მკურნალობის ალგორითმი
მიაქციეთ ყურადღება, რომ ფორმულა/შეყვანის გზა და დოზა შეიძლება განსხვავებული იყოს მედიკამენტების დასახელების და ბრენდის, ფორმულარის ან გეოგრაფიული ადგილმდებარეობის მიხედვით. მკურნალობის შესახებ რეკომენდაციები სპეციფიკურია პაციენტის ჯგუფების მიხედვით: იხილეთ გაფრთხილება
ინფუზიური რეანიმაცია
მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში
ჰიპოპერფუზიით მიმდინარე სეფსისის დროს მნიშვნელოვანია ადრეული, აგრესიული რეჰიდრატაცია და უნდა განიხილებოდეს პაციენტის კრიტიკული თერაპიის განყოფილებაში მოთავსება.[61][159] პირველი 3 საათის განმავლობაში სულ მცირე 30 მლ/კგ კრისტალოიდი უნდა გადაისხას. გადასხმა უნდა დაიწყოს სეფსისზე ეჭვის მიტანიდან 1 საათში.[69][123] შეიძლება საჭირო გახდეს დამატებითი სითხე, მაგრამ ეს გადაწყვეტილება მიიღება პაციენტის ჰემოდინამიკური სტატუსის საგულდაგულო კლინიკური შეფასების საფუძველზე.[69] შეიძლება ეფექტური იყოს კრისტალოიდის განმეორებითი ჭავლური ინფუზია (ტიპიური მოცულობა 500 მლ) 5-30 წუთის განმავლობაში, ჰიპოვოლემიის შედეგად განვითარებული ჰიპოტენზიის კორექციისთვის. შესაძლებელია ალტერნატივის სახით კოლოიდური ხსნარის ბოლუსის შეყვანა (ტიპიური მოცულობა 250-300 მლ), მაგრამ არ არის დამადასტურებელი ფაქტები, რომ კოლოიდების გამოყენება უპირატესია სხვა ხსნარებთან შედარებით, როგორიცაა კრისტალოიდების ან ალბუმინის ხსნარი.[146][147][148][149][150]
[ 
]
კრისტალოიდების მეშვეობით რეანიმაციისთვის მეტი მოცულობაა საჭირო, ვიდრე კოლოიდების შემთხვევაში. კრისტალოიდების და ალბუმინის გამოყენება მოხდება ადგილობრივი პროტოკოლების შესაბამისად. არსებული ფაქტების საფუძველზე შეიძლება ვივარაუდოთ, რომ ალბუმინის შემცველი ხსნარების გამოყენება უსაფრთხოა, თუმცა, მისი ეფექტურობის მტკიცებულებები არასაკმარისია კრისტალოიდების ნაცვლად მისი გამოყენების რეკომენდაციისთვის.[150][151][152] ინტენსიურ თერაპიის განყოფილებაში კრიტიკულ მდგომარეობაში მყოფი პაციენტებისთვის შესაძლოა უმჯობესი იყოს კრისტალოიდების ბალანსირებული ხსნაი, ფიზიოლოგიურ ხსნართან შედარებით.[154]
Surviving Sepsis Campaign რჩევით. არ გამოიყენოთ ჰიდროქსიეთილის სახამებლის (HES) შემცველი ხსნარები სეფსისისა და სეპტიური შოკის მქონე პაციენტებისთვის.[69] HES-ის შემცველი ხსნარები დაკავშირებულია არასასურველ შედეგებთან, მათ შორის თირკმელების დაზიანებასთან და სიკვდილთან, განსაკუთრებით კრიტიკულად დაავადებულ პაციენტებში და სეფსისით.[148][155] 2022 წლის თებერვალში ევროპის მედიკამენტების სააგენტოს ფარმაკოზედამხედველობის რისკის შეფასების კომიტეტმა, ამ პაციენტებისთვის არსებული სერიოზული რისკების გათვალისწინებით, რეკომენდაცია გაუწია ევროპაში საინფუზიო HES ხსნარების გამოყენების შეჩერებას.[156] 2021 წლის ივლისში აშშ-ში, სურსათისა და წამლის სააგენტომ (FDA) გამოსცა უსაფრთხოების ეტიკეტირების ცვლილებები HES-ის შემცველი ხსნარებისთვის, სადაც აღნიშნულია, რომ HES პროდუქტები არ უნდა იყოს გამოყენებული, თუ ადეკვატური ალტერნატიული მკურნალობა მიუწვდომელია.[157]
ერითროციტების ან პლაზმის გადასხმა შეიძლება განიხილებოდეს კონკრეტული დეფიციტის აღდგენისთვის, მაგრამ არ უნდა გამოიყენებოდეს მოცულობის გასაზრდელად. ერითროციტების აგრესიული გადასხმის მეშვეობით, შედეგების გაუმჯობესების შესაძლებლობა დადასტურებული არ არის.[158]
აუცილებელია პაციენტების მჭიდრო მონიტორინგი, ჰიპერვოლემიის (მაგ. ფილტვის ან სისტემური შეშუპების) თავიდან ასაცილებლად.[159][196]
სტანდარტული მხარდამჭერი ინტენსიური ICU მკურნალობა
დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან
სეფსისი მქონე ყველა პაციენტი უნდა მოთავსდეს ინტენსიური თერაპიის ICU განყოფილებაში.[61][159]
ზოგადი ინვაზიური სამკურნალო ღონისძიებები მოიცავს სტრესული წყლულების პროფილაქტიკას ჰისტამინ H2 რეცეპტორების ანტაგონისტებით ან პროტონული ტუმბოს ინჰიბიტორებით (გასტროინტესტინური სისხლდენის რისკის მქონე პაციენტებში), ღრმა ვენების თრომბოზის პროფილაქტიკას (ჰეპარინით და კომპრესიული წინდებით), ენტერალური ან პარენტერალური კვებით და გლიკემიური კონტროლით.[69][175][176][177] ამერიკის დიაბეტის ასოციაციის რეკომენდაციაა საერთო გლუკოზის მიზნობრივი მაჩვენებელი 7.8-დან 10.0 მმოლ/ლ (140-180 მგ/დლ) დიაბეტის მქონე კრიტიკულ მდგომარეობაში მყოფი პაციენტებისთვის, სასურველია ინსულინის ინფუზიის პროტოკოლის მიხედვით.[163] Surviving Sepsis Campaign რეკომენდაციას უწევს ინსულინის ინფუზიის დადასტურებული პროტოკოლების გამოყენებას, რომლებიც მიზნად ისახავს სისხლში გლუკოზას დონეს <10 მმოლ/ლ (180 მგ/დლ).[69]
შეიძლება საჭირო იყოს ერითროციტული მასის გადასხმა; რეკომენდებულია ჰემოგლობინის სამიზნე კონცენტრაცია 70 გ/ლ (7 გ/დლ).[69][158][178] ჰემოგლობინის უფრო მაღალი დონე შეიძლება საჭირო გახდეს გარკვეულ პირობებში (მიოკარდიუმის იშემია, მძიმე ჰიპოქსემია ან მწვავე სისხლდენა).[69] საწყის რეანიმაციულ ფაზაში შეიძლება იყოს უფრო მაღალი ჰემატოკრიტი ≥30%-ით.[61]
პაციენტებისთვის, რომლებსაც ხანგრძლივი ვენტილაციური მხარდაჭერა სჭირდებათ, ვენტილაცია უნდა იყოს ფილტვებისთვის უსაფრთხო, მინიმალური პიკური ჩასუნთქვის წნევით (<30 cmH2O), ფილტვის დაზიანების შესაზღუდად.[179] საჭიროა ჩასუნთქული ჟანგბადის ფრაქციის ტიტრაცია მინიმალურ ეფექტიან დონეზე, ჟანგვადის ტოქსიკურობის თავიდან ასაცილებლად და ცენტრალური ვენური ჟანგბადის წნევის შესანარჩუნებლად. მწვავედ შეუძლოდ მყოფი ზრდასრული პაციენტების სისტემური მიმოხილვის თანახმად, მათ შორის სეფსისის მქონე პაციენტებში, სიკვდილობა უფრო მაღალია ჟანგბადის ლიბერალური მიწოდების დროს, ვიდრე მიწოდების კონსერვატიული მიდგომების გამოყენების შემთხვევაში. სამიზნე Jangbadis გაჯერების (SpO₂) დიაპაზონი 94% -დან 96% -მდეა კრიტიკული დაავადებების მქონე ყველა პაციენტისთვის.[124]
ქლორჰექსიდინის შემცველი აბაზანები შეიძლება ამცირებდეს ჰოსპიტალური ინფექციის რისკს.[173] ინტრავენური N-აცეტილცისტეინი, როგორც დამატებითი თერაპია მძიმე ანთებითი რეაქციის სინდრომის და სეფსისის დროს, არაეფექტური აღმოჩნდა და რეკომენდებული არ არის.[174]
როგორ ჩავდგათ ტრაქეის მილი მოზრდილებში ლარინგოსკოპის გამოყენებით.
როგორ გამოვიყენოთ ნიღბიანი სასუნთქი ტომარა მოზრდილებთან ვენტილაციის უზრუნვესაყოფად. ვიდეო გვიჩვენებს ორი-პერსონის ტექნიკას.
ცენტრალური ვენური კათეტერის ჩადგმა ულტრაბგერითი კონტროლით მარჯვენა შიდა საუღლე ვენაში, სელდინგერის ჩადგმის მეთოდის გამოყენებით.
კორტიკოსტეროიდები
დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან
სეფსისის ან სეპტიური შოკის მქონე პაციენტებისთვის კორტიკოსტეროიდების მიცემის მტკიცებულებები შერეულია და გაიდლაინური რეკომენდაციები განსხვავებულია.[66][69][167][168][169][170]
[ ]
[მტკიცებულების დონე A]
კლინიკური პრაქტიკის ერთი გაიდლაინის თანახმად (ეფუძნება მეტა-ანალიზს), კორტიკოსტეროიდები შეიძლება ამცირებდეს სიკვდილობას (დაახლ. 2%-ით) და ზრდიდეს ნერვკუნთოვან სისუსტის რისკს, მაგრამ მტკიცებულება არ არის მყარი.[171][172] ეს ეფექტი გამოვლინდა სეფსისის დროს, შოკით ან მის ფარეშე; თუმცა, კორტიკოსტეროიდების ყველაზე დიდი სარგებელი აღინიშნებოდა სეპტიკური შოკის დროს. კლინიკური პრაქტიკის გაიდლაინის დასკვნის მიხედვით, როგორც კორდიკოსტეროიდული, ასევე არა-კორტიკოსტეროიდული რეჟიმები შესაბამისია და შეიძლება პაციენტის არჩევანი იყოს გადაწყვეტილების საფუძველი.[171] პაციენტები, რომლებიც უპირატესობას ანიჭებდნენ სიცოცხლეს ცხოვრების ხარისხთან შედარებით, სავარაუდოდ, აირჩევენ კორტიკოსტეროიდულ მკურნალობას; მაშინ როცა მათ, ვინც უფრო მეტ მნიშვნელობას ანიჭებს ფუნქციური გაუარესების თავიდან აცილებას და ცხოვრების ხარისხის ამაღლებას, ვიდრე სიკვდილის თავიდან აცილებას, შესაძლოა, აირჩიონ კორტიკოსტეროიდების გარეშე მკურნალობა.[171][172] 2021 წლის Surviving Sepsis Campaign გაიდლაინი მოიცავს სუსტ რეკომენდაციას ინტრავენური კორტიკოსტეროიდების შეყვანის შესახებ სეპტიური შოკის მქონე მოზრდილებში და მუდმივ ვაზოპრესორულ თერაპიას.[69]
პირველადი პარამეტრები
ჰიდროკორტიზონის ნატრიუმის სუქცინატი: 50 მგ ინტრავენურად, 6 საათში ერთხელ
აირჩიეთ პაციენტების ჯგუფი ჩვენი რეკომენდაციების სანახავად
მიაქციეთ ყურადღება, რომ ფორმულაცია/შეყვანის გზა და დოზირება შეიძლება განსხვავებული იყოს მედიკამენტების დასახელების და ბრენდების, წამლების ფორმულარის ან გეოგრაფიული ადგილმდებარეობის მიხედვით. მკურნალობის შესახებ რეკომენდაციები სპეციფიკურია პაციენტის ჯგუფების მიხედვით. იხილეთ გაფრთხილება
ამ მასალის გამოყენება ექვემდებარება ჩვენს განცხადებას