გართულებები
ეს მდგომარეობა შესაძლოა განვითარდეს ნებისმეირ სიტუაციაში, რომელიც დაკავშირებულია იმუნური მდგომარეობის სწრაფად ცვლილებასთან და შესაბამისად, არ გვხვდება მხოლოდ აივ და ანტირეტროვირუსული თერაპიის შემთხვევაში.[27] ფიქსირდება აივ-დადებითი პაციენტების 30-35%-ში, რომლებიც იღებენ ART-ს და იმ პაციენტების 5%-ში, ვინც იტარებს მყარი ორგანოს ტრანსპლანტაციას.[76][77] იმუნური რეკონსტიტუციის სინდრომის დაწყების დრო ჩვულებრივ 4-8 კვირაა ანტირეტროვირუსული მკურნალობის დაწყების შემდეგ. როგორც წესი, გვხვდება პაციენტებში, რომლებსაც აქამდე არ მიუღიათ ანტირეტროვირუსული თერაპია, აქვთ თავ-ზურგტვინის სითხის უფრო მცირე ანთება, როგორც საწყისი კლინიური სურათი.[20][78]
IRIS-ზე უნდა ვიფიქროთ, როდესაც კლინიკური მდგომარეობა უარესდება, მიუხედავად სოკოს საწინააღმდეგო ეფექტური მიკრობიოლოგიური მტკიცებულებისა.[20] თუმცა ახალი ან გაუარესებული კლინიკური ან რადიოგრაფიული გამოვლინებები ვლინდება, ბიოომარკერები და კულტურები ჩვეულებრივ უარყოფითია.
ხანმოკლე მკურნალობა კორტიკოსტეროიდებით ან ანთების საწინააღმდეგო საშუალებებით უნდა განხორციელდეს მძიმე მდგომარეობების დროს, მაგრამ მტკიცებულებაზე დაფუძნებული მკურნალობის სტრატეგიები არ არსებობს.[1][20][54]
ამფოტერიცინი B-ს გამოყენებასთან ასოცირდება ჰიპოკალიემია, ნეფროტოქსიურობა და ანემია.[23] ჯანდაცვის მსოფლიო ორგანიზაციის გაიდლაინები კრიპტოკოკურ მენინგიტზე რეკომენდაციებს იძლევა პრევენციაზე, მონიტორინგზე და ტოქსიკურობის მართვაზე, მოიცავს პროტოკოლებს კალიუმის, მაგნიუმის, კრეატინინის და ჰემოგლობინის მონიტორინგის შესახებ.[23] ისინი ასევე გვირჩევენ წინასწარ რეჰიდრატაციას და ელექტროლიტების შევსებას ამფოტერიცინი B-ს ყოველი ინფუზიის წინ, რადგან ამან შეიძლება მნიშვნელოვნად შეამციროს ტოქსიკურობა.[23]
ლიპოსომური ამფოტერიცინი B-ს ერთჯერადი დოზირება და შვიდდღიანი ამფოტერიცინი B დეზოქსიქოლატის რეჟიმები უკეთ გადაიტანება, ვიდრე 14-დღიანი ამფოტერიცინის დეზოქსიქოლატის რეჟიმი, მაგრამ უფრო მოკლე რეჟიმები მაინც საჭიროებს ფრთხილ მონიტორინგს.[23]
ერთმა კვლევამ აჩვენა, რომ პაციენტების 18%-ს, რომლებიც აივ-თან დაკავშირებული კრიპტოკოკური მენინგიტის სამკურნალოდ იღებდნენ ამფოტერიცინი B დეზოქსიქოლატს, განუვითარდა ამფოტერიცინით ინდუცირებული ფლებიტი.[80]
კლინცისტებმა უნდა იცოდნენ მენინგიალური კრიპტოკოკოზის ან ინტრაკრანიალური კრიპტოკოკოზის პარადოქსული განვითარების შესახებ ანტირეტროვირუსული მკურნალობის დაწყების შემდეგ.[51]
შესაძლოა განვითარდეს პირდაპირი გავრცობა ან ჰემატოლოგიური გავრცელება. კეფის კუნთების რიგიდობა და კერნიგის და ბრუძინსკის ნიშნები ნევროლოგიური დეფიციტის დროს ინტრაკრანიალურ ინფექციაზე მიუთითებს.
ტიპური რადიოლოგიური ნიშნები თავის ტვინის აბსცესის მქონე პაციენტებში (კომპიუტერული ან მაგნიტურ-რეზონანსული ტომოგრაფიით) ერთი ან მეტი რგოლისებრი დაზიანებაა. ინტრაკრანიული კრიპტოკოკომები ვლინდება ტოქსოპლაზმოზის მსგავსად. პაციენტებში, რომლებსაც ადრე ქონდათ კრიპტოკოკოზი ეფექტური ანტირეტროვირუსული თერაპიის ფონზე, კრიპტოკოკოზების პარადოქსული გამოვლინებები იმუნური რეკონსტიტუციის გამო ხშირია, ხოლო ტოქსოპლაზმოზის გამოვლენა ძალიან იშვიათია ადამიანებში, რომლებიც იღებენ სწორად დოზირებულ ტრიმეტოპრიმ-სულფამეთოქსაზოლით პროფილაქტიკას.[35][74]
მკურნალობა საჭიროებს აგრესიულ სოკოს საწინააღდეგო თერაპიას, მხარდაჭერას ინტენსიური თერაპიის განყოფილებაში და შესაძლო ქირურგიულ ევაკუაციას.
ლუმბური პუნქციით გამოწვეული მეორადი ბაქტერიული ინფექციის ინციდენტობა დაბალია, მაგრამ არ არის შეუძლებელი და გახანგრძლივებულ გარე ლუმბურ დრენაჟს ბაქტერიული ინფექციის რისკი ახლავს თან. ვენტრიკულოპერიტონიალური შუნტები შესაძლოა (იშვიათად) მეორეულად დაინფიცირდეს ბაქტერიით. თუ სოკოს საწინააღმდეგო თერაპია დაიწყო, შუნტის მეორეული ინფექცია Cryptococcus neoformans-ით, როგორც წესი, არ ვლინდება.[54]
მენინგიტის მქონე პაციენტების ერთ მეოთხედზე მეტს შეიძლება ჰქონდეს მხედველობის ნიშნები და სიმპტომები.[79]
ამ მასალის გამოყენება ექვემდებარება ჩვენს განცხადებას