მკურნალობის ალგორითმი

მიაქციეთ ყურადღება, რომ ფორმულა/შეყვანის გზა და დოზა შეიძლება განსხვავებული იყოს მედიკამენტების დასახელების და ბრენდის, ფორმულარის ან გეოგრაფიული ადგილმდებარეობის მიხედვით. მკურნალობის შესახებ რეკომენდაციები სპეციფიკურია პაციენტის ჯგუფების მიხედვით: იხილეთ გაფრთხილება

მწვავე

ყველა პაციენტის

1-ლი რიგის – დამხმარე ტიპის მოვლა + გამომწვევი ფაქტორების შეცვლა + ფსიქიკური მდგომარეობის ცვლილების ალტერნატიული მიზეზების გამოკვლევა

Back
მწვავე
|
ყველა პაციენტის
1-ლი რიგის – 

დამხმარე ტიპის მოვლა + გამომწვევი ფაქტორების შეცვლა + ფსიქიკური მდგომარეობის ცვლილების ალტერნატიული მიზეზების გამოკვლევა

დამხმარე მოვლა მოიცავს პაციენტის ნევროლოგიური და მენტალური სტატუსის ხშირ მონიტორინგს. კომატოზური პაციენტები უნდა დაექვემდებარონ ინტენსიურ თერაპიას და სასუნთქი გზების დაცვას, ასპიარციის თავიდან ასაცილებლად. მნიშვნელოვანი ინტრაცერებრული შეშუპების მქონე პაციენტებისთვის შეიძლება საჭირო იყოს ინტრაკრანიალური წნევის მონიტორინგი.

თუ მაპროვოცირებელი ფაქტორები იდენტიფიცირებულია ანამნეზის და კლინიკური გასინჯვის მეშვეობით, საჭიროა მათი კორექცია. მაპროვოცირებელი ფაქტორები მოიცავს ჰიპოვოლემიას, სისხლდენას კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან, ინფექციებს, ელექტროლიტურ დისბალანსებს (ჰიპოკალემია, ჰიპონატრემია) და თირკმლის უკმარისობას, სედატივების ან ოპიოიდების მიღებას, შარდმდენის ზედოზირებას, ჰიპოქსიას, ჰიპოგლიკემიას, კვებითი ცილის ჭარბ მიღებას, შეკრულობას, ღვიძლის ან პორტული ვენის მწვავე თრომბოზს და ტრანსიუგულარული ღვიძლშიდა პორტოსისტემური შუნტის (TIPS) მოთავსებას.[1][16][17][18][19] TIPS დროდადრო უნდა დაიხშოს, თუ სხვაგვარად შეუძლებელია მდგომარეობის მართვა. ყაბზობის სწრაფი კუპირება და კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან სისხლის სწრაფი მოცილება კუჭ-ნაწლავის სისხლდენის ფონზე ნაჩვენებია, რომ აუმჯობესებს ღვიძლისმიერი ენცეფალოპათიის ეპიზოდიდან გამოჯანმრთელებას.[2] ვიტამინის ან მიკროელემენტების გამოვლენილი ან საეჭვო დეფიციტი უნდა იყოს ნამკურნალები, რადგან მათ შეუძლიათ გააუარესონ ღვიძლისმიერი ენცეფალოპათიის ხარისხი. ნებისმიერი ეტიოლოგიის ციროზის მქონე პაციენტები მიდრეკილნი არიან წყალში ხსნადი ვიტამინების, განსაკუთრებით თიამინის დეფიციტის მიმართ.[2]

პაციენტებს შეიძლება დასჭირდეთ ცილით შეზღუდული ხანმოკლე დიეტა ღვიძლისმიერი ენცეფალოპათიის დიაგნოსტირების შემდეგ, მაგრამ ცილის შეზღუდვა არ უნდა გაგრძელდეს განუსაზღვრელი დროით, რადგან არასაკმარისი კვება, მალნუტრიცია და სარკოპენია ღვიძლისმიერი ენცეფალოპათიის რისკ-ფაქტორებია. ცილების რეკომენდებული დღიური ნორმაა 1.2 - 1.5 გ/კგ/დღეში.[1]

ციროზით დაავადებული პაციენტები ასევე მიდრეკილნი არიან ფსიქიკური მდგომარეობის ცვლილებისკენ სხვა მიზეზების გამო, მათ შორისა მედიკამენტები (მაგ., ოპიოიდები, ბენზოდიაზეპინები და პროტონის ტუმბოს ინჰიბიტორები), ინფექციები, შეცვლილი ელექტროლიტები, ალკოჰოლი, ნარკოტიკები და ინსულტები. მნიშვნელოვანია ამ ალტერნატიული ან სინერგიული მიზეზების გამორიცხვა, სანამ ვივარაუდებთ, რომ ციროზის მქონე პაციენტებში ფსიქიკური სტრუქტურის ყველა ცვლილება არის ღვიძლისმიერი ენცეფალოპათიის შედეგი.[19]

პლიუს – ლაქტულოზა

Back
მწვავე
|
ყველა პაციენტის
პლიუს – 

ლაქტულოზა

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

ლაქტულოზა რეკომენდებულია, როგორვ პირველი რიგის პრეპარატი ეპიზოდური ფარული ღვიძლისმიერი ენცეფალოპათიის სამართავად.[1][2]

მეტა-ანალიზი მიუთითებს არა აბსორბირებადი დისაქარიდების (ლაქტულოზა, ლაქტიტოლი) სასარგებლო გავლენას სიკვდილიანობაზე პლაცებოსთან ან ინტერვენციის არ ჩატარებასთან შედარებით.[29] [ Cochrane Clinical Answers logo ] [მტკიცებულების დონე B]

შეიძლება გამოყენებულ იქნას რექტული ოყნა, თუ პაციენტი კომაშია ან მოსალოდნელია კომა. პაციენტი გადაყვანილ უნდა იქნას პერორალურ თერაპიაზე, რაც შეიძლება მალე.

პირველადი პარამეტრები

ლაქტულოზა: 20-30 გ (30-45 მლ) პერორალურად ყოველ 1-2 საათში, საფაღარათო ეფექტის მიღწევამდე, შემდეგ დოზის ტიტრაცია თხელი განავლის მისაღებად 2-3-ჯერ დღეში; 300 მლ იხსნება 700 მლ წყალში და ინიშნება როგორც რექტული ოყნა, შეკავება 30-60 წუთი, შეიძლება განმეორდეს ყოველ 4-6 საათში

მე-2 რიგის – დამხმარე ტიპის მოვლა + გამომწვევი ფაქტორების შეცვლა + ფსიქიკური მდგომარეობის ცვლილების ალტერნატიული მიზეზების გამოკვლევა

Back
მწვავე
|
ყველა პაციენტის
მე-2 რიგის – 

დამხმარე ტიპის მოვლა + გამომწვევი ფაქტორების შეცვლა + ფსიქიკური მდგომარეობის ცვლილების ალტერნატიული მიზეზების გამოკვლევა

დამხმარე მოვლა მოიცავს პაციენტის ნევროლოგიური და მენტალური სტატუსის ხშირ მონიტორინგს. კომატოზური პაციენტები უნდა დაექვემდებარონ ინტენსიურ თერაპიას და სასუნთქი გზების დაცვას, ასპიარციის თავიდან ასაცილებლად. მნიშვნელოვანი ინტრაცერებრული შეშუპების მქონე პაციენტებისთვის შეიძლება საჭირო იყოს ინტრაკრანიალური წნევის მონიტორინგი.

თუ მაპროვოცირებელი ფაქტორები იდენტიფიცირებულია ანამნეზის და კლინიკური გასინჯვის მეშვეობით, საჭიროა მათი კორექცია. მაპროვოცირებელი ფაქტორები მოიცავს ჰიპოვოლემიას, სისხლდენას კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან, ინფექციებს, ელექტროლიტურ დისბალანსებს (ჰიპოკალემია, ჰიპონატრემია) და თირკმლის უკმარისობას, სედატივების ან ოპიოიდების მიღებას, შარდმდენის ზედოზირებას, ჰიპოქსიას, ჰიპოგლიკემიას, კვებითი ცილის ჭარბ მიღებას, შეკრულობას, ღვიძლის ან პორტული ვენის მწვავე თრომბოზს და ტრანსიუგულარული ღვიძლშიდა პორტოსისტემური შუნტის (TIPS) მოთავსებას.[1][16][17][18][19] TIPS დროდადრო უნდა დაიხშოს, თუ სხვაგვარად შეუძლებელია მდგომარეობის მართვა. ყაბზობის სწრაფი კუპირება და კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან სისხლის სწრაფი მოცილება კუჭ-ნაწლავის სისხლდენის (ლაქტულოზის ან მანიტოლის გამოყენებით, ნაზოგასტრული მილის ან ლაქტულოზას ოყნის მეშვეობით) ფონზე ნაჩვენებია, რომ აუმჯობესებს ღვიძლისმიერი ენცეფალოპათიის ეპიზოდიდან გამოჯანმრთელებას.[2] ვიტამინის ან მიკროელემენტების გამოვლენილი ან საეჭვო დეფიციტი უნდა იყოს ნამკურნალები, რადგან მათ შეუძლიათ გააუარესონ ღვიძლისმიერი ენცეფალოპათიის ხარისხი. ნებისმიერი ეტიოლოგიის ციროზის მქონე პაციენტები მიდრეკილნი არიან წყალში ხსნადი ვიტამინების, განსაკუთრებით თიამინის დეფიციტის მიმართ.[2]

პაციენტებს შეიძლება დასჭირდეთ ცილით შეზღუდული ხანმოკლე დიეტა ღვიძლისმიერი ენცეფალოპათიის დიაგნოსტირების შემდეგ, მაგრამ ცილის შეზღუდვა არ უნდა გაგრძელდეს განუსაზღვრელი დროით, რადგან არასაკმარისი კვება, მალნუტრიცია და სარკოპენია ღვიძლისმიერი ენცეფალოპათიის რისკ-ფაქტორებია. ცილების რეკომენდებული დღიური ნორმაა 1.2 - 1.5 გ/კგ/დღეში.[1]

ციროზით დაავადებული პაციენტები ასევე მიდრეკილნი არიან ფსიქიკური მდგომარეობის ცვლილებისკენ სხვა მიზეზების გამო, მათ შორისა მედიკამენტები (მაგ., ოპიოიდები, ბენზოდიაზეპინები და პროტონის ტუმბოს ინჰიბიტორები), ინფექციები, შეცვლილი ელექტროლიტები, ალკოჰოლი, ნარკოტიკები და ინსულტები. მნიშვნელოვანია ამ ალტერნატიული ან სინერგიული მიზეზების გამორიცხვა, სანამ ვივარაუდებთ, რომ ციროზის მქონე პაციენტებში ფსიქიკური სტრუქტურის ყველა ცვლილება არის ღვიძლისმიერი ენცეფალოპათიის შედეგი.[19]

პლიუს – რიფაქსიმინი ± ლაქტულოზა

Back
მწვავე
|
ყველა პაციენტის
პლიუს – 

რიფაქსიმინი ± ლაქტულოზა

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

რიფაქსიმინი მხედველობაში უნდა იქნას მიღებული მუდმივი სიმპტომების მქონე პაციენტებში, ლაქტულოზით მკურნალობის მიუხედავად, ან მათში, ვისაც ლაქტულოზის აუტანლობა აქვს.[31] ის რეკომენდებულია როგორც დამხმარე თერაპია ეპიზოდური აშკარა HE დროს.[1] რიფაქსიმინი ჩვეულებრივ, უფრო ემატება ლაქტულოზას, ვიდრე ჩაანაცვლებს მას.

ერთი სისტემური მიმოხილვის და მეტა-ანალიზის მიხედვით, რიფაქსიმინს სასარგებლო ეფექტი აქვს სიკვდილიანობაზე და ღვიძლისმიერი ენცეფალოპათიისგან სრულ გამოჯანმრთელებაზე, პლაცებოსთან, არა აბსორბირებად დისაქარიდებთან ან სხვა ანტიბიოტიკებთან შედარებით.[32] კიდევ ერთმა მეტაანალიზმა დაადგინა, რომ რიფაქსიმინის ლაქტულოზაზე დამატება ამცირებს სიკვდილიანობას და აუმჯობესებს კლინიკურ ეფექტურობას მხოლოდ ლაქტულოზასთან შედარებით.[33]

რიფაქსიმინი, ჩვეულებრივ, უკეთესად აიტანება, ვიდრე ლაქტულოზა.[34]

შეიძლება გამოყენებულ იქნას ლაქტულოზის რექტული ოყნა, თუ პაციენტი კომაშია ან მოსალოდნელია კომა. პაციენტი გადაყვანილ უნდა იქნას პერორალურ თერაპიაზე, რაც შეიძლება მალე.

პირველადი პარამეტრები

რიფაქსიმინი: 550 მგ პერორალურად დღეში ორჯერ

ან

რიფაქსიმინი: 550 მგ პერორალურად დღეში ორჯერ

და

ლაქტულოზა: 20-30 გ (30-45 მლ) პერორალურად ყოველ 1-2 საათში, საფაღარათო ეფექტის მიღწევამდე, შემდეგ დოზის ტიტრაცია თხელი განავლის მისაღებად 2-3-ჯერ დღეში; 300 მლ იხსნება 700 მლ წყალში და ინიშნება როგორც რექტული ოყნა, შეკავება 30-60 წუთი, შეიძლება განმეორდეს ყოველ 4-6 საათში

მე-3 რიგის – დამხმარე ტიპის მოვლა + გამომწვევი ფაქტორების შეცვლა + ფსიქიკური მდგომარეობის ცვლილების ალტერნატიული მიზეზების გამოკვლევა

Back
მწვავე
|
ყველა პაციენტის
მე-3 რიგის – 

დამხმარე ტიპის მოვლა + გამომწვევი ფაქტორების შეცვლა + ფსიქიკური მდგომარეობის ცვლილების ალტერნატიული მიზეზების გამოკვლევა

დამხმარე მოვლა მოიცავს პაციენტის ნევროლოგიური და მენტალური სტატუსის ხშირ მონიტორინგს. კომატოზური პაციენტები უნდა დაექვემდებარონ ინტენსიურ თერაპიას და სასუნთქი გზების დაცვას, ასპიარციის თავიდან ასაცილებლად. მნიშვნელოვანი ინტრაცერებრული შეშუპების მქონე პაციენტებისთვის შეიძლება საჭირო იყოს ინტრაკრანიალური წნევის მონიტორინგი.

თუ მაპროვოცირებელი ფაქტორები იდენტიფიცირებულია ანამნეზის და კლინიკური გასინჯვის მეშვეობით, საჭიროა მათი კორექცია. მაპროვოცირებელი ფაქტორები მოიცავს ჰიპოვოლემიას, სისხლდენას კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან, ინფექციებს, ელექტროლიტურ დისბალანსებს (ჰიპოკალემია, ჰიპონატრემია) და თირკმლის უკმარისობას, სედატივების ან ოპიოიდების მიღებას, შარდმდენის ზედოზირებას, ჰიპოქსიას, ჰიპოგლიკემიას, კვებითი ცილის ჭარბ მიღებას, შეკრულობას, ღვიძლის ან პორტული ვენის მწვავე თრომბოზს და ტრანსიუგულარული ღვიძლშიდა პორტოსისტემური შუნტის (TIPS) მოთავსებას.[1][16][17][18][19] TIPS დროდადრო უნდა დაიხშოს, თუ სხვაგვარად შეუძლებელია მდგომარეობის მართვა. ყაბზობის სწრაფი კუპირება და კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან სისხლის სწრაფი მოცილება კუჭ-ნაწლავის სისხლდენის (ლაქტულოზის ან მანიტოლის გამოყენებით, ნაზოგასტრული მილის ან ლაქტულოზას ოყნის მეშვეობით) ფონზე ნაჩვენებია, რომ აუმჯობესებს ღვიძლისმიერი ენცეფალოპათიის ეპიზოდიდან გამოჯანმრთელებას.[2] ვიტამინის ან მიკროელემენტების გამოვლენილი ან საეჭვო დეფიციტი უნდა იყოს ნამკურნალები, რადგან მათ შეუძლიათ გააუარესონ ღვიძლისმიერი ენცეფალოპათიის ხარისხი. ნებისმიერი ეტიოლოგიის ციროზის მქონე პაციენტები მიდრეკილნი არიან წყალში ხსნადი ვიტამინების, განსაკუთრებით თიამინის დეფიციტის მიმართ.[2]

პაციენტებს შეიძლება დასჭირდეთ ცილით შეზღუდული ხანმოკლე დიეტა ღვიძლისმიერი ენცეფალოპათიის დიაგნოსტირების შემდეგ, მაგრამ ცილის შეზღუდვა არ უნდა გაგრძელდეს განუსაზღვრელი დროით, რადგან არასაკმარისი კვება, მალნუტრიცია და სარკოპენია ღვიძლისმიერი ენცეფალოპათიის რისკ-ფაქტორებია. ცილების რეკომენდებული დღიური ნორმაა 1.2 - 1.5 გ/კგ/დღეში.[1]

ციროზით დაავადებული პაციენტები ასევე მიდრეკილნი არიან ფსიქიკური მდგომარეობის ცვლილებისკენ სხვა მიზეზების გამო, მათ შორისა მედიკამენტები (მაგ., ოპიოიდები, ბენზოდიაზეპინები და პროტონის ტუმბოს ინჰიბიტორები), ინფექციები, შეცვლილი ელექტროლიტები, ალკოჰოლი, ნარკოტიკები და ინსულტები. მნიშვნელოვანია ამ ალტერნატიული ან სინერგიული მიზეზების გამორიცხვა, სანამ ვივარაუდებთ, რომ ციროზის მქონე პაციენტებში ფსიქიკური სტრუქტურის ყველა ცვლილება არის ღვიძლისმიერი ენცეფალოპათიის შედეგი.[19]

პლიუს – L-ორნიტინი-L-ასპარტატი ან განშტოებული ჯაჭვის ამინომჟავები

Back
მწვავე
|
ყველა პაციენტის
პლიუს – 

L-ორნიტინი-L-ასპარტატი ან განშტოებული ჯაჭვის ამინომჟავები

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

გაიდლაინების რეკომენდაციით, ინტრავენური L-ორნიტინი-L-ასპარტატი (LOLA) ან განშტოებული ჯაჭვის ამინომჟავები (BCAAs) შეიძლება გამოყენებულ იქნას, როგორც ალტერნატიული აგენტი ან დამატებითი აგენტი იმ პაციენტებისთვის, რომლებიც არ რეაგირებენ ჩვეულებრივ თერაპიაზე (ლაქტულოზა ± რიფაქსიმინი).[1]

რანდომიზებული კონტროლირებადი კვლევების მეტა-ანალიზები მიუთითებს LOLA შესაძლო სარგებელზე აშკარა HE სიკვდილიანობაზე და ნეიროკოგნიტიურ გამოვლინებებზე შედარებით პლაცებოსთან ან ინტერვენციის არ ჩატარებასთან.[35][36] თუმცა, სასარგებლო ეფექტი გაურკვეველია, ვინაიდან მტკიცებულებების ხარისხი დაბალია.[35]

BCAA 16 კვლევის ერთმა მეტა-ანალიზმა აჩვენა HE გაუმჯობესება პლაცებოსთან ან დიეტასთან შედარებით, მაგრამ მნიშვნელოვანი გვერდითი მოვლენებით გულისრევის და დიარეის სახით.[38] ყველა მიზეზით სიკვდილიანობა არ განსხვავდებოდა BCAA და კონტროლს (პლაცებოს, დიეტის, ლაქტოულოზის, ნეომიცინის ჩათვლით) შორის, მაგრამ ეს ანალიზები შესაძლოა არასაკმარისად ეფექტური იყო.[38] [ Cochrane Clinical Answers logo ]

ეს აგენტები არ არის ხელმისაწვდომი აშშ-ში.

განიხილე – რიფაქსიმინი ± ლაქტულოზა

Back
მწვავე
|
ყველა პაციენტის
განიხილე – 

რიფაქსიმინი ± ლაქტულოზა

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

გაიდლაინების რეკომენდაციით, L-ორნიტინი-L-ასპარტატი (LOLA) ან განშტოებული ჯაჭვის ამინომჟავები (BCAAs) შეიძლება გამოყენებულ იქნას, როგორც დამატებითი აგენტი პაციენტებისთვის, რომლებიც არ რეაგირებენ ჩვეულებრივ თერაპიაზე (რიფაქსიმინი ± ლაქტულოზა).[1] მიუხედავად იმისა, გამოიყენება თუ არა ისინი, როგორც ალტერნატიული აგენტი ცალკე, ან უკვე არსებულ თერაპიასთან (რიფაქსიმინი ± ლაქტულოზა) კომბინაციაში, დამოკიდებულია კლინიცისტის არჩევანზე.

შეიძლება გამოყენებულ იქნას ლაქტულოზის რექტული ოყნა, თუ პაციენტი კომაშია ან მოსალოდნელია კომა. პაციენტი გადაყვანილ უნდა იქნას პერორალურ თერაპიაზე, რაც შეიძლება მალე.

პირველადი პარამეტრები

რიფაქსიმინი: 550 მგ პერორალურად დღეში ორჯერ

ან

რიფაქსიმინი: 550 მგ პერორალურად დღეში ორჯერ

და

ლაქტულოზა: 20-30 გ (30-45 მლ) პერორალურად ყოველ 1-2 საათში, საფაღარათო ეფექტის მიღწევამდე, შემდეგ დოზის ტიტრაცია თხელი განავლის მისაღებად 2-3-ჯერ დღეში; 300 მლ იხსნება 700 მლ წყალში და ინიშნება როგორც რექტული ოყნა, შეკავება 30-60 წუთი, შეიძლება განმეორდეს ყოველ 4-6 საათში

მიმდინარე

წინა/განმეორებითი ეპიზოდი

1-ლი რიგის – ლაქტულოზა

Back
მიმდინარე
|
წინა/განმეორებითი ეპიზოდი
1-ლი რიგის – 

ლაქტულოზა

ლაქტულოზა რეკომენდებულია, როგორც მეორადი პროფილაქტიკა თვალსაჩინო ღვიძლისმიერი ენცეფალოპათიის პირველი ეპიზოდის შემდეგ.[1][2][5] არ არსებობს ძლიერი მტკიცებულება, რომელიც განსაზღვრავს გადაწყვეტილებას იმის შესახებ, თუ როდის უნდა შეწყდეს ღვიძლისმიერი ენცეფალოპათიის პროფილაქტიკური მკურნალობა. გაიდლაინები გვირჩევენ, რომ თუ ღვიძლისა და კვების სტატუსი გაუმჯობესდა და გამომწვევი ფაქტორები კონტროლდება, ღვიძლისმიერი ენცეფალოპათიის მკურნალობის შეწყვეტა შეიძლება განიხილებოდეს ინდივიდუალურად.[2]

პაციენტებს უნდა ჩაუტარდეთ ინსტრუქტაჟი, რათა მოერიდონ ოპიოიდებს, ალკოჰოლს და ბენზოდიაზეპინებს. HE მქონე პაციენტებში არ არსებობს მტკიცებულებები ცილების მიღების შეზღუდვის რეკომენდაციის მხარდასაჭერად.

პირველადი პარამეტრები

ლაქტულოზა: 20-30 გ (30-45 მლ) პერორალურად ყოველ 1-2 საათში, საფაღარათო ეფექტის მიღწევამდე, შემდეგ დოზის ტიტრაცია თხელი განავლის მისაღებად 2-3-ჯერ დღეში.

განიხილე – რიფაქსიმინი

Back
მიმდინარე
|
წინა/განმეორებითი ეპიზოდი
განიხილე – 

რიფაქსიმინი

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

რიფაქსიმინი ეფექტურად უზრუნველყოფს ღვიძლისმიერი ენცეფალოპათიის რეციდივის პრევენციას და არის რეკომენდებული ლაქტულოზას დამატებითი თერაპია მეორადი პროფილაქტიკისთვის ≥1 თვალსაჩინო ღვიძლისმიერი ენცეფალოპათიის ეპიზოდის შემდეგ პირველი ეპიზოდიდან 6 თვის განმავლობაში.[2]

ერთ-ერთ რანდომიზებულ კონტროლირებად კვლევაში, რიფაქსიმინის 6-თვიანმა კურსმა შეამცირა ღვიძლისმიერი ენცეფალოპათიის გამო რეციდივის და ჰოსპიტალიზაციის რისკი პაციენტებში, რომელთაც აღენიშნებოდათ მორეციდივე ღვიძლისმიერი ენცეფალოპათია.[39] სისტემური მიმოხილვით და მეტა-ანალიზით დადგინდა, რომ რიფაქსიმინს სასარგებლო ეფექტი ჰქონდა ღვიძლისმიერი ენცეფალოპათიის მეორად პრევენციაზე, ღვიძლისმიერი ენცეფალოპათიისგან სრულ გამოჯანმრთელებაზე და სიკვდილობაზე.[32] არ არსებობს ძლიერი მტკიცებულება, რომელიც განსაზღვრავს გადაწყვეტილებას იმის შესახებ, თუ როდის უნდა შეწყდეს ღვიძლისმიერი ენცეფალოპათიის პროფილაქტიკური მკურნალობა. გაიდლაინები გვირჩევენ, რომ თუ ღვიძლისა და კვების სტატუსი გაუმჯობესდა და გამომწვევი ფაქტორები კონტროლდება, ღვიძლისმიერი ენცეფალოპათიის მკურნალობის შეწყვეტა შეიძლება განიხილებოდეს ინდივიდუალურად.[2]

პირველადი პარამეტრები

რიფაქსიმინი: 550 მგ პერორალურად დღეში ორჯერ

განიხილე – რეფერალი ღვიძლის ტრანსპლანტაციის ცენტრში

Back
მიმდინარე
|
წინა/განმეორებითი ეპიზოდი
განიხილე – 

რეფერალი ღვიძლის ტრანსპლანტაციის ცენტრში

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

ღვიძლისმიერი ენცეფალოპათიის განვითარებას აქვს ცუდი პროგნოზი და შესაბამისი კანდიდატები უნდა მიმართონ ღვიძლის ტრანსპლანტაციის ცენტრებში ენცეფალოპათიის პირველი ეპიზოდის შემდეგ. ღვიძლის დაავადების ბოლო სტადიის და მორეციდივე ან მუდმივი ღვიძლისმიერი ენცეფალოპათიის მქონე პირები, რომლებიც არ პასუხობენ სხვა მკურნალობას, უნდა განიხილებოდნენ ტრანსპლანტაციისთვის.[2] ყველაზე ხშირად გამოყენებული პროგნოზული მოდელი დაავადების სიმძიმის შესაფასებლად და ტრანსპლანტაციის სიაში ჩასართავად არის ღვიძლის დაავადების ბოლო სტადიის მოდელის (MELD) ქულები. ≥15 ქულა შესაბამისი ინდიკატორია ტრანსპლანტაციაზე შესაფასებლად გაგზავნისთვის.[40][41] [ MELDNa ქულები (ღვიძლის ტრანსპლანტაციის დაგეგმვის მიზნით, არ არის შესაფერისი 12 წლამდე ასაკის პაციენტებისთვის) (SI განყოფილებები) Opens in new window ] ​​ ასევე შეიძლება გამოყენებულ იქნას Child-Pugh-ის ქულა.[2] [ ჩაილდ-პიუს ღვიძლის დაავადების სიმძიმის კლასიფიკაცია (SI ერთეულები) Opens in new window ]

განიხილე – შეფასება სპონტანურ პორტოსისტემურ შუნტებზე, რომელთა ემბოლიზაციაც შესაძლებელია

Back
მიმდინარე
|
წინა/განმეორებითი ეპიზოდი
განიხილე – 

შეფასება სპონტანურ პორტოსისტემურ შუნტებზე, რომელთა ემბოლიზაციაც შესაძლებელია

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

ხელმისაწვდომი პორტოსისტემური შუნტების გაუქმება პაციენტებში, რომელთაც აღენიშნებათ ციროზით მორეციდივე ან მუდმივი ღვიძლისმიერი ენცეფალოპათია (მიუხედავად ადეკვატური მკურნალობისა) შეიძლება განიხილებოდეს სტაბილურ პაციენტებში დაბალი MELD ქულით (<11) და აშკარა უკუჩვენებების გამორიცხვის შემდეგ.[2]

ციროზის მქონე პაციენტების მესამედს აღენიშნება პორტოსისტემური შუნტი რადიოლოგიური ვიზუალიზაციის დროს. დიდმა სპონტანურმა შუნტებმა შეიძლება ხელი შეუწყოს მორეციდივე ან მუდმივი ღვიძლისმიერი ენცეფალოპათიის განვითარებას. მათგან თითქმის 50% არის სპლენორენული შუნტი.[2]

მხოლოდ ორი მცირე მოცულობის კოჰორტული კვლევა, რომელშიც ჯამურად ჩართული იყო 58 პაციენტი, ამოწმებდა ემბოლიზაციით შუნტის ობლიტერაციის საჭიროებას.[42][43] ერთ-ერთი ევროპული მულტიცენტრული კოჰორტული კვლევის მიხედვით, შუნტის ემბოლიზაციამ მორეციდივე ან პერსისტენული ღვიძლისმიერი ენცეფალოპათიის მქონე პაციენტებში, რომელთაც დადგენილი ჰქონდათ ერთი დიდი პორტოსისტემური შუნტი, უზრუნველყო პაციენტების 59%-ის გათავისუფლება ღვიძლისმიერი ენცეფალოპათიისგან მე-100 დღეს, ხოლო 49% კი ღვიძლისმიერი ენცეფალოპათიისგან 2 წლის განმავლობაში გათავისუფლდა. ასევე შემცირდა ჰოსპიტალიზაციის მაჩვენებელი და ღვიძლისმიერი ენცეფალოპათიის სიმძიმე.[42]

შუნტის ემბოლიზაციის წარმატება და უსაფრთხოება, როგორც ჩანს, დამოკიდებულია იმაზე, არის თუ არა საკმარისი ღვიძლის მასა, რათა შეეწყოს პორტულ ხელახალ ნაკადს; აქედან გამომდინარეობს რეკომენდაცია, რომ პაციენტებს უნდა ჰქონდეთ MELD ქულა <11. პაციენტებში, რომლებსაც აქვთ MELD ქულა 11 ან მეტი, არსებობს დე ნოვო განვითარების ან უკვე არსებული ვარიკოზული ჯირკვლის, პორტული ჰიპერტენზიული გასტროპათიის ან ასციტის გაზრდილი რისკი.[2]

back arrow

აირჩიეთ პაციენტების ჯგუფი ჩვენი რეკომენდაციების სანახავად

მიაქციეთ ყურადღება, რომ ფორმულაცია/შეყვანის გზა და დოზირება შეიძლება განსხვავებული იყოს მედიკამენტების დასახელების და ბრენდების, წამლების ფორმულარის ან გეოგრაფიული ადგილმდებარეობის მიხედვით. მკურნალობის შესახებ რეკომენდაციები სპეციფიკურია პაციენტის ჯგუფების მიხედვით. იხილეთ გაფრთხილება

ამ მასალის გამოყენება ექვემდებარება ჩვენს განცხადებას