დენგეს მძიმე ინფექციის სიკვდილობის მაჩვენებელი 0.8%-დან 2.5%-მდე მერყეობს.[1]World Health Organization, Regional Office for South-East Asia. Comprehensive guidelines for prevention and control of dengue and dengue haemorrhagic fever - revised and expanded edition. 2011 [internet publication].
https://apps.who.int/iris/handle/10665/204894
ბავშვებს მძიმე ინფექციისა და სიკვდილის უფრო მაღალი რისკი აქვთ, ვიდრე ზრდასრულებს; თუმცა, ზრდასრულებში მძიმე ინფექცია სულ უფრო ხშირად ფიქსირდება.[1]World Health Organization, Regional Office for South-East Asia. Comprehensive guidelines for prevention and control of dengue and dengue haemorrhagic fever - revised and expanded edition. 2011 [internet publication].
https://apps.who.int/iris/handle/10665/204894
[15]Guzman MG, Kouri G. Dengue and dengue haemorrhagic fever in America: lessons and challenges. J Clin Virol. 2003 May;27(1):1-13.
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12727523?tool=bestpractice.com
[16]Teixeira MG, Barreto M. Diagnosis and management of dengue: clinical review. BMJ. 2009 Nov 18;339:b4338.
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19923152?tool=bestpractice.com
[40]Halstead SB. Dengue. Lancet. 2007 Nov 10;370(9599):1644-52.
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17993365?tool=bestpractice.com
1-დან 5 წლამდე ბავშვის დენგეს გამო გარდაცვალების რისკი ოთხჯერ უფრო მაღალია, ვიდრე 11-დან 15 წლამდე ასაკის ბავშვებისა.[41]Gamble J, Bethell D, Day NP, et al. Age-related changes in microvascular permeability: a significant factor in the susceptibility of children to shock? Clin Sci [Lond]. 2000 Feb;98(2):211-6.
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10657278?tool=bestpractice.com
მიუხედავად იმისა, რომ დენგეს ჰემორაგიული ცხელება (DHF) და დენგეს შოკის სინდრომი იშვიათია ზრდასრულებში, აღწერილია მაღალი ავადობა და სიკვდილობა, განსაკუთრებით ხანდაზმულ პირებში, რაც ორგანოთა უკმარისობის მომატებულ რისკს უკავშირდება.[1]World Health Organization, Regional Office for South-East Asia. Comprehensive guidelines for prevention and control of dengue and dengue haemorrhagic fever - revised and expanded edition. 2011 [internet publication].
https://apps.who.int/iris/handle/10665/204894
[16]Teixeira MG, Barreto M. Diagnosis and management of dengue: clinical review. BMJ. 2009 Nov 18;339:b4338.
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19923152?tool=bestpractice.com
[42]Kularatne SA, Patirage MM, Pathirage PV, et al. Cardiac complication of a dengue fever outbreak of Sri Lanka, 2005. Trans R Soc Trop Med Hyg. 2007 Aug;101(8):804-8.
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17428513?tool=bestpractice.com
[43]Kularatne SA, Pathirage MM, Gunasena S. A case series of dengue fever with altered consciousness and electroencephalogram changes in Sri Lanka. Trans R Soc Trop Med Hyg. 2008 Oct;102(10):1053-4.
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18617208?tool=bestpractice.com
[44]Gulati S, Maheshwari A. Atypical manifestations of dengue. Trop Med Int Health. 2007 Sep;12(9):1087-95.
http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/j.1365-3156.2007.01891.x/full
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17875019?tool=bestpractice.com
ერთი მეტა-ანალიზის თანახმად, ტურნიკეტის დადებითი სინჯი, ასციტი და შოკი იდენტიფიცირებულია როგორც, შსაბამისად, დენგეს ინფექციის, DHF-ის და სიკვდილობის საუკეთესო პროგნოზული ფაქტორები.[18]Guo C, Zhou Z, Wen Z, et al. Global epidemiology of dengue outbreaks in 1990-2015: a systematic review and meta-analysis. Front Cell Infect Microbiol. 2017 Jul 12;7:317.
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5506197
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28748176?tool=bestpractice.com
გრძელვადიანი გართულებები
გამოჯანმრთელების შემდეგ დენგეს ინფექცია არ ტოვებს გახანგრძლივებულ ნარჩენ მოვლენებს; თუმცა, ზოგიერთ პაციენტს შეიძლება აღენიშნოს ვირუსული ინფექციის შემდგომი დაღლილობის სინდრომი. გამოჯანმრთელების პერიოდში თრომბოციტების რაოდენობა თანდათან იმატებს; თუმცა, ზოგიერთ პაციენტს შეიძლება გამოჯანმრთელების პროცესში განუვითარდეს დროებითი თრომბოციტოზი. ღვიძლის ფუნქციური სინჯების სრულ ნორმალიზაციას შეიძლება 3-4 კვირა დასჭირდეს.
რეციდივები
განმეორებითი ინფექცია შესაძლებელია დენგეს ვირუსის განსხვავებული სეროტიპით, რაც დენგეს მეორეულ ინფექციას გამოიწვევს. ასევე შესაძლებელია ინფექციის მესამედ და მეოთხედ განვითარება, თუმცა კლინიკური მნიშვნელობა ჯერჯერობით ნათელი არ არის. მას შემდეგ, რაც იმუნიტეტი განვითარდება ოთხივე სეროტიპის მიმართ, იგი მთელი სიცოცხლის განმავლობაში გაძლებს თითოეული სეროტიპის წინააღმდეგ.