მკურნალობის ალგორითმი

მიაქციეთ ყურადღება, რომ ფორმულა/შეყვანის გზა და დოზა შეიძლება განსხვავებული იყოს მედიკამენტების დასახელების და ბრენდის, ფორმულარის ან გეოგრაფიული ადგილმდებარეობის მიხედვით. მკურნალობის შესახებ რეკომენდაციები სპეციფიკურია პაციენტის ჯგუფების მიხედვით: იხილეთ გაფრთხილება

მწვავე

გრამუარყოფითი ან მულტი რეზისტენტული ორგანიზმის დაბალი ალბათობა

Back
1-ლი რიგის – 

ემპირიული ინტრავენული ანტიბიოტიკები

ტიპური კლინიკური გამოვლინებისა და რადიოლოგიური ნიშნების არსებობის შემთხვევაში, დაიწყეთ ემპირიული ინტრავენური ანტიბიოტიკოთერაპია მანამდე, სანამ დასრულდება კულტურის კვლევა. მას შემდეგ რაც კულტურის კვლევის პასუხები ცნობილი გახდება, ანტიბიოტიკები უნდა დაინიშნოს კულტურის მგრძნობელობის მიხედვით. ორალურ თერაპიაზე გადასვლა შესაძლებელია, როდესაც პაციენტს შეეძლება ენტერული კვება და აღენიშნება კლინიკური პასუხი.

კლინდამიცინი სავარაუდოდ პენიცილინზე უპირატესია, მაგრამ ვინაიდან მისი სპექტრი იზღუდება გრამდადებითი მიკრობებით, საჭიროა მეორე ან მესამე თაობის ცეფალოსპორინთან კომბინაცია.[43][44][45]

მიკრობული მულტირეზისტენტობის მაღალი რისკის პაციენტებთან პენიცილინი პლუს მეტრონიდაზოლი არ უნდა დაენიშნოს.

მკურნალობა ჩვეულებისამებრ, გრძელდება მინიმუმ 6-8 კვირის განმავლობაში, თერაპიული პასუხის მონიტორინგი ხორციელება სერიული რენტგენოსკოპიით.

პირველადი პარამეტრები

ამპიცილინ/სულბაქტამი: 3გ ინტრავენურად 6 საათში ერთხელ

მეტი

ან

ცეფუროქსიმი: 1.5 გ ინტრავენულად 8 საათში ერთხელ

იყოს

ცეფოტაქსიმი: 1-2გ ინტრავენურად ყოველ 4 საათში ერთხელ

იყოს

ცეფტრიაქსონი: 1-2გ ინტრავენურად, ყოველ 24 საათში

--და--

კლინდამიცინი: 600-900 მგ ინტრავენურად ყოველ 8 საათში

მეორეული ვარიანტები

ნატრიუმ ბენზილპენიცილინი: 2.4 - 4.8 გ/დღეში ინტრავენულად, დაყოფილი დოზებით ყოველ 6 საათში ერთხელ

და

მეტრონიდაზოლი: 500 მგ ინტრავენურად ყოველ 6 საათში

Back
პლიუს – 

გულმკერდის ფიზიოთერაპია და პოსტურალური დრენაჟი

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

ფილტვის დიდი აბსცესის დროს, პაციენტების მოთავსებამ გვერდით მწოლიარე მდგომარეობაში აბსცესის მხარეს, როდესაც აბსცესი დაბლა მოექცევა, შესაძლოა თავიდან აგვაცილოს შიგთავსის უეცარი გამოთავისუფლება, რაც იწვევს ასფიქსიას ან ინფექციის გავრცელებას ფილტვის სხვა სეგმენტებზე. გულმკერდის ფიზიოთერაპიამ და პოსტურულმა დრენაჟმა შესაძლოა გააუმჯობესოს ჩირქოვანი და ნეკროზული აბსცესის შიგთავსის კლირენსი.

Back
მე-2 რიგის – 

ქირურგიული ჩარევა

ინტერვენციული დრენაჟი ტარდება გაუხსნელი აბსცესების შემთხვევაში (განსაკუთრებით თუ ასოცირდება ემპიემასთან), მედიკამენტური მკურნალობისადმი რეზისტენტობის, მნიშვნელოვანი სისხლდენის ან დიდი აბსცესების დროს (>6 სმ).[10][47][48][49][50]​ ყველა პროცედურა უნდა შესრულდეს სათანადოდ მომზადებული კონსულტანტის მიერ შესაბამისად აღჭურვილ დაწესებულებაში.

ვიდეოკონტროლირებადი თორაკოსკოპია ნაკლებად ინვაზიური მიდგომაა რეზექციასთან შედარებით.[51]

დაზიანებული წილის ან სეგმენტის რეზექცია: სათადარიგო გზაა იმ პაციენტებისათვის, რომლებთანაც არ ვლინდება დამყოლობა ანტიბიოტიკო და სხვა ტიპის თერაპიაზე. უფრო მეტად საჭიროა დიდი ღრუების, მასიური სისხლდენის, თანმხლები პლევრული ემპიემის, ნეოპლაზმების ან მულტირეზისტენტული ბაქტერიებით ან სოკოებით გამოწვეული ინფექციების მქონე პაციენტებისთვის.[52] ფილტვის რეზექციის შემდეგ გადარჩენის მაჩვენებელი მერყეობს 89%-დან 95%-მდე.

პერკუტანული CT სკანირება ან ულტრაბგერითი დრენაჟი: საუკეთესო შედეგები, თუმცა კონსერვატული მართვის მსგავსი გართულებების სიხშირე.[53]​ ეს არის ეფექტური და უსაფრთხო, მარცხი ძირითადად ხდება მთავარი გართულების გამო (თვითონ ფილტვის პათოლოგიური პარენქიმის გამო).[54]

Back
1-ლი რიგის – 

ემპირიული ინტრავენული ანტიბიოტიკები

ტიპური კლინიკური გამოვლინებისა და რადიოლოგიური ნიშნების არსებობის შემთხვევაში, დაიწყეთ ემპირიული ინტრავენური ანტიბიოტიკოთერაპია მანამდე, სანამ დასრულდება კულტურის კვლევა. მას შემდეგ რაც კულტურის კვლევის პასუხები ცნობილი გახდება, ანტიბიოტიკები უნდა დაინიშნოს კულტურის მგრძნობელობის მიხედვით. ორალურ თერაპიაზე გადასვლა შესაძლებელია, როდესაც პაციენტს შეეძლება ენტერული კვება და აღენიშნება კლინიკური პასუხი.

პენიცილინზე და ცეფალოსპორინებზე ალერგიის მქონე პაციენტებს გრამ-ნეგატიურ პათოგენებზე ზემოქმედებისათვის შესაძლებელია დაენიშნოთ კლინდამიცინით მკურნალობა აზტრეონამთან, ციპროფლოქსაცინთან ან ლევოფლოქსაცინთან კომბინაციაში.

მკურნალობა ჩვეულებისამებრ, გრძელდება მინიმუმ 6-8 კვირის განმავლობაში, თერაპიული პასუხის მონიტორინგი ხორციელება სერიული რენტგენოსკოპიით.

პირველადი პარამეტრები

აზტრეონამი: 1-2 გ ინტრავენურად ყოველ 6-8 საათში

იყოს

ციპროფლოქსაცინი: 400მგ ინტრავენურად ყოველ 8-12 საათში.

იყოს

ლევოფლოქსაცინი: 500-750 მგ ინტრავენულად ყოველ 24 საათში ერთხელ

--და--

კლინდამიცინი: 600-900 მგ ინტრავენურად ყოველ 8 საათში

Back
პლიუს – 

გულმკერდის ფიზიოთერაპია და პოსტურალური დრენაჟი

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

ფილტვის დიდი აბსცესის დროს, პაციენტების მოთავსებამ გვერდით მწოლიარე მდგომარეობაში აბსცესის მხარეს, როდესაც აბსცესი დაბლა მოექცევა, შესაძლოა თავიდან აგვაცილოს შიგთავსის უეცარი გამოთავისუფლება, რაც იწვევს ასფიქსიას ან ინფექციის გავრცელებას ფილტვის სხვა სეგმენტებზე. გულმკერდის ფიზიოთერაპიამ და პოსტურულმა დრენაჟმა შესაძლოა გააუმჯობესოს ჩირქოვანი და ნეკროზული აბსცესის შიგთავსის კლირენსი.

Back
მე-2 რიგის – 

ქირურგიული ჩარევა

ინტერვენციული დრენაჟი ტარდება გაუხსნელი აბსცესების შემთხვევაში (განსაკუთრებით თუ ასოცირდება ემპიემასთან), მედიკამენტური მკურნალობისადმი რეზისტენტობის, მნიშვნელოვანი სისხლდენის ან დიდი აბსცესების დროს (>6 სმ).[10][47][48][49][50] ​ ყველა პროცედურა უნდა შესრულდეს სათანადოდ მომზადებული კონსულტანტის მიერ შესაბამისად აღჭურვილ დაწესებულებაში.

ვიდეოკონტროლირებადი თორაკოსკოპია ნაკლებად ინვაზიური მიდგომაა რეზექციასთან შედარებით.[51]

დაზიანებული წილის ან სეგმენტის რეზექცია: სათადარიგო გზაა იმ პაციენტებისათვის, რომლებთანაც არ ვლინდება დამყოლობა ანტიბიოტიკო და სხვა ტიპის თერაპიაზე. უფრო მეტად საჭიროა დიდი ღრუების, მასიური სისხლდენის, თანმხლები პლევრული ემპიემის, ნეოპლაზმების ან მულტირეზისტენტული ბაქტერიებით ან სოკოებით გამოწვეული ინფექციების მქონე პაციენტებისთვის.[52] ფილტვის რეზექციის შემდეგ გადარჩენის მაჩვენებელი მერყეობს 89%-დან 95%-მდე.

პერკუტანული CT სკანირება ან ულტრაბგერითი დრენაჟი: საუკეთესო შედეგები, თუმცა კონსერვატული მართვის მსგავსი გართულებების სიხშირე.[53]​ ეს არის ეფექტური და უსაფრთხო, მარცხი ძირითადად ხდება მთავარი გართულების გამო (თვითონ ფილტვის პათოლოგიური პარენქიმის გამო).[54]

გრამუარყოფითი ან მულტი რეზისტენტული ორგანიზმის მაღალი ალბათობა

Back
1-ლი რიგის – 

ემპირიული ინტრავენული ანტიბიოტიკები

ტიპური კლინიკური გამოვლინებისა და რადიოლოგიური ნიშნების არსებობის შემთხვევაში, დაიწყეთ ემპირიული ინტრავენური ანტიბიოტიკოთერაპია მანამდე, სანამ დასრულდება კულტურის კვლევა. მას შემდეგ რაც კულტურის კვლევის პასუხები ცნობილი გახდება, ანტიბიოტიკები უნდა დაინიშნოს კულტურის მგრძნობელობის მიხედვით. ორალურ თერაპიაზე გადასვლა შესაძლებელია, როდესაც პაციენტს შეეძლება ენტერული კვება და აღენიშნება კლინიკური პასუხი.

კლინდამიცინი აზტრეონამთან, ციპროფლოქსაცინთან ან ლევოფლოქსაცინთან სასარგებლო კომბინაციაა, როდესაც ეჭვია ისეთ გრამუარყოფით ორგანიზმებზე, როგორიცაა მაგალითად,Pseudomonas aeruginosa.[20]

პიპერაცილინი/ტაზობაქტამი მაღალეფექტურია შერეული ბაქტერიული ფლორის წინააღმდეგ და უფრო ძლიერმოქმედია P aeruginosa-ს წინააღმდეგ, ვიდრე ტიკარცილინი/კლავულანატი.

კარბაპენემის ჯგუფის მედიკამენტები გამოყენებული უნდა იქნას იმ შემთხვევებში, თუ საეჭვოა მულტირეზისტენტობა. ისინი განსაკუთრებით სასარგებლოა Acinetobacter-ის სახეობებით გამოწვეული ინფექციების სამკურნალოდ. ერტაპენემი არ არის რეკომენდებული, თუ P aeruginosa ან Acinetobacter სახეობები ითვლება პოტენციურ პათოგენად.

მკურნალობა ჩვეულებისამებრ, გრძელდება მინიმუმ 6-8 კვირის განმავლობაში, თერაპიული პასუხის მონიტორინგი ხორციელება სერიული რენტგენოსკოპიით.

პირველადი პარამეტრები

პიპერაცილინი/ტაზობაქტამი: 3.375 - დან 4.5 გ-მდე ინტრავენულად ყოველ 6 საათში ერთხელ

მეტი

ან

ტიკარცილინი/კლავულონის მჟავა: 3.1 გ ინტრავენულად ყოველ 4-6 საათში ერთხელ

მეტი

ან

აზტრეონამი: 1-2 გ ინტრავენურად ყოველ 6-8 საათში

იყოს

ციპროფლოქსაცინი: 400 მგ ინტრავენურად, ყოველ 8 საათში

იყოს

ლევოფლოქსაცინი: 750 მგ ინტრავენურად, ყოველ 24 საათში

--და--

კლინდამიცინი: 600-900 მგ ინტრავენურად ყოველ 8 საათში

ან

იმიპენემ/ცილასტატინი: 500-1000 მგ ინტრავენურად ყოველ 6 საათში ერთხელ

მეტი

ან

მეროპენემი: 1-2 გ ინტრავენურად 8 საათში ერთხელ

ან

ერტაპენემი: 1 გ ინტრავენურად ყოველ 24 საათში

Back
პლიუს – 

გულმკერდის ფიზიოთერაპია და პოსტურალური დრენაჟი

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

ფილტვის დიდი აბსცესის დროს, პაციენტების მოთავსებამ გვერდით მწოლიარე მდგომარეობაში აბსცესის მხარეს, როდესაც აბსცესი დაბლა მოექცევა, შესაძლოა თავიდან აგვაცილოს შიგთავსის უეცარი გამოთავისუფლება, რაც იწვევს ასფიქსიას ან ინფექციის გავრცელებას ფილტვის სხვა სეგმენტებზე. გულმკერდის ფიზიოთერაპიამ და პოსტურულმა დრენაჟმა შესაძლოა გააუმჯობესოს ჩირქოვანი და ნეკროზული აბსცესის შიგთავსის კლირენსი.

Back
მე-2 რიგის – 

ქირურგიული ჩარევა

ინტერვენციული დრენაჟი ტარდება გაუხსნელი აბსცესების შემთხვევაში (განსაკუთრებით თუ ასოცირდება ემპიემასთან), მედიკამენტური მკურნალობისადმი რეზისტენტობის, მნიშვნელოვანი სისხლდენის ან დიდი აბსცესების დროს (>6 სმ).[10][47][48][49][50]​ ყველა პროცედურა უნდა შესრულდეს სათანადოდ მომზადებული კონსულტანტის მიერ შესაბამისად აღჭურვილ დაწესებულებაში.

ვიდეოკონტროლირებადი თორაკოსკოპია ნაკლებად ინვაზიური მიდგომაა რეზექციასთან შედარებით.[51]

დაზიანებული წილის ან სეგმენტის რეზექცია: სათადარიგო გზაა იმ პაციენტებისათვის, რომლებთანაც არ ვლინდება დამყოლობა ანტიბიოტიკო და სხვა ტიპის თერაპიაზე. უფრო მეტად საჭიროა დიდი ღრუების, მასიური სისხლდენის, თანმხლები პლევრული ემპიემის, ნეოპლაზმების ან მულტირეზისტენტული ბაქტერიებით ან სოკოებით გამოწვეული ინფექციების მქონე პაციენტებისთვის.[52] ფილტვის რეზექციის შემდეგ გადარჩენის მაჩვენებელი მერყეობს 89%-დან 95%-მდე.

პერკუტანული CT სკანირება ან ულტრაბგერითი დრენაჟი: საუკეთესო შედეგები, თუმცა კონსერვატული მართვის მსგავსი გართულებების სიხშირე.[53]​ ეს არის ეფექტური და უსაფრთხო, მარცხი ძირითადად ხდება მთავარი გართულების გამო (თვითონ ფილტვის პათოლოგიური პარენქიმის გამო).[54]

Back
1-ლი რიგის – 

ემპირიული ინტრავენული ანტიბიოტიკები

ტიპური კლინიკური გამოვლინებისა და რადიოლოგიური ნიშნების არსებობის შემთხვევაში, დაიწყეთ ემპირიული ინტრავენური ანტიბიოტიკოთერაპია მანამდე, სანამ დასრულდება კულტურის კვლევა. მას შემდეგ რაც კულტურის კვლევის პასუხები ცნობილი გახდება, ანტიბიოტიკები უნდა დაინიშნოს კულტურის მგრძნობელობის მიხედვით. ორალურ თერაპიაზე გადასვლა შესაძლებელია, როდესაც პაციენტს შეეძლება ენტერული კვება და აღენიშნება კლინიკური პასუხი.

პენიცილინზე და ცეფალოსპორინებზე ალერგიის მქონე პაციენტებს გრამ-ნეგატიურ პათოგენებზე ზემოქმედებისათვის შესაძლებელია დაენიშნოთ კლინდამიცინით მკურნალობა აზტრეონამთან, ციპროფლოქსაცინთან ან ლევოფლოქსაცინთან კომბინაციაში.

მკურნალობა, როგორც წესი, გრძელდება სულ მცირე 6-8 კვირა. თერაპიული პასუხის მონიტორინგისთვის გულმკერდის განმეორებითი რენტგენოგრაფია გამოიყენება.

პირველადი პარამეტრები

აზტრეონამი: 1-2 გ ინტრავენურად ყოველ 6-8 საათში

იყოს

ციპროფლოქსაცინი: 400 მგ ინტრავენურად, ყოველ 8 საათში

იყოს

ლევოფლოქსაცინი: 750 მგ ინტრავენურად, ყოველ 24 საათში

--და--

კლინდამიცინი: 600-900 მგ ინტრავენურად ყოველ 8 საათში

Back
პლიუს – 

გულმკერდის ფიზიოთერაპია და პოსტურალური დრენაჟი

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

ფილტვის დიდი აბსცესის დროს, პაციენტების მოთავსებამ გვერდით მწოლიარე მდგომარეობაში აბსცესის მხარეს, როდესაც აბსცესი დაბლა მოექცევა, შესაძლოა თავიდან აგვაცილოს შიგთავსის უეცარი გამოთავისუფლება, რაც იწვევს ასფიქსიას ან ინფექციის გავრცელებას ფილტვის სხვა სეგმენტებზე. გულმკერდის ფიზიოთერაპიამ და პოსტურულმა დრენაჟმა შესაძლოა გააუმჯობესოს ჩირქოვანი და ნეკროზული აბსცესის შიგთავსის კლირენსი.

Back
მე-2 რიგის – 

ქირურგიული ჩარევა

ინტერვენციული დრენაჟი ტარდება გაუხსნელი აბსცესების შემთხვევაში (განსაკუთრებით თუ ასოცირდება ემპიემასთან), მედიკამენტური მკურნალობისადმი რეზისტენტობის, მნიშვნელოვანი სისხლდენის ან დიდი აბსცესების დროს (>6 სმ).[10][47][48][49][50]​ ყველა პროცედურა უნდა შესრულდეს სათანადოდ მომზადებული კონსულტანტის მიერ შესაბამისად აღჭურვილ დაწესებულებაში.

ვიდეოკონტროლირებადი თორაკოსკოპია ნაკლებად ინვაზიური მიდგომაა რეზექციასთან შედარებით.[51]

დაზიანებული წილის ან სეგმენტის რეზექცია: სათადარიგო გზაა იმ პაციენტებისათვის, რომლებთანაც არ ვლინდება დამყოლობა ანტიბიოტიკო და სხვა ტიპის თერაპიაზე. უფრო მეტად საჭიროა დიდი ღრუების, მასიური სისხლდენის, თანმხლები პლევრული ემპიემის, ნეოპლაზმების ან მულტირეზისტენტული ბაქტერიებით ან სოკოებით გამოწვეული ინფექციების მქონე პაციენტებისთვის.[52] ფილტვის რეზექციის შემდეგ გადარჩენის მაჩვენებელი მერყეობს 89%-დან 95%-მდე.

პერკუტანული CT სკანირება ან ულტრაბგერითი დრენაჟი: საუკეთესო შედეგები, თუმცა კონსერვატული მართვის მსგავსი გართულებების სიხშირე.[53]​ ეს არის ეფექტური და უსაფრთხო, მარცხი ძირითადად ხდება მთავარი გართულების გამო (თვითონ ფილტვის პათოლოგიური პარენქიმის გამო).[54]

მიმდინარე

გრამუარყოფითი ან მულტი რეზისტენტული ორგანიზმის დაბალი ალბათობა

Back
1-ლი რიგის – 

ემპირიული პერორალური ანტიბიოტიკები

მას შემდეგ რაც კულტურის კვლევის პასუხები ცნობილი გახდება, ანტიბიოტიკები უნდა დაინიშნოს კულტურის მგრძნობელობის მიხედვით. ორალურ თერაპიაზე გადასვლა შესაძლებელია, როდესაც პაციენტს შეეძლება ენტერული კვება და აღენიშნება კლინიკური პასუხი.

კლინდამიცინი სავარაუდოდ უპირატესია პენიცილინზე, მაგრამ, რადგან მისი სპექტრი იზღუდება გრამდადებითი მიკრობებით, საჭიროა მეორე ან მესამე თაობის ცეფალოსპორინთან კომბინაცია.[43][44][45]

მიკრობული მულტირეზისტენტობის მაღალი რისკის პაციენტებთან პენიცილინი პლუს მეტრონიდაზოლი არ უნდა დაენიშნოს.

მკურნალობა, როგორც წესი, გრძელდება სულ მცირე 6-8 კვირა. გულმკერდის სერიული რენტგენოგრაფია თერაპიული პასუხის მონიტორინგისთვის გამოიყენება.

პირველადი პარამეტრები

ამოქსიცილინ/კლავულანატი: 500 მგ პერორალურად დღეში სამჯერ, ან 875 მგ პერორალურად დღეში ორჯერ

მეტი

ან

ცეფუროქსიმი: 500 მგ პერორალურად დღეში 2-3-ჯერ

და

კლინდამიცინი: 300-600 მგ პერორალურად დღეში სამჯერ

მეორეული ვარიანტები

ფენოქსიმეთილპენიცილინი: 500 მგ პერორალურად დღეში 3-4-ჯერ

და

მეტრონიდაზოლი: 500 მგ პერორალურად დღეში სამჯერ

Back
პლიუს – 

გულმკერდის ფიზიოთერაპია და პოსტურალური დრენაჟი

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

ფილტვის დიდი აბსცესის დროს, პაციენტების მოთავსებამ გვერდით მწოლიარე მდგომარეობაში აბსცესის მხარეს, როდესაც აბსცესი დაბლა მოექცევა, შესაძლოა თავიდან აგვაცილოს შიგთავსის უეცარი გამოთავისუფლება, რაც იწვევს ასფიქსიას ან ინფექციის გავრცელებას ფილტვის სხვა სეგმენტებზე. გულმკერდის ფიზიოთერაპიამ და პოსტურულმა დრენაჟმა შესაძლოა გააუმჯობესოს ჩირქოვანი და ნეკროზული აბსცესის შიგთავსის კლირენსი.

Back
1-ლი რიგის – 

ემპირიული პერორალური ანტიბიოტიკები

მას შემდეგ რაც კულტურის კვლევის პასუხები ცნობილი გახდება, ანტიბიოტიკები უნდა დაინიშნოს კულტურის მგრძნობელობის მიხედვით. ორალურ თერაპიაზე გადასვლა შესაძლებელია, როდესაც პაციენტს შეეძლება ენტერული კვება და აღენიშნება კლინიკური პასუხი.

პენიცილინზე და ცეფალოსპორინებზე ალერგიის მქონე პაციენტებს გრამ-უარყოფითი პათოგენების გასანადგურებლად უნდა დაენიშნოთ კლინდამიცინით მკურნალობა ციპროფლოქსაცინთან ან ლევოფლოქსაცინთან კომბინაციაში.

მკურნალობა, როგორც წესი, გრძელდება სულ მცირე 6-8 კვირა. თერაპიული პასუხის მონიტორინგისთვის გულმკერდის განმეორებითი რენტგენოგრაფია გამოიყენება.

პირველადი პარამეტრები

ციპროფლოქსაცინი: 500-750 მგ პერორალურად დღეში ორჯერ

იყოს

ლევოფლოქსაცინი: 500-750 მგ პერორალურად დღეში ერთხელ

--და--

კლინდამიცინი: 300-600 მგ პერორალურად დღეში სამჯერ

Back
პლიუს – 

გულმკერდის ფიზიოთერაპია და პოსტურალური დრენაჟი

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

ფილტვის დიდი აბსცესის დროს, პაციენტების მოთავსებამ გვერდით მწოლიარე მდგომარეობაში აბსცესის მხარეს, როდესაც აბსცესი დაბლა მოექცევა, შესაძლოა თავიდან აგვაცილოს შიგთავსის უეცარი გამოთავისუფლება, რაც იწვევს ასფიქსიას ან ინფექციის გავრცელებას ფილტვის სხვა სეგმენტებზე. გულმკერდის ფიზიოთერაპიამ და პოსტურულმა დრენაჟმა შესაძლოა გააუმჯობესოს ჩირქოვანი და ნეკროზული აბსცესის შიგთავსის კლირენსი.

გრამუარყოფითი ორგანიზმების ან მულტი რეზისტენტული ორგანიზმის მაღალი ალბათობა: პენიცილინზე/ცეფალოსპორინზე ალერგიით ან ალერგიის გარეშე

Back
1-ლი რიგის – 

ემპირიული პერორალური ანტიბიოტიკები

მას შემდეგ რაც კულტურის კვლევის პასუხები ცნობილი გახდება, ანტიბიოტიკები უნდა დაინიშნოს კულტურის მგრძნობელობის მიხედვით. ორალურ თერაპიაზე გადასვლა შესაძლებელია, როდესაც პაციენტს შეეძლება ენტერული კვება და აღენიშნება კლინიკური პასუხი.

კლინდამიცინი ციპროფლოქსაცინთან ან ლევოფლოქსაცინთან წარმოადგენს სასარგებლო კომბინაციას, როდესაც არსებობს ეჭვი ისეთ გრამუარყოფით ორგანიზმებზე, როგორიცაა მაგალითად, Pseudomonas aeruginosa.[20]

მკურნალობა, როგორც წესი, გრძელდება სულ მცირე 6-8 კვირა. თერაპიული პასუხის მონიტორინგისთვის გულმკერდის განმეორებითი რენტგენოგრაფია გამოიყენება.

პირველადი პარამეტრები

ციპროფლოქსაცინი: 750 მგ პერორულად დღეში ორჯერ

იყოს

ლევოფლოქსაცინი: 750 მგ პერორალურად, დღეში ერთხელ

--და--

კლინდამიცინი: 300-600 მგ პერორალურად დღეში სამჯერ

Back
პლიუს – 

გულმკერდის ფიზიოთერაპია და პოსტურალური დრენაჟი

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

ფილტვის დიდი აბსცესის დროს, პაციენტების მოთავსებამ გვერდით მწოლიარე მდგომარეობაში აბსცესის მხარეს, როდესაც აბსცესი დაბლა მოექცევა, შესაძლოა თავიდან აგვაცილოს შიგთავსის უეცარი გამოთავისუფლება, რაც იწვევს ასფიქსიას ან ინფექციის გავრცელებას ფილტვის სხვა სეგმენტებზე. გულმკერდის ფიზიოთერაპიამ და პოსტურულმა დრენაჟმა შესაძლოა გააუმჯობესოს ჩირქოვანი და ნეკროზული აბსცესის შიგთავსის კლირენსი.

back arrow

აირჩიეთ პაციენტების ჯგუფი ჩვენი რეკომენდაციების სანახავად

მიაქციეთ ყურადღება, რომ ფორმულაცია/შეყვანის გზა და დოზირება შეიძლება განსხვავებული იყოს მედიკამენტების დასახელების და ბრენდების, წამლების ფორმულარის ან გეოგრაფიული ადგილმდებარეობის მიხედვით. მკურნალობის შესახებ რეკომენდაციები სპეციფიკურია პაციენტის ჯგუფების მიხედვით. იხილეთ გაფრთხილება

ამ მასალის გამოყენება ექვემდებარება ჩვენს განცხადებას