მიდგომა
ინფექციური განგრენის შედეგიანი მკურნალობა საჭიროებს ქირურგიულ ნეკრექტომის, შესაფერის ანტიბიოტიკებსა და ინტენსიურ მხარდამჭერ მოვლას.[16][22][43]
იშემიური განგრენა საჭიროებს რევასკულარიზაციას ობსტრუქციისა და თრომბოემბოლიის შემთხვევაში ნებისმიერი ძირითადი დაავადების მკურნალობასთან ერთად. აგრეთვე უნდა გატარდეს თანდართული ინფექციის თავიდან ასაცილებელი ღონისძიებები.
კიდურის ამპუტაცია
კიდურის მძიმე სეპტიური დაზიანების შემთხვევაში აუცილებელია ამოუტაცია: ეს ორსაფეხურიანი პროცესია, რაც გილიოტინური ამპუტაციით იწყება და მოგვიანებით, როდესაც ინფექცია მოისპობა რეკომენდებულია საბოლოო ამპუტაცია და ნაიარევის დახურვაა.[44]
არასიცოცხლისუნარიანი კიდურების(მაგ. დიდი ზომის ნეკროზული უბნით, ღრმა ანესთეზიით, ღრმა დამბლით და დოპლეროგრაფიისას პულსის გაქრობით) მქონე პაციენტებს ესაჭიროებათ სწრაფი ამპუტაცია. ამპუტაციის დონე ისაზღვრება კლინიკური მონაცემებითა და ოპერაციის მიმდინარეობისას გამოვლენილი ქსოვილების სიცოცხლისუნარიანობით. სასურველია, ყველა ზომა მივიღოთ, რათა შეძლებისდაგვარად მეტი რაოდენობის სახსარი შევინარჩუნოთ, ამბულატორიულ პირობებში პროთეზირებაზე დახარჯული ძალისხმევა შევამციროთ და წარმატებული რეაბილიტაციის შანსი გავზარდოთ.[45]
მანეკროზებელი ფასციტი
ტიპი I(პოლიმიკრობული)
I ტიპის ინფექციები არის მიქს-ინფექციები(შერეული ინფექციები) ანაერობების თანხლებით. მიკროორგანიზმები შესაძლოა წარმოდგენილი იყოს ბაქტეროიდების ან პეპტოსტრეპტოკოკების სახით ფაკულტატურ ანაერობებთან ერთად, როგორებიცაა Enterobacteriaceae Escherichia coli, Enterobacter, Klebsiella ან Proteus ან არა- A ჯგუფის streptococci. უმთავრესად ვითარდება ქირურგიული ოპერაციების შემდეგ შაქრიანი დიაბეტის, ალკოჰოლიზმის, დაქვეითებული იმუნური სისტემის, ნარკოტიკების ინტრავეური მოხმარების ან პერიფერიულ სისხლძარღვთა დაავადების ფონზე. ფურნიეს განგრენა სინერგისტული პოლიმიკრობული ინფექციით გამოწვეული შორისისა და გენიტალიების რეგიონის I ტიპის ნეკროზული ფასციიტია.[4][Figure caption and citation for the preceding image starts]: ნეკროზული ფასციტის I ქვეტიპი მოიცავს გენიტალიებისა და შორისის მიდამოს; სურათი გადაღებულია იარის გავრცობილი ქირურგიული ნეკრექტომიის შემდეგ.ხოსე კონტერას-რუისის კოლექციიდან(Clinica del Cuidado Integral de Heridas y Estomas) [Citation ends].
ქირურგიული მოვლა: ყველა დანეკროზებული ქსოვილის ფართო ამოკვეთა, დრენირება და შესაფერისი ქირურგიული დამუშავება აუცილებელია როგორც დიაგნოსტიკისთვის, ისე სამკურნალოდ.[43] ქირურგიული დამუშავების შემდგომ ბევრი ქირურგი იყენებს ირიგაციას ბაციტრაცინის შემცველი ფიზიოლოგიურ ხსნარით. შესაძლოა აუცილებელი გახდეს ამპუტაცია.
ანტიბიოტიკოთერაპია: I ტიპის შერეული ინფექციის ემპირული მკურნალობისთვის ამერიკის ინფექციური დაავადებების საზოგადოება (IDSA) გვირჩევს პრეპარატებს, რომლებიც ეფექტურია როგორც აერობული(მათ შორის MRSA), ისე - ანაერობული მიკროორგანიზმების წინააღმდეგ.[16] რეკომენდაციები მოიცავს ვანკომიცინის, ან ლინეზოლიდის კომბინაციას: პიპერაცილინთან/ტაზობაქტამთან; კარბაპენემთან; ცეფტრიაქსონსა და მეტრონიდაზოლთან; ან ფთორქინოლონთან და მეტრონიდაზოლთან. პენიცილინზე ალერგიის მქონე პაციენტებში შეიძლება კლინდამიცინის. ან მეტრონიდაზოლის გამოყენება ამინოგლიკოზიდებთან ან ფტორქინოლონთან. როდესაც ხელმისაწვდომი ხდება დამატებითი ინფორმაცია და ეტიოლოგიური აგენტი განსაზღვრულია, ანტიბიოტიკოთერაპია ექვემდებარება შესწორებებს გამომწვევი მიკროორგანიზმის სპეციფიკის გათვალისწინებით. რადგან ამჟამად განმსაზღვრელი კლინიკური კვლევები არ არის ჩატარებული, IDSA-ს მიერ რეკომენდებულია ანტიბიოტიკოთერაპიის გახანგრძლივება მანამდე, სანამ აღარ იქნება ხელახალი ქირურგიული ნეკრექტომიის საჭიროება, გაუმჯობესდება პაციენტის კლინიკური მდგომარეობა და 48-72 საათის განმავლობაში აღარ აღინიშნება ცხელების ეპიზოდი.[16] აშშ-ს სურსათისა და წამლის სააგენტომ (FDA) და ევროპის სამედიცინო სააგენტომ (EMA)დაამტკიცა დელაფლოქსაცინი, ფტორქინოლონური ანტიბიოტიკი, საეჭვო ბაქტერიით გამოწვეული კანის მწვავე ბაქტერიული და სტრუქტურული ინფექციების სამკურნალოდ (ABSSSI).[46] დელაფლოქსაცინს აქვს აქტივობა MRSA-ის და Pseudomonas aeruginosa-ს წინააღდეგ. ABSSSI-ის მქონე პაციენტების ორმაგად ბრმა რანდომიზებული კლინიკური კვლევის II ფაზაში, ვანკომიცინთან და ლინეზოლიდთან შედარებით, დელაფლიქსაცინით განკურნების ხარისხი მნიშვნელოვნად მაღალი იყო.[47]
2018 წლის ნოემბერში, ევროპის წამლის სააგენტომ (EMA) დაასრულა სისტემურ და საინჰალაციო ფტორქინოლონებთან დაკავშირებული მნიშვნელოლვანი, უნარშემზღუდველი და პოტენციურად შეუქცევადი არასასურველი ეფექტების მიმოხილვა. ეს გვერდითი ეფექტები მოიცავს ტენდინიტს, მყესის გახევას, ართრალგიას, ნეიროპათიებს და სხვა ძვალკუნთოვან ან ნერვული სისტემისმხრივ ეფექტებს. ამ მიმოხილვის შედეგად, EMA იძლევა ფტორქინოლონების შეზღუდვის რეკომენდაციას, მხოლოდ მნიშვნელოვანი ან სიცოცხლისათვის საშიში ბაქტერიული ინფექციების დროს გამოსაყენებლად. მეტიც რეკომენდებულია, რომ ფტორქინოლონები არ უნდა გამოვიყენოთ მსუბუქი და ზომიერი ინფექციების დროს, იმ შემთხვევების გარდა, როდესაც კონკრეტული ინფექციის სხვა შესაბამისი ანტიბიოტიკები ვერ გამოიყენება; ფტორქინოლონები ასევე არ უნდა გამოვიყენოთ არამძიმე, არაბაქტერიული, ან თვითგანკურნებადი ინფექციების დროს. მყესის დაზიანების უფრო მაღალი რისკის ქვეშ იმყოფებიან ასაკოვანი, თირკმელების უკმარისობის მქონე პაციენტები ან პაციენტები, რომელთაც გადანერგული აქვთ პარენქიმული ორგანოები, ასევე ისინი, რომლებიც მკურნალობენ კორტიკოსტეროიდებით. თავიდან უნდა ავიცილოთ ფტორქინოლონის და კორტიკოსტეროიდის ერთდროული მიღება.[48] გაერთიანებული სამეფოს მედიკამენტებისა და ჯანდაცვის პროდუქტების მარეგულირებელი სააგენტო (MHRA) მხარს უჭერს ამ რეკომენდაციებს.[49]
2016 წელს აშშ-ს სურსათისა და წამლის ადმინისტრაციამ (FDA) გამოსცა უსაფრთხოების მსგავსი კომუნიკე, რომელიც ზღუდავდა ფტორქინოლონების გამოყენებას მწვავე სინუსიტის, მწვავე ბრონქიტის და საშარდე გზების გაურთულებელი ინფექციების დროს.[50] ამ შეზღუდვების გარდა, FDA-მ გაავრცელა გაფრთხილებები აორტის აშრევების, მნიშვნელოვანი ჰიპოგლიკემიის და ფსიქიური ჯანმრთელობის მხრივ უარყოფითი გვერდითი მოვლენების გაზრდილი რისკის შესახებ იმ პაციენტებში, რომლებიც იღებენ ფტორქინოლონებს.[51][52]
ტიპი II (მონომიკრობული)
II ტიპის მანეკროზებელი ფასციიტი არის მონომიკრობული ინფექცია, განგრენის იშვიათი ფორმა, რომელიც ხშირად გამოწვეულია A ჯგუფის (ან C, ან G) სტრეპტოკოკით. ის, როგორც წესი, ვითარდება კიდურებზე ტრავმის ადგილას.[1] ის ასევე შესაძლოა გამოწვეული იყოს MRSA-ით.
ქირურგიული მართვა: გადაუდებელი ქირურგიული დიაგნოსტიკური ოპერაციაა საჭირო, როდესაც გამოიყენება სიგრძივი კვეთები ღრმა ფასციების დონეზე, განგრენული და დაზიანებული ქსოვილების მიღმა განვრცობით. კანის ნეკროზული უბნები გაიკვეთა და არასიცოცხლისუნარიანი ფასციები ამოკვეთილია. ქირურგიული რევიზია ძირითადად ტარდება 24 საათში.[22][43] შესაძლოა აუცილებელი გახდეს ამპუტაცია.
ანტიბიოტიკოთერაპია: გადაუდებელ ქირურგიულ ნეკრექტომიასთან ერთად აუცილებელია პენიცილინის და კლინდამიცინის დანიშნვა A ჯგუფის სტრეპტოკოკის მკურნალობის და მის მიერ ტოქსინის სინთეზის ინჰიბირების მიზნით.[16] კლინდამიცინის გამოყენება, როგორც აღმოჩნდა, უმჯობესია პენიცილინზე A სტრეპტოკოკით ხელოვნურად გამოწვეული ნეკროზული ფასციტის ან მიონეკროზის მკურნალობისას, რადგანაც:[22]
სტრეპტოკოკური პიროგენული ეგზოტოქსინ A in vitro გამოყოფას ამცირებს
მასზე არ მოქმედებს ინოკულუმის ზომა ან ზრდის ხარისხი
აიოლებს Streptococcus pyogenes ფაგოციტოზს M-პროტეინის სინთეზის დათრგუნვით
თრგუნავს მარეგულირებელი ნივთიერებების გამოყოფას, რომლებიც უჯრედის კედლის სინთეზს აკონტროლებენ
ახასიათებს ხანგრძლივი პოსტ-ანტიბიოტიკური ეფექტი.
თუ არსებობს რაიმე ეჭვი ეტიოლოგიური ფაქტორის შესახებ(მაგ. შეიძლება უფრო Staphylococcus aureus ვიდრე A ჯგუფის Streptococcus), სასურველია ნაფცილინის გამოყენება.[1]
პენიცილინასდმი ალერგიულ პაციენტებში ვანკომიცინით, დაფტომიცინით, ან ლინეზოლიდით(თუ ამასთანავე ალერგია ვანკომიცინზეც ვლინდება) მონოთერაპია შეიძლება პენიცილინ-კლინდამიცინის მაგივრად შეიცვალოს ნაფცილინ-კლინდამიცინის კომბინაციით.[16]
IDSA გირჩევთ დოქსიციკლინის და ცეფტრიაქსონის ან ცეფოტაქსიმის კომბინაციას Vibrio vulnificus-ით გამოწვეული მანეკროზებელი ფასციიტის დროს, ან დოქსიციკლინის და ცეფტრიაქსონის ან ციპროფლოქსაცინის კომბინაციას Aeromonas hydrofila- სთვის.[16]
ინტრავენური იმუნოგლობულინის(IVIG) დამატება შეიძლება ასეევე ვიქონიოთ მხედველობაში, მაგრამ არსებობს მისი ეფექტურობის შესახებ წინააღმდეგობრივი მონაცემები. ზოგიერთი ობსერვაციული კვლევის მონაცემებით სარგებლიანობა ზომიერია, მაგრამ ნეკროზული ფასციტის(და A ჯგუფის სტრეპტოკოკის ან Staphylococcus aureus გამოწვეული შოკით) გამო ქირურგიული ნეკრექტომიის ჩატარების ფონზე IVIG გამოყენების შედეგიანობის შემსწავლელმა მცირერიცხოვანმა ორმაგად ბრმა პლაცებო-კონტროლირებადმა კვლევამ(ნაადრევად დასრულებული პაციენტების გაჭიანურებული ჩართვის გამო) და ფართო რეტროსპექტულმა ანალიზმა აჩვენა, რომ IVIG დამატებით გამოყენება სიკვდილობას არ ამცირებდა.[53][54][55][56][57] ამერიკის ინფექციური დაავადებების საზოგადოების (IDSA) გაიდლაინები არ მოიცავს რეკომენდაციებს მანეკროზებელი ფასციიტის ფონზე სტრეპტოკოკური ტოქსიური შოკის სინდრომის მქონე პაციენტებში IVIG გამოყენების შესახებ და აღნიშნავს ეფექტიანობის შესახებ დამატებითი კვლევების ჩატარების საჭიროებას.[16] კოხრეინის 2018 წლის მიმოხილვა, მოზრდილებში რბილი ქსოვილების ინფექციების ინტერვენციების შესახებ არ აჩვენებს განსხვავებას სიკვდილობის თვალსაზრისით IVIG-სა (რომელიც შეყავთ 3 დღის განმავლობაში) და პლაცებოს შორის 30 დღის განმავლობაში და არც ICU- ში გამოცდილი მნიშვნელოვანი გვერდითი მოვლენების დროს (სუსტი მტკიცებულება).[58] გადაუდებელი ქირურგიის მსოფლიო საზოგადოების გაიდლაინები მხარს უჭერს IVIG-ს გამოყენებას A ჯგუფის სტრეპტოკოკით გამოწვეული ნეკროზული ფასციიტის და ორგანოების დისფუნქციის მტკიცებულების მქონე პაციენტებში(სუსტი რეკომენდაციები). ამავე დროს, აღნიშნულია, რომ საკამათო რჩება IVIG-ს გამოყენება ნეკროზული რბილი ქსოვილების ინფექციის მკურნალობისას.[12]
ჰიპერბარიული ჟანგბადით (HBO) თერაპია შეიძლება ჩაითვალოს ადიუვანტურ თერაპიად მას შემდეგ რაც ჭრილობა დამუშავდება ქირურგიულად, იმ პაციენტებში, რომელთაც აქვთ რბილი ქსოვილის მანეკროზებელი ინფექციები, თუ კლინიკური სიტუაციის გაუმჯობესება არ აღინიშნება.[12] მიეწოდება 100% ჟანგბადი 2-დან 3-ჯერ ატმოსფერულ წნევაზე. მიუხედავად იმისა, რომ პროსპექტული რანდომიზებული კვლევების შედეგები არ გამოქვეყნებულა, რეტროსპექტული ანალიზით გამოვლინდა სიკვდილობის გაუმჯობესება, მიუხედავად ჰოსპიტალიზაციის უფრო მაღალი ღირებულებისა და დარჩენის ხანგრძლივობისა.[59] არ არსებობს ჭრილობის შესახორცებლად HBO თერაპიის ეფექტების შესახებ მაღალი ხარისხის საფუძვლიანი მტკიცებულება. ამან არ უნდა დააყოვნოს სწორი ქირურგიული შეფასება და/ან ემპირული ანტიბიოტიკოთერაპია.
აიროვანი განგრენა
ანაერობული ინფექციის მკურნალობა საჭიროებს ქირურგიული ნეკრექტომიისა და ანტიბიოტიკოთერაპიის კომბინაციას. ჰიპერბარული ოქსიგენაციური(HBO) თერაპია აღარ არის რეკომენდებული, რადგანაც არ გამოვლინდა პაციენტისთვის დადასტურებული სარგებლიანობა, თანაც ამის ფონზე შეიძლება გახანგრძლივდეს რეანიმაციული ღონისძიებები და მკურნალობა.[16]
ქირურგიული მართვა: აგრესიული და სრული ქირურგიული ნეკრექტომია აუცილებელია სიკვდილობის შემცირებისთვის, კიდურების გადასარჩენად და გართულებების თავიდან ასაცილებლად.[1][6][22] დაზიანებული კიდურების მქონე პაციენტებში ფასცექტომია შეიძლება საჭირო აღმოჩნდეს კომპარტმენტ სინდრომის სამკურნალოდ და მისი ჩატარება სასურველია დაუყოვნებლად დიაგნოზის დასმისთანავე. ყოველდღიური ნეკრექტომია აუცილებელია და უკიდურესად მნიშვნელოვანია ყველა ინფიცირებული და ნეკროზული ქსოვილის მოსაცილებლად. ასევე მნიშვნელოვანია გავითვალისწინოთ კიდურის ამპუტაცია საჭიროებისამებრ, რადგანაც ეს შეიძლება სიცოცხლის გადამრჩენი ჩარევა აღმოჩნდეს.
ანტიბიოტიკოთერაპია: სადღეისოდ ფართოდ გამოიყენება პენიცილინისა და კლინდამიცინის კომბინაცია.[16] ზოგიერთმა კვლევამ უჩვენა, რომ პროტეინის სინთეზის ინიბიტორები(მაგ. კლინდამიცინი, ქლორამფენიკოლი, რიფამპიცინი, ტეტრაციკლინი) შეიძლება უფრო ეფექტური იყოს ვიდრე პენიცილინი, რადგანაც თრგუნავს კლოსტრიდიულ ენდოტოქსინებს და ამცირებენ აღნიშნული პროტეინების ლოკალურ და სისტემურ ტოქსიურ ეფექტს.[60] პენიცილინისადმი ალერგიულ პაციენტებში კარგი არჩევანია კლინდამიცინისა და მეტრონიდაზოლის კომბინაცია.
იშემიური განგრენა
კიდურის მწვავე იშემიის დროს წინააღმდეგჩვენების არქონისას ყველა პაციენტს სასურველია დაუყოვნებლად ინტრავენურად ბოლუსით გაუკეთდეს ჰეპარინი, რასაც ჰეპარინის ხანგრძლივი ინფუზია მოჰყვება.[61][62] ჰეპარინიზაციის დაწყების შემდეგ მკურნალობა დამოკიდებულია კიდურის სიცოცხლისუნარიანობაზე. შემდეგი მონაცემები შეიძლება დაგვეხმაროს მწვავედ იშემირებული კიდურის სიცოცხლისუნარიანობის შეფასებაში:
სიცოცხლისუნარიანი: გადაუდებელი საფრთხის გარეშე; მგრძნობელობის დაკარგვა ან კუნთის სისუსტე არ აღინიშნება; არტერიებისა და ვენების დოპლეროგრაფიული სიგნალები მოისმინება.
მინიმალური საშიშროება: სწრაფად ჩარევის შემთხვევაში გადარჩენა შესაძლებელია; მგრძნობელობა შენარჩუნებულია ან მინიმალურად დაქვეითებული; კუნთოვანი სისუსტე არ ვლინდება; ვენების დოპლეგროფიისას სიგნალი მოისმინება.
მაღალი საშიშროება; პროცესი შექცევადია გადაუდებელი რევასკულარიზაციის შემთხვევაში; მგრძნობელობა დაქვეითებულია არა მხოლოდ ფეხის თითებში და თან ახლავს ტკივილი მოსვენებისას; სუსტად ან ზომიერად გამოხატული კუნთების სისუსტე; არტეერიების დოპლეროგრაფიისას სიგნალები უხშირესად არ ისმის; ვენური დოპლეროგრაფიისას სიგნალები მოისმინება.
შეუქცევადი/არასიცოცხლისუნარიანი: ქსოვილის მაქსიმალური დანაკარგი და /ან ნერვების პერმანენტული დაზიანება; ღრმა ანესთეზია; ღრმა დამბლა(რიგიდულობა); არტერიებისა და ვენების დოპლეროგრაფიისას სიგნალები არ მოისმინება.
მკურნალობის მეთოდიკა მოიცავს ქირურგიულ ჩარევას, პერკუტანურ ტრანსლუმინურ ანგიოპლასტიკასა(PTA) და თრომბოლიზურ თერაპიას.
ქირურგიული ჩარევა
კომპრომეტირებული, მაგრამ სიცოცხლისუნარიანი კიდურის (მაგ. ტკივილი მოსვენებისას, დაკარგული მგრძნობელობა, ან კუნთების უმნიშვნელო სისუსტე, მაგრამ მნიშვნელოვანი ნეკროზული უბნების გარეშე) მქონე პაციენტებს სასურველია, ჩაუტარდეთ სასწრაფო ქირურგიული რევასკულარიზაცია ჰეპარინით ანტიკოაგულაციის შემდეგ. ამგვარი პაციენტების უმრავლესობას სავარაუდოდ განუვითარდება ემბოლიის ეპიზოდი და შეუქცევადი ცვლილებები შეიძლება აღმოცენდეს 4-6 საათიანი ღრმა იშემიის ფონზე. მაშინ, როდესაც ფარმაკოლოგიური თრომბოლიზისით თრომბი შეიძლება წარმატებით გაიწოვოს, ამას ხშირად ზედმეტად დიდი დრო სჭირდება, რომ აღნიშნული მეთოდი ქირურგიული ჩარევის მისაღებ ალტერნატივად ჩაითვალოს.[62]
2010 წელს ფეხის მძიმე იშემიის დროს შუნტირებისა და ანგიოპლასტიკის შედეგიანობის ურთიერთშემადარებელი კვლევის(BASIL) შედეგები გამოქვეყნდა პირველადი მკურნალობის მონაცემებზე დაყრდნობით.[63] შედეგების შეფასება ხდებოდა ამპუტაციის გარეშე გადარჩენისა (AFS) და ზოგადად გადარჩენის(OS) გათვალისწინებით. ასევე შედარებული იქნა ვენური და სინთეზური გრაფტით ჩატარებული შუნტირება და ტრანსლუმინური და სუბინტიმური ბალონური ანგიოპლასტიკა, ასევე შეფასებული იქნა წარუმატებელი ბალონური ანგიოპლასტიკის შემდგომ ჩატარებული შუნტირების შედეგიანობა. ავტორებმა დაასკვნეს, რომ ბალონური ანგიოპლასტიკა დაკავშირებული იყო ბევრად უფრო ხშირ ადრეულადვე გამოვლენილ წარუმატებლობასთან, ვიდრე შუნტირება. ბალონური ანგიოპლასტიკის ფონზე პაციენტთა უმრავლესობას საბოლოოდ მაინც დასჭირდათ ქირურგიული ჩარევა. უფრო მეტიც, წარუმატებელი ბალონური ანგიოპლასტიკის შემდგომი შუნტირების ოპერაციის შედეგიანობა მნიშვნელოვნად უარესი იყო, ვიდრე პირველადი რევასკულარიზაციის დროს შუნტირების გამოყენების ფონზე. შუნტირების ოპერაცია ვენური გრაფტით უკეთესი, ხანგრძლივი AFS -ითა და OS-ით გამოირჩეოდა და ზოგადად, ბალონური ანგიოპლასტიკა უპირატესი იყო სინთეზური გრაფტით ჩატარებულ შუნტირებასთან შედარებით.
პერკუტანური ტრანსლუმინური ანგიოპლასტიკა(PTA)
BASIL კვლევის მონაცემებით საზარდულის ქვემო რეგიონში გამოვლენილი იშემიური დაავადების ფონზე განვიითარებული კიდურის მძიმე იშემიის მქონე 450 პაციენტს რანდომულად ჩაუტარდათ PTA ან შუნტირების ოპერაცია.[64] 30 დღეში ჯგუფებს შორის სიკვდილობაში სხვაობა არ გამოვლინდა, მაგრამ ოპერაცია დაკავშირებული იყო ავადობის ბევრად უფრო მაღალ სიხშირესთან(57% versus 41%). მკურნალობის განზრახვის ანალიზის მიხედვით, პირველადი საბოლოო წერტილების მიხედვით (გადარჩენა ამპუტაციის საწინააღმდეგოდ)1 და 3 წლის შემდეგ სხვაობა არ გამოვლინდა და ქირურგია დაკავშირებული იყო რეინტერვენციის მნიშვნელოვნად ნაკლებ სიხშირესთან(18% 26%-ის საწინააღმდეგოდ). ამ შედეგებზე დაყრდნობით, ავტორები გვირჩევენ, რომ PTA სასურველია, უპირველესად შევთავაზოთ მნიშვნელოვანი თანმხლები დაავადებების მქონე პაციენტებს, რომელთა სიცოცხლის სავარაუდო ხანგრძლივობა 2 წელს არ აჭარბებს. იმ პაციენტებში, რომელთა სიცოცხლის მოსალოდნელი ხანგრძლივობა 2 წელს აჭარბებს, შუნტირების ოპერაციის სარგებლიანობამ შეიძლება, გადაწონოს ავადობის ხანმოკლე მატება.
თრომბოლიზური თერაპია
გულდასმით შერჩეულ პაციენტებში კათეტერის მეშვეობით ჩატარებული ინტრაარტერიული თრომბოლიზისი შეიძლება, ოპერაციის ან ტრანსკუტანური ინტერვენციის ალტერნატივად ჩაითვალოს კიდურის კრიტიკული იშემიის მართვისას. მთავარი ჩვენებაა 14 დღეზე ნაკლები ხანგრძლივობის კიდურის მწვავე იშემია სიცოცხლისუნარიანი კიდურის მქონე პაციენტებში.[45]
Phlegmasia cerulea dolens წარმოადგენს იშვიათ პათოლოგიას, როდესაც ვითარდება კიდურის ვენური დრენაჟის ტოტალური, ან თითქმის ტოტალური ობსტრუქცია, შეიძლება, ვუმკურნალოთ ინტრავენური თრომბოლიზისის მეშვეობით ვენოზური განგრენის თავიდან აცილების და პროგრესირების მიზნით.[65]
ინტენსიური დამხმარე თერაპია
ინფექციური განგრენის სახესხვაობების მქონე პაციენტებში აუხსნელი ჰიპოტენზია და დიფუზური კაპილარული ჟონადობა იშვიათი არაა და ხშირად საჭირო ხდება ინტრავენურად სითხის ინტენსიური(10-20 ლ დღეში) ინფუზია. ზოგიერთ შემთხვევაში სისხლის წნევა ნორმალიზაციას განიცდის მხოლოდ ინტრავენურად სითხის ინფუზიის ფონზე. პრესორები, როგორიცაა დოფამინი, შეიძლება სასარგებლო იყოს, მაგრამ კონტროლირებადი კლინიკური თუ ექსპერიმენტული კვლევებიდან აღნიშნული კონკრეტული პრობლემის შესახებ მწირი ინფორმაცია არსებობს. მიუხედავად იმისა, რომ ძლიერმომქმედ ვაზოკონსტრიქტორებს, როგორიცაა ადრენალინი(ეპინეფრინი), ძალუძთ სისხლის წნევის გამოსწორება, სიმეტრიული განგრენა შეიძლება განვითარდეს ნაწილობრივად მედიკამენტების და ნაწილობრივ ბაქტერიებით, ტოქსინებით და ენდოგენური მედიატორებით გამოწვეული პერფუზიის დაქვეითების გამო.[16][22]
ამ მასალის გამოყენება ექვემდებარება ჩვენს განცხადებას