მიდგომა

შედეგების გაუმჯობესებისთვის, გადამწყვეტია, სეფსისის ადრეული ამოცნობა და მკურნალობა. სამკურნალო გაიდლაინები შემუშავებულია Surviving Sepsis Campaign (SSC) მიერ და რჩება ყველაზე ფართოდ მიღებულ სტანდარტებად.[69] არსებული საუკეთესო პრაქტიკა სეფსისის მკურნალობის მონაცემებს ეფუძნება.[69][120][121][122][123] SSC რეკომენდაციას უწევს:

  • სისხლის კულტურის აღებას ანტიბიოტიკების მიღებამდე.

  • ანტიმიკრობული საშუალებების მიღება დაუყოვნებლივ, იდეალურ შემთხვევაში ამოცნობიდან 1 საათის განმავლობაში (მოზრდილებში შესაძლო სეპტიური შოკით ან სეფსისის მაღალი ალბათობით).

  • ემპირიული ანტიმიკრობული საშუალებების მიღება მეთიცილინ-რეზისტენტული Staphylococcusaureus (MRSA) დაფარვით პაციენტებში სეფსისით ან სეპტიური შოკით MRSA-ს მაღალი რისკით.

  • 30 მლ/კგ კრისტალოიდის სწრაფი შეყვანა (3 საათის განმავლობაში) ჰიპოტენზიისთვის ან ლაქტატი ≥4 მმოლ/ლ (≥36 მგ/დლ), თუ არ არსებობს უკუჩვენებები.

  • სისხლის ლაქტატის სერიული განსაზღვრის გაგრძელება.

  • სეპტიური შოკით დაავადებულ პაციენტებში სამიზნე საშუალო არტერიულ წნევაა (MAP) 65 მმ. ვწყ. სვ.

  • რეჰიდრატაციის გზამკვლევად გამოიყენეთ დინამიური ზომები მხოლოდ ფიზიკურ გასინჯვაზე ან სტატიკურ ზომებზე მეტად. დინამიური პარამეტრები მოიცავს პასუხს ფეხის პასიურ აწევაზე ან სითხის ბოლუსზე, დარტყმითი მოცულობის (SV), დარტყმითი მოცულობის ცვალებადობის (SVV), პულსური წნევის ცვალებადობის (PPV) ან ექოკარდიოგრაფიის გამოყენებით, სადაც ეს შესაძლებელია.

შესაძლო (ანუ, დაბალი ალბათობით) სეფსისის მქონე მოზრდილებში შოკის გარეშე, თუ ინფექციაზე ეჭვი რჩება, SSC რეკომენდაციას უწევს ანტიბიოტიკების მიღებას 3 საათის განმავლობაში სეფსისის პირველად ამოცნობის მომენტიდან.[69]

სეფსისი ექვსი

დადასტურებულია, რომ ერთ-ერთი ასეთი კომპლექსი, რომელიც ითვალისწინებს ძირითად თერაპიას- "სეფსისი ექვსი", უზრუნველყოფს სეფსისის მქონე პაციენტების შედეგების გაუმჯობესებას. სეფსისის ამოცნობიდან პირველი საათის განმავლობაში ექვსი ფაქტორის მოგვარების შემთხვევაში, დაფიქსირებულია, რომ დაავადებასთან დაკავშირებული სიკვდილიანობა მცირდება 50%-ით.[65] ექვსი ფაქტორი:

  • გამოიყენეთ მაღალი ნაკადის ჟანგბადი, რათა შენარჩუნდეს ჟანგბადით გაჯერების სამიზნე მაჩვენებელი >94% (ან 88-92% ჰიპერკაპნიული სუნთქვის უკმარისობის რისკის ქვეშ მყოფ პაციენტებში)

  • აიღეთ სისხლის ნიმუშები კულტურისთვის და სხვა შესაძლო ანალიზებისთვის

  • ანტიბიოტიკები ინტრავენურად

  • ინტრავენური ინფუზიური რეანიმაციის დაწყება

  • სერიულად შეამოწმეთ ლაქტატის დონე

  • შარდის მოცულობის საათობრივი მოიტორინგი.

პაციენტებს, რომლებიც არ ექვემდებარებიან საწყის მკურნალობას, განსაკუთრებით სეპტიკური შოკის შემთხვევაში, შეიძლება დასჭირდეთ ინვაზიური მონიტორინგი და ორგანოების დამხმარე თერაპია (მაგალითად, ცენტრალური ვენური კათეტერი და ვაზოპრესორები), ასე რომ სავარაუდოდ, აუცილებელი იქნება მკურნალობა ინტენსიური თერაპიის განყოფილებაში (ICU).

ძირითადი ინტერვენციის ერთ-ერთი ასპექტი, ინფუზიური ხსნარის პროვოკაციული დოზა გათვალისწინებულია ქსოვილებში ჟანგბადის მიწოდებასა და მოთხოვნას შორის ბალანსის აღსადგენად. პაციენტები, რომლებიც არ რეაგირებენ ინფუზიური ხსნარის სათანადო პროვოკაციულ დოზაზე, იმყოფებიან სეპტიკურ შოკში. პაციენტების ამ ჯგუფის სასწრაფო პრიორიტეტია სისხლის მიმოქცევის და ჟანგბადით მომარაგების აღდგენა.

არსებითი მნიშვნელობა აქვს სასიცოცხლო ნიშნების და ინფუზიურ თერაპიაზე რეაგირების მონიტორინგს. SSC რეკომენდაციას იძლევა, რომ რეჰიდრატაცია წარიმართოს სეფსისის სტანდარტული საოპერაციო პროცედურებით.[69] შარდის მოცულობასთან ერთად გამოსადეგია ოქსიგენაციის შეფასება, პულსის ოქსიმეტრიის და ლაქტატის სერიული გაზომვების განხორციელება. ლაქტატის დონის გაუმჯობესების თერაპიის წარუმატებლობა ცუდი შედეგების აღმნიშვნელია. დადასტურებულია, რომ ლაქტატის კლირენსი პოზიტიურადაა დაკავშირებული გადარჩენასთან.[88] ყველა პაციენტს, რომელიც იღებს ვაზოპრესორებს, სჭირდება არტერიული კათეტერის ჩადგმა, რათა შეიძლება მალე დაიწყოს არტერიული სისხლის წნევის უფრო ზუსტი კონტროლი.[69] მწვავედ შეუძლოდ მყოფი ზრდასრული პაციენტების სისტემური მიმოხილვის თანახმად, მათ შორის სეფსისის მქონე პაციენტებში, სიკვდილობა უფრო მაღალია ჟანგბადის ლიბერალური მიწოდების დროს, ვიდრე მიწოდების კონსერვატიული მიდგომების გამოყენების შემთხვევაში. სამიზნე Jangbadis გაჯერების (SpO₂) დიაპაზონი 94% -დან 96% -მდეა კრიტიკული დაავადებების მქონე ყველა პაციენტისთვის.[124]

ანტიბიოტიკებით მკურნალობა

პათოგენის იდენტიფიკაციამდე საჭიროა ფართო სპექტრის ანტიბიოტიკების ინტრავენურად შეყვანა.[69][125][126] სეპტიკური შოკის დროს ანტიბიოტიკების ინიცირების დაგვიანება ყოველი ერთი საათით ზრდის სიკვდილობის ალბათობას 7.5-10%-ით.[126][127] ანტიბიოტიკოთერაპია უნდა დაიწყოს სეფსისზე ეჭვის მიტანისთანავე, უმჯობესია კულტივირებისთვის ნიმუშის აღების შემდეგ.[5][69] ანტიბიოტიკებით დროულ მკურნალობას კრიტიკული მნიშვნელობა აქვს გადარჩენის ალბათობის მაქსიმუმამდე მისაყვანად.[65][128][129][130]​​[131][132][133][134]

ანტიბიოტიკებით მკურნალობა უნდა მოხდეს მიზნობრივად, ინფიცირების სავარაუდო ლოკალიზაციის მიხედვით. თუ ინფექციის კონკრეტული ადგილი იდენტიფიცირებული არ არის, მაგრამ ეჭვი სეფსისზე მაინც არსებობს, აუცილებელია ფართო სპექტრის ანტიბიოტიკებით მკურნალობა.

ერთი სისტემური მიმოხილვის თანახმად, ანტიფსევდომონური ბეტა-ლაქტამ ანტიბიოტიკების გახანგრძლივებული ინფუზია სულ მცირე 3 საათის განმავლობაში (შედარებით 60-წუთიან ბოლუსთან) ამცირებს სეფსისით სიკვდილობას 30%-ით ინტენსიურ განყოფილებაში.[135] თუმცა, გახანგრძლივებული ინფუზია არ არის მითითებული გამოყენების ინსტრუქციაში; მწარმოებლების უმეტესობა რეკომენდაციას უწევს ბეტა-ლაქტამური ანტიბიოტიკების 15-60 წუთის განმავლობაში შეყვანას.

ლოკალურად გავრცელებული პათოგენების და მათი ანტიბიოტიკების მიმართ რეზისტენტობის კანონზომიერებების ცოდნა მნიშვნელოვანია ემპირიულ თერაპიასთან დაკავშირებული გადაწყვეტილების მისაღებად.[125][136]​​ ანტიბიოტიკების ემპირიული რეკომენდაციები აუცილებლად ინდივიდუალური იქნება ინსტიტუციურ დონეზე, ადგილობრივი ანტიბიოტიკების პროტოკოლების საფუძველზე. მას შემდეგ, რაც ხელმისაწვდომი გახდება კულტურისა და მგრძნობელობის ანალიზის შედეგები, შესაძლებელი იქნება პათოგენის შესაბაისი ანტიბიოტიკების დანიშვნა.

კულტურების დათესვა უნდა გამეორდეს (მაგ. 6 ან 8-საათიანი ინტერვალებით) პერსისტენტული ან განმეორებითი ცხელების შემთხვევაში, ან თუ იდენტიფიცირდა ინფექციის ახალი ადგილი.

როგორც კი დადგინდება პათოგენი და მისი მგრძნობელობა, ემპირიული ანტიბიოტიკების სპექტრი უნდა შევიწროვდეს.[69][137]

ფთორქინოლონის ჯგუფის ანტიბიოტიკები არ უნდა დაინიშნოს როცა ხელმისაწვდომია ეფექტური და შესაბამისი ალტერნატივები. ფტორქინოლონები დაკავშირებულია მნიშვნელოვან მაინვალიდიზებელ და პოტენციურად შეუქცევად გვერდით მოვლენებთან, როგორიცაა ტენდინიტი, მყესის რუპტურა, ართრალგია, ნეიროპათია და კუნთოვანი ან ნერვული სისტემის მხრივი სხვა ეფექტები.[138][139] აშშ-ის სურსათისა და წამლის სააგენტომ (FDA) გამოსცა გაფრთხილებები აორტის აშრევების, მძიმე ჰიპოგლიკემიის და ფსიქიური ჯანმრთელობის მხრივ არასასურველი ეფექტების გაზრდილი რისკის თაობაზე იმ პაციენტებში, რომლებიც იღებენ ფთორქინოლონებს.[140][141]

რესპირატორული წყარო

რესპირატორულ ინფექციებზე მოდის შემთხვევათა დაახლოებით 30%-50%. მკურნალობის რეჟიმები უნდა მოიცავდეს გავრცელებულ რესპირატორულ პათოგენებს და ისეთ ატიპიურ ორგანიზმებს, როგორიცაა Legionella pneumophilia.

ჩამოთვლილი ანტიბიოტიკები მოყვანილია მხოლოდ საორიენტაციოდ. მოძიებული და დაცული უნდა იყოს ადგილობრივი ან ეროვნული პოლიტიკა, რომელიც ითვალისწინებს სპეციალისტების ცოდნას ან მგრძნობელობის ფორმებს.

ამერიკის გულმკერდის საზოგადოების / ამერიკის ინფექციური დაავადებების საზოგადოების (ATS / IDSA) გაიდლაინებით რეკომენდებულია კომბინაციური თერაპია ჰოსპიტალიზებულ პაციენტებში. რეჟიმი უნდა მოიცავდეს ბეტა-ლაქტამს, როგორიცაა ცეფოტაქსიმი, ცეფტრიაქსონი, ცეფტაროლინი ან ამპიცილინი/სულბაქტამი მაკროლიდით, როგორიცაა აზითრომიცინი.[142] მიუხედავად იმისა, რომ ATS / IDSA-ს გაიდლაინებით რეკომენდებულია კლარითრომიცინი ამ პაციენტებში, იგი აშშ-ში ხელმისაწვდომია მხოლოდ პერორალური ფორმით, ამიტომ არ გამოგვადგება ამ პირობებში. ბეტა-ლაქტამისა და რესპირატორული ფთორქინოლონის (მაგ., მოქსიფლოქსაცინის, ლევოფლოქსაცინის) კომბინაცია შეიძლება ასევე დაენიშნოს პაციენტებს, რომლებსაც აქვთ მძიმე პნევმონია (საზოგადოებაში შეძენილი). არსებობს უფრო მყარი მტკიცებულება ბეტა-ლაქტამი პლუს მაკროლიდების კომბინაციის შესახებ.

მრავალი წამლის მიმართ რეზისტენტული Pseudomonas aeruginosa-ს და MRSA-ს არსებობის რისკის ფაქტორები გავლენას მოახდენს ანტიმიკრობული აგენტების არჩევანზე და უნდა შეფასდეს. ეს რისკფაქტორებია: ჰოსპიტალიზაცია, აღნიშნული მიკროორგანიზმების იზოლირება წარსულში (განსაკუთრებით რესპირაციული ტრაქტიდან), ან სისტემური ანტიბიოტიკების გამოყენება უკანასკნელი 90 დღის ფარგლებში.[142]

თუ პაციენტს აქვს MRSA (მეთიცილინ-რეზისტენტული სტაფილოკოკი) რისკი და მძიმე პნევმონია, ან წარსულში ამოეთესა MRSA, ბეტა ლაქტამის კომბინაციურ, ემპირიულ რეჟიმს უნდა დაემატოს ვანკომიცინი ან ლინეზოლიდი.[142] პაციენტებში, რომელთაც აღენიშნებათ Pseudomonas-ის ინფექცია და მძიმე პნევმონია ან წარსულში აღენიშნებათ P aeruginosa-ს იზოლირების შემთხვევა, მკურნალობა უნდა მიმდინარეობდეს პიპერაცილინი/ტაზობაქტამით, ცეფეპიმით, ცეფტაზიდიმით, იმიპენემი/ცილასტატინით, მეროპენემით ან აზტრეონამით, ემპირიული ბეტა-ლაქტამის კომბინირებულ რეჟიმთან ერთად. გაფართოებული სპექტრის ბეტა-ლაქტამაზას წარმომქმნელი Enterobacteriaceae-ს დაფარვა უდნა განვიხილოთ პაციენტის ან ადგილობრივი მიკრობიოლოგიური მონაცემების საფუძველზე.[142]

საშარდე გზების წყარო

საშარდე გზების ინფექციებზე მოდის შემთხვევათა დაახლოებით 10%-20%. სასიცოცხლო მნიშვნელობა აქვს საშარდე გზების გამტარუნარიანობას. მკურნალობა უნდა ფარავდეს გრამ-უარყოფით კოლიფორმებს და ფსევდომონას. ჩამოთვლილი ანტიბიოტიკები მოყვანილია მხოლოდ საორიენტაციოდ. მოძიებული და დაცული უნდა იყოს ადგილობრივი ან ეროვნული პოლიტიკა, რომელიც ითვალისწინებს სპეციალისტების ცოდნას ან მგრძნობელობის ფორმებს.

შესაფერისი მკურნალობის რეჟიმია ამპიცილინის ან ცეფალოსპორინის, მაგ ცეფლოტაქსიმის გამოყენება გენტამიცნითან კომბინაციაში. ციპროფლოქსაცინი შესაფერისი ალტერნატივაა პენიცილინზე ალერგიის მქონე პაციენტებში; ის ასევე რეკომენდებულია მწვავე პიელონეფრიტის ან საშარდე გზების გართულებული ინფექციის დროს (გაითვალიწინეთ უსაფრთხოების საკითხები).

აბდომინური წყარო

ინფექციებზე აბდომინური წყაროებიდან მოდის შემთხვევათა დაახლოებით 20% - 25%. საჭიროა გრამ-დადებითი და გრამ-უარყოფითი ორგანიზმების, მათ შორის, ანაერობების გადაფარვა. პერიტონიტი ან ინტრაპერიტონეული აბსცესი მოითხოვს სასწრაფო ქირირგიულ დრენაჟს ან კანშიდა დრენაჟს (სადაც საჭიროა).[143]

ჩამოთვლილი ანტიბიოტიკები მოყვანილია მხოლოდ საორიენტაციოდ. მოძიებული და დაცული უნდა იყოს ადგილობრივი ან ეროვნული პოლიტიკა, რომელიც ითვალისწინებს სპეციალისტების ცოდნას ან მგრძნობელობის ფორმებს.

მკურნალობა ამპიცილინით ან ცეფოტაქსიმით, მეტრონიდაზოლთან და გენტამიცინთან ერთად, წარმოადგენს შესაფერის რეჟიმს ან ალტერნატიულად - პიპერაცილინი / ტაზობაქტამი, გენტამიცინთან ერთად. რეჟიმი, რომელშიც შედის ტიგეციკლინი და გენტამიცინი, შესაფერისი არჩევანია, პენიცილინზე ალერგიის შემთხვევაში.[143]

პაციენტები, რომლებსაც მსხვილი ნაწლავის განმეორებითი პერფორაცია აქვთ, იმყოფებიან ინვაზიური ფუნგემიის გაზრდილი რისკის ქვეშ. ანტიბაქტერიულ მკურნალობას უნდა დაემატოს აზოლი, როგორიცაა ფლუკონაზოლი ან ექინოკანდინი, მიკაფუნგინი. თეთრი Candida განსხვავებული სახეობები ხასიათდებიან მზარდი რეზისტენტობით აზოლების მიმართ.[43][44][144]

რბილი ქსოვილების და სახსრების წყარო

ინფექციების ეს არაერთგვაროვანი ჯგუფი მოიცავს სეპტიკურ ართრიტს, ჭრილობების ინფიცირებას, ცელულიტის და მწვავე სუპერ-ინფექციებს, რომლებსაც იწვევს ქრონიკული დაწყლულება და მათზე მოდის შემთხვევათა დაახლოებით 5%-10%.

ალბათობის მაღალი ინდექსით ხასიათდება ასევე ნეკროზული ფასციტი, რომელსაც სჭირდება გადაუდებელი ქირურგიული ჩარევა (ისევე, როგორც სეპტიკური ართრიტის შემთხვცევაში). ინფექციების უმეტესობა პოლიმიკრობულია და საჭიროებს ფართო სპექტრის მკურნალობას, გრამ-დადებითი და გრამ-უარყოფითი ორგანიზმების, მათ შორის, ანაერობების წინააღმდეგ.

ჩამოთვლილი ანტიბიოტიკები მოყვანილია მხოლოდ საორიენტაციოდ. მოძიებული და დაცული უნდა იყოს ადგილობრივი ან ეროვნული პოლიტიკა, რომელიც ითვალისწინებს სპეციალისტების ცოდნას ან მგრძნობელობის ფორმებს.

შესაფერის რეჟიმს წარმოადგენს ფლუკლოქსაცინის (ან პენიცილინზე ალერგიის მქონე პაციენტებისთვის ტიგეციკლინის) გამოყენება მეტრონიდაზოლთან ერთად. ალტერნატიულად, შესაძლებელია გამოვიყენოთ კლინდამიცინი. თუ პაციენტს აქვს MRSA რისკ ფაქტორები, ამ მედიკამენტებს უნდა დაემატოს ვანკომიცინი (ალტერნატიულად ლინეზოლიდი).

თუ არსებობს ეჭვი ნეკროზულ ფასციტზე, სათანადო არჩევანია კლინდამიცინი, ფლუკლოქსაცილინთან ან ტიგეციკლინთან ერთად.

ცენტრალური ნერვული სისტემის (ცნს) წყარო

CNS ინფექციები შედარებით იშვიათია, მაგრამ წარმოადგენს სეფსისის გამომფიტავ მიზეზს, მასზე მოდის შემთხვევათა 5%-ზე ნაკლები. მენინგოკოკური სეპტიცემია ხასიათდება უაღრესად სწრაფი ლეტალობით და, გადარჩენის შემთხვევაში, განაპირობებს უფრო მაღალ ავადობას, სხვა ფორმებთან შედარებით. არსებითი მნიშვნელობა აქვს გადაუდებელ ანტიბიოტიკურ თერაპიას.

ჩამოთვლილი ანტიბიოტიკები მოყვანილია მხოლოდ საორიენტაციოდ. მოძიებული და დაცული უნდა იყოს ადგილობრივი ან ეროვნული პოლიტიკა, რომელიც ითვალისწინებს სპეციალისტების ცოდნას ან მგრძნობელობის ფორმებს.

მენინგიტის ან მენინგოკოკური სეპტიცემიის ალბათობის შემთხვევაში აუცილებელია სასწრაფო გადაუდებელი მკურნალობა, მესამე თაობის ცეფალოსპორინების, მაგ. ცეფტრიაქსონის ან ცეფოტაქსიმის მეშვეობით. პენიცილინზე ალერგიის შემთხვევაში სათანადო ალტერნატივა არის ვანკომიცინი ქლორამფენიკოლთან ერთად. შეღწევადობის გასაუმჯობესებლად, ზოგჯერ გვთავაზობენ რიფამპიცინის გამოყენებას, რომელიმე რეჟიმთან ერთად.

50 წელზე უფროსი პაციენტებისთვის, ასევე პაციენტებისთვის ალკოჰოლიზმის და სხვა გამომფიტავი დაავადებების ანამნეზით, დაქვეითებული უჯრედული იმუნიტეტით ან Listeria-ით ინფიცირების მაღალი რისკით (მაგ. ორსული ქალებისთვის), მხოლოდ ცეფალოსპორინები არ წარმოადგენს ადეკვატურ მკურნალობას. რეჟიმს უნდა დაემატოს ამპიცილინი, იმ პირობით, რომ პაციენტს არ აქვს ალერგია პენიცილინზე. პენიცილინზე ალერგიის შემთხვევაში შეიძლება მისი ჩანაცვლება ერითრომიცინით ან ტრიმეთოპრიმით/სულფამეტოქსაზოლით.

CNS სიმპტომების უფრო შეუმჩნევლად გამოვლენის შემთხვევაში, სავარაუდოა პაციენტს ჰქონდეს ვირუსული ენცეფალიტი. ვირუსები სეფსისს იწვევს უაღრესად იშვიათად, მაგრამ ისეთი ანტივირუსული პრეპარატების ადრეულ ეტაპზე გამოყენებამ, როგორიცაა აციკლოვირი, შეიძლება გააუმჯობესოს შედეგები.

ბაქტერიული მენინგიტის დროს კორტიკოსტეროიდები აუმჯობესებს ნევროლოგიურ გამოსავალს.[145]

უცნობი წარმოშობის სეფსისი

ინფექციის წყაროს შეფასებისთვის, საჭიროა ინტენსიური ძალისხმევა, მათ შორის, ვიზუალიზაციის მეთოდების გამოყენებით. აუცილებელია გადაუდებელი ფართო სპექტრის მკურნალობა, ყველა გავრცელებული პათოგენის საწინააღმდეგოდ

ჩამოთვლილი ანტიბიოტიკები მოყვანილია მხოლოდ საორიენტაციოდ. მოძიებული და დაცული უნდა იყოს ადგილობრივი ან ეროვნული პოლიტიკა, რომელიც ითვალისწინებს სპეციალისტების ცოდნას ან მგრძნობელობის ფორმებს.

კარბაპენემები სათანადოდ უზრუნველყოფს ფართო სპექტრის მოცვას, ამასთან შესაფერის ვარიანტებს წარმოადგენს იმიპენემი/ცილასტატინი ან მეროპენემი. ალტერნატივას წარმოადგენს პიპერაცილინი / ტაზობაქტამი გენტამიცინთან ერთად. თუ პაციენტი ხასიათდება MRSA რისკ ფაქტორებით, ჩამონათვალს უნდა დაემატოს ვანკომიცინი.

ინფუზიური რეანიმაცია

სეფსისით გამოწვეული ჰიპოპერფუზიის დროს საჭიროა კრისტალოიდური სითხეების ადრეული ინტენსიური გადასხმა (უნდა დაიწყოს სეფსისზე ეჭვის მიტანიდან 1 საათში) პირველი 3 საათის განმავლობაში დოზით 30 მლ/კგ.[123] შეიძლება საჭირო გახდეს დამატებითი სითხე, მაგრამ ეს გადაწყვეტილება მიიღება პაციენტის ჰემოდინამიკური სტატუსის საგულდაგულო კლინიკური შეფასების საფუძველზე.[69]

შეიძლება ეფექტური იყოს კრისტალოიდის განმეორებითი ჭავლური ინფუზია (ტიპიური მოცულობა 500 მლ) 5-30 წუთის განმავლობაში, ჰიპოვოლემიის შედეგად განვითარებული ჰიპოტენზიის კორექციისთვის. შესაძლებელია ალტერნატივის სახით კოლოიდური ხსნარის ბოლუსის შეყვანა (ტიპიური მოცულობა 250-300 მლ), მაგრამ არ არის დამადასტურებელი ფაქტები, რომ კოლოიდების გამოყენება უპირატესია სხვა ხსნარებთან შედარებით, როგორიცაა კრისტალოიდების ან ალბუმინის ხსნარი.[146][147][148][149][150] [ Cochrane Clinical Answers logo ]

კრისტალოიდების და ალბუმინის გამოყენება მოხდება ადგილობრივი პროტოკოლების შესაბამისად. არსებული ფაქტების საფუძველზე შეიძლება ვივარაუდოთ, რომ ალბუმინის შემცველი ხსნარების გამოყენება უსაფრთხოა, თუმცა, მისი ეფექტურობის მტკიცებულებები არასაკმარისია კრისტალოიდების ნაცვლად მისი გამოყენების რეკომენდაციისთვის.[150][151][152][153] ინტენსიურ თერაპიის განყოფილებაში მყოფი პაციენტებისთვის, კრიტიკული მდგომარეობით, შესაძლოა უმჯობესი იყოს კრისტალოიდების ბალანსირებული ხსნარი, ფიზიოლოგიურ ხსნართან შედარებით.[154]

Surviving Sepsis Campaign რჩევით. არ გამოიყენოთ ჰიდროქსიეთილის სახამებლის (HES) შემცველი ხსნარები სეფსისისა და სეპტიური შოკის მქონე პაციენტებისთვის.[69] HES-ის შემცველი ხსნარები დაკავშირებულია არასასურველ შედეგებთან, მათ შორის თირკმელების დაზიანებასთან და სიკვდილთან, განსაკუთრებით კრიტიკულად დაავადებულ პაციენტებში და სეფსისით.[148][155] 2022 წლის თებერვალში ევროპის მედიკამენტების სააგენტოს ფარმაკოზედამხედველობის რისკის შეფასების კომიტეტმა, ამ პაციენტებისთვის არსებული სერიოზული რისკების გათვალისწინებით, რეკომენდაცია გაუწია ევროპაში საინფუზიო HES ხსნარების გამოყენების შეჩერებას.[156] 2021 წლის ივლისში აშშ-ში, სურსათისა და წამლის სააგენტომ (FDA) გამოსცა უსაფრთხოების ეტიკეტირების ცვლილებები HES-ის შემცველი ხსნარებისთვის, სადაც აღნიშნულია, რომ HES პროდუქტები არ უნდა იყოს გამოყენებული, თუ ადეკვატური ალტერნატიული მკურნალობა მიუწვდომელია.[157]

ერითროციტების ან პლაზმის გადასხმა შეიძლება განიხილებოდეს კონკრეტული დეფიციტის აღდგენისთვის, მაგრამ არ უნდა გამოიყენებოდეს მოცულობის გასაზრდელად. ერითროციტების აგრესიული გადასხმის მეშვეობით, შედეგების გაუმჯობესების შესაძლებლობა დადასტურებული არ არის.[158]

აუცილებელია პაციენტების მჭიდრო მონიტორინგი, ჰიპერვოლემიის (მაგ. ფილტვის ან სისტემური შეშუპების) თავიდან ასაცილებლად.[159] SSC რეკომენდაციით, რეჰიდრატაციის გზამკვლევად გამოიყენეთ დინამიური ზომები მხოლოდ ფიზიკურ გასინჯვაზე ან სტატიკურ ზომებზე მეტად. დინამიური პარამეტრები მოიცავს პასუხს ფეხის პასიურ აწევაზე ან სითხის ბოლუსზე, დარტყმითი მოცულობის (SV), დარტყმითი მოცულობის ცვალებადობის (SVV), პულსური წნევის ცვალებადობის (PPV) ან ექოკარდიოგრაფიის გამოყენებით, სადაც ეს შესაძლებელია.[69]

კრიტიკული პაციენტების გლიკემიური კონტროლი

შეიცვალა მიდგომა და პრაქტიკა კრიტიკულ მდგომარეობაში მყოფ პაციენტებში გლიკემიური კონტროლის შესახებ. მოწოდებულია გადასვლა მკაცრი გლიკემიური კონტროლიდან უფრო ჩვეულებრივი გლიკემიური სამიზნეებისკენ. მტკიცებულების მიხედვით სავარაუდოა არასასურველი მოვლენების (მაგ. მძიმე ჰიპოგლიკემიის) შემთხვევათა სიხშირის ზრდა იმ პაციენტებში, რომელთაც უტარდებოდათ მკაცრი გლიკემიური კონტროლი (სისხლში გლუკოზის მიზნობრივი მაჩვენებელი 6.1 მმოლ/ლ).[160][161]

საერთაშორისო რანდომიზირებულმა კონტროლირებულმა კვლევამ აჩვენა 90 დღის განმავლობაში სიკვდილის აბსოლუტური რისკის ზრდა 2,6 პროცენტული პუნქტით იმ პაციენტების ჯგუფში, რომელთა მართვაც ინტენსიური გლიკემიური კონტროლით ხდებოდა (სისხლში გლუკოზის მიზნობრივი მაჩვენებელი 10 მმოლ/ლ [180 მგ/დლ]).[162]

ამერიკის დიაბეტის ასოციაციის რეკომენდაციაა საერთო გლუკოზის მიზნობრივი მაჩვენებელი 7.8-დან 10.0 მმოლ/ლ (140-180 მგ/დლ) დიაბეტის მქონე კრიტიკულ მდგომარეობაში მყოფი პაციენტებისთვის, სასურველია ინსულინის ინფუზიის პროტოკოლის მიხედვით.[163]​ SSC რეკომენდაციას უწევს ინსულინის ინფუზიის დადასტურებული პროტოკოლების გამოყენებას, რომლებიც მიზნად ისახავს სისხლში გლუკოზას დონეს <10 მმოლ/ლ (180 მგ/დლ).[69]

პერსისტენტური ჰემოდინამიკური არასტაბილობა

თუ აღინიშნება ჰიპოტენზია და MAP <65 მმ.ვწყ.სვ, საჭიროა ვაზოსუპრესორებით მკურნალობის დაწყება.[66][69]​​​ შესაბამისი ვაზოაქტიური აგენტების შერჩევა უნდა მოხდეს მხოლოდ კრიტიკული მეთვალყურეობის ქვეშ და შეიძლება განსხვავდებოდეს კლინიკის შესაძლებლობებისა და ადგილობრივი პრაქტიკის გაიდლაინების მიხედვით. მეტიკამენტი, რომელსაც ანიჭებენ უპირატესობას არის ნორადრენალინი (ნორეპინეფრინი) ცენტრალური ვენური კათეტერის მეშვეობით, რამდენადაც ის ზრდის MAP-ს.[69][164][165]

ვაზოპრესინი შეიძლება დაემატოს ნორადრენალინს, რათა მიაღწიოს სამიზნე MAP-ს (≥65 mmHg).[66][69]

ვაზოაქტიური მედიკამენტების ყველა ინფუზია შოკის გამოსასწორებლად უნდა ჩატარდეს უსაფრთხო კათეტერის მეშვეობით ცენტრალურ ვენაში მაღალი ნაკადით, მაგალითად, ცენტრალური ვენური კათეტერის მეშვეობით. ვაზოპრესორების გამოყენება შესაძლებელია პერიფერიული ვენური ხაზით, თუ ცენტრალური ვენური წვდომის უზრუნველყოფა დაგვიანებულია.[66][69]

დამატებითი მკურნალობა

იმ პაციენტების შემთხვევაში, რომელტაც გულის მცირე წუთმოცულობა აქვთ, სათანადო ინფუზიური რეანიმაციის მიუხედავად, შესაძლებელია ინოტროპების (მაგ. დობუტამინის) დამატება. შესაბამისი ვაზოაქტიური აგენტები შეირჩევა მხოლოდ კრიტიკული მეთვალყურეობის ქვეშ და შეიძლება განსხვავდებოდეს კლინიკის შესაძლებლობებისა და ადგილობრივი პრაქტიკის გაიდლაინების მიხედვით. გულის დაბალ წუთმოცულობაზე ეჭვის მიტანა შესაძლებელია კლინიკური გასინჯვით (კაპილარების შევსების გახანგრძლივებული დრო, შარდის მცირე მოცულობა, სუსტი პერიფერიული პერფუზია) და მისი დადასტურება ხდება გულის მოცულობის მონიტორინგის მეშვეობით ან ცენტრალური ვენიდან, ან პულმონური არტერიიდან სისხლის აღებით, სა გასაზომად. საჭიროა გულისცემის სიხშირის შენარჩუნება <100 დარტყმა წუთში, მიოკარდიუმის ჟანგბადზე მოთხოვნილების შესამცირებლად.[166]

სეფსისის ან სეპტიური შოკის მქონე პაციენტებისთვის კორტიკოსტეროიდების მიცემის მტკიცებულებები შერეულია და გაიდლაინური რეკომენდაციები განსხვავებულია.[66][69][167][168][169][170] [ Cochrane Clinical Answers logo ] [მტკიცებულების დონე A]

კლინიკური პრაქტიკის ერთი გაიდლაინის თანახმად (ეფუძნება მეტა-ანალიზს), კორტიკოსტეროიდები შეიძლება ამცირებდეს სიკვდილობას (დაახლ. 2%-ით) და ზრდიდეს ნერვკუნთოვან სისუსტის რისკს, მაგრამ მტკიცებულება არ არის მყარი.[171][172] ეს ეფექტი გამოვლინდა სეფსისის დროს, შოკით ან მის ფარეშე; თუმცა, კორტიკოსტეროიდების ყველაზე დიდი სარგებელი აღინიშნებოდა სეპტიკური შოკის დროს. კლინიკური პრაქტიკის გაიდლაინის დასკვნის მიხედვით, როგორც კორდიკოსტეროიდული, ასევე არა-კორტიკოსტეროიდული რეჟიმები შესაბამისია და შეიძლება პაციენტის არჩევანი იყოს გადაწყვეტილების საფუძველი.[171] პაციენტები, რომლებიც უპირატესობას ანიჭებდნენ სიცოცხლეს ცხოვრების ხარისხთან შედარებით, სავარაუდოდ, აირჩევენ კორტიკოსტეროიდულ მკურნალობას; მაშინ როცა მათ, ვინც უფრო მეტ მნიშვნელობას ანიჭებს ფუნქციური გაუარესების თავიდან აცილებას და ცხოვრების ხარისხის ამაღლებას, ვიდრე სიკვდილის თავიდან აცილებას, შესაძლოა, აირჩიონ კორტიკოსტეროიდების გარეშე მკურნალობა.[171][172] 2021 წლის SSC გაიდლაინი მოიცას სუსტ რეკომენდაციას ინტრავენური კორტიკოსტეროიდების შეყვანის შესახებ სეპტიური შოკით დაავადებულ მოზრდილებში და მუდივ ვაზოპრესორული თერაპიას.[69]

BMJ Rapid Recommendations: corticosteroid therapy for sepsis - a clinical practice guideline Opens in new window MAGICapp: recommendations, evidence summaries and consultation decision aids Opens in new window

[Figure caption and citation for the preceding image starts]: BMJ სწრაფი რეკომენდაციები: ინტრავენური კორტიკოსტეროიდები, პლუს სტანდარტული მკურნალობა versus მხოლოდ სტანდარტული მკურნალობაLamontagne F, et al. BMJ 2018;362:k3284 [Citation ends].com.bmj.content.model.Caption@551afbee

ქლორჰექსიდინის შემცველი აბაზანები შეიძლება ამცირებდეს ჰოსპიტალური ინფექციის რისკს.[173] ინტრავენური N-აცეტილცისტეინი, როგორც დამატებითი თერაპია მძიმე ანთებითი რეაქციის სინდრომის და სეფსისის დროს, არაეფექტური აღმოჩნდა და რეკომენდებული არ არის.[174]

სტანდარტული ICU მხარდამჭერი მკურნალობა

სეფსისი მქონე ყველა პაციენტი უნდა მოთავსდეს ინტენსიური თერაპიის ICU განყოფილებაში.[61][159]

ზოგადი ინვაზიური სამკურნალო ღონისძიებები მოიცავს სტრესული წყლულების პროფილაქტიკას ჰისტამინ H2 რეცეპტორების ანტაგონისტებით ან პროტონული ტუმბოს ინჰიბიტორებით (გასტროინტესტინური სისხლდენის რისკის მქონე პაციენტებში), ღრმა ვენების თრომბოზის პროფილაქტიკას (ჰეპარინით და კომპრესიული წინდებით), ენტერალური ან პარენტერალური კვებით და გლიკემიური კონტროლით.[69][175][176][177]

შეიძლება საჭირო იყოს ერითროციტული მასის გადასხმა; რეკომენდებულია ჰემოგლობინის სამიზნე კონცენტრაცია 70 გ/ლ (7 გ/დლ).[69][158][178] ჰემოგლობინის უფრო მაღალი დონე შეიძლება საჭირო გახდეს გარკვეულ პირობებში (მიოკარდიუმის იშემია, მძიმე ჰიპოქსემია ან მწვავე სისხლდენა).[69] საწყის რეანიმაციულ ფაზაში შეიძლება იყოს უფრო მაღალი ჰემატოკრიტი ≥30%-ით.[61]

პაციენტებისთვის, რომლებსაც ხანგრძლივი ვენტილაციური მხარდაჭერა სჭირდებათ, ვენტილაცია უნდა იყოს ფილტვებისთვის უსაფრთხო, მინიმალური პიკური ჩასუნთქვის წნევით (<30 cmH2O) და ჰიპერკაპნიის დაშვებით, ფილტვის დაზიანების შესაზღუდად.[179] საჭიროა ჩასუნთქული ჟანგბადის ფრაქციის ტიტრაცია მინიმალურ ეფექტიან დონეზე, ჟანგვადის ტოქსიკურობის თავიდან ასაცილებლად და ცენტრალური ვენური ჟანგბადის წნევის შესანარჩუნებლად. მწვავედ შეუძლოდ მყოფი ზრდასრული პაციენტების სისტემური მიმოხილვის თანახმად, მათ შორის სეფსისის მქონე პაციენტებში, სიკვდილობა უფრო მაღალია ჟანგბადის ლიბერალური მიწოდების დროს, ვიდრე მიწოდების კონსერვატიული მიდგომების გამოყენების შემთხვევაში. სამიზნე Jangbadis გაჯერების (SpO₂) დიაპაზონი 94% -დან 96% -მდეა კრიტიკული დაავადებების მქონე ყველა პაციენტისთვის.[124]


ტრაქეის ინტუბაციის ანიმაციური დემონსტრირება
ტრაქეის ინტუბაციის ანიმაციური დემონსტრირება

როგორ ჩავდგათ ტრაქეის მილი მოზრდილებში ლარინგოსკოპის გამოყენებით.



ნიღბიანი სასუნთქი ტომარა (ამბუ)- ანიმაციური დემონსტრაცია
ნიღბიანი სასუნთქი ტომარა (ამბუ)- ანიმაციური დემონსტრაცია

როგორ გამოვიყენოთ ნიღბიანი სასუნთქი ტომარა მოზრდილებთან ვენტილაციის უზრუნვესაყოფად. ვიდეო გვიჩვენებს ორი-პერსონის ტექნიკას.



ცენტრალური ვენური კათეტერის ჩადგმა - ანიმაციური დემონსტრაცია
ცენტრალური ვენური კათეტერის ჩადგმა - ანიმაციური დემონსტრაცია

ცენტრალური ვენური კათეტერის ჩადგმა ულტრაბგერითი კონტროლით მარჯვენა შიდა საუღლე ვენაში, სელდინგერის ჩადგმის მეთოდის გამოყენებით.



პერიფერიული ვენის კანულაცია - ანიმაციური დემონსტრაცია
პერიფერიული ვენის კანულაცია - ანიმაციური დემონსტრაცია

როგორ შევიყვანოთ პერიფერიული ვენური კანულა ხელში.



შარდსადინრის კათეტერიზაცია ქალებში: ანიმაციური დემონსტრაცია
შარდსადინრის კათეტერიზაცია ქალებში: ანიმაციური დემონსტრაცია

როგორ ჩავდგათ ურეთრალური კათეტერი მდედრობითი სქესის პაციენტში სტერილური ტექნიკით.



შარდსადინრის კათეტერიზაცია მამაკაცებში: ანიმაციური დემონსტრაცია
შარდსადინრის კათეტერიზაცია მამაკაცებში: ანიმაციური დემონსტრაცია

როგორ ჩავდოთ ურეთრალური კათეტერი მამრობითი სქესის პაციენტში სტერილური ტექნიკით.


ამ მასალის გამოყენება ექვემდებარება ჩვენს განცხადებას