარობამდე ≥30 დღით ადრე; დედას არ აქვს ხელახალი ინფექციის ან რეციდივის მტკიცებულება.[8]

რეკომენდებული მკურნალობა არის ინტრამუსკულარული ბენზათინ ბენზილპენიცილინით.[8]

თუ დედის არატრეპონემური ტიტრები შემცირდა მინიმუმ ოთხჯერ ადრეული სიფილისის თერაპიის შემდეგ, ან დარჩა სტაბილური დაბალი ტიტრის, ლატენტური სიფილისისთვის (მაგ., VDRL ტესტი <1:2 ან RPR <1:4), ალტერნატიული მიდგომაა. დახურეთ სეროლოგიური მონიტორინგი ყოველ 2-3 თვეში 6 თვის განმავლობაში.[8]

რეკომენდებულია კონსულტაცია მეანთან და ნეონატოლოგთან. შემდგომში რეკომენდებულია მჭიდრო კლინიკური და სეროლოგიური მონიტორინგი პედიატრიის სპეციალისტის მიერ.

რეაქტიული არატრეპონემური ტესტების მქონე ახალშობილებს უნდა ჩაუტარდეთ დაკვირვება, რათა დარწმუნდეთ, რომ არატრეპონემური ტესტი იქნება უარყოფითი.[8]

პენიცილინიზე ალერგიის მქონე ახალშობილებს ან მათ, ვისაც უვითარდება ალერგიული რეაქცია, სავარაუდოდ, პენიცილინის გამო, უნდა მოხდეს დესენსიბილიზაცია და პენიცილინით მკურნალობა.[8] მტკიცებულება არა-პენიცილინის რეჟიმების გამოყენების შესახებ შედარებით სუსტია.

კანის ტესტირება შეუძლებელია ახალშობილებში თანდაყოლილი სიფილისით, რადგან პროცედურა არ არის სტანდარტიზებული ამ ასაკობრივ ჯგუფში.[8]

პირველადი პარამეტრები

ბენზატინ ბენზილპენიცილინი: დაუკავშირდით სპეციალისტს ახალშობილებისთვის დოზირებასთან დაკავშირებით.

1-ლი რიგის – დაკვირვება

Back
მწვავე
|
თანდაყოლილი სიფილისი
|
ახალშობილი: თანდაყოლილი სიფილისი ნაკლებად სავარაუდოა
1-ლი რიგის – 

დაკვირვება

დედისგან დაბადებული ყველა ახალშობილი, რომელსაც აქვს რეაქტიული არატრეპონემური და ტრეპონემური ტესტის შედეგები, უნდა შეფასდეს რაოდენობრივი არატრეპონემური სეროლოგიური ტესტით (პლაზმის სწრაფი რეაგინი [RPR] ან ვენერიული დაავადების კვლევის ლაბორატორია [VDRL]), რომელიც შესრულებულია ახალშობილთა შრატზე. ახალშობილზე ჩატარებული არატრეპონემური ტესტი უნდა იყოს იგივე ტიპის არატრეპონემური ტესტი, რომელიც ჩატარდება დედაზე.

თანდაყოლილი სიფილისი ნაკლებად სავარაუდოა, თუ ახალშობილს ჩაუტარდა ნორმალური ფიზიკური გამოკვლევა და შრატის რაოდენობრივი არატრეპონემური სეროლოგიური ტიტრი მშობიარობისას დედის ტიტრის ტოლი ან ოთხჯერ ნაკლები და ორივე მათგანი მართალია: დედის მკურნალობა ადეკვატური იყო ორსულობამდე; და დედის არატრეპონემური სეროლოგიური ტიტრი რჩებოდა დაბალი და სტაბილური (ანუ სეროფასტი) ორსულობის წინ და დროს და მშობიარობამდე (მაგ. VDRL ტესტი ≤1:2 ან RPR ≤1:4).[8]

მკურნალობა არ არის საჭირო. თუმცა, ახალშობილებს რეაქტიული არატრეპონემური ტესტებით უნდა ჩაუტარდეთ დაკვირვება, რათა დარწმუნდეთ, რომ არატრეპონემური ტესტი იქნება უარყოფითი.[8]

განიხილე – კუნთშიდა ბენზათინ ბენზილპენიცილინი

Back
მწვავე
|
თანდაყოლილი სიფილისი
|
ახალშობილი: თანდაყოლილი სიფილისი ნაკლებად სავარაუდოა
განიხილე – 

კუნთშიდა ბენზათინ ბენზილპენიცილინი

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

შეიძლება განიხილებოდეს ინტრამუსკულარული ბენზათინ ბენზილპენიცილინი, განსაკუთრებით იმ შემთხვევაში, თუ ახალშობილს აქვს რეაქტიული არატრეპონემური ტესტი და შემდგომი დაკვირვება არ არის გარკვეული.[8]

პენიცილინიზე ალერგიის მქონე ახალშობილებს ან მათ, ვისაც უვითარდება ალერგიული რეაქცია, სავარაუდოდ, პენიცილინის გამო, უნდა მოხდეს დესენსიბილიზაცია და პენიცილინით მკურნალობა.[8] მტკიცებულება არა-პენიცილინის რეჟიმების გამოყენების შესახებ შედარებით სუსტია.

კანის ტესტირება შეუძლებელია ახალშობილებში თანდაყოლილი სიფილისით, რადგან პროცედურა არ არის სტანდარტიზებული ამ ასაკობრივ ჯგუფში.[8]

პირველადი პარამეტრები

ბენზატინ ბენზილპენიცილინი: დაუკავშირდით სპეციალისტს ახალშობილებისთვის დოზირებასთან დაკავშირებით.

1-ლი რიგის – ინტრავენური ბენზილპენიცილინი ან ინტრამუსკულარული ბენზათინ ბენზილპენიცილინი

Back
მწვავე
|
თანდაყოლილი სიფილისი
|
ჩვილი ან ბავშვი
1-ლი რიგის – 

ინტრავენური ბენზილპენიცილინი ან ინტრამუსკულარული ბენზათინ ბენზილპენიცილინი

​1 თვეზე უფროსი ასაკის ჩვილები და ბავშვები, რომლებსაც აქვთ სიფილისის რეაქტიული სეროლოგიური ტესტები (მაგ., შრატის სწრაფი პლაზმური რეაგინი რეაქტიული, შრატის ტრეპონემური ფერმენტის იმუნოანალიზი რეაქტიული, ან შრატში Treponema pallidum ნაწილაკების აგლუტინაციის რეაქტიული) საფუძვლიანად უნდა იქნას გამოკვლეული თანდაყოლილი მანიფესტაციის სიფოგენური სიფო.[8]​ დედის ჩანაწერები უნდა განიხილებოდეს დედის ინფექციის მტკიცებულებაზე. დედის სეროლოგიური ტესტები შესაძლოა უარყოფითი ყოფილიყო უკიდურესად ადრეული ან ინკუბაციური სიფილისის შემთხვევაში.[8]

შეფასება უნდა მოიცავდეს: ცერებროსპინალური სითხის ანალიზს ვენერიული დაავადების კვლევის ლაბორატორიული ტესტისთვის, უჯრედების რაოდენობასა და ცილებს; სისხლის სრული დათვლა, მათ შორის დიფერენციალური და თრომბოციტების რაოდენობა; და სხვა ტესტები, თუ კლინიკურად ნაჩვენებია (მაგ., გრძელი ძვლის რენტგენი, გულმკერდის რენტგენი, ღვიძლის ფერმენტები, ნეიროვიზუალიზაცია, სმენის ტვინის ღეროს პასუხი).[8]

თანდაყოლილი სიფილისის კლინიკური გამოვლინების ან პათოლოგიური შეფასების მქონე ჩვილებსა და ბავშვებს უნდა მკურნალობდნენ ბენზილპენიცილინის ინტრავენური შეყვანით. ბენზილპენიცილინის ინტრამუსკულური ბენზათინ ბენზილპენიცილინის ერთჯერადი დოზა შეიძლება ჩაითვალოს ინტრავენური ბენზილპენიცილინის 10-დღიანი მკურნალობის კურსის შემდეგ, რათა უზრუნველყოს გვიანი სიფილისის მკურნალობა უფრო შესადარებელი ხანგრძლივობით.[8]

ახალშობილებსა და ბავშვებს, რომლებსაც არ აქვთ თანდაყოლილი სიფილისის კლინიკური გამოვლინებები და ნორმალური შეფასება (ცერებროსპინალური სითხის ნორმალური შეფასების ჩათვლით) შეიძლება მკურნალობდნენ ბენზათინ ბენზილპენიცილინის 3-მდე კვირაში დოზით.[8]

ჩვილები და 1 თვეზე მეტი ასაკის ბავშვები, შეძენილი პირველადი ან მეორადი სიფილისით უნდა მართონ ბავშვთა ინფექციონისტებმა და შეაფასონ სექსუალური ძალადობის გამო.[8] იხ სექსუალური ძალადობა და ძალადობა.

ჩვილები და ბავშვები პენიცილინზე ალერგიით ან მათ, ვისაც უვითარდება ალერგიული რეაქცია, რომელიც სავარაუდოა პენიცილინის მიმართ, უნდა მოხდეს დესენსიბილიზაცია და პენიცილინის მკურნალობა.[8] კანის ტესტის გამოყენება შესაძლებელია ≥2 წელზე უფროსი ასაკის ბავშვებში. მტკიცებულება არა-პენიცილინის რეჟიმების გამოყენების შესახებ შედარებით სუსტია.

პირველადი პარამეტრები

ნატრიუმ ბენზილპენიცილინი: დაუკავშირდით სპეციალისტს დოზირებასთან დაკავშირებით.

მეორეული ვარიანტები

ბენზატინ ბენზილპენიცილინი: დაუკავშირდით სპეციალისტს დოზირებასთან დაკავშირებით.

back arrow

აირჩიეთ პაციენტების ჯგუფი ჩვენი რეკომენდაციების სანახავად

მიაქციეთ ყურადღება, რომ ფორმულაცია/შეყვანის გზა და დოზირება შეიძლება განსხვავებული იყოს მედიკამენტების დასახელების და ბრენდების, წამლების ფორმულარის ან გეოგრაფიული ადგილმდებარეობის მიხედვით. მკურნალობის შესახებ რეკომენდაციები სპეციფიკურია პაციენტის ჯგუფების მიხედვით. იხილეთ გაფრთხილება

ამ მასალის გამოყენება ექვემდებარება ჩვენს განცხადებას