გართულებები
სპეციალურ, მაღალპროფილურ ცენტრებში პანკრეატიკოდუოდენექტომიასთან დაკავშირებული სიკვდილობა <5%-ზე. თუმცა, ავადობა ვარირებს 30%-დან 60%-მდე. რადგანაც პოსტოპერაციული გართულებებისა და სიკვდილობის ერთ-ერთი მთავარი მიზეზი პანკრეასის ნარჩენი ქსოვილებიდან გაჟონვაა, ახალი ფარმაკოლოგიური და ტექნიკური კვლევები სწორედ აღნიშნული გართულების პრევენციის მიმართულებით ტარდება. ჯერჯერობით, გართულებების (გაჟონვა და მუცლისშიდა გროვები) პრევენციისთვის ერთადერთი წარმატებული მკურნალობა სომატოსტატინი და მისი ანალოგებია, განსაკუთრებით კი ოქტრეოტიდი.[161][162]
[ 
]
პანკრეასის სადინრის ოკლუზია (ანასტომოზთან ერთად) ვერ გვეხმარება გაჟონვის გართულებების პრევენციაში და რეკომენდებული არ არის პანკრეასის ფისტულისა და ენდოკრინული/ეგზოკრინული უკმარისობის უფრო მაღალი რისკის გამო.[161] თუმცა, ზოგიერთი კვლევის მიხედვით პანკრეატიკოგასტროსტომია ამცირებს პოსტოპერაციული ფისტულების სიხშირეს, პანკრეატიკოიეიუნოსტომიასთან შედარებით;[163][164]
[ ]
მტკიცებულება სუსტია და კვლევებში ურთიერთსაწინააღმდეგო შედეგები და მიკერძოების მაღალი ალბათობა გვხვდება.[161][165] ორმაგმარყუჟოვანი (Roux-en-Y) რეკონსტრუქცია, ბილიარული დრენირებიდან პანკრეატიკოიეიუნოსტომიის გამოყოფით, მნიშვნელოვნად ახანგრძლივებს ოპერაციის დროს, არ ამცირებს პოსტოპერაციულ გართულებებს და ამიტომ არ არის უპირატესი სტანდარტულ, ერთმაგმარყუჟოვან რეკონსტრუქციასთან შედარებით.[166] არ არსებობს მტკიცებულება, რომ ფიბრინის წებო ეფექტურია პანკრეასის გაჟონვის საპრევენციოდ.[161][165][167]
[ ]
კუჭის ადრეული დაყოვნებული დაცლა, როგორც წესი, მუცლის ღრუს სეფსისთანაა დაკავშირებული; მკურნალობა მიზეზის მიხედვით შეირჩევა. შეიძლება დაგვეხმაროს პროკინეზიური აგენტები, მაგ. ერითრომიცინი. მტკიცებულების მიხედვით, ანტეკოლიკური ან რეტროკოლიკური გასტრო-ენტერული ანასტომოზები ვერ ცვლიან მდგომარეობას.[168] მეტიც, ბილროთის II ტიპის რეკონსტრუქციის ფონზე შეიძლება უფრო ნაკლები იყოს კუჭის ადრეული დაყოვნებული დაცლის ალბათობა, ვიდრე Roux-en-Y მიდგომის შემთხვევაში.[169]
პაციენტების დაახლოებით 5%-ს პანკრეასის კარცინომის გამო აღენიშნება თორმეტგოჯა ნაწლავის ობსტრუქცია. როგორც წესი, პაციენტი უჩივის მუცლის ტკივილს, ღებინებას, აბსოლუტურ ყაბზობას და მუცლის შებერილობის სხვადასხვა ხარისხს. თორმეტგოჯა ნაწლავის ობსტრუქცია შეიძლება იყოს ქირურგიული- გასტროიეიუნოსტომით ან ენდოსკოპიური-სტენტირებით.[1][159]
თავდაპირველად ხშირად ვლინდება სიყვითლე, ტკივილი მარჯვენა ზედა კვადრანტში და მძიმე შემთხვევებში სეფსისი ან მენტალური კონფუზია. ქოლანგიტი ავადობისა და სიკვდილობის მნიშვნელოვანი შესაძლო მიზეზია, სიკვდილობის მაჩვენებელი 13-88%-მდე მერყეობს.
ქოლანგიტის სამკურნალოდ აუცილებელია ანტიბიოტიკების გამოყენება. ანტიბიოტიკის შერჩევისას უნდა გავითვალისწინოთ პათოგენი და მისი მგრძნობელობა. მრავალი პაციენტი პასუხობს ანტიბიოტიკოთერაპიაზე; სხვა შემთხვევებშ აუცილებელია გადაუდებელი ბილიარული დრენირება.
პანკრეასის კიბოს მქონე პაციენტებს ვენური თრომბოემბოლიის მაღალი რისკი აღენიშნებათ: ინსიდენსი ვარირებს 17%-დან 57%-მდე. ვარფარინთან შედარებით ხანგრძლივი გამოყენებისთვის უპირატესია დაბალმოლეკულური ჰეპარინი, ვენური თრომბოემბოლიის როგორც პირველადი, ასევე მეორეული პრევენციის მიზნით.[160]
იმ შემთხვევაში, თუ პანკრეასის კიბო თორმეტგოჯა ნაწლავში პენეტრირდება და დაწყლულდება, შემდეგ კი სისხლმდენი გახდება, მკურნალობის ვარიანტებია სისხლძარღვების სუპერსელექციური ემბოლიზაცია ან წამლით დაფარული მეტალის სტენტი.
ამ მასალის გამოყენება ექვემდებარება ჩვენს განცხადებას