მკურნალობის ალგორითმი

მიაქციეთ ყურადღება, რომ ფორმულა/შეყვანის გზა და დოზა შეიძლება განსხვავებული იყოს მედიკამენტების დასახელების და ბრენდის, ფორმულარის ან გეოგრაფიული ადგილმდებარეობის მიხედვით. მკურნალობის შესახებ რეკომენდაციები სპეციფიკურია პაციენტის ჯგუფების მიხედვით: იხილეთ გაფრთხილება

მწვავე

მცირე სისხლძარღვთა TIA

Back
1-ლი რიგის – 

ანტითრომბოციტული თერაპია

უპირატეს მკურნალობას ანტიაგრეგანტული მედიკამენტები წარმოადგენენ.[94] ის უნდა დაიწყოს პირველი 24 საათის განმავლობაში, ინტრაკრანიული სისხლდენის გამორიცხვის შემდეგ. ამერიკის გულის ასოციაციის/ამერიკული ინსულტის ასოციაციის (AHA/ASA) მითითებები რეკომენდაციას უწევს ასპირინს, კლოპიდოგრელს ან ასპირინს/დიპირიდამოლს იშემიური ინსულტის მეორადი პროფილაქტიკისთვის.[21] მაღალი რისკის მქონე TIA-ს მქონე პაციენტებში (ABCD2 ქულა ≥4), AHA/ASA-ის გაიდლაინები გვირჩევენ, რომ ორმაგი ანტითრომბოციტული თერაპია უნდა დაიწყოს ადრეულ პერიოდში (იდეალურად სიმპტომის დაწყებიდან 12-24 საათში და მინიმუმ 7 დღის განმავლობაში) და გაგრძელდეს 21-დან 90 დღემდე, რასაც მოჰყვება ერთჯერადი ანტითრომბოციტული თერაპია, განმეორებითი იშემიური ინსულტის რისკის შესამცირებლად.​[21][44]​​ დატვირთვის დოზები რეკომენდებულია ორმაგი ანტაგრეგანტული თერაპიისთვის, მაგრამ არა მონოთერაპიისთვის.[82]​​​[83]​​[84]​​

ასპირინი პლუს კლოპიდოგრელი: ერთმა ანალიზმა დაადგინა, რომ ორმაგმა ანტითრომბოციტულმა თერაპიამ კლოპიდოგრელით და ასპირინით (მაღალი რისკის TIA [ABCD2 ≥4] ან მცირე იშემიური ინსულტის შემდეგ) შეამცირა შემდგომი ინსულტის აბსოლუტური რისკი 2%-ით შედარებით მხოლოდ ასპირინთან.[92] ყველა მიზეზით სიკვდილიანობა არ განსხვავდებოდა სამკურნალო ჯგუფებს შორის; კლოპიდოგრელი პლუს ასპირინი ასოცირებული იყო ზომიერიდან მძიმემდე ექსტრაკრანიული სისხლდენის მცირე აბსოლუტურ მომატებულ რისკთან (0.2%).[92] მეორე მეტა-ანალიზში განმეორებითი იშემიური ინსულტის რისკი TIA ან მწვავე იშემიური ინსულტის მქონე პაციენტებში მნიშვნელოვნად შემცირებული იყო მოკლევადიანი (≤1 თვე; RR 0.53, 95% CI 0.37 - 0.78) და საშუალოვადიანი (≤3 თვე; RR 0.72, 95% CI 0.58 - 0.90) ასპირინი პლუს კლოპიდოგრელის ფონზე შედარებით მხოლოდ ასპირინთან.[93] ხანგრძლივმა კომბინაციურმა მკურნალობამ (>3 თვე) არ შეამცირა განმეორებითი იშემიური ინსულტის განვითარების რისკი (RR 0.81, 95% CI 0.63 - 1.04).[93] საშუალოვადიანმა (RR 2.58, 95% CI 1.19 - 5.60) და გრძელვადიანმა (RR 1.87, 95% CI 1.36 - 2.56) კომბინირებულმა მკურნალობამ მნიშვნელოვნად გაზარდა დიდი სისხლდენების რისკი, ხოლო მოკლევადიანმა მკურნალობამ - არა (RR 1.82, 95% CI 0.91 - 3.62).[93]

იგი ალერგიის მქონე პაციენტებში უპირატესი მედიკამენტია.

ასპირინი/დიპირიდამოლი: ერთმა მეტა-ანალიზმა დაადგინა, რომ ასპირინი/დიპირიდამოლი უფრო ეფექტურია, ვიდრე მხოლოდ ასპირინი ინსულტის პროფილაქტიკისთვის მცირე ინსულტის ან TIA მქონე პაციენტებში (ფარდობითი რისკი [RR] 0.77, 95% CI 0.67 - 0.89; მიახლოებითი აბსოლუტური რისკის შემცირება 2.3%).[88] თუმცა, შემდგომმა მეტა-ანალიზებმა ვერ აჩვენა, რომ ასპირინი/დიპირიდამოლი მნიშვნელოვნად ამცირებს ინსულტის განმეორებას შედარებით მხოლოდ ასპირინთან მწვავე იშემიური ინსულტის ან TIA მქონე პაციენტებში (RR 0.64, 95% CI 0.37 - 1.10, P=0.11).[89][90] ორმაგი თერაპია ასპირინით/დიპირიდამოლით, როგორც ჩანს, არ ზრდიდა სერიოზული სისხლდენის რისკს.[90] დიპირიდამოლი მონოთერაპიად გამოყენება არ არის რეკომენდებული.

ტიკაგრელორი: ტიკაგრელორის და ასპირინის კომბინაციის ორმაგი ანტიაგრეგაციული თერაპიის რეჟიმი დამტკიცებულია აშშ-ში სურსათისა და წამლის სააგენტოს (FDA) მიერ, რათა შეამციროს ინსულტის რისკი მწვავე იშემიური ინსულტის მქონე პაციენტებში NIHSS ≤5 ქულით ან TIA-ს მაღალი რისკით. ასპირინში ტიკაგრელორის ან კლოპიდოგრელის დამატების არჩევანი უნდა ეფუძნებოდეს პაციენტის ფაქტორებს (მაგ., მკურნალობისადმი დამყოლობა, პრეპარატის მიღების სიხშირე)..[21] 2021 წლის დეკემბერში ევროპაში გაუქმდა ევროპის მედიკამენტების სააგენტოს (EMA) მიმართვა, ტიკაგრელორის მარკეტინგის ავტორიზაციის შეეცვალის შესახებ, რათა ჩაერთოს ის ინსულტის პრევენციაში მოზრდილებში, რომლებსაც ჰქონდათ მსუბუქი და საშუალო სიმძიმის იშემიური ინსულტი ან მაღალი რისკის TIA. მათ კითხვებზე საცდელი კვლევებისა და კომპანიის პასუხების საფუძველზე , EMA-მ გამოთქვა შეშფოთება, რომ ტიკაგრელორის ასპირინთან კომბინაციის მოკლევადიანი მკურნალობის სარგებელი ამ პაციენტებში ინსულტის თავიდან ასაცილებლად აშკარად არ აჭარბებდა ფატალური და არალეტალური სისხლდენის რისკს. THALES-ის კვლევამ 11,016 პაციენტზე (რომელთაგან არც ერთს არ მიუღია თრომბოლიზი ან თრომბექტომია ან საჭიროებდა ანტიკოაგულაციას) აჩვენა, რომ მხოლოდ ასპირინთან შედარებით, ტიკაგრელორით და ასპირინის ორმაგი მკურნალობა ამცირებს შესაძლებლობების შემზღუდავი ინსულტის ან სიკვდილის რისკს 30 დღის განმავლობაში (4.0% და 4.7%).[83] მძიმე სისხლდენა უფრო ხშირი იყო ტიკაგრელორი პლუს ასპირინის შემთხვევაში, ვიდრე მხოლოდ ასპირინით (0.5% 0.1%-ის წინააღმდეგ), ინტრაკრანიალური ჰემორაგიის ჩათვლით (0.4% 0.1%-ის წინააღმდეგ). ბოლოდროინდელი ინსულტის მქონე პაციენტებისთვის NIHSS <5 ქულით, ტიკაგრელორი პლუს ასპირინი 30 დღის განმავლობაში უფრო ეფექტური იყო განმეორებითი იშემიური ინსულტის პრევენციის კუთხით, ვიდრე მარტო ასპირინი.[83]

სისხლდენა და კუჭ-ნაწლავის მხრივ დარღვევები ყველა ანტითრომბოციტური მედიკამენტის ხშირი გვერდითი მოვლენებია.

პირველადი პარამეტრები

ასპირინი: 75-300 მგ პერორალურად, დღეში ერთხელ

ან

კლოპიდოგრელი: 75 მგ პერორალურად დღეში ერთხელ

ან

ასპირინი: 75-300 მგ პერორალურად, დღეში ერთხელ

მეტი

და

კლოპიდოგრელი: 300-600 მგ პერორალურად პირველი დოზის სახით, შემდგომში 75 მგ ერთხელ დღეში

ან

ასპირინი/დიპირიდამოლი: 25/200 მგ პერორალურად, დღეში ორჯერ

მეორეული ვარიანტები

ასპირინი: 75-300 მგ პერორალურად, დღეში ერთხელ

მეტი

და

ტიკაგრელორი: 180 მგ პერორალურად დატვირთვის დოზის სახით, შემდეგ 90 მგ დღეში ორჯერ

Back
პლიუს – 

სტატინები

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

დამტკიცებულია, რომ მას მოაქვს სარგებელი მაშინვე მწვავე ცერებროვასკულური იშემიის შემდეგ. სტატინებით მკურნალობა დაუყოვნებლივ არ უნდა დაიწყოს. არსებობს კონსენსუსი, რომ უსაფრთხოა სტატინების დაწყება 48 საათის შემდეგ.[43] სტატინებით მკურნალობა უნდა გაგრძელდეს იმ ადამიანებში, რომლებიც უკვე იღებენ სტატინებს.[43]

სტატინებით თერაპია ყველა TIA-ის მქონე პაციენტისთვის არის რეკომენდებული, უკუჩვენებების გათვალისწინებით.[71]

გაიდლაინები რეკომენდაციას უწევენ მაღალი ინტენსივობის სტატინების თერაპიას ≤75 წელზე უფროსი ასაკის ყველა პაციენტისთვის TIA-ით, ხოლო საშუალო ინტენსივობის ან მაღალი ინტენსივობის სტატინების თერაპიას, როგორც გონივრული 75 წელზე მეტი ასაკის პაციენტებისთვის TIA-ით სარგებლობის, რისკის და პაციენტის სურვილის გათვალისწინების შემდეგ.[71]

მაღალი ინტენსივობის სტატინი განისაზღვრება, როგორც სადღეღამისო დოზა, რომელიც ამცირებს დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების ქოლესტერინს (LDL-C) დაახლოებით > 50% -ით, ხოლო საშუალო ინტენსივობის სტატინით სადღეღამისო დოზა ამცირებს LDL-C- ს დაახლოებით 30% -ით 50% -მდე.[71]

არსებობს მტკიცებულება, რომ მორეციდივე გულ-სისხლძარღვთა მოვლენების ან ინსულტის სიხშირე უფრო დაბალია პაციენტებში, რომელთა LDL ქოლესტერინი კონტროლდება <70 მგ/დლ-მდე (<1.81 მმოლ/ლ) LDL-ქოლესტერინის მქონე პირებთან შედარებით 90 მგ/დლ (2.33 მმოლ/ლ) და 110 მგ/დლ (2.85 მმოლ/ლ).[111]

პირველადი პარამეტრები

მაღალი ინტენსივობის სტატინი

ატორვასტატინი: 40-80 mg პერორალურად დღეში ერთხელ

ან

მაღალი ინტენსივობის სტატინი

როსუვასტატინი: 20-40 მგ პერორალურად დღეში ერთხელ

ან

საშუალო ინტენსივობის სტატინი

ატორვასტატინი: 10-20 მგ პერორალურად დღეში ერთხელ

ან

საშუალო ინტენსივობის სტატინი

როსუვასტატინი: 5-10 მგ. ორალურად დღეში ერთხელ

ან

საშუალო ინტენსივობის სტატინი

სიმვასტატინი: 20-40 მგ პერორალურად, დღეში ერთხელ; 80 მგ/დღეში დოზის შემთხვევაში მიოპათიის მომატებული რისკი

ან

საშუალო ინტენსივობის სტატინი

პრავასტატინი: 40-80 mg პერორალურად დღეში ერთხელ

ან

საშუალო ინტენსივობის სტატინი

ლოვასტატინი: 40-80 მგ პერორალურად (დაუყოვნებელი გამოთავისუფლება) დღეში ერთხელ

ან

საშუალო ინტენსივობის სტატინი

ფლუვასტატინი: 40 მგ პერორალურად (დაუყოვნებლივი გამოთავისუფლების ფორმა), დღეში ორჯერ; 60 მგ პერორალურად (გახანგრძლივებული გამოთავისუფლების ფორმა), დღეში ერთხელ

ან

საშუალო ინტენსივობის სტატინი

პიტავასტატინი: 1-4 მგ პერორულად, დღეში ერთხელ

Back
განიხილე – 

ეზეტიმიბი

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

შეიძლება მიზანშეწონილი იყოს ეზეტიმიბის დამატება კლინიკური ათეროსკლეროზული გულ-სისხლძარღვთა დაავადებების მქონე პაციენტებისთვის, რომლებსაც ჯერ კიდევ აქვთ LDL ქოლესტერინის დონე ≥70 მგ/დლ (≥1.8 მმოლი/ლ) მაქსიმალურად ასატან სტატინურ თერაპიაზე.[21][23][112] The BMJ: PCSK9 inhibitors and ezetimibe for the reduction of cardiovascular events: a clinical practice guideline with risk-stratified recommendations Opens in new windowარსებობს მტკიცებულება, რომ მორეციდივე გულ-სისხლძარღვთა მოვლენების ან ინსულტის სიხშირე უფრო დაბალია პაციენტებში, რომელთა LDL ქოლესტერინი კონტროლდება <70 მგ/დლ-მდე (<1.81 მმოლ/ლ) LDL-ქოლესტერინის მქონე პირებთან შედარებით 90 მგ/დლ (2.33 მმოლ/ლ) და 110 მგ/დლ (2.85 მმოლ/ლ).[111]

პირველადი პარამეტრები

ეზეტიმიბი: 10 მგ პერორულად დღეში ერთხელ

Back
განიხილე – 

პროპროტეინ კონვერტაზას სუბტილიზინ კექსინის (PCSK-9) ინჰიბიტორები

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

ალიროკუმაბი და ევოლოკუმაბი დამტკიცებულია FDA-ს მიერ LDL-ქოლესტერინის შემცირებისთვის ცალკე ან სხვა ლიპიდების შემამცირებელ თერაპიასთან ერთად.

AHA რეკომენდაციას უწევს ალიროკუმაბს ან ევოლოკუმაბს ძალიან მაღალი რისკის მქონე პაციენტებისთვის, მათ შორის, რომლებსაც აქვთ მრავალი ძირითადი ათეროსკლეროზული გულ-სისხლძარღვთა დაავადების (ASCVD) მოვლენები ან ერთი ძირითადი ASCVD მოვლენა და მრავალი მაღალი რისკის მდგომარეობა (მაგ. ასაკი ≥65 წელზე მეტი; ჰეტეროზიგოტური ოჯახური ჰიპერქოლესტერინემია; კორონარული არტერიის შუნტირ ება ან პერკუტანული კორონარული ჩარევა ASCVD ძირითადი მოვლენების გამოკლებით; შაქრიანი დიაბეტი, ჰიპერტენზია, თირკმელების ქრონიკული უკმარისობა, თამმბაქოს მოხმარება ამჟამდ).[21]

ალიროკუმაბი მნიშვნელოვნად ამცირებს დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების დონეს ჰეტეროზიგოტური ოჯახური ჰიპერქოლესტერინემიის მქონე პაციენტებში, რომლებიც იღებდნენ სტატინების თერაპიას მაქსიმალური ატანადი დოზით.[115] ერთ მულტიცენტრულ, რანდომიზებულ, ორმაგად ბრმა, პლაცებო-კონტროლირებად კვლევაში პაციენტებზე, რომლებსაც ჰქონდათ უწინ მწვავე კორონარული სინდრომი და იღებდნენ მაღალი ინტენსივობის სტატინების თერაპიას, განმეორებითი იშემიური გულ-სისხლძარღვთა მოვლენების რისკი უფრო დაბალი იყო მათ შორის, ვინც იღებდა ალიროკუმაბს, ვიდრე პაციენტებში, რომლებიც იღებდნენ პლაცებოს.[116]

პირველადი პარამეტრები

ალიროცუმაბი: 75-150 მგ კანქვეშ 2 კვირაში ერთხელ; ან 300 მგ კანქვეშ ყოველ 4 კვირაში

ან

ევოლოცუმაბი: 140 მგ კანქვეშ ყოველ 2 კვირაში; ან 420 მგ კანქვეშ თვეში ერთხელ

Back
პლიუს – 

ცხოვრების სტილის ცვლილება ანტიჰიპერტენზიული მედიკამენტებით ან მათ გარეშე

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

პაციენტებში, რომლებსაც ადრე მკურნალობდნენ ჰიპერტენზიით, ანტიჰიპერტენზიული თერაპია უნდა განახლდეს ინდექსის მოვლენიდან პირველი რამდენიმე დღის შემდეგ.[39] პაციენტებს, რომლებიც ადრე არ მკურნალობდნენ არტერიული ჰიპერტენზიის გამო, რომლებსაც განუვითარდათ TIA და აქვთ დადგენილი არტერიული წნევა ≥140/90 მმ Hg, მაჩვენებლის გამოვლენიდან რამდენიმე დღის შემდეგ უნდა დაენიშნოთ ანტიჰიპერტენზიული მკურნალობა , სასურველია პირველადი ჯანდაცვის ექიმთან ერთად.[13][39]სიფრთხილეა რეკომენდებული არტერიული წნევის დაქვეითებისას პაციენტებში კაროტიდის მძიმე სტენოზის დროს, რათა თავიდან აიცილონ ცერებრალური ჰიპოპერფუზია კაროტიდის რევასკულარიზაციამდე.[117]

ამერიკის გულის ასოციაციის და ამერიკის ინსულტის ასოციაციის (AHA/ASA) მითითებები რეკომენდაციას უწევს ოფისში არტერიული წნევის მიზანს <130/80 მმ.ვცხ.სვ. მერიკის გულის ასოციაციის და ამერიკის ინსულტის ასოციაციის (AHA/ASA) გაიდლაინები რეკომენდაციას უწევს ოფისში არტერიული წნევის სამიზნე დონეს <130/80 მმ.ვცხ.სვ. პაციენტთა უმეტესობისთვის, რათა შემცირდეს განმეორებითი ინსულტისა და სისხლძარღვთა მოვლენების რისკი.[21] ამერიკის ნევროლოგიის აკადემია რეკომენდაციას უწევს არტერიული წნევის გრძელვადიანი სამიზნეს შენარჩუნებას <140/90 მმ Hg-ს სიმპტომატური ინტრაკრანიალური ათეროსკლეროზული არტერიული სტენოზის მქონე პაციენტებში.[23] წამლის რეჟიმები უნდა იყოს ინდივიდუალური, რათა გათვალისწინებული იყოს პაციენტის თანმხლები დაავადებები, აგენტის ფარმაკოლოგიური კლასი და პაციენტის სურვილი.[21][23][39]

ცხოვრების წესის ცვლილებები, მათ შორის მარილის მიღების შეზღუდვა, წონის დაკლება, ჯანსაღი დიეტა, ვარჯიში და ალკოჰოლის მოხმარების შეზღუდვა, ნორმალურზე მაღალი არტერიული წნევის მქონე ადამიანების უმეტესობისთვის გონივრულ ინტერვენციებად ითვლება.[39]

Back
პლიუს – 

კაროტიდული ენდარტერექტომია ან სტენტირება

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

პაციენტებს, რომლებსაც აქვთ გარდამავალი იშემიური შეტევა ან ინსულტი (რომელიც არ იწვევს შესაძლებლობების შეზღუდვას) ბოლო 6 თვის განმავლობაში და იპსილატერალური მძიმე (70%-დან 99%) საძილე არტერიის სტენოზი, საძილე არტერიის ენდარტერექტომია რეკომენდებულია მომავალი ინსულტის რისკის შესამცირებლად. ეს მიზანშეწონილია მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ პერიოპერაციული ავადობისა და სიკვდილობის რისკი შეფასებულია, როგორც <6%.[21][118] კაროტიდის ენდარტერექტომიაზე (CEA) რეფერირება მიზანშეწონილია, სანამ პაციენტი ნევროლოგიურად სტაბილურია, სასურველია ქირურგიული ჩარევა გამოვლენიდან 2 კვირის განმავლობაში.[21][32]​​[43]

საძილე არტერიების სიმპტომური სტენოზის დროს (მაგ., გარდამავალი იშემიური შეტევის ან ინსულტის დროს, რომელიც არ იწვევს შესაძლებლობების შეზღუდვას), საძილე არტერიების სტენტირება უპირატესია საძილე არტერიების ენდარტერექტომიასთნ შედარებით, თუ სტენოზის ხარისხი მერყეობს 50%-დან 69%-მდე (განისაზღვრება ციფრული სუბსტრაქციის ანგიოგრაფიით). ეს მიზანშეწონილია მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ პერიოპერაციული ავადობისა და სიკვდილიანობის რისკი არის <6%.

პაციენტებში ბოლოდროინდელი გარდამვალი იშემიური შეტევით TIA ან იშემიური ინსულტით და იფსილატერალური ზომიერი (50%-69%) საძილე არტერიების სტენოზით (დადასტურებული კათტერული რადიოლოგიური ან არაინვაზიური რადიოლოგიური მეთოდებით), საძილე არტერიების (კაროტიდული) ენდარტერექტომია რეკომენდებულია სამომავლოდ ინსულტის რისკის შესამცირებლად. დამოკიდებულია პაციენტის ინდივიდუალურ ფაქტორებზე, როგორიცაა ასაკი, სქესი და თანმხლები დაავადებები, თუ პერიოპერაციული ავადობისა და სიკვდილიანობის რისკი შეფასებული იქნება <6%.[21]

Back
პლიუს – 

ცხოვრების სტილის ცვლილება

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

TIA-ს მქონე მწველებში მკაცრად რეკომენდებულია თამბაქოს მოხმარების შეწყვეტა. რეკომენდებულია კონსულტაცია წამლის თერაპიასთან ერთად ან მის გარეშე (ნიკოტინის ჩამნაცვლებელი, ბუპროპიონი ან ვარენიკლინი) მოწევის შეწყვეტის ხელშესაწყობად, განმეორებითი ინსულტის რისკის შემცირების მიზნით.[21] ასევე რეკომენდებულია გარემოსდაცვითი (პასიური) თამბაქოს კვამლის თავიდან აცილება.[21]

იშემიური ინსულტის მქონე პაციენტებს, რომლებიც სვამენ > 2 ალკოჰოლურ სასმელს დღეში (მამაკაცები) ან > 1 ალკოჰოლურ სასმელს დღეში (ქალები) უნდა მიეცეთ რჩევა, რომ ამოიღონ ან შეამცირონ ალკოჰოლის მოხმარება ინსულტის რისკის შესამცირებლად.[21]

ჭარბი წონის ან სიმსუქნის მქონე პაციენტებში რეკომენდებულია წონის დაკლება.[21] პაციენტებმა, რომლებიც არიან მსუქნები, რეკომენდირებულია მიმართონ ინტენსიურ, მრავალკომპონენტიან, ქცევითი ცხოვრების წესის მოდიფიკაციის პროგრამას წონის მდგრადი დაკლების მისაღწევად.[21]

ინსულტის ან გარდამავალი იშემიური შეტევის მქონე პაციენტებში, რომლებსაც შეუძლიათ და სურთ გაზარდონ ფიზიკური აქტივობა, სავარჯიშო კლასში ჩართვა, რომელიც მოიცავს კონსულტაციას ფიზიკური დატვირთვის ქცევის შესაცვლელად, შეიძლება სასარგებლო იყოს კარდიომეტაბოლური რისკის ფაქტორების შესამცირებლად და დასვენების დროს ფიზიკური აქტივობის გაზრდისთვის.[21] ყველა პაციენტს, რომელსაც გადატანილი აქვს იშემიური ინსულტი ან გარდამავალი იშემიური შეტევა (TIA) და შეუძლიათ ფიზიკური დატვირთვა, მკაცრად უნდა მიიღონ რეკომენდაცია მინიმუმ ზომიერი ინტენსივობის აერობული აქტივობის შესახებ კვირაში ოთხჯერ მინიმუმ 10 წუთის განმავლობაში, ან ენერგიული ინტენსივობის აერობიკული აქტივობის შესახებ მინიმუმ 20 წუთის განმავლობაში კვირაში ორჯერ.[21] როდესაც ეს შეუძლებელია, პაციენტის ფიზიკური აქტივობის მიზნები უნდა იყოს მორგებული მათი ვარჯიშის ტოლერანტობაზე, გამოჯანმრთელების სტადიაზე, გარემოზე, ხელმისაწვდომ სოციალურ მხარდაჭერაზე, ფიზიკური აქტივობის პრეფერენციებზე და სპეციფიკურ დარღვევებზე, აქტივობის და მონაწილეობის შეზღუდვებზე. მათთვის, ვინც დღის განმავლობაში დიდხანს ზის უწყვეტად, შეიძლება გონივრული იყოს მჯდომარე დროის გაწყვეტა 3 წუთიანი დგომის ინტერვალით ან მსუბუქი ვარჯიში ყოველ 30 წუთში მათი გულ-სისხლძარღვთა ჯანმრთელობისთვის.[21]

ინსულტისა და გარდამავალი იშემიური შეტევის მქონე პაციენტებთან მნიშვნელოვანია კონსულტაცია, დაიცვან ხმელთაშუა ზღვის ტიპის დიეტა, როგორც წესი, აქცენტით მონოუჯერი ცხიმებზე, მცენარეულ საკვებზე და თევზის მოხმარებაზე, უპირატესად ექსტრა ზეითუნის ზეთით ან თხილის დანამატებით (უპირატესია დაბალი ცხიმის დიეტასთან შედარებით), რათა შემცირდეს განმეორებითი ინსულტის რისკი.[21] ინსულტისა და ჰიპერტენზიის მქონე პაციენტებისთვის, რომლებიც ამჟამად არ ზღუდავენ ნატრიუმის დიეტური საკვებით მიღებას, მიზანშეწონილია, რომ ინდივიდებმა შეამცირონ ნატრიუმის მიღება მინიმუმ 1 გ/დღეში (2,5 გ/დღეში მარილი) გულ-სისხლძარღვთა დაავადებების განვითარების რისკის შესამცირებლად. ინსულტის ჩათვლით).[21] MIND-ის (ხმელთაშუა ზღვი-DASH ინტერვენცია ნეიროდეგენერაციული დაგვიანებისთვის) დიეტური ნიმუშის დაცვა შეიძლება სასარგებლო იყოს მეორადი პრევენციისთვის.[121]

კარდიოემბოლიური TIA

Back
1-ლი რიგის – 

ანტიკოაგულაცია

არჩევის (უპირატეს) თერაპიაა ანტიკოაგულაციური (შედედების დაქვეითება) თერაპია. მკურნალობა არის გადაუდებელი და მუდმივი, თუ გამოხატულია შეუქცევადი კარდიოემბოლური რისკფაქტორები. ანტიკოაგულაცია უნდა დაიწყოს პირველი 2 კვირის განმავლობაში.[95][96]

პაციენტებში, რომლებსაც აქვთ წინაგულების არასარქვლოვანი ფიბრილაცია და ინსულტი ან გარდამავალი იშემიური შეტევა, პერორალური ანტიკოაგულაცია (მაგ., აპიქსაბანი, ედოქსაბანი, რივაროქსაბანი, დაბიგატრანი ან ვარფარინი) რეკომენდებულია მორეციდივე ინსულტის რისკის შესამცირებლად, მიუხედავად იმისა, არის თუ არა წინაგულების ფიბრილაციის ტიპი პაროქსიზმული, პერსისტენტული თუ მუდმივი.[21]

პირდაპირი პერორალური ანტიკოაგულანტები (DOACs), როგორიცაა აპიქსაბანი, დაბიგატრანი, ედოქსაბანი ან რივაროქსაბანი, რეკომენდებულია K ვიტამინის ანტაგონისტების ნაცვლად, როგორიცაა ვარფარინი ინსულტის ან TIA და წინაგულების ფიბრილაციის მქონე პაციენტებში, რომლებსაც არ აქვთ ზომიერი ან მძიმე მიტრალური სტენოზი. ან გულის მექანიკური სარქველი.[21] დიდმა რანდომიზებულმა კვლევებმა აჩვენა, რომ DOACs კლინიკურად ამცირებს თრომბოზული ინსულტის რისკს, სისხლდენის ნაკლები რისკით, ვიდრე K ვიტამინის ანტაგონისტები.[21][97][98] პირდაპირი მოქმედების პერორალურ ანტიკოაგულანტებს (DOAC) აქვთ მნიშვნელოვანი უპირატესობა სწრაფი დაწყების, პროგნოზირებადი მოთხოვნები დოზირებისადმი და მუდმივი მონიტორინგის აუცილებლობის არარსებობით.[99] ნაკლოვანებები მოიცავს პრეპარატის უფრო მაღალ ღირებულებას და ანტიკოაგულანტული ეფექტის საიმედოდ მონიტორინგის შეუძლებლობას პროთრომბინის დროის (PT), საერთაშორისო ნორმალიზებული თანაფარდობის (INR) ან ნაწილობრივი თრომბოპლასტინის დროის (PTT) გამოყენებით.

სარქვლოვანი წინაგულების ფიბრილაციის მქონე პაციენტებს (ანუ ზომიერი და მძიმე მიტრალური სტენოზი ან გულის მექანიკური სარქველები) უნდა მკურნალობდნენ ვარფარინით. ვარფარინზე მყოფი პაციენტებისთვის INR დიაპაზონი უნდა იყოს 2.0-დან 3.0-მდე.[21] მიტრალური მექანიკური პროთეზირების სარქველები მოითხოვს უფრო მაღალ INR-ს 3.0-ს.[21] ანტითრომბოციტული თერაპია კვლავ რეკომენდებულია ვარფარინთან მაგიერ პაციენტებში იშემიური ინსულტით ან TIA-ით და აორტის ან არარევმატული მიტრალური სარქვლის დაავადებით (მაგ., მიტრალური რგოლის კალციფიკაცია ან მიტრალური სარქვლის პროლაფსი), რომლებსაც არ აქვთ წინაგულების ფიბრილაცია ან ანტიკოაგულანტული თერაპიის სხვა ჩვენებები.[21]

დაბიგატრანი უკუნაჩვენებია მექანიკური სარქვლის მქონე პირებში. აპიქსაბანი, ედოქსაბანი და რივაროქსაბანი არ არის შესწავლილი პაციენტებში გულის პროთეზური სარქველებით და არ არის რეკომენდებული ამ პაციენტებში.

ოვალური ხვრელის (PFO) დაუხურავობა იზოლირებულად, ალბათ მოითხოვს მხოლოდ ანტიაგრეგანტულ თერაპიას. ამერიკის ნევროლოგიის აკადემიის გაიდლაინებში ნათქვამია, რომ მტკიცებულებები არასაკმარისია იმის დასადგენად, არის თუ არა ანტიკოაგულაციის ექვივალენტური ან უკეთესი ანტიაგრეგანტული თერაპია PFO-ს მქონე პაციენტებისთვის.[102] კრიპტოგენური (უცნობი ეტიოლოგიის) მქონე პაციენტებმა შეიძლება გააგრძელონ ანტითრომბოციტული თერაპიის მიღება, სანამ არ მიიღება გადაწყვეტილება PFO-ს დახურვის შესახებ.[35] ამერიკის გულის ასოციაცია (AHA) რეკომენდაციას უწევს, რომ PFO-ს დახურვა უნდა განიხილებოდეს არალაკუნარული ინსულტის მქონე პაციენტებისთვის, განსაკუთრებით 18-60 წლის ასაკის პაციენტებისთვის, რომლებსაც აქვთ მაღალი ხარისხის რისკის ნიშნები, როგორიცაა წინაგულების ძგიდის ანევრიზმა და უფრო დიდი შუნტის ზომა.[21] TIA-ს სპეციფიკური მტკიცებულებები მწირია, რადგან TIA-ით დაავადებული პაციენტები გამოირიცხნენ PFO-ს დახურვის კვლევებიდან.[103] გულ-სისხლძარღვთა ანგიოგრაფიისა და ინტერვენციების საზოგადოება რეკომენდაციას არ უწევს PFO-ს დახურვას TIA-ს მქონე პაციენტებში PFO-თან დაკავშირებული წინასწარი ინსულტის გარეშე, მაგრამ აცხადებს, რომ დახურვა შეიძლება განიხილოს მაღალი ალბათობით მორეციდივე TIA-ების მქონე პაციენტებში, რომლებიც დიდ მნიშვნელობას ანიჭებენ დახურვის გაურკვეველ სარგებელს და დაბალ შეფადებას პოტენციურ პროცესუალურ რისკებს.[104]

დაბიგატრანის, რივაროქსაბანის, აპიქსაბანის და ედოქსაბანის დოზა თირკმლის ფუნქციის მიხედვით უნდა შეიცვალოს.

პაციენტის სისხლდენის რისკის შესაფასებლად გამოყენებული უნდა იყოს ვალიდური ქულების სისტემა; თუ მაღალია, პაციენტი უფრო მჭიდრო დაკვირვების ქვეშ უნდა იყოს. See ახლად დაწყებული წინაგულების ფიბრილაცია.

პირველადი პარამეტრები

ვარფარინი: 2-10 მგ პერორულად საწყისად დღეში ერთხელ, დაკორექტირებული დოზა საერთაშორისო ნორმალიზებული შეფარდების მიხედვით

მეტი

ან

დაბიგატრანი: 150 მგ პერორალურად დღეში ორჯერ

ან

რივაროქსაბანი: 20 მგ პერორალურად დღეში ერთხელ

ან

აპიქსაბანი: 5 მგ პერორალურად, დღეში ორჯერ

ან

ედოქსაბანი: 60 მგ პერორალურად დღეში ერთხელ

Back
პლიუს – 

სტატინები

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

დამტკიცებულია, რომ მას მოაქვს სარგებელი მაშინვე მწვავე ცერებროვასკულური იშემიის შემდეგ. სტატინებით მკურნალობა დაუყოვნებლივ არ უნდა დაიწყოს. არსებობს კონსენსუსი, რომ უსაფრთხოა სტატინების დაწყება 48 საათის შემდეგ.[43] სტატინებით მკურნალობა უნდა გაგრძელდეს იმ ადამიანებში, რომლებიც უკვე იღებენ სტატინებს.[43]

გაიდლაინები რეკომენდაციას უწევენ მაღალი ინტენსივობის სტატინების თერაპიას ≤75 წელზე უფროსი ასაკის ყველა პაციენტისთვის TIA-ით, ხოლო საშუალო ინტენსივობის ან მაღალი ინტენსივობის სტატინების თერაპიას, როგორც გონივრული 75 წელზე მეტი ასაკის პაციენტებისთვის TIA-ით სარგებლობის, რისკის და პაციენტის სურვილის გათვალისწინების შემდეგ.[71]

მაღალი ინტენსივობის სტატინი განისაზღვრება, როგორც სადღეღამისო დოზა, რომელიც ამცირებს დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების ქოლესტერინს (LDL-C) დაახლოებით > 50% -ით, ხოლო საშუალო ინტენსივობის სტატინით სადღეღამისო დოზა ამცირებს LDL-C- ს დაახლოებით 30% -ით 50% -მდე.[71]

არსებობს მტკიცებულება, რომ მორეციდივე გულ-სისხლძარღვთა მოვლენების ან ინსულტის სიხშირე უფრო დაბალია პაციენტებში, რომელთა LDL ქოლესტერინი კონტროლდება <70 მგ/დლ-მდე (<1.81 მმოლ/ლ) LDL-ქოლესტერინის მქონე პირებთან შედარებით 90 მგ/დლ (2.33 მმოლ/ლ) და 110 მგ/დლ (2.85 მმოლ/ლ).[111]

პირველადი პარამეტრები

მაღალი ინტენსივობის სტატინი

ატორვასტატინი: 40-80 mg პერორალურად დღეში ერთხელ

ან

მაღალი ინტენსივობის სტატინი

როსუვასტატინი: 20-40 მგ პერორალურად დღეში ერთხელ

ან

საშუალო ინტენსივობის სტატინი

ატორვასტატინი: 10-20 მგ პერორალურად დღეში ერთხელ

ან

საშუალო ინტენსივობის სტატინი

როსუვასტატინი: 5-10 მგ. ორალურად დღეში ერთხელ

ან

საშუალო ინტენსივობის სტატინი

სიმვასტატინი: 20-40 მგ პერორალურად, დღეში ერთხელ; 80 მგ/დღეში დოზის შემთხვევაში მიოპათიის მომატებული რისკი

ან

საშუალო ინტენსივობის სტატინი

პრავასტატინი: 40-80 mg პერორალურად დღეში ერთხელ

ან

საშუალო ინტენსივობის სტატინი

ლოვასტატინი: ლოვასტატინი: 40-80 მგ პერორალურად (დაუყოვნებელი გამოთავისუფლება) დღეში ერთხელ

ან

საშუალო ინტენსივობის სტატინი

ფლუვასტატინი: 40 მგ პერორალურად (დაუყოვნებლივი გამოთავისუფლების ფორმა), დღეში ორჯერ; 60 მგ პერორალურად (გახანგრძლივებული გამოთავისუფლების ფორმა), დღეში ერთხელ

ან

საშუალო ინტენსივობის სტატინი

პიტავასტატინი: 1-4 მგ პერორულად, დღეში ერთხელ

Back
განიხილე – 

ეზეტიმიბი

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

შეიძლება მიზანშეწონილი იყოს ეზეტიმიბის დამატება კლინიკური ათეროსკლეროზული გულ-სისხლძარღვთა დაავადებების მქონე პაციენტებისთვის, რომლებსაც ჯერ კიდევ აქვთ LDL ქოლესტერინის დონე ≥70 მგ/დლ (≥1.8 მმოლი/ლ) მაქსიმალურად ასატან სტატინურ თერაპიაზე.[21][23][112] The BMJ: PCSK9 inhibitors and ezetimibe for the reduction of cardiovascular events: a clinical practice guideline with risk-stratified recommendations Opens in new window​ არსებობს მტკიცებულება, რომ მორეციდივე გულ-სისხლძარღვთა მოვლენების ან ინსულტის სიხშირე უფრო დაბალია პაციენტებში, რომელთა LDL ქოლესტერინი კონტროლდება <70 მგ/დლ-მდე (<1.81 მმოლ/ლ მმოლ/ლ) LDL-ქოლესტერინის მქონე პირებთან შედარებით 90 მგ/დლ (2.33 მმოლ/ლ) და 110 მგ/დლ (2.85 მმოლ/ლ).[111]

პირველადი პარამეტრები

ეზეტიმიბი: 10 მგ პერორულად დღეში ერთხელ

Back
განიხილე – 

პროპროტეინ კონვერტაზას სუბტილიზინ კექსინის (PCSK-9) ინჰიბიტორები

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

ალიროკუმაბი და ევოლოკუმაბი დამტკიცებულია აშშ-ს სურსათისა და წამლების ადმინისტრაციის (FDA) მიერ LDL-ქოლესტერინის შემცირებისთვის ცალკე ან სხვა ლიპიდების შემამცირებელ თერაპიასთან ერთად

შესაძლოა გონივრული იყოს ალიროკუმაბის ან ევოლოკუმაბის დამატება პაციენტებისთვის, რომლებსაც აქვთ თანმხლები კლინიკური ათეროსკლეროზული გულ-სისხლძარღვთა დაავადება (ASCVD).

AHA რეკომენდაციას უწევს ალიროკუმაბს ან ევოლოკუმაბს ძალიან მაღალი რისკის მქონე პაციენტებისთვის, მათ შორის, რომლებსაც აქვთ მრავალი ძირითადი გულ-სისხლძარღვთა ათეროსკლეროზული დაავადების (ASCVD) მოვლენები ან ერთი ძირითადი ASCVD მოვლენა და მრავალი მაღალი რისკის მდგომარეობა (მაგ. ასაკი ≥65 წელი; ჰეტეროზიგოტური ოჯახური ჰიპერქოლესტერინემია; კორონარული არტერიის შუნტირება ან პერკუტანული კორონარული ჩარევა ASCVD ძირითადი მოვლენების გამოკლებით; შაქრიანი დიაბეტი, ჰიპერტენზია, თირკმელების ქრონიკული უკმარისობა, თამმბაქოს მოხმარება ამჟამდ).[21]

ალიროკუმაბი მნიშვნელოვნად ამცირებს დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების დონეს ჰეტეროზიგოტური ოჯახური ჰიპერქოლესტერინემიის მქონე პაციენტებში, რომლებიც იღებდნენ სტატინების თერაპიას მაქსიმალური ატანადი დოზით.[115] ერთ მულტიცენტრულ, რანდომიზებულ, ორმაგად ბრმა, პლაცებო-კონტროლირებად კვლევაში პაციენტებზე, რომლებსაც ჰქონდათ უწინ მწვავე კორონარული სინდრომი და იღებდნენ მაღალი ინტენსივობის სტატინების თერაპიას, განმეორებითი იშემიური გულ-სისხლძარღვთა მოვლენების რისკი უფრო დაბალი იყო მათ შორის, ვინც იღებდა ალიროკუმაბს, ვიდრე პაციენტებში, რომლებიც იღებდნენ პლაცებოს.[116]

პირველადი პარამეტრები

ალიროცუმაბი: 75-150 მგ კანქვეშ 2 კვირაში ერთხელ; ან 300 მგ კანქვეშ ყოველ 4 კვირაში

ან

ევოლოცუმაბი: 140 მგ კანქვეშ ყოველ 2 კვირაში; ან 420 მგ კანქვეშ თვეში ერთხელ

Back
მე-2 რიგის – 

ანტითრომბოციტული თერაპია

ასპირინი ან ასპირინ/კლოპიდოგრელის კომბინაცია მხოლოდ ანტიკოაგულანტების უკეჩვენების შემთხვევაში გამოიყენება.[100] ანტითრომბოციტული თერაპია ანტიკოაგულანტებზე ნაკლები ეფექტურობით ხასიათდება ინსულტის პრევენციის თვალსაზრისით, მოციმციმე არითმიის მქონე პაციენტებში. თუმცა შეიძლება ერთადერთი საშუალება იყოს ანტიკოაგულანტების უკუჩვენების პირობებში.[101]

ანტიაგრეგანტული თერაპია აგრეთვე გამართლებულია ღია ოვალურ ხვრელთან ასოცირებული TIA-ის შემთხვევაში.[21]

იზოლირებული PFO, სავარაუდოდ, საჭიროებს მხოლოდ ანტიაგრეგანტულ თერაპიას. ამერიკის ნევროლოგიის აკადემიის გაიდლაინებში ნათქვამია, რომ მტკიცებულებები არასაკმარისია იმის დასადგენად, არის თუ არა ანტიკოაგულაციის ექვივალენტური ან უკეთესი ანტიაგრეგანტული თერაპია PFO-ს მქონე პაციენტებისთვის.[102] კრიპტოგენური (უცნობი ეტიოლოგიის) მქონე პაციენტებმა შეიძლება გააგრძელონ ანტითრომბოციტული თერაპიის მიღება, სანამ არ მიიღება გადაწყვეტილება PFO-ს დახურვის შესახებ.[35]

AHA რეკომენდაციას იძლევა განხილული იქნეს PFO-ს დახურვის საკითხი არალაკუნარული ინსულტის მქონე პაციენტებში, განსაკუთრებით 18-60 წლის პაციენტებში, რომლებსაც აღმოაჩნდათ მაღალი რისკის ნიშნები, ისეთი როგორიცაა წინაგულების ძგიდის ანევრიზმა და უფრო დიდი ზომის შუნტი.[21] TIA-ს სპეციფიკური მტკიცებულებები მწირია, რადგან TIA-ით დაავადებული პაციენტები გამოირიცხნენ PFO-ს დახურვის კვლევებიდან.[103] გულ-სისხლძარღვთა ანგიოგრაფიისა და ინტერვენციების საზოგადოება რეკომენდაციას არ უწევს PFO-ს დახურვას TIA-ს მქონე პაციენტებში PFO-თან დაკავშირებული წინასწარი ინსულტის გარეშე, მაგრამ აცხადებს, რომ დახურვა შეიძლება განიხილოს მაღალი ალბათობით მორეციდივე TIA-ების მქონე პაციენტებში, რომლებიც დიდ მნიშვნელობას ანიჭებენ დახურვის გაურკვეველ სარგებელს და დაბალ შეფადებას პოტენციურ პროცესუალურ რისკებს.[104]

პაციენტის სისხლდენის რისკის შესაფასებლად გამოყენებული უნდა იყოს ვალიდური ქულების სისტემა; თუ მაღალია, პაციენტი უფრო მჭიდრო დაკვირვების ქვეშ უნდა იყოს. See ახლად დაწყებული წინაგულების ფიბრილაცია.

პირველადი პარამეტრები

ასპირინი: 300 მგ პერორალურად, დღეში ერთხელ

მეორეული ვარიანტები

ასპირინი: 300 მგ პერორალურად, დღეში ერთხელ

და

კლოპიდოგრელი: 75 მგ პერორალურად დღეში ერთხელ

Back
პლიუს – 

სტატინები

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

უნდა გავითვალისწინოთ კარდიოემბოლური TIA-ის და სხვა რისკფაქტორების მქონე ყველა პაციენტში.[71] სტატინებით მკურნალობა დაუყოვნებლივ არ უნდა დაიწყოს. არსებობს კონსენსუსი, რომ უსაფრთხოა სტატინების დაწყება 48 საათის შემდეგ.[43] სტატინებით მკურნალობა უნდა გაგრძელდეს იმ ადამიანებში, რომლებიც უკვე იღებენ სტატინებს.[43]

გაიდლაინები რეკომენდაციას უწევენ მაღალი ინტენსივობის სტატინების თერაპიას ≤75 წელზე უფროსი ასაკის ყველა პაციენტისთვის TIA-ით, ხოლო საშუალო ინტენსივობის ან მაღალი ინტენსივობის სტატინების თერაპიას, როგორც გონივრული 75 წელზე მეტი ასაკის პაციენტებისთვის TIA-ით სარგებლობის, რისკის და პაციენტის სურვილის გათვალისწინების შემდეგ.[71]

მაღალი ინტენსივობის სტატინი განისაზღვრება, როგორც სადღეღამისო დოზა, რომელიც ამცირებს დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების ქოლესტერინს (LDL-C) დაახლოებით > 50% -ით, ხოლო საშუალო ინტენსივობის სტატინით სადღეღამისო დოზა ამცირებს LDL-C- ს დაახლოებით 30% -ით 50% -მდე.[71]

არსებობს მტკიცებულება, რომ მორეციდივე გულ-სისხლძარღვთა მოვლენების ან ინსულტის სიხშირე უფრო დაბალია პაციენტებში, რომელთა LDL ქოლესტერინი კონტროლდება <70 მგ/დლ-მდე (<1.81 მმოლ/ლ) LDL-ქოლესტერინის მქონე პირებთან შედარებით 90 მგ/დლ (2.33 მმოლ/ლ) და 110 მგ/დლ (2.85 მმოლ/ლ).[111]

პირველადი პარამეტრები

მაღალი ინტენსივობის სტატინი

ატორვასტატინი: 40-80 mg პერორალურად დღეში ერთხელ

ან

მაღალი ინტენსივობის სტატინი

როსუვასტატინი: 20-40 მგ პერორალურად დღეში ერთხელ

ან

საშუალო ინტენსივობის სტატინი

ატორვასტატინი: 10-20 მგ პერორალურად დღეში ერთხელ

ან

საშუალო ინტენსივობის სტატინი

როსუვასტატინი: 5-10 მგ. ორალურად დღეში ერთხელ

ან

საშუალო ინტენსივობის სტატინი

სიმვასტატინი: 20-40 მგ პერორალურად, დღეში ერთხელ; 80 მგ/დღეში დოზის შემთხვევაში მიოპათიის მომატებული რისკი

ან

საშუალო ინტენსივობის სტატინი

პრავასტატინი: 40-80 mg პერორალურად დღეში ერთხელ

ან

საშუალო ინტენსივობის სტატინი

ლოვასტატინი: 40-80 მგ პერორალურად (დაუყოვნებელი გამოთავისუფლება) დღეში ერთხელ

ან

საშუალო ინტენსივობის სტატინი

ფლუვასტატინი: 40 მგ პერორალურად (დაუყოვნებლივი გამოთავისუფლების ფორმა), დღეში ორჯერ; 60 მგ პერორალურად (გახანგრძლივებული გამოთავისუფლების ფორმა), დღეში ერთხელ

ან

საშუალო ინტენსივობის სტატინი

პიტავასტატინი: 1-4 მგ პერორულად, დღეში ერთხელ

Back
განიხილე – 

ეზეტიმიბი

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

შეიძლება მიზანშეწონილი იყოს ეზეტიმიბის დამატება კლინიკური ათეროსკლეროზული გულ-სისხლძარღვთა დაავადებების მქონე პაციენტებისთვის, რომლებსაც ჯერ კიდევ აქვთ LDL ქოლესტერინის დონე ≥70 მგ/დლ (≥1.8 მმოლი/ლ) მაქსიმალურად ასატან სტატინურ თერაპიაზე.[21][23][112] The BMJ: PCSK9 inhibitors and ezetimibe for the reduction of cardiovascular events: a clinical practice guideline with risk-stratified recommendations Opens in new window​ არსებობს მტკიცებულება, რომ მორეციდივე გულ-სისხლძარღვთა მოვლენების ან ინსულტის სიხშირე უფრო დაბალია პაციენტებში, რომელთა LDL ქოლესტერინი კონტროლდება <70 მგ/დლ-მდე (<1.81 მმოლ/ლ მმოლ/ლ) LDL-ქოლესტერინის მქონე პირებთან შედარებით 90 მგ/დლ (2.33 მმოლ/ლ) და 110 მგ/დლ (2.85 მმოლ/ლ).[111]

პირველადი პარამეტრები

ეზეტიმიბი: 10 მგ პერორულად დღეში ერთხელ

Back
განიხილე – 

პროპროტეინ კონვერტაზას სუბტილიზინ კექსინის (PCSK-9) ინჰიბიტორები

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

ალიროკუმაბი და ევოლოკუმაბი დამტკიცებულია FDA-ს მიერ LDL-ქოლესტერინის შემცირებისთვის ცალკე ან სხვა ლიპიდების შემამცირებელ თერაპიასთან ერთად.

AHA რეკომენდაციას უწევს ალიროკუმაბს ან ევოლოკუმაბს ძალიან მაღალი რისკის მქონე პაციენტებისთვის, მათ შორის, რომლებსაც აქვთ მრავალი ძირითადი გულ-სისხლძარღვთა ათეროსკლეროზული დაავადების (ASCVD) მოვლენები ან ერთი ძირითადი ASCVD მოვლენა და მრავალი მაღალი რისკის მდგომარეობა (მაგ. ასაკი ≥65 წელი; ჰეტეროზიგოტური ოჯახური ჰიპერქოლესტერინემია; კორონარული არტერიის შუნტირება ან პერკუტანული კორონარული ჩარევა ASCVD ძირითადი მოვლენების გამოკლებით; შაქრიანი დიაბეტი, ჰიპერტენზია, თირკმელების ქრონიკული უკმარისობა, თამმბაქოს მოხმარება ამჟამდ).[21]

ალიროკუმაბი მნიშვნელოვნად ამცირებს დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების დონეს ჰეტეროზიგოტური ოჯახური ჰიპერქოლესტერინემიის მქონე პაციენტებში, რომლებიც იღებდნენ სტატინების თერაპიას მაქსიმალური ატანადი დოზით.[115] ერთ მულტიცენტრულ, რანდომიზებულ, ორმაგად ბრმა, პლაცებო-კონტროლირებად კვლევაში პაციენტებზე, რომლებსაც ჰქონდათ უწინ მწვავე კორონარული სინდრომი და იღებდნენ მაღალი ინტენსივობის სტატინების თერაპიას, განმეორებითი იშემიური გულ-სისხლძარღვთა მოვლენების რისკი უფრო დაბალი იყო მათ შორის, ვინც იღებდა ალიროკუმაბს, ვიდრე პაციენტებში, რომლებიც იღებდნენ პლაცებოს.[116]

პირველადი პარამეტრები

ალიროცუმაბი: 75-150 მგ კანქვეშ 2 კვირაში ერთხელ; ან 300 მგ კანქვეშ ყოველ 4 კვირაში

ან

ევოლოცუმაბი: 140 მგ კანქვეშ ყოველ 2 კვირაში; ან 420 მგ კანქვეშ თვეში ერთხელ

Back
პლიუს – 

ცხოვრების სტილის ცვლილება ანტიჰიპერტენზიული მედიკამენტებით ან მათ გარეშე

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

პაციენტებში, რომლებსაც ადრე მკურნალობდნენ ჰიპერტენზიით, ანტიჰიპერტენზიული თერაპია უნდა განახლდეს ინდექსის მოვლენიდან პირველი რამდენიმე დღის შემდეგ.[39] პაციენტებს, რომლებიც ადრე არ მკურნალობდნენ არტერიული ჰიპერტენზიის გამო, რომლებსაც განუვითარდათ TIA და აქვთ დადგენილი არტერიული წნევა ≥140/90 მმ Hg, მაჩვენებლის გამოვლენიდან რამდენიმე დღის შემდეგ უნდა დაენიშნოთ ანტიჰიპერტენზიული მკურნალობა , სასურველია პირველადი ჯანდაცვის ექიმთან ერთად.[13][39]სიფრთხილეა რეკომენდებული არტერიული წნევის დაქვეითებისას პაციენტებში კაროტიდის მძიმე სტენოზის დროს, რათა თავიდან აიცილონ ცერებრალური ჰიპოპერფუზია კაროტიდის რევასკულარიზაციამდე.[117]

ცხოვრების წესის ცვლილებები, მათ შორის მარილის მიღების შეზღუდვა, წონის დაკლება, ჯანსაღი დიეტა, ვარჯიში და ალკოჰოლის მოხმარების შეზღუდვა, ნორმალურზე მაღალი არტერიული წნევის მქონე ადამიანების უმეტესობისთვის გონივრულ ინტერვენციებად ითვლება.[39]

დიურეტიკები, ანგიოტენზინ-II რეცეპტორების ანტაგონისტები და აგფ ინჰიბიტორები ყველა შესწავლილია და აღმოჩნდა ეფექტური ინსულტის რისკის შესამცირებლად, მაგრამ ოპტიმალური აგენტი ან კომბინაცია დადგენილი არ არის. [ Cochrane Clinical Answers logo ] წამლის რეჟიმები უნდა იყოს ინდივიდუალური, რათა გათვალისწინებული იყოს პაციენტის თანმხლები დაავადებები, აგენტის ფარმაკოლოგიური კლასი და პაციენტის სურვილი.[21][23][39]

არტერიული წნევის სამიზნე მაჩვენებელი ინდივიდუალურია ყველა პაციენტში.[21]

Back
პლიუს – 

ცხოვრების სტილის ცვლილება

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

TIA-ს მქონე მწველებში მკაცრად რეკომენდებულია თამბაქოს მოხმარების შეწყვეტა. რეკომენდებულია კონსულტაცია წამლის თერაპიასთან ერთად ან მის გარეშე (ნიკოტინის ჩამნაცვლებელი, ბუპროპიონი ან ვარენიკლინი) მოწევის შეწყვეტის ხელშესაწყობად, განმეორებითი ინსულტის რისკის შემცირების მიზნით.[21] ასევე რეკომენდებულია გარემოსდაცვითი (პასიური) თამბაქოს კვამლის თავიდან აცილება.[21]

იშემიური ინსულტის მქონე პაციენტებს, რომლებიც სვამენ > 2 ალკოჰოლურ სასმელს დღეში (მამაკაცები) ან > 1 ალკოჰოლურ სასმელს დღეში (ქალები) უნდა მიეცეთ რჩევა, რომ ამოიღონ ან შეამცირონ ალკოჰოლის მოხმარება ინსულტის რისკის შესამცირებლად.[21]

ჭარბი წონის ან სიმსუქნის მქონე პაციენტებში რეკომენდებულია წონის დაკლება.[21] პაციენტებმა, რომლებიც არიან მსუქნები, რეკომენდირებულია მიმართონ ინტენსიურ, მრავალკომპონენტიან, ქცევითი ცხოვრების წესის მოდიფიკაციის პროგრამას წონის მდგრადი დაკლების მისაღწევად.[21]

ინსულტის ან გარდამავალი იშემიური შეტევის მქონე პაციენტებში, რომლებსაც შეუძლიათ და სურთ გაზარდონ ფიზიკური აქტივობა, სავარჯიშო კლასში ჩართვა, რომელიც მოიცავს კონსულტაციას ფიზიკური დატვირთვის ქცევის შესაცვლელად, შეიძლება სასარგებლო იყოს კარდიომეტაბოლური რისკის ფაქტორების შესამცირებლად და დასვენების დროს ფიზიკური აქტივობის გაზრდისთვის.[21] ყველა პაციენტს, რომელსაც გადატანილი აქვს იშემიური ინსულტი ან გარდამავალი იშემიური შეტევა (TIA) და შეუძლიათ ფიზიკური დატვირთვა, მკაცრად უნდა მიიღონ რეკომენდაცია მინიმუმ ზომიერი ინტენსივობის აერობული აქტივობის შესახებ კვირაში ოთხჯერ მინიმუმ 10 წუთის განმავლობაში, ან ენერგიული ინტენსივობის აერობიკული აქტივობის შესახებ მინიმუმ 20 წუთის განმავლობაში კვირაში ორჯერ.[21] როდესაც ეს შეუძლებელია, პაციენტის ფიზიკური აქტივობის მიზნები უნდა იყოს მორგებული მათი ვარჯიშის ტოლერანტობაზე, გამოჯანმრთელების სტადიაზე, გარემოზე, ხელმისაწვდომ სოციალურ მხარდაჭერაზე, ფიზიკური აქტივობის პრეფერენციებზე და სპეციფიკურ დარღვევებზე, აქტივობის და მონაწილეობის შეზღუდვებზე. მათთვის, ვინც დღის განმავლობაში დიდხანს ზის უწყვეტად, შეიძლება გონივრული იყოს მჯდომარე დროის გაწყვეტა 3 წუთიანი დგომის ინტერვალით ან მსუბუქი ვარჯიში ყოველ 30 წუთში მათი გულ-სისხლძარღვთა ჯანმრთელობისთვის.[21]

ინსულტისა და გარდამავალი იშემიური შეტევის მქონე პაციენტებთან მნიშვნელოვანია კონსულტაცია, დაიცვან ხმელთაშუა ზღვის ტიპის დიეტა, როგორც წესი, აქცენტით მონოუჯერი ცხიმებზე, მცენარეულ საკვებზე და თევზის მოხმარებაზე, უპირატესად ექსტრა ზეითუნის ზეთით ან თხილის დანამატებით (უპირატესია დაბალი ცხიმის დიეტასთან შედარებით), რათა შემცირდეს განმეორებითი ინსულტის რისკი.[21] ინსულტისა და ჰიპერტენზიის მქონე პაციენტებისთვის, რომლებიც ამჟამად არ ზღუდავენ ნატრიუმის დიეტური საკვებით მიღებას, მიზანშეწონილია, რომ ინდივიდებმა შეამცირონ ნატრიუმის მიღება მინიმუმ 1 გ/დღეში (2,5 გ/დღეში მარილი) გულ-სისხლძარღვთა დაავადებების განვითარების რისკის შესამცირებლად. ინსულტის ჩათვლით).[21] MIND-ის (ხმელთაშუა ზღვი-DASH ინტერვენცია ნეიროდეგენერაციული დაგვიანებისთვის) დიეტური ნიმუშის დაცვა შეიძლება სასარგებლო იყოს მეორადი პრევენციისთვის.[121]

მაგისტრალური ინტრაკრანიალური არტერიის სტენოზი

Back
1-ლი რიგის – 

ანტითრომბოციტული თერაპია

პაციენტებში, რომლებსაც აქვთ ინსულტი ან TIA (30 დღის განმავლობაში), განპირობებული ძირითადი ინტრაკრანიალური არტერიის (ე.ი. ინტრაკრანიალური საძილე არტერიის, ინტრადურული ვერტებრალური, ბაზილარული და წინა/შუა/უკანა ცერებრალური არტერიები) სტენოზის მძიმე ფორმით (70% - 99%), რეკომენდებულია კლოპიდოგრელის დამატება ასპირინთან 90 დღემდე პერიოდში განმეორებითი ინსულტის რისკის შემცირების მიზნით იმ პაციენტებში, რომლებსაც აქვთ ჰემორაგიული ტრანსფორმაციის დაბალი რისკი.[21][23]

ტიკაგრელორი: ტიკაგრელორის და ასპირინის კომბინაციის ორმაგი ანტიაგრეგაციული თერაპიის რეჟიმი დამტკიცებულია აშშ-ში სურსათისა და წამლის სააგენტოს (FDA) მიერ, რათა შეამციროს ინსულტის რისკი მწვავე იშემიური ინსულტის მქონე პაციენტებში NIHSS ≤5 ქულით ან TIA-ს მაღალი რისკით. ასპირინში ტიკაგრელორის ან კლოპიდოგრელის დამატების არჩევანი უნდა ეფუძნებოდეს პაციენტის ფაქტორებს (მაგ., მკურნალობისადმი დამყოლობა, პრეპარატის მიღების სიხშირე)..[21] მცირე ინსულტის ან მაღალი რისკის გარდამავალი იშემიური შეტევის მქონე პაციენტებში, მოვლენიდან 24 საათის ფარგლებში და მნიშვნელოვანი ინტრაკრანიული არტერიის თანმხლები იფსილატერული >30%-იანი სტენოზის დროს, გასათვალისწინებელია ტიკაგრელორის დამატება ასპირინთან 30 დღემდე პერიოდის განმავლობაში, რათ დამატებით შემცირდეს განმეორებითი ინსულტის რისკი.[21] 2021 წლის დეკემბერში ევროპაში გაუქმდა ევროპის მედიკამენტების სააგენტოს (EMA) მიმართვა, ტიკაგრელორის მარკეტინგის ავტორიზაციის შეცვლის შესახებ, რათა ჩაერთოს ის ინსულტის პრევენციაში მოზრდილებში, რომლებსაც ჰქონდათ მსუბუქი და საშუალო სიმძიმის იშემიური ინსულტი ან მაღალი რისკის TIA. მათ კითხვებზე საცდელი კვლევებისა და კომპანიის პასუხების საფუძველზე , EMA-მ გამოთქვა შეშფოთება, რომ ტიკაგრელორის ასპირინთან კომბინაციის მოკლევადიანი მკურნალობის სარგებელი ამ პაციენტებში ინსულტის თავიდან ასაცილებლად აშკარად არ აჭარბებდა ფატალური და არალეტალური სისხლდენის რისკს.

გარდამავალი იშემიური შეტევის ან ინსულტის მქონე პაციენტებში, რომლებიც გამოწვეულია მნიშვნელოვანი ინტრაკრანიული არტერიის 50%-დან 99%-მდე სტენოზით, ასპირინი რეკომენდებულია ვარფარინის ნაცვლად, განმეორებითი იშემიური ინსულტის და სისხლძარღვოვანი სიკვდილის რისკის შესამცირებლად.[21]

პირველადი პარამეტრები

ასპირინი: 75-300 მგ პერორალურად, დღეში ერთხელ

მეტი

და

კლოპიდოგრელი: 75 მგ პერორალურად დღეში ერთხელ

მეორეული ვარიანტები

ტიკაგრელორი: 90 მგ პერორალურად, დღეში ორჯერ

Back
პლიუს – 

სტატინები

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

დამტკიცებულია, რომ მას მოაქვს სარგებელი მაშინვე მწვავე ცერებროვასკულური იშემიის შემდეგ. ერთმა მეტა-ანალიზმა აჩვენა, რომ ინსულტის დაწყებისას სტატინის დანიშვნა დაკავშირებულია სიკვდილიანობის შემცირებასთან და გაუმჯობესებულ ფუნქციურ შედეგთან.[122] თუმცა, გაერთიანებული სამეფოს საელმძღვანელო/გზამკვლევი რეკომენდაციას იძლევა, რომ სტატინები უნდა დაიწყოს მხოლოდ 48 საათის შემდეგ. სტატინებით მკურნალობა უნდა გაგრძელდეს მწვავე ინსულტის მქონე ადამიანებში, რომლებიც უკვე იღებდნენ სტატინებს.[43]

სტატინებით თერაპია ყველა TIA-ის მქონე პაციენტისთვის არის რეკომენდებული, უკუჩვენებების გათვალისწინებით.[71]

გაიდლაინები რეკომენდაციას უწევენ მაღალი ინტენსივობის სტატინების თერაპიას ≤75 წელზე უფროსი ასაკის ყველა პაციენტისთვის TIA-ით, ხოლო საშუალო ინტენსივობის ან მაღალი ინტენსივობის სტატინების თერაპიას, როგორც გონივრული 75 წელზე მეტი ასაკის პაციენტებისთვის TIA-ით სარგებლობის, რისკის და პაციენტის სურვილის გათვალისწინების შემდეგ.[71]

მაღალი ინტენსივობის სტატინი განისაზღვრება, როგორც სადღეღამისო დოზა, რომელიც ამცირებს დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების ქოლესტერინს (LDL-C) დაახლოებით > 50% -ით, ხოლო საშუალო ინტენსივობის სტატინით სადღეღამისო დოზა ამცირებს LDL-C- ს დაახლოებით 30% -ით 50% -მდე.[71]

არსებობს მტკიცებულება, რომ მორეციდივე გულ-სისხლძარღვთა მოვლენების ან ინსულტის სიხშირე უფრო დაბალია პაციენტებში, რომელთა LDL ქოლესტერინი კონტროლდება <70 მგ/დლ-მდე (<1.81 მმოლ/ლ) LDL-ქოლესტერინის მქონე პირებთან შედარებით 90 მგ/დლ (2.33 მმოლ/ლ) და 110 მგ/დლ (2.85 მმოლ/ლ).[111]

პირველადი პარამეტრები

მაღალი ინტენსივობის სტატინი

ატორვასტატინი: 40-80 mg პერორალურად დღეში ერთხელ

ან

მაღალი ინტენსივობის სტატინი

როსუვასტატინი: 20-40 მგ პერორალურად დღეში ერთხელ

ან

საშუალო ინტენსივობის სტატინი

ატორვასტატინი: 10-20 მგ პერორალურად დღეში ერთხელ

ან

საშუალო ინტენსივობის სტატინი

როსუვასტატინი: 5-10 მგ. ორალურად დღეში ერთხელ

ან

საშუალო ინტენსივობის სტატინი

სიმვასტატინი: 20-40 მგ პერორალურად, დღეში ერთხელ; 80 მგ/დღეში დოზის შემთხვევაში მიოპათიის მომატებული რისკი

ან

საშუალო ინტენსივობის სტატინი

პრავასტატინი: 40-80 mg პერორალურად დღეში ერთხელ

ან

საშუალო ინტენსივობის სტატინი

ლოვასტატინი: 40-80 მგ პერორალურად (დაუყოვნებელი გამოთავისუფლება) დღეში ერთხელ

ან

საშუალო ინტენსივობის სტატინი

ფლუვასტატინი: 40 მგ პერორალურად (დაუყოვნებლივი გამოთავისუფლების ფორმა), დღეში ორჯერ; 60 მგ პერორალურად (გახანგრძლივებული გამოთავისუფლების ფორმა), დღეში ერთხელ

ან

საშუალო ინტენსივობის სტატინი

პიტავასტატინი: 1-4 მგ პერორულად, დღეში ერთხელ

Back
განიხილე – 

ეზეტიმიბი

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

შეიძლება მიზანშეწონილი იყოს ეზეტიმიბის დამატება კლინიკური ათეროსკლეროზული გულ-სისხლძარღვთა დაავადებების მქონე პაციენტებისთვის, რომლებსაც ჯერ კიდევ აქვთ LDL ქოლესტერინის დონე ≥70 მგ/დლ (≥1.8 მმოლი/ლ) მაქსიმალურად ასატან სტატინურ თერაპიაზე.[21][23][112] The BMJ: PCSK9 inhibitors and ezetimibe for the reduction of cardiovascular events: a clinical practice guideline with risk-stratified recommendations Opens in new window​ არსებობს მტკიცებულება, რომ მორეციდივე გულ-სისხლძარღვთა მოვლენების ან ინსულტის სიხშირე უფრო დაბალია პაციენტებში, რომელთა LDL ქოლესტერინი კონტროლდება <70 მგ/დლ-მდე (<1.81 მმოლ/ლ მმოლ/ლ) LDL-ქოლესტერინის მქონე პირებთან შედარებით 90 მგ/დლ (2.33 მმოლ/ლ) და 110 მგ/დლ (2.85 მმოლ/ლ).[111]

პირველადი პარამეტრები

ეზეტიმიბი: 10 მგ პერორულად დღეში ერთხელ

Back
განიხილე – 

პროპროტეინ კონვერტაზას სუბტილიზინ კექსინის (PCSK-9) ინჰიბიტორები

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

ალიროკუმაბი და ევოლოკუმაბი დამტკიცებულია FDA-ს მიერ LDL-ქოლესტერინის შემცირებისთვის ცალკე ან სხვა ლიპიდების შემამცირებელ თერაპიასთან ერთად.

AHA რეკომენდაციას უწევს ალიროკუმაბს ან ევოლოკუმაბს ძალიან მაღალი რისკის მქონე პაციენტებისთვის, მათ შორის, რომლებსაც აქვთ მრავალი ძირითადი ათეროსკლეროზული გულ-სისხლძარღვთა დაავადების (ASCVD) მოვლენები ან ერთი ძირითადი ASCVD მოვლენა და მრავალი მაღალი რისკის მდგომარეობა (მაგ. ასაკი ≥65 წელი; ჰეტეროზიგოტური ოჯახური ჰიპერქოლესტერინემია; კორონარული არტერიის შუნტირება ან პერკუტანული კორონარული ჩარევა ASCVD ძირითადი მოვლენების გამოკლებით; შაქრიანი დიაბეტი, ჰიპერტენზია, თირკმელების ქრონიკული უკმარისობა, თამმბაქოს მოხმარება ამჟამდ).[21]

ალიროკუმაბი მნიშვნელოვნად ამცირებს დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების დონეს ჰეტეროზიგოტური ოჯახური ჰიპერქოლესტერინემიის მქონე პაციენტებში, რომლებიც იღებდნენ სტატინების თერაპიას მაქსიმალური ატანადი დოზით.[115] ერთ მულტიცენტრულ, რანდომიზებულ, ორმაგად ბრმა, პლაცებო-კონტროლირებად კვლევაში პაციენტებზე, რომლებსაც ჰქონდათ უწინ მწვავე კორონარული სინდრომი და იღებდნენ მაღალი ინტენსივობის სტატინების თერაპიას, განმეორებითი იშემიური გულ-სისხლძარღვთა მოვლენების რისკი უფრო დაბალი იყო მათ შორის, ვინც იღებდა ალიროკუმაბს, ვიდრე პაციენტებში, რომლებიც იღებდნენ პლაცებოს.[116]

პირველადი პარამეტრები

ალიროცუმაბი: 75-150 მგ კანქვეშ 2 კვირაში ერთხელ; ან 300 მგ კანქვეშ ყოველ 4 კვირაში

ან

ევოლოცუმაბი: 140 მგ კანქვეშ ყოველ 2 კვირაში; ან 420 მგ კანქვეშ თვეში ერთხელ

Back
პლიუს – 

ცხოვრების სტილის ცვლილება ანტიჰიპერტენზიული მედიკამენტებით ან მათ გარეშე

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

პაციენტებში, რომლებსაც ადრე მკურნალობდნენ ჰიპერტენზიით, ანტიჰიპერტენზიული თერაპია უნდა განახლდეს ინდექსის მოვლენიდან პირველი რამდენიმე დღის შემდეგ.[39] პაციენტებს, რომლებიც ადრე არ მკურნალობდნენ არტერიული ჰიპერტენზიის გამო, რომლებსაც განუვითარდათ TIA და აქვთ დადგენილი არტერიული წნევა ≥140/90 მმ Hg, მაჩვენებლის გამოვლენიდან რამდენიმე დღის შემდეგ უნდა დაენიშნოთ ანტიჰიპერტენზიული მკურნალობა , სასურველია პირველადი ჯანდაცვის ექიმთან ერთად.[13][39]​​​ სიფრთხილეა რეკომენდებული არტერიული წნევის დაქვეითებისას პაციენტებში კაროტიდის მძიმე სტენოზის დროს, რათა თავიდან აიცილონ ცერებრალური ჰიპოპერფუზია კაროტიდის რევასკულარიზაციამდე.[117]

ცხოვრების წესის ცვლილებები, მათ შორის მარილის მიღების შეზღუდვა, წონის დაკლება, ჯანსაღი დიეტა, ვარჯიში და ალკოჰოლის მოხმარების შეზღუდვა, ნორმალურზე მაღალი არტერიული წნევის მქონე ადამიანების უმეტესობისთვის გონივრულ ინტერვენციებად ითვლება.[39]

დიურეტიკები, ანგიოტენზინ-II რეცეპტორების ანტაგონისტები და აგფ ინჰიბიტორები ყველა შესწავლილია და აღმოჩნდა ეფექტური ინსულტის რისკის შესამცირებლად, მაგრამ ოპტიმალური აგენტი ან კომბინაცია დადგენილი არ არის. [ Cochrane Clinical Answers logo ] ​ წამლის რეჟიმები უნდა იყოს ინდივიდუალური, რათა გათვალისწინებული იყოს პაციენტის თანმხლები დაავადებები, წამლის ფარმაკოლოგიური ჯგუფი და პაციენტის სურვილი.[21][23][39]

არტერიული წნევის სამიზნე მაჩვენებელი ინდივიდუალურია ყველა პაციენტში.[21]​ ამერიკის გულის ასოციაციის და ამერიკის ინსულტის ასოციაციის (AHA/ASA) გაიდლაინები რეკომენდაციას უწევს ოფისში არტერიული წნევის სამიზნე დონეს <130/80 მმ.ვცხ.სვ. პაციენტთა უმეტესობისთვის, რათა შემცირდეს განმეორებითი ინსულტისა და სისხლძარღვთა მოვლენების რისკი.[21]

Back
პლიუს – 

ცხოვრების სტილის ცვლილება

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

TIA-ს მქონე მწველებში მკაცრად რეკომენდებულია თამბაქოს მოხმარების შეწყვეტა. რეკომენდებულია კონსულტაცია წამლის თერაპიასთან ერთად ან მის გარეშე (ნიკოტინის ჩამნაცვლებელი, ბუპროპიონი ან ვარენიკლინი) მოწევის შეწყვეტის ხელშესაწყობად, განმეორებითი ინსულტის რისკის შემცირების მიზნით.[21] ასევე რეკომენდებულია გარემოსდაცვითი (პასიური) თამბაქოს კვამლის თავიდან აცილება.[21]

იშემიური ინსულტის მქონე პაციენტებს, რომლებიც სვამენ > 2 ალკოჰოლურ სასმელს დღეში (მამაკაცები) ან > 1 ალკოჰოლურ სასმელს დღეში (ქალები) უნდა მიეცეთ რჩევა, რომ ამოიღონ ან შეამცირონ ალკოჰოლის მოხმარება ინსულტის რისკის შესამცირებლად.[21]

ჭარბი წონის ან სიმსუქნის მქონე პაციენტებში რეკომენდებულია წონის დაკლება.[21] პაციენტებმა, რომლებიც არიან მსუქნები, რეკომენდირებულია მიმართონ ინტენსიურ, მრავალკომპონენტიან, ქცევითი ცხოვრების წესის მოდიფიკაციის პროგრამას წონის მდგრადი დაკლების მისაღწევად.[21]

ინსულტის ან გარდამავალი იშემიური შეტევის მქონე პაციენტებში, რომლებსაც შეუძლიათ და სურთ გაზარდონ ფიზიკური აქტივობა, სავარჯიშო კლასში ჩართვა, რომელიც მოიცავს კონსულტაციას ფიზიკური დატვირთვის ქცევის შესაცვლელად, შეიძლება სასარგებლო იყოს კარდიომეტაბოლური რისკის ფაქტორების შესამცირებლად და დასვენების დროს ფიზიკური აქტივობის გაზრდისთვის.[21] ყველა პაციენტს, რომელსაც გადატანილი აქვს იშემიური ინსულტი ან გარდამავალი იშემიური შეტევა (TIA) და შეუძლიათ ფიზიკური დატვირთვა, მკაცრად უნდა მიიღონ რეკომენდაცია მინიმუმ ზომიერი ინტენსივობის აერობული აქტივობის შესახებ კვირაში ოთხჯერ მინიმუმ 10 წუთის განმავლობაში, ან ენერგიული ინტენსივობის აერობიკული აქტივობის შესახებ მინიმუმ 20 წუთის განმავლობაში კვირაში ორჯერ.[21] როდესაც ეს შეუძლებელია, პაციენტის ფიზიკური აქტივობის მიზნები უნდა იყოს მორგებული მათი ვარჯიშის ტოლერანტობაზე, გამოჯანმრთელების სტადიაზე, გარემოზე, ხელმისაწვდომ სოციალურ მხარდაჭერაზე, ფიზიკური აქტივობის პრეფერენციებზე და სპეციფიკურ დარღვევებზე, აქტივობის და მონაწილეობის შეზღუდვებზე. მათთვის, ვინც დღის განმავლობაში დიდხანს ზის უწყვეტად, შეიძლება გონივრული იყოს მჯდომარე დროის გაწყვეტა 3 წუთიანი დგომის ინტერვალით ან მსუბუქი ვარჯიში ყოველ 30 წუთში მათი გულ-სისხლძარღვთა ჯანმრთელობისთვის.[21]

ინსულტისა და გარდამავალი იშემიური შეტევის მქონე პაციენტებთან მნიშვნელოვანია კონსულტაცია, დაიცვან ხმელთაშუა ზღვის ტიპის დიეტა, როგორც წესი, აქცენტით მონოუჯერი ცხიმებზე, მცენარეულ საკვებზე და თევზის მოხმარებაზე, უპირატესად ექსტრა ზეითუნის ზეთით ან თხილის დანამატებით (უპირატესია დაბალი ცხიმის დიეტასთან შედარებით), რათა შემცირდეს განმეორებითი ინსულტის რისკი.[21] ინსულტისა და ჰიპერტენზიის მქონე პაციენტებისთვის, რომლებიც ამჟამად არ ზღუდავენ ნატრიუმის დიეტური საკვებით მიღებას, მიზანშეწონილია, რომ ინდივიდებმა შეამცირონ ნატრიუმის მიღება მინიმუმ 1 გ/დღეში (2,5 გ/დღეში მარილი) გულ-სისხლძარღვთა დაავადებების განვითარების რისკის შესამცირებლად. ინსულტის ჩათვლით).[21] MIND-ის (ხმელთაშუა ზღვი-DASH ინტერვენცია ნეიროდეგენერაციული დაგვიანებისთვის) დიეტური ნიმუშის დაცვა შეიძლება სასარგებლო იყოს მეორადი პრევენციისთვის.[121]

მექანიკური სარქვლის ან გულის რევმატული დაავადების მქონე პაციენტები ანტიკოაგულაციურ თერაპიაზე

Back
1-ლი რიგის – 

ასპირინი და დამატებით უწყვეტი ვარფარინი

კომბინირებული თერაპია (ანტიკოაგულანტები და ანტიაგრეგანტებით თერაპია) რეკომენდებულია პაციენტებში მექანიკური მიტრალური სარქველით და ანამნეზში იშემიური ინსულტის ან TIA სარქვლის ჩანაცვლებამდე, რათა შემცირდეს თრომბოზის და განმეორებითი ინსულტის ან TIA რისკი.[21]

მოციმციმე არითმიის ან რევმატული სარქვლოვანი დაავადების შედეგად განვითარებული კარდიოემბოლური TIA დროს ანტიაგრეგანტებისა და ანტიკოაგულანტების კომბინაციის რუტინული გამოყნება არ არის რეკომენდებული.[21]

დაბიგატრანი უკუნაჩვენებია მექანიკური სარქვლის მქონე პირებში. აპიქსაბანი, ედოქსაბანი და რივაროქსაბანი არ არის შესწავლილი პაციენტებში გულის პროთეზური სარქველებით და არ არის რეკომენდებული ამ პაციენტებში.

პირველადი პარამეტრები

ვარფარინი: 2-10 მგ პერორულად საწყისად დღეში ერთხელ, დაკორექტირებული დოზა საერთაშორისო ნორმალიზებული შეფარდების მიხედვით

მეტი

და

ასპირინი: 75 მგ პერორალურად დღეში ერთხელ

back arrow

აირჩიეთ პაციენტების ჯგუფი ჩვენი რეკომენდაციების სანახავად

მიაქციეთ ყურადღება, რომ ფორმულაცია/შეყვანის გზა და დოზირება შეიძლება განსხვავებული იყოს მედიკამენტების დასახელების და ბრენდების, წამლების ფორმულარის ან გეოგრაფიული ადგილმდებარეობის მიხედვით. მკურნალობის შესახებ რეკომენდაციები სპეციფიკურია პაციენტის ჯგუფების მიხედვით. იხილეთ გაფრთხილება

ამ მასალის გამოყენება ექვემდებარება ჩვენს განცხადებას