ეტიოლოგია
Histoplasma capsulatum დიმორფული სოკოა და ნიადაგის საპროფიტია. 35°C (95°F) - ზე დაბალი ტემპერატურის პირბებში არსებობს ობის სახით, ხოლო სხეულის ტემპერატურაზე საფუარის სახით. სპორების წარმოქმნა მატულობს ფრინველების ან ღამურების ექსკრემენტების არსებობისას. ინფექცია ვითარდება ჰისტოპლაზმას სპორების ინჰალაციის შემდეგ.[11] ინფექციის გამოვლინება დამოკიდებულია გამომწვევის რაოდენობასა და მასპინძლის იმუნიტეტზე. დიდი რაოდენობით სპორების ინჰალაცია იწვევს სიმპტომურ მწვავე ფილტვისმიერ ჰისტოპლაზმოზს, მაშინ როდესაც უჯრედული იმუნიტეტის დეფექტები განაპირობებს სიმპტომების მეტად პერსისტირებისა და დაავადების დისემინირებისკენ მიდრეკილებას. აკუტური პულმონური ჰისტოპლაზმოზის ინკუბაციური პერიოდი ჩვეულებრივ არის 1-დან 3 კვირამდე. ფილტვის ქრონიკული დაავადების მქონე პაციენტების ექსპოზირება იწვევს ქრონიკულ პულმონურ ჰისტოპლაზმოზს.[Figure caption and citation for the preceding image starts]: Histoplasma capsulatum ნიადაგის ნიმუშშიდოქტორ ლიბერო აჯელო, საზოგადოებრივი ჯანდაცვის ბიბლოთეკა, აშშ-ს დაავადებათა კონტროლისა და პრევენციის ცენტრები [Citation ends].
პათოფიზიოლოგია
ინფექციის განვითარებისთვის საჭიროა Histoplasma სპორების(მიკროკონიდიების) ინჰალაცია, რომლებიც ალვეოლებში იღებენ საფუარას მსგავს ფორმას. ჰისტოპლაზმას საფუარას ფორმებს ფილტვებში შთანთქავს მაკროფაგები და გადარჩენისა და გამრავლების უნარს ინარჩუნებენ მაკროფაგებშივე. ინფიცირებული მაკროფაგები, რეგიონალური ლიმფური გზებისა და სისხლის ნაკადის მეშვეობით, დაავადების ადრეულ ეტაპზე მონაწილეობას იღებეს პათოგენის დისემინაციაში.[12][13] სპეციფიური იმუნიტეტი ვითარდება იმუნოკომპეტენტურ მასპინძლებში ექსპოზიციიდან 2 კვირაში და სენსიბილიზებული T უჯრედები წარმოქმნიან ინტერლეიკინ-12-ს, სიმსივნის ნეკროზის ფაქტორს (TNF)-ალფას და ინტერფერონ-გამას, რომლებიც ასტიმულირებენ მაკროფაგების მიერ სოკოს განადგურებას.[14] წინა ექსპოზირების შემდეგ დარჩენილი უჯრედული იმუნიტეტი ამცირებს სიმპტომური ინფექციის განვითარების სიხშირესა და სიმძიმეს. ამიტომ, მცირეწლოვანი ბავშვები უფრო ხშირად ავადდებიან, ვიდრე მოზრდილდები. ინფექცია ლოკალიზებულია ჰისტოპლაზმას შემცველ გრანულომებში, ამ სახით კლინიკურად არ გამოვლინდება და შეიძლება დადასტურდეს შემთხვევით ბიოფსიით ან აუტოფსიით. ქრონიკული ფილტვისმიერი ჰისტოპლაზმოზი ვითარდება იმ პაციენტებში, რომელთაც ფილტვის ფონური ქრონიკული დაავადებები აქვთ(მაგ. ემფიზემა); ფილტვების ზემო წილებში ორმხრივად ან ცალმხრივად ვლინდდება ინფილტრაცია კავერნასთან ერთად. შეცვლილი უჯრედული იმუნიტეტის შემთხვევაში, ან იმუნოსუპრესიული თერაპიის დროს, მათ შორის TNF-ალფა ანტაგონისტების მიმდინარე მკურნალობისას, შეიძლება განვითარდეს პროგრესირებადი დისემინირებული(გავრცობილი)ვდაავადება მთელ ორგანოზმისმასშტაბით, რაც შედეგია ლატენტური ინფექციის რეაქტივაციისა.[15][Figure caption and citation for the preceding image starts]: ფილტვის მაკროსკოპულ პათოლოგიურ ნიმუშზე ჩანს Histoplasma capsulatum-ის ფიბროკაზეოზური კვანძის განაკვეთისაზოგადოებრივი ჯანდაცვის ბიბლოთეკა, აშშ-ს დაავადებათა კონტროლისა და პრევენციის ცენტრები და კლინიკური მიკრობიოლოგია II-ის ASCP ატლასი [Citation ends].
კლასიფიკაცია
ჰისტოპლაზმოზის ტიპები[1]
მასპინძლი ორგანიზმის რეზისტენტობისა და იმუნოკომპეტენციის მიხედვით, დაავადება შეიძლება მიმდინარეობს შემდეგი ფორმით :
თორაკალური
ლატენტური, ასიმპტომური პულმონალური ჰისტოპლაზმოზი: ზოგადად ჯანმრთელი ადამიანის დაბალი ინტენსიობის ექსპოზიცია
მწვავე პულმონალური ჰისტოპლაზმოზი (სიმპტომები<4 კვირა): ზოგადად ჯანმრთელი ადამიანის დაბალი ინტენსიობის ექსპოზიცია, ჩვეულებრივ, მსუბუქად მიმდინარეობს
მწვავე პულმონალური ჰისტოპლაზმოზი (სიმპტომები>4 კვირა): ზოგადად ჯანმრთელი ადამიანის მაღალი ინტენსიობის ექსპოზიცია სოკოთი
ქრონიკული პულმონალური ჰისტოპლაზმოზი : ვითარდება ფილტვის დაავადების მქონე პაციენტებში
დისიმინირებული
პირველ რიგში ვითარდება იმუნოსუპრესირებულ პაციენტებში ან ჩვილებში: ინფექცია ფილტევებიდან სისხლის მიმოქცევის სისტემით ვრცელდება სხვადასხვა ორგანოში.
ამ მასალის გამოყენება ექვემდებარება ჩვენს განცხადებას