ანამნეზი და გასინჯვა
ძირითადი დიაგნოსტიკური ფაქტორები
ხშირი
აივ-დადებითი
ცნობილი აივ-ის ან აივ რისკ-ფატორების არსებობა.
სხვა დიაგნოსტიკური ფაქტორები
ხშირი
პირ-ხახის კანდიდოზი
კანდიდოზი პნევმოცისტური პნევმონიის დამოუკიდებელი პროგნოზული ფაქტორია.[11]
განმეორებითი ბაქტერიული პნევმონია
მორეციდივე ბაქტერიული პნევმონიების ანამნეზი პნევმოცისტური პნევმონიის რისკფაქტორია.
წონაში კლება
ანამნეზში წონაში კლება ასევე რისკფაქტორია პნევმოცისტური პნევმონიისთვის.
სიმპტომების უფრო მეტი ხანგრძლივობა (აივ-დადებითი პაციენტები)
სიმპტომების ხანგრძლივობა უფრო მეტია აივ-დადებითი პაციენტებისთვის.
სიმპტომების სწრაფი დაწყება (აივ-უარყოფითი პაციენტები)
აივ-უარყოფით პაციენტებს უფრო სწრაფი დასაწყისი აქვთ და უფრო მზიმე კლინიკური მიმდინარეობა.[43]
ცხელება
აივ-დადებით პაციენტებში სიმპტომები თანდათანობით ვითარდება ცხელებით ორ კვირაზე მეტი ხნის განმავლობაში.
მშრალი ხველა
ზოგადად არაპროდუქტიულია. ჩირქოვანი ნახველი პნევმონიის სხვა ეტიოლოგიაზე მიუთითებს.
ქოშინი
აივ-დადებით პაციენტებში სიმპტომები ნელ-ნელა იწყება.
დაღლილობა
აივ-დადებით პაციენტებში სიმპტომები ნელ-ნელა იწყება.
გულ-მკერდის გამოკვლევის შედეგები ნორმაშია
პაციენტების გულ-მკერდის გამოკვლევის შედეგები ტიპურად უმნიშვნელოა; იშვითად შესაძლოა იყოს ხიხინი.
ტაქიკარდია
არასპეციფიკური ნიშანი.
ტაქიპნოე ან რესპირატორული დისტრესი
არასპეციფიკური ნიშანი.
იშვიათი
ციანოზი
ბავშვებს შესაძლებელია ჰქონდეთ აღნიშნული გამოვლინებები.
ფილტვგარე გამოვლინებები
იშვიათად, ინფექცია იწვევს ექსტრაპულმონურ გამოვლინებებს პაციენტებში, რომლებსაც შორს წასული აივ აქვთ; თუმცა, შორს წასული შიდსის მქონე ან აივ-დადებით პაციენტებში, რომლებიც არ იღებენ პროფილაქტიკას, შესაძლოა აღინიშნებოდეს სისტემური ინფექცია მხედველობის სიმპტომებით, კოგნიტიური დარღვევებით, რაც ცენტრალურ ნერვულ სისტემას მოიცავს და კუჭ-ნაწლავის სიმპტომებით, როგორიცაა დიარეა.
გულმკერდი პლევრიტული ტკივილიგულმკერდის პლევრიტული ტკივილი
შესაძლოა იყოს პნევმოთორაქსის ნიშანი, თუმცა, პნევმოთორაქსის გარეშე ძალიან იშვიათია პნევმოცისტური პნევმონიის დროს.
ცალმხრივად დაქვეითებული სუნთქვითი ხმიანობა
ცალმხრივი დაქვეითებული სუნთქვის ხმიანობა შესაძლოა პნევმოთორაქსის ნიშანი იყოს.
რისკფაქტორები
ძლიერი
CD4 უჯრედების 200 უჯრედი/მიკროლიტრ-ზე ნაკლები რაოდენობა
CD4 უჯრედების ნორმალური რაოდენობა მამაკაცებში, რომლებსაც არ აქვთ აივ ინფექცია, არის დაახლოებით 400-1200 უჯრედი/მიკროლიტრი. აივ დადებით პაციენტებს, რომელთაც CD4 უჯრედების რაოდენობა აქვთ < 200 უჯრედი / მიკროლიტრი, პნევმოცისტური პნევმონიის (PCP) განვითარების დაახლოებით 5-ჯერ მეტი რისკი აქვთ, ვიდრე პაციენტებს, რომლებსაც აქვთ CD4 უჯრედების რაოდენობა > 200 უჯრედი / მიკროლიტრი; აღნიშნული დონის ქვემოთ CD4 უჯრედების რიცხვის დაქვეითების რისკი იზრდება.[11][12]
იმუნოკომპრომისული მდგომარეობა
აივ-უარყოფითი პაციენტები, რომლებსაც აქვთ T ლიმფოციტების იმუნიტეტის დეფექტი, მგრძნობიარენი არიან.
სხვა რისკჯგუფებია: ჰემატოლოგიური ავთვისებიანი მდგომარეობების მქონე პაციენტები, ჰემატოპოეზური ან მყარი ორგანოების ტრანსპლანტანტის მიმღები პაციენტები, გარკვეული პირველადი იმუნოდეფიციტის მქონე პაციენტები (მაგ. მძიმე კომბინირებული იმუნოდეფიციტი), ან ქრონიკულად იმუნოსუპრესიულ მკურნალობაზე მყოფი პაციენტები, როგორიცაა TNF-ალფას ანტაგონისტებით თერაპია.[31][38][39][40][41][42][43][44]
ქრონიკული კორტიკოსტეროიდული მკურნალობა
კორტიკოსტეროიდების ქრონიკულად გამოყენება ისეთი დაავადებების დროს, როგორებიცაა: რევმატოიდული ართრიტი, ან სხვა აუტოიმუნური ან ანთებითი დაავადებები, მნიშვნელოვანი რისკფაქტორია ოპორტუნისტული ინფქეციების, განსაკუთრებით პნევმოცისტური პნევმონიის განვითრებისთვის.
PCP-ს მქონე აივ-უარყოფითი პაციენტების კვლევისას 90.5% ყოველდღიურად იღებდა 16-20 მგ პრედნიზოლონს 1 თვეზე მეტი ხნის განმავლობაში.[25]
ვეგენერის გრანულომატოზის მქონე პაციენტებში, რომლებსაც მკურნალობდნენ ყოველდღიური გლუკოკორტიკოიდებით და იმუნოსუპრესიული აგენტებით, დაახლოებით 6%-ს განუვითარდა პნევმოცისტური პნევმონია.[45]
გადატანილი პნევმოცისტური პნევმონია
განმეორებითი ეპოზიდების განვითარების მძლავრ რისკფაქტორს წარმოადგენს პნევმოცისტური პნევმონიის შემთხვევა წარსულში.
ამ მასალის გამოყენება ექვემდებარება ჩვენს განცხადებას