გართულებები
დიდი ზომის გამონაჟონს შეუძლია გარშემო მდებარე ფილტვის კომპრესია და ატელექტაზის გამოწვევა.
პლევრული სითხის დრენაჟი ფილტვს ხელახლა გაშლის საშუალებას მისცემს. თუმცა, სწრაფად დრენირების შემთხვევაში არსებობს ფილტვის ხელახლა გაშლასთან დაკავშირებული შეშუპების რისკი. ამიტომ, ერთჯერადად მოწოდებულია არაუმეტეს 1.5 ლიტრი სითხის დრენირება. თუ პაციენტი თავს არაკომფორტულად გრძნობს 1.5 ლიტრის ნიშნულის მიღწევამდე, პროცედურა უნდა შეწყდეს.
ერთ-ერთი მეტა ანალიზის მიხედვით, აღნიშნული გართულება გვხვდება დიაგნოსტიკური ან თერაპიული თორაკოცენტეზის შემთხვევათა 6%-ში, ხოლო 2%-ში საჭიროა გულმკერდის დრენირება.[3]
თუ პნევმოთორაქსი სიმპტომურია, თავდაპირველად საჭიროა ასპირაციული მკურნალობა. თუ ასპირაცია წარუმატებელია, უნდა ჩაიდგას მცირე კალიბრიანი გულმკერდის მილი.
ულტრაბგერითი კონტროლი უნდა გამოიყენოთ პლევრის სითხის ლოკალიზაციისთვის;[41] ნაჩვენებია, რომ იგი ამცირებს იატროგენული პნევმოთორაქსის და ორგანოების პუნქციის რისკს თორაკოცენტეზის შემდეგ.[26][112] თუმცა, აღნიშნული სარგებელი იკარგება თუ აღინიშნება ეფუზია და პაციენტი გამოძრავდა, სავარაუდოდ, პაციენტის პოზიციის შეცვლის გამო.[113] ამიტომ, რეკომენდებულია ულტრაბგერითი კონტროლი რეალურ დროში.
მცირე ზომის პნევმოთორაქსის შემთხვევაში შესაძლებელია დაკვირვება სერიული რენტგენით. დიდი ზომის პნევმოთორაქსის დროს კი საჭიროა გულმკერდის მილის ჩადგმა.
როგორ ჩავდგათ ნეკნთაშუა (გულმკერდის) დრენაჟი სელდინგერის ტექნიკით. ვიდეო გვიჩვენებს: როგორ ამოვიცნოთ უსაფრთხო ადგილი ჩასადგამად; გამოიყენეთ გზამკვლევი ნემსი, მიმმართველი მავთული, გამაგანიერებელი და ნეკნთაშუა დრენაჟი; როგორ დავადასტუროთ სადრენაჟო პოზიცია; და პროცედურის შემდგომი მოვლა.
იშვიათი გართულება, რომელიც ხდება, როდესაც ქრონიკული კოლაფსირებული ფილტვი სწრაფად ხელახლა ფართოვდება პლევრის სითხის ან ჰაერის დიდი მოცულობის თორაცენტეზით მოცილების შემდეგ, განსაკუთრებით ნემსის ჩასმიდან პირველ საათში. რისკის შემცირების ღონისძიებები მოიცავს სითხის დრენაჟის სიჩქარის მონიტორინგს, დროულ დაკვირვებას (ყოველ 15 წუთში პირველი საათის განმავლობაში) და პროცედურის შემდეგ გულმკერდიდან გადინების მოცულობის შემოწმებას.[71][72] მიზანშეწონილია პირველ საათში გადაესხას არაუმეტეს 1,5 ლ სითხისა .[72] თუ პაციენტი თავს არაკომფორტულად გრძნობს 1.5 ლიტრის ნიშნულის მიღწევამდე, პროცედურა უნდა შეწყდეს.
პათოფიზიოლოგიური მექანიზმი ნათელი არ არის, თუმცა მდგომარეობა თორაკოცენტეზის შემდეგ დაუყოვნებლივ ან რამდენიმე საათში ვლინდება და ახასიათებს ფილტვის ცალმხრივი შეშუპება, გულმკერდის მწვავე ტკივილი, დისპნოე და ჰიპოქსია.
ხშირად მდგომარეობას კონსერვატულად მართავენ, თუმცა ჰიპოქსიის პერსისტირების შემთხვევაში შესაძლოა საჭირო გახდეს უწყვეტი დადებითი წნევით მიმდინარე ვენტილაცია (CPAP).
მკურნალობის დაწყებიდან ექვს თვეში, პლევრის ტუბერკულოზის მქონე მრავალ პაციენტს ექნება პლევრის გასქელება. ეს ძირითადად უსიმპტომოა და არ საჭიროებს მკურნალობას.
ზოგჯერ, აზბესტოზით გამოწვეული კეთილთვისებიანი გამონაჟონი იწვევს პლევრის პროგრესირებად გასქელებას. უცნობია, ეფექტურია თუ არა რიამე ტიპის თერაპია აღნიშნულ სიტუაციაში.
ფსევდოქილოთორაქსს ახასიათებს ქოლესტეროლის მაღალი დონე და ვითარდება პლევრული გამონაჟონის ჩამოყალიბებიდან ≥5 წლის შემდეგ.
სიმპტომური მიმდინარეობის შემთხვევაში რეკომენდებულია თერაპიული თორაკოცენტეზი.
ანთებითი მდგომარეობის დროს, როგორიცაა ემპიემა, ფიბროზული ტიხრების ჩამოყალიბება შეიძლება 24 საათზე ადრე დაიწყოს. თუ ინფიცირებული გამონაჟონი არ დადრენირდა ან მკურნალობა არასაკმარისი იყო, ფიბრობლასტები იზრდებიან პლევრულ სივრცეში და ქმნიან ფიბროზულ სარტყელს ფილტვის გარშემო, რომელიც ფილტვს გაშლაში უშლის ხელს. პლევრის სიმსივნური შემოსაზღვრა ასევე შეიძლება იყოს აღნიშნული მდგომარეობის მიზეზი.
"გამომწვდეული" ფილტვის შემთხვევაში, მის გასაშლელად შესაძლოა საჭირო გახდეს დეკორტიკაცია (პლევრიდან ფიბროზული ქსოვილის ქირურგიული მოშორება). აღნიშნული პროცედურა შეიძლება ჩატარდეს მწვავე სტადიებზე, პლევრის სეფსისის კონტროლის მიზნით, თუმცა თუ ინფექცია მიმდინარე არ არის და მხოლოდ ნარჩენი გასქელებული პლევრა იწვევს ფილტვის რესტრიქციას, შესაძლებელია მხოლოდ დაკვირვება 6 თვის განმავლობაში. ამ დროისათვის, პლევრის გასქელება უმეტესად შემსუბუქდება ან გაქრება.[114] თუ მდგომარეობა არ გამოსწორდა, შესაძლოა ნაჩვენები იყოს დეკორტიკაცია.
ამ მასალის გამოყენება ექვემდებარება ჩვენს განცხადებას