მიდგომა

B12 ვიტამინის დეფიციტთან დაკავშირებული ნევროლოგიური დარღვევები შესაძლოა შეუქცევადი იყოს, შესაბამისად ადრეულ ეტაპზე გამოვლენა კრიტიკულად მნიშვნელოვანია პერმანენტული ნევროლოგიური დაზიანებების პრევენციისთვის.

შრატში ვიტამინი B12 დონე არის სტანდარტული პირველადი დიაგნოსტიკური ტესტი.[1]​ შრატში დაბალი ვიტამინი B12 (ზოგადად <148 პიკომოლ/ლ [<200 პიკოგრამი/მლ]) სპეციფიკური კლინიკური სიმპტომების არსებობისას დეფიციტის მტკიცებულებას იძლევა. დამატებითი ტესტები, მათ შორის ქსოვილის დეფიციტის მარკერები (ჰომოცისტეინი, მეთილმალონის მჟავა [MMA] და ჰოლოტრანსკობალამინი), აუმჯობესებს ადრეულ დიაგნოსტიკას და შეიძლება იქნეს განხილული.

შრატში ვიტამინ B12-ის და ქსოვილოვანი მარკერების ოპტიმალური გამოყენება არ არის განსაზღვრული, მაგრამ ზოგადი გაიდლაინები დაეხმარება კლინიცისტს განსაზღვროს, პაციენტი აქვს თუ არა ნამდვილად B12 ვიტამინის დეფიციტი.

რისკის ქვეშ მყოფი ჯგუფი

კლინიცისტმა უნდა გაითვალისწინოს გარკვეული სრიკფაქტორები, როდესაც ფიქრობს ვინ უნდა გამოიკვლიოს B12 ვიტამინის დეფიციტზე.

ასაკის მატება ზრდის რისკს.[11][12][13][14][15][16]​​ ხანდაზმულ პაციენტებს, რომლებსაც აღენიშნებათ დეფიციტის კლინიკური ნიშნები, შეიძლება ჰქონდეთ ვიტამინი B12 დონე საცნობარო დიაპაზონში; შეიძლება საჭირო გახდეს შემდგომი ტესტირება.[1][64]​​​

გარკვეული მედიკამენტების ქრონიკულმა გამოყენებამ (განსაკუთრებით მეტფორმინი,H2 რეცეპტორის ანტაგონისტები, პროტონული ტუმბოს ინჰიბიტორები და ანტიკონვულსანტები) შესაძლოა ასევე რისკის ქვეშ დააყენოს პაციენტი.[31][32][37]​​​[38][50][51][53]

აზოტის ოქსიდის (N2O) არასწორმა გამოყენებამ რეკრეაციული მიზნებისთვის შეიძლება გაზარდოს ვიტამინის B12 დეფიციტის რისკი.[39][40]

B12 ვიტამინის დეფიციტზე უნდა გამოვიკვლიოთ პაციენტები გასტროინტესტინური ტრაქტის ქრონიკული დაავადებით, რამაც შესაძლოა გამოიწვიოს მალაბსორბცია ან არაადექვატური აბსორბცია, მათ შორის კრონის დაავადება და ცელიაკია, და პაციენტები, რომელთაც ანამნეზში გასტროინტესტინური ტრაქტის ზედა ნაწილზე ოპერაცია აქვთ ჩატარებული, ეს იქნება გასტრექტომია თუ კუჭის შუნტირება ან ილიექტომია.[27][45][46][47]

ვეგანები ან მკაცრი ვეგეტარიანელები, რომლებიც არ იღებენ დამატებით საკვებ დანამატებს, იმყოფებიან B12 ვიტამინის დეფიციტის განვითარების რისკის ქვეშ.[26][48]

B12 ვიტამინის დეფიციტი შეიძლება გამოვლინდეს ორსულობის დროს ქალების 20%-დან 30%-მდე და განსაკუთრებით ხშირია თუ ქალი ვეგეტარიანელია ან ვეგანი.[11][29]

სიმპტომები და ნიშნები

B12 ვიტამინის დეფიციტზე უნდა გამოვიკვლიოთ პაციენტები, რომელთაც აქვთ აუხსნელი ნევროლოგიური დაავადება (განსაკუთრებით, ვიბრაციის დაქვეითებული შეგრძნება, სიარულის დარღვევები და პერიფერიული ნეიროპათია). ნეიროფსიქიატრიული ჩივილები, როგორიცაა დეპრესია და დემენცია, შესაძლოა გასაღები აღმოჩნდეს კლინიცისტისთვის B12 ვიტამინის ფარული დეფიციტის დროს.[11]

B12 ვიტამინის დეფიციტი მოიცავს ანგულურ ქეილიტს, გლოსიტს და ანემიის და თრომბოციტოპენიის მსუბუქ ნიშნებს.

საწყისი დიაგნოსტიკური ტესტი

შრატში B12 ვიტამინი ყველაზე გამოსადეგი საწყისი დიაგნოსტიკური ტესტია მისი ხელმისაწვდომობისა და ცნობადობის გამო. თუმცა, სიფრთხილე გვმართებს მაჩვენებების ინტერპრეტაციის დროს, რადგანაც არ არსებობს კარგად დადგენილი ზღვარი დეფიციტისთვის.[65]

ვიტამინის B12 დეფიციტის ალბათობა შეიძლება განისაზღვროს შრატის ვიტამინი B12 დონის მიხედვით შემდეგნაირად:[1][2]

  • B12 ვიტამინის მოსალოდნელი დეფიციტი: <148 პიკომოლი/ლ (<200 პიკოგრამი/მლ)

  • B12 ვიტამინის შესაძლო დეფიციტი: 148- 258 პიკომოლი/ლ (201 - 350 პიკოგრამი/მლ)

  • B12 ვიტამინის დეფიციტი ნაკლებსავარაუდოა: >258 პიკომოლი/ლ (>350 პიკოგრამი/მლ).

ვიტამინი B12 დონე >258 პიკომოლი/ლ (> 350 პიკოგრამი/მლ) არ გამორიცხავს ვიტამინი B12-ის დეფიციტს, განსაკუთრებით თუ ეჭვი გვაქვს პერნიციოზულ ანემიაზე. შრატში ვიტამინ B12-ის ცრუ ნორმალური ან მაღალი დონე დაფიქსირდა პერნიციოზული ანემიის მქონე პაციენტებში, რაც გამოწვეულია შიდა ფაქტორის საწინააღმდეგო ანტისხეულების (ანტი-IFAB) ხელის შემშლელი მოქმედებით ლაბორატორიულ გამოკვლევებში.[3][4][5][6]

სისხლის საერთო ანალიზი პერიფერიული სისხლის ნაცხთან ერთად გამოსადეგია, თუ გვავს მაკროციტოზისს და მსუბუქი ანემიის, ლეიკოპენიის ან თრომბოციტოპენიის მტკიცებულება. ამის მიხედვით შესაძლოა დადგინდეს უფრო მეტი სიმძიმის და გახანგრძლივებული B12 ვიტამინის დეფიციტი. თუმცა, ნორმალური საშუალო კორპუსკულური მოცულობა (MCV), ჰემოგლობინი და ჰემატოკრიტი არ გამოიყენება B12 ვიტამინის დეფიციტის გამოსარიცხად, რადგანაც ბევრ პაციენტს B12 ვიტამინის დეფიციტით შესაძლოა ნორმალური ჰემატოლოგიური პარამეტრები ჰქონდეს.

პერიფერიული ნაცხით უნდა გამოვლინდეს კლასიკური ჰიპერპიგმენტური პოლიმორფონუკლეური უჯრედები და მეგალოციტები, რაც აღინიშნება B12 ვიტამინის დეფიციტის დროს, რომელიც დაკავშირებულია მაკროციტულ ანემიასთან, მაგრამ არ არის მგრძნობიარე B12 ვიტამინის ადრეული დეფიციტის დროს.

ფოლიუმი მჟავას საკვებ დანამატად გამოყენების ერაში, მისი თანამდევი დეფიციტი იშვიათია. მსოფლიოს იმ ნაწილებში, რომლებშიც ნუტრიციული დეფიციტი ხშირია, ფოლიუმის მჟავას ანალიზი და მისი დეფიციტის მკურნალობა შესაძლოა დაგვეხმაროს იმის გარკვევაში, ნამდვილად არის თუ არა B12 ვიტამინის თანაარსებობა.

რეტიკულოციტების რაოდენობა შესაძლოა განვიხილოთ B12 ვიტამინის დეფიციტის ჰემოლიზური ანემიისგან სადიფერენციაციოდ. B12 ვიტამინის დეფიციტი დაკავშირებულია რეტიკულოციტების დაბალ ინდექსთან, მაშინ როცა ჰემოლიზური ანემია დაკავშირებულია რეტიკულოციტების მაღალ ინდექსთან.

დეფიციტის სიმძიმის კლინიკური შეფასება

დეფიციტის სიმძიმე შესაძლოა დახარისხდეს შემდეგნაირად:

  • მსუბუქი და საშუალო სიმძიმის ნევროლოგიური გამოვლინებები: პერიფერიული ნეიროპათია (მაგ., დიზესთეზია/პარესთეზია), პოლინეიროპათია და დეპრესია.

  • მსუბუქი - საშუალო სიმძიმის ჰემატოლოგიური გამოვლინებები: როგორც წესი უსიმპტომო, ნორმალური ჰემატოკრიტითა და საშუალო კორპუსკულური მოცულობით, რომელიც ნორმის ზედა ზღვარზეა ან მსუბუქად მომატებულია.

  • მძიმე ფორმის ნევროლოგიური გამოვლინებები: ქვემწვავე კომბინირებული სპინალური დეგენერაცია, დემენცია ან კოგნიტიური დარღვევა. ქვემწვავე კომბინირებული ზურგის დეგენერაცია არის ზურგის ტვინის უკანა და გვერდითი სვეტების პროგრესირებადი ნევროლოგიური გადაგვარება; პაციენტებს აღენიშნებათ ატაქსია, ვიბრაციის შეგრძნების დაქვეითება, კუნთების სისუსტე და ჰიპერრეფლექსია.

  • მძმე ფორმის ნევროლოგიური გამოვლინებები: პანციტოპენია და გამოხატული სიმპტომური ანემია.

დამადასტურებელი დიაგნოსტიკური ტესტირება: შრატის ვიტამინი B12 <200 პიკოგრამი/მლ

როგორც წესი, არ არის საჭირო დამადასტურებელი დიაგნოზი და მკურნალობა უნდა დავიწყოთ ემპირულად. კლინიკური და სეროლოგიური პასუხი კონტროლის დროს ადასტურებს B12 ვიტამინის დეფიციტს.[1][2]

დამადასტურებელი დიაგნოსტიკური ტესტირება: შრატის ვიტამინი B12 201 - 350 პიკოგრამი/მლ

მეთილმალონის მჟავა შესაძლოა მგრძნობიარე იყოს B12 ვიტამინის დეფიციტის მიმართ, მაგრამ შესაძოლა გამოვლინდეს ცრუ მაღალი დონე თირკმლის დაავადების დროს.[1] ამასთან ერთად, მეთილმალონის მჟავას არანორმალური დონეები არ არის განსაზღვრული. პაციენტებს შრატში B12 ვიტამინის დიაპაზონით 201 - 350 პიკოგრამი/მლ მომატებულ მეთილმალონის მჟავასთან ერთად შესაძლოა ვიფიქროთ, რომ აქვთ B12 ვიტამინის დეფიციტი. დიაგნოზი დასტურდება, თუ ვიტამინის დონე ნორმალიზდება და შრატში B12 ვიტამინის დონე იმატებს B12 ვიტამინით შესაბამისი მკურნალობის დროს.

მეთილმალონის მჟავა (MMA)

შესაძლოა მოიმატოს (ანუ >0.4 მიკრომოლი/ლ) ფოლიუმის მჟავას დეფიციტთან ერთად. მეთილმალონილის მჟავას მატება შესაძლოა იყოს ცრუ და საჭიროებს შემდგომ დაკვირვებას იმის დასადგენად, ნორმალიზდება თუ არა შესაბამისი მკურნალობის შედეგად. შედეგების ინტერპრეტაციისას სიფრთხილეა საჭირო იმ პირების შემთხვევაში ,რომელთაც აქვთ თირკმელების დაავადება, ვინაიდან ამ დროს შესაძლოა გვქონდეს მეთილმალონის მჟავას დონის მომატება.[1]

ჰომოცისტეინი

შეიძლება იყოს მომატებული (ანუ >15 მიკრომოლი/ლ [>2.03 მგ/დლ]) ფოლიუმის მჟავას დეფიციტთან, ჰიპოთიროიდიზმთან და B12 ვიტამინის დეფიციტთან ერთად.[1] B12 ვიტამინის დეფიციტთან დაკავშირებული მომატებული ჰომოცისტეინის (როდესაც ფოლიუმის მჟავას დეფიციტი და ჰიპოთირეოიდიზმი გამორიცხულია) მქონე პაციენებში უნდა მოხდეს B12 ვიტამინით ემპირული მკურნალობის შედეგად.

ჰოლოტრანსკობალამინი (hTC)

ეს არის ტრანსკობალამინი, რომელიც დაკავშირებულია ვიტამინ B12-თან და შეიძლება იყოს შრატში ვიტამინის B12-ის ჭეშმარიტი ფუნქციური დონის საზომი რამდენიმე კვლევამ აჩვენა hTC ანალიზის უფრო დიდი დიაგნოსტიკური სიზუსტე, ვიდრე სხვა ანალიზებით, რომლებიც აფასებენ ვიტამინის B12 დეფიციტის მარკერებს.[66] ჰოლოტრანსკობალამინი (hTC) შესაძლოა იყოს პირველი მარკერი, რომელიც გამოვლინდება B12 ვიტამინის დეფიციტით. hTC-ის დონე <35 პიკოგრამი/ლ შეიძლება შეესაბამებოდეს B12 ვიტამინის დეფიციტს.[1][67][68][69]

დამადასტურებელი დიაგნოსტიკური ტესტირება: შრატის ვიტამინი B12 >350 პიკოგრამი/მლ

პერნიციოზული ანემიის მქონე პაციენტებს შეიძლება ჰქონდეთ ცრუ ნორმალური ან მაღალი ვიტამინი B12 შრატში.[3][4][5][6]

თუ საეჭვოა პერნიციოზული ანემია პაციენტებში, რომლებსაც აქვთ ნორმალური ან მომატებული შრატის ვიტამინი B12 (>350 პიკოგრამი/მლ), უნდა ჩატარდეს შემდგომი ტესტირება MMA-ზე, ჰომოცისტეინზე და hTC-ზე, რათა დადგინდეს არის თუ არა ვიტამინი B12 დეფიციტური.[1]

B12 ვიტამინის დეფიციტის გამომწვევის განსაზღვრა

როგორც კი B12 ვიტამინის დეფიციტის დიაგნოზი დაისმევა, უნდა ვიფიქროთ ეტიოლოგიაზე. მაშინ როცა მკურნალობა მიმდინარეობს და მაინც რჩევა B12 ვიტამინის დეფიციტი, ექიმი უნდა მიხვდეს შესაძლო ფონური მალაბსორბციის პროცესის არსებობას, როგორიცაა ცელიაკია ან კრონის დაავადება.

პერნიციოზული ანემიის დადგენა შესაძლებელია შემდეგი გამოკვლევებით:

  • ანტი-IFAB: მხოლოდ 50%-ით მგრძნობიარე, მაგრამ ძალიან სპეციფიკურია პერნიციოზული ანემიის დროს.[2] ანტი-IFAB-ზე ტესტირება უნდა ჩატარდეს ვიტამინი B12 ჩანაცვლებითი თერაპიის დაწყებამდე, რადგან ვიტამინი B12-ის მაღალმა დონემ შეიძლება გამოიწვიოს ცრუ დადებითი შედეგები.[70][71]

  • ანტიპარიეტული უჯრედული ანტისხეული: მაღალმგრძნობიარეა (85%), მაგრამ აქვს დაბალი სპეციფიკურობა პერნიციოზული ანემიისთვის, რადგანაც ანტიპარიეტული უჯრედების ანტისხეულები შესაძლოა მომატებული იყოს ატროფიული გასტრიტის დროსაც.[2]

  • გასტრინის დონე იმატებს კუჭის აქლორჰიდრიის დროს და შესაძლოა მიუთითებდეს პერნიციოზულ ანემიაზე.[72]


ვენიპუნქტურა და ფლებოტომია - ანიმაციური დემონსტრაცია
ვენიპუნქტურა და ფლებოტომია - ანიმაციური დემონსტრაცია

როგორ ავიღოთ ვენური სისხლის ნიმუში ანტეკუბიტალური ფოსოდან ვაკუუმის ნემსის გამოყენებით.


ამ მასალის გამოყენება ექვემდებარება ჩვენს განცხადებას