მკურნალობის ალგორითმი

მიაქციეთ ყურადღება, რომ ფორმულა/შეყვანის გზა და დოზა შეიძლება განსხვავებული იყოს მედიკამენტების დასახელების და ბრენდის, ფორმულარის ან გეოგრაფიული ადგილმდებარეობის მიხედვით. მკურნალობის შესახებ რეკომენდაციები სპეციფიკურია პაციენტის ჯგუფების მიხედვით: იხილეთ გაფრთხილება

მწვავე

მსუბუქი კოკციდიოიდური პნევმონია (არაორსულები).

1-ლი რიგის – დაკვირვება

Back
მწვავე
|
მსუბუქი კოკციდიოიდური პნევმონია (არაორსულები).
|
დისემინირების რისკ-ფაქტორების გარეშე; სიმტომები უმჯობესდება
1-ლი რიგის – 

დაკვირვება

პაციენტებისათვის, რომელთაც არ აქვთ ინფექციის დისემინირების რისკი, მკურნალობა არ არის აუცილებელი. ხშირად, იმ დროისათვის, როდესაც დიაგნოზი დგინდება, სიმპტომები უკვე გაუმჯობესებული ან ალაგებულია.[5][46]

თუ დროთა განმავლობაში სიმპტომები ძლიერდება, ნაჩვენებია მკაცრი კლინიკური, სეროლოგიური და რენტგენოგრაფიული კონტროლი და მკურნალობა სოკოს საწინააღმდეგო აზოლებით (მაგალითად, ფლუკონაზოლი, იტრაკონაზოლი).[5]

1-ლი რიგის – სოკოს საწინააღმდეგო აზოლი

Back
მწვავე
|
მსუბუქი კოკციდიოიდური პნევმონია (არაორსულები).
|
დისემინირების რისკ-ფაქტორების გარეშე; სიმპტომები უარესდება
1-ლი რიგის – 

სოკოს საწინააღმდეგო აზოლი

კლინიკური, სეროლოგიური და რენტგენოგრაფიული დაკვირვების შემდეგ, თუ სიმპტომები თანდათანობით ძლიერდება, უნდა დაინიშნოს აზოლური ფუნგიციდი (მაგალითად, ფლუკონაზოლი ან იტრაკონაზოლი).[5]

პირველადი პარამეტრები

ფლუკონაზოლი: 400 მგ პერორალურალ /ინტრავენურად დღეში ერთხელ 3-6 თვის განმავლობაში

ან

იტრაკონაზოლი: 200 მგ პერორალურად/ინტრავენურად დღეში ორჯერ 3-6 თვე

1-ლი რიგის – დაკვირვება ± სოკოს საწინააღმდეგო აზოლი

Back
მწვავე
|
მსუბუქი კოკციდიოიდური პნევმონია (არაორსულები).
|
დისმინირების რისკ-ფაქტორებით (აფრო-ამერიკელები, ფილიპინელები, პაციენტები დაქვეითებული იმუნიტეტით, ან შაქრიანი დიაბეტით)
1-ლი რიგის – 

დაკვირვება ± სოკოს საწინააღმდეგო აზოლი

გავრცელების რისკფაქტორების მქონე პაციენტები (აფრო-ამერიკელები, ფილიპინელები, იმუნოკომპრომისული ან შაქრიანი დიაბეტის მქონე პაციენტები) საჭიროებენ მჭიდრო კლინიკურ, სეროლოგიურ და რადიოგრაფიულ მონიტორინგს, ან პროფილაქტიკურ მკურნალობას ფლუკონაზოლით ან იტრაკონაზოლით.[5]

პირველადი პარამეტრები

ფლუკონაზოლი: 400 მგ პერორალურალ /ინტრავენურად დღეში ერთხელ 3-6 თვის განმავლობაში

ან

იტრაკონაზოლი: 200 მგ პერორალურად/ინტრავენურად დღეში ორჯერ 3-6 თვე

მძიმე ან დიფუზური კოკციდიოიდური პნევმონია (არაორსულები)

1-ლი რიგის – სოკოს საწინააღმედო აზოლები ან ამფოტერიცინი В

Back
მწვავე
|
მძიმე ან დიფუზური კოკციდიოიდური პნევმონია (არაორსულები)
1-ლი რიგის – 

სოკოს საწინააღმედო აზოლები ან ამფოტერიცინი В

ინფექციის მძიმე ფორმის ინდიკატორება: სიმპტომების გახანგრძლივება 2 თვეზე მეტად, სხეულის წონის >10%-ის კლება, ღამის ოფლიანობა >3 კვირის განმავლობაში, ფილტვის გავრცობილი ინფილტრატები (ორმხრივი დაავადება, პერსისტენტული ჰილარული ლიმფადენოპათია), მუშაობის უუნარობა, ასაკი >55 წელი და სეროლოგიური ტიტრი >1:16.[5]

მკურნალობის მიზანია ინფექციის კონტროლისთვის დამორჩილება რაც შეიძლება სწრაფად, და, იდეალურ შემთხვევაში, ფილტვგარე კერის ჩამოყალიბების პრევენცია.[5] მკურნალობის ჩაუტარებლობის რისკები მოიცავს პროგრესირებად პულმონური და ექსტრაპულმონური ინფექციების განვითარებას, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს მძიმე დაავადება ან სიკვდილი.

პაციენტებს მკურნალობენ ფლუკონაზოლით ან იტრაკონაზოლით ყოველდღიურად 3-დან 6 თვემდე.[5] თუ პაციენტის სიმპტომები არ უმჯობესდება სოკოს საწინააღმდეგო აზოლებით მკურნალობით, შეიძლება გადასვლა ამფოტერიცინ В-ზე.[5]

სოკოს საწინააღმდეგო აზოლებით მკურნალობა რეკომენდებულია მიმდინარე მკურნალობისთვის და, შესაბამისად, თუ ამფოტერიცინი В იქნა გამოყენებული დასაწყისშივე, რამდენიმე კკვირის შემდეგ ან როცა პეციენტი სტაბილურია, შეიძლება გადასვლა ფლუკონაზოლზე ან იტრაკონაზოლზე.

პირველადი პარამეტრები

ფლუკონაზოლი: 400 მგ პერორალურალ /ინტრავენურად დღეში ერთხელ 3-6 თვის განმავლობაში

ან

იტრაკონაზოლი: 200 მგ პერორალურად/ინტრავენურად დღეში ორჯერ 3-6 თვე

მეორეული ვარიანტები

ამფოტერიცინ B ლიპიდური კომპლექსი: 2-5 მგ/კგ ინტრავენურად დღეში ერთხელ 1-6 თვის განმავლობაში

ან

ამფოტერიცინ B ლიპოსომური: 2-5 მგ/კგ ინტრავენურად დღეში ერთხელ 1-6 თვის განმავლობაში

ან

ამფოტერიცინი B დეზოქსიქოლატი: 0.5-1.5 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად დღეში ერთხელ ან ყოველ მეორე დღეს 1-6 თვის განმავლობაში

ფილტვის კვანძი (არაორსულებში)

1-ლი რიგის – დაკვირვება

Back
მწვავე
|
ფილტვის კვანძი (არაორსულებში)
|
რენტგენოგრაფიულად სტაბილური ჯანმრთელ პაციენტში
1-ლი რიგის – 

დაკვირვება

კოკციდიოიდომიკოზის შედეგად წარმოქმნილი (რაც განისაზღვრება არაინვაზიური ან ინვაზიური საშუალებებით, როგორიცაა ასპირაციული ბიოფსია ან კვანძების რეზექცია) რადიოლოგიურად სტაბილური კვანძი (რომელიც დროთა განმავლობაში არ იზრდება) სხვა მხრივ ჯანმრთელ (არაიმუნოსუპრესირებულ) ასიმპტომურ ადამიანში არ საჭიროებს მკურნალობას.[5][46]​

თუ ცვლილებების დანახვა და გაზომვა შესაძლებელია გულმკერდის რენტგენით, სხვა რადიოლოგიური კვლევა საჭირო არ არის. მეტი სიზუსტის საჭიროებისას, ან თუ ცვლილებების ვიზუალიზაცია გულმკერდის რენტგენით ვერ ხერხდება, რეკომენდებულია კომპიუტერული ტომოგრაფია.

კონტროლი უნდა განხორციელდეს პირველი წლის განმავლობაში ყოველ 3-4 თვეში, მომდევნო წელს კი - ყოველ 6 თვეში ერთხელ. რენტგენოგრაფიულად სტაბილური დაზიანება არ საჭიროებს გრძელვადიან კონტროლს.

1-ლი რიგის – სოკოს საწინააღმდეგო აზოლი

Back
მწვავე
|
ფილტვის კვანძი (არაორსულებში)
|
ზრდა აქტიური ინფექციის დროს.
1-ლი რიგის – 

სოკოს საწინააღმდეგო აზოლი

მზარდი კოქციდიოიდური ფილტვის კვანძი საჭიროებს კვლევას სეროლოგიითა და ნახველის დათესვით, რათა შეფასდეს, აქტიურია თუ არა ინფექცია. თუ ინფექცია აქტიურია, რეკომენდირებულია ფლუკონაზოლით ან იტრაკონაზოლით მკურნალობა.[5]

პირველადი პარამეტრები

ფლუკონაზოლი: 400-800 მგ პერორალურად/ინტრავენურად დღეში ერთხელ, სანამ კლინიკური ან სეროლოგიური რეაგირება არ გამოვლინდება

ან

იტრაკონაზოლი: 200 მგ პერორალურად დღეში ორჯერ, სანამ კლინიკური ან სეროლოგიური რეაგირება არ გამოვლინდება

ფილტვის ასიმპტომური კავერნა (არაორსულებში)

1-ლი რიგის – დაკვირვება

Back
მწვავე
|
ფილტვის ასიმპტომური კავერნა (არაორსულებში)
1-ლი რიგის – 

დაკვირვება

ასიმპტომური კოკციდიოიდური კავერნის მკურნალობა გათვალისწინებული არა არის, მაგრამ პერიოდული კონტროლი უნდა განხორციელდეს განუსაზღვრელი დროის განმავლობაში, რათა გარანტირებული იქნას სტაბილურობა.[5] ზოგიერთი კავერნა დაიხურება დროთა განმავლობაში მკურნალობის გარეშე.

თუ ცვლილებების დანახვა და გაზომვა შესაძლებელია გულმკერდის რენტგენით, სხვა რადიოლოგიური კვლევა საჭირო არ არის. მეტი სიზუსტის საჭიროებისას, ან თუ ცვლილებების ვიზუალიზაცია გულმკერდის რენტგენით ვერ ხერხდება, რეკომენდებულია კომპიუტერული ტომოგრაფია.

კონტროლი უნდა განხორციელდეს ყოველ 3-4 თვეში პირველი წლის განმავლობაში და ყოველ 6 თვეში მეორე წელს. ამის შემდეგ პერიოდული კონტროლი შესაძლებელია მოიცავდეს 6-12 თვეს. ინტერვალი უნდა განისაზღვროს იმის მიხედვით, თუ რამდენად კარგად გრძნობს თავს პაციენტი და კავერნა სტაბილურია თუ შემცირდა დროთა განმავლობაში.

პაციენტებს შესაძლებელია კონტროლი დასჭირდეთ უფრო მალე იმ შემთხვევაში, თუ გაჩნდა ახალი ან რეციდიული რესპირატორული სიმპტომები.

განიხილე – ქირურგიული რეზექცია

Back
მწვავე
|
ფილტვის ასიმპტომური კავერნა (არაორსულებში)
განიხილე – 

ქირურგიული რეზექცია

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

უსიმპტომო ღრუს შემთხვევაში, რომელიც არსებობს 2 წელზე მეტ ხანს, მდებარეობს პლევრის მიმდებარედ, ან იზრდება, ისეთი გართულებების თავიდან ასაცილებლად, როგორებიცაა მეორადი ბაქტერიული ან სოკოვანი ინფექცია და ღრუს გასკდომა, შეიძლება განიხილებოდეს რეზექცია.[41]

ფილტვის სიმპტომური კავერნა (არაორსულებში)

1-ლი რიგის – სოკოს საწინააღმდეგო აზოლი

Back
მწვავე
|
ფილტვის სიმპტომური კავერნა (არაორსულებში)
1-ლი რიგის – 

სოკოს საწინააღმდეგო აზოლი

სიმპტომურ კავერნას შეიძლება თან ახლდეს დისკომფორტი ან ლოკალური ტკივილი, სიხლიანი ნახველი, მეორადი ბაქტერიული ან სოკოვანი ინფექცია ან კავერნის გასკდომა.[5]

ფლუკონაზოლმა და იტრაკონაზოლმა შეიძლება მოხსნან სიმპტომები, მაგრამ საეჭვოა გამოიწვიონ კავერნის დახურვა და სიმპტომები შეიძლება ისევ განმეორდეს მკურნალობის შეწყვეტის შემთხვევაში.

პირველადი პარამეტრები

ფლუკონაზოლი: 400 მგ პერორალურად /ინტრავენურად დღეში ერთხელ 3-6 თვის განმავლობაში ან მეტი ხნით

ან

იტრაკონაზოლი: 200 მგ პერორალურად დღეში ორჯერ 3-6 თვის განმავლობაში ან მეტი ხნით

განიხილე – ქირურგიული რეზექცია

Back
მწვავე
|
ფილტვის სიმპტომური კავერნა (არაორსულებში)
განიხილე – 

ქირურგიული რეზექცია

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

სიმპტომურ კავერნას შეიძლება თან ახლდეს დისკომფორტი ან ლოკალური ტკივილი, სიხლიანი ნახველი, მეორადი ბაქტერიული ან სოკოვანი ინფექცია ან კავერნის გასკდომა.

სიმპტომების მოსახსნელად შეიძლება დაინიშნოს ქირურგიული რეზექცია.[41]

ქრონიკული პროგრესირებადი ფიბროკავერნოზული კოკციდიოიდომიკოზი (არაორსული)

1-ლი რიგის – სოკოს საწინააღმედო აზოლები ან ამფოტერიცინი В

Back
მწვავე
|
ქრონიკული პროგრესირებადი ფიბროკავერნოზული კოკციდიოიდომიკოზი (არაორსული)
1-ლი რიგის – 

სოკოს საწინააღმედო აზოლები ან ამფოტერიცინი В

საწყისი მკურნალობა მოიცავს ფლუკონაზოლს ან იტრაკონაზოლს სიმპტომების მოსახსნელად, ინფექციის, ფიბროზის და ფილტვების ფუნქციის დაკარგვის პრევენციისთვის. მკურნალობა გრძელდება 12 თვის განმავლობაში ან სანამ რეაგირება არ გამოვლინდება.[5]

თუ საწყის მკურნალობაზე პასუხი არ ვლინდება, მკურნალობის ვარიანტებია: დოზის გაზრდა, ალტერნატიულ აზოლზე გადასვლა, როგორიცაა ვორიკონაზოლი ან პოზაკონაზოლი (ორივეს ეფექტურობა დაფიქსირებულია შერჩეულ პაციენტებში, რომელთანაც ტრადიციული მკურნალობა უშედეგოა), ან ამფოტერიცინი B-ზე გადასვლა.[5][47][48][49][50][51][52]

პირველადი პარამეტრები

ფლუკონაზოლი: 400-800 მგ პერორალურად/ინტრავენურად დღეში ერთხელ სულ მცირე 1 წლის განმავლობაში ან სანამ კლინიკური ან სეროლოგიური პასუხი არ გამოვლინდება

ან

იტრაკონაზოლი: 200-400 მგ პერორალურად დღეში ორჯერ სულ მცირე 1 წლის განმავლობაში ან სანამ კლინიკური ან სეროლოგიური პასუხი არ გამოვლინდება

მეორეული ვარიანტები

ვორიკონაზოლი: 6 მგ/კგ ინტრავენურად ყოველ 12 საათში დაყოფილი 2 დოზად, ხოლო შემდგომ 4 მგ/კგ ყოველ 12 საათში

ან

პოსაკონაზოლი: 400 მგ პერორალურად (სუსპენზია) დღეში ორჯერ; 300 მგ პერორალურად (დაყოვნებული გამოთავისუფლების ფორმა) დღეში ორჯერ პირველ დღეს, შემდეგ 300 მგ დღეში ერთხელ ყოველდღე

ან

ამფოტერიცინ B ლიპიდური კომპლექსი: 2-5 მგ/კგ ინტრავენურად დღეში ერთხელ

ან

ამფოტერიცინ B ლიპოსომური: 2-5 მგ/კგ ინტრავენურად დღეში ერთხელ

ან

ამფოტერიცინი B დეზოქსიქოლატი: 0.5-1.5-მდე მგ/კგ /დღეში ინტრავენურად დღეში ერთხელ ან დღეგამოშვებით

კანისა და რბილი ქსოვილების კოკციდიოიდომიკოზი (არაორსულებში)

1-ლი რიგის – სოკოს საწინააღმედო აზოლები ან ამფოტერიცინი В

Back
მწვავე
|
კანისა და რბილი ქსოვილების კოკციდიოიდომიკოზი (არაორსულებში)
1-ლი რიგის – 

სოკოს საწინააღმედო აზოლები ან ამფოტერიცინი В

მკურნალობა მიზნად ისახავს სიმპტომების შემსუბუქებას, ინფექცის კონტროლს, ქსოვილებისა დესტრუქციისა და ორგანოს ფუნქციის დაზიანების შეზღუდვას.[5] კანისა და რბილი ქსოვილების ინფექციების მკურნალობაზე რეაგირების მაჩვენებელი მერყეობს 25%-დან 91%-მდე, რეციდივების სიხშირე კი 50%-ს აღწევს.[53]

საწყისი მკურნალობა უნდა მოიცავდეს ფლუკონაზოლს ან იტრაკონაზოლს.[5] მკურნალობა უნდა გაგრძელდეს, სანამ არ გამოვლინდება კლინიკური და სეროლოგიური რეაგირება, რასაც შეიძლება დაჭირდეს თვეები და წლები. მკურნალობის შეწყვეტის შემდეგ, აუცილებელია მჭიდრო კონტროლი რეციდივის მონიტორინგისთვის.

თუ საწყის მკურნალობაზე პასუხი არ ვლინდება, მკურნალობის ვარიანტებია: დოზის გაზრდა, ალტერნატიულ აზოლზე გადასვლა, როგორიცაა ვორიკონაზოლი ან პოზაკონაზოლი (ორივეს ეფექტურობა დაფიქსირებულია შერჩეულ პაციენტებში, რომელთანაც ტრადიციული მკურნალობა უშედეგოა), ან ამფოტერიცინი B-ზე გადასვლა.[5][47][48][49][50][51][52]

პირველადი პარამეტრები

ფლუკონაზოლი: 400 მგ პერორალურად/ინტრავენურად თავდაპირველად დღეში ერთხელ, სანამ კლინიკური ან სეროლოგიური რეაგირება არ გამოვლინდება, გაზარდეთ დღეში 800 მგ-მდე რეაგირების მიხედვით

ან

იტრაკონაზოლი: თავდაპირველად 200 მგ პერორალურად დღეში ორჯერ, სანამ კლინიკური ან სეროლოგიური რეაგირება არ გამოვლინდება, შემდეგ გაზარდეთ 400 მგ-მდე დღეში რეაგირების მიხედვით

მეორეული ვარიანტები

ვორიკონაზოლი: 6 მგ/კგ ინტრავენურად ყოველ 12 საათში დაყოფილი 2 დოზად, ხოლო შემდგომ 4 მგ/კგ ყოველ 12 საათში

ან

პოსაკონაზოლი: 400 მგ პერორალურად (სუსპენზია) დღეში ორჯერ; 300 მგ პერორალურად (დაყოვნებული გამოთავისუფლების ფორმა) დღეში ორჯერ პირველ დღეს, შემდეგ 300 მგ დღეში ერთხელ ყოველდღე

ან

ამფოტერიცინ B ლიპიდური კომპლექსი: 2-5 მგ/კგ ინტრავენურად დღეში ერთხელ

ან

ამფოტერიცინ B ლიპოსომური: 2-5 მგ/კგ ინტრავენურად დღეში ერთხელ

ან

ამფოტერიცინი B დეზოქსიქოლატი: 0.5-1.5-მდე მგ/კგ /დღეში ინტრავენურად დღეში ერთხელ ან დღეგამოშვებით

განიხილე – ქირურგიული ამოკვეთა ან სანაცია

Back
მწვავე
|
კანისა და რბილი ქსოვილების კოკციდიოიდომიკოზი (არაორსულებში)
განიხილე – 

ქირურგიული ამოკვეთა ან სანაცია

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

ქირურგიული ამოკვეთა ან ჩამოფხეკა ხშირად საჭიროა როგორც დამატებითი საშუალება, განსაკუთრებით, თუ დაზიანებები დიდი და დესტრუქციულია ან მოქმედებს კრიტიკულ სტრუქტურებზე.[5][53] ასევე შესაძლებელია ნაჩვენები იყოს ქირურგიული ამოკვეთა ან ჩამოფხეკა, თუ დაზიანება არ რეაგირებს მხოლოდ მედიკამენტებზე ან თუ ხელახლა წარმოიქმნა სოკოს საწინააღმდეგო მკურნალობის შემდეგ.

ჩონჩხის კოკციდიოიდომიკოზი (არაორსულებში)

1-ლი რიგის – სოკოს საწინააღმედო აზოლები ან ამფოტერიცინი В

Back
მწვავე
|
ჩონჩხის კოკციდიოიდომიკოზი (არაორსულებში)
1-ლი რიგის – 

სოკოს საწინააღმედო აზოლები ან ამფოტერიცინი В

ჩონჩხის კოკციდიოიდომიკოზი არის ქრონიკული და პროგრესული ინფექცია.[54] მკურნალობა ინიშნება, რათა შეიზღუდოს ძვლებისა და მასთან მიმდებარე სტრუქტურების დესტრუქცია (კუნთები, სახსრები, საყრდენი სტრუქტურები) და შემცირდეს ფუნქციის დაკარგვა.

ჩონჩხის კოკციდიოიდომიკოზის ფლუკონაზოლით და იტრაკონაზოლით მკურნალობების შედარებამ ცხადყო იტრაკონაზოლის მცირედი უპირატესობა.[55] ამიტომ საწყისი მკურნალობა უნდა მოიცავდეს იტრაკონაზოლს, თუ პაციენტი მას იტანს. ალტერნატივაა ფლუკონაზოლი.

თუ საწყისი მკურნალობა უშედეგოა, შემდგომი ვარიანტებია: დოზის გაზრდა, გადასვლა ალტერნატიულ აზოლზე, როგორიცაა ვორიკონაზოლი ან პოსაკონაზოლი (ორივე მათგანმა უშედეგო ტრადიციული მკურნალობის შემთხვევებში აჩვენა მიზნობრივი ეფექტურობა), ან გადასვლა ამფოტერიცინი B-ზე.[5][47][48][49][50][51][52]

პირველადი პარამეტრები

იტრაკონაზოლი: თავდაპირველად 200 მგ პერორალურად დღეში ორჯერ, სანამ კლინიკური ან სეროლოგიური რეაგირება არ გამოვლინდება, შემდეგ გაზარდეთ 400 მგ-მდე დღეში რეაგირების მიხედვით

ან

ფლუკონაზოლი: 400-800 მგ პერორალურად/ინტრავენურად დღეში ერთხელ, გააგრძელეთ სანამ კლინიკური რეაქცია არ გამოვლინდება

მეორეული ვარიანტები

ვორიკონაზოლი: 6 მგ/კგ ინტრავენურად ყოველ 12 საათში დაყოფილი 2 დოზად, ხოლო შემდგომ 4 მგ/კგ ყოველ 12 საათში

ან

პოსაკონაზოლი: 400 მგ პერორალურად (სუსპენზია) დღეში ორჯერ; 300 მგ პერორალურად (დაყოვნებული გამოთავისუფლების ფორმა) დღეში ორჯერ პირველ დღეს, შემდეგ 300 მგ დღეში ერთხელ ყოველდღე

ან

ამფოტერიცინ B ლიპიდური კომპლექსი: 2-5 მგ/კგ ინტრავენურად დღეში ერთხელ

ან

ამფოტერიცინ B ლიპოსომური: 2-5 მგ/კგ ინტრავენურად დღეში ერთხელ

ან

ამფოტერიცინი B დეზოქსიქოლატი: 0.5-1.5-მდე მგ/კგ /დღეში ინტრავენურად დღეში ერთხელ ან დღეგამოშვებით

განიხილე – ქირურგიული ამოკვეთა ან სანაცია

Back
მწვავე
|
ჩონჩხის კოკციდიოიდომიკოზი (არაორსულებში)
განიხილე – 

ქირურგიული ამოკვეთა ან სანაცია

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

ქირურგიული ამოკვეთა ან ჩამოფხეკა ხშირად საჭიროა, როგორც დამატებითი მეთოდი.[5][54] მკურნალობა უნდა გაგრძელდეს, სანამ არ გამოვლინდება კლინიკური და სეროლოგიური რეაგირება, რასაც შეიძლება დაჭირდეს თვეები და წლები.

მკურნალობის შეწყვეტის შემდეგ, აუცილებელია მჭიდრო შემდგომი მეთვალყურეობა რეციდივის მონიტორინგისთვის.[5][54]

კოკციდიოიდური მენინგიტი (არაორსული)

1-ლი რიგის – სოკოს საწინააღმდეგო აზოლები ან ინტრათეკალური ამფოტერიცინი В

Back
მწვავე
|
კოკციდიოიდური მენინგიტი (არაორსული)
1-ლი რიგის – 

სოკოს საწინააღმდეგო აზოლები ან ინტრათეკალური ამფოტერიცინი В

მკურნალობა საჭიროა სიმპტომების შემსუბუქების, ინფექციის კონტროლის, ქსოვილებისა და ნევროლოგიური ფუნქციის დესტრუქციის შეზღუდვისა და ჰიდროცეფალიის პრევენციისთვის.[5]

ფლუკონაზოლი წარმოადგენს პრიორიტეტულ მკურნალობას, მაგრამ იტრაკონაზოლმაც აჩვენა ეფექტურობა.[5][56] თუ მკურნალობა არ არის შედეგიანი არც ერთის შემთხვევაში, მაშინ რეკომენდებულია ვორიკონაზოლი. აზოლებით მკურნალობა გრძელდება განუსაზღვრელი ვადით.[5]

ინტრათეკალური ამფოტერიცინი В (ITAMB) უნდა დაინიშნოს, თუ პაციენტი არ რეაგირებს აზოლებით მკურნალობაზე.[5][56] ITAMB შეიძლება გართულდეს ამფოტერიცინი В-ს დეოქსიქოლატის ნეიროტოქსიკურობით და გამოყენებული მკურნალობის გართულებებით (როგორიცაა ომაიას რეზერვუარის პარკუჭოვანი სისხლდენა ან ბაქტერიული ინფექცია).[56]

პირველადი პარამეტრები

ფლუკონაზოლი: 400-800 მგ პერორალურად/ინტრავენურად დღეში ერთხელ, გააგრძელეთ სანამ კლინიკური რეაქცია არ გამოვლინდება

ან

იტრაკონაზოლი: 200 მგ პერორალურად დღეში ორჯერ

მეორეული ვარიანტები

ვორიკონაზოლი: 4 მგ/კგ პერორალურად/ინტრავენურად ყოველ 12 საათში

მესამე ვარიანტები

ამფოტერიცინი B დეზოქსიქოლატი: ინტრათეკალური დოზირების თაობაზე კონსულტაცია გაიარეთ სპეციალისტთან

ორსულები

1-ლი რიგის – დაკვირვება ან ამფოტერიცინი-ბ

Back
მწვავე
|
ორსულები
1-ლი რიგის – 

დაკვირვება ან ამფოტერიცინი-ბ

ორსულ პაციენტებზე, მსუბუქი ან გამოჯანმრთელების ფაზაში მიმდინარე ავადმყოფობით, შესაძლებელია მკაცრი დაკვირვება მკურნალობის ჩატარების გარეშე. აუცილებელია სერიული შეფასებები, რათა ხელახლა შეფასდეს, დაინიშნოს თუ არა მკურნალობა.

მკურნალობა ტარდება, რათა მოიხსნას მძიმე სიმპტომები, გაკონტროლდეს ინფექცია და ხელი შეუშალოს ექსტრაპულმონურ დისემინირებას. ორსულობის გვიან პერიოდში დიაგნოზის დასმა დაკავშირებულია არასაიმედო გამოსავლათან.[12]

ორსულები არიან დისემინირებული ინფექციის მომატებული რისკის ქვეშ. თუმცა, პაციენტთა სხვა ჯგუფებისგან განსხვავებით, აზოლები არ განიხილება პირველი რიგის მკურნალობად, ვინაიდან აღწერილია ნაყოფის ანომალიები.[12] თუკი გადაწყდება, რომ ორსულში კოქციდიოიდომიკოზის მკურნალობის პოტენციური სარგებელი აღემატება რისკებს, პირველი რიგის პრეპარატი ხდება ამფოტერიცინი B.[5]

მშობიარობის შემდეგ მკურნალობა შესაძლოა შეიცვალოს ფლუკონაზოლით ან რაიმე სხვა აზოლით, მშობიარობის ეფექტური კონტროლის მეთოდებთან ერთად.

პირველადი პარამეტრები

ამფოტერიცინ B ლიპიდური კომპლექსი: 2-5 მგ/კგ ინტრავენურად დღეში ერთხელ

ან

ამფოტერიცინ B ლიპოსომური: 2-5 მგ/კგ ინტრავენურად დღეში ერთხელ

ან

ამფოტერიცინი B დეზოქსიქოლატი: 0.5-1.5-მდე მგ/კგ /დღეში ინტრავენურად დღეში ერთხელ ან დღეგამოშვებით

back arrow

აირჩიეთ პაციენტების ჯგუფი ჩვენი რეკომენდაციების სანახავად

მიაქციეთ ყურადღება, რომ ფორმულაცია/შეყვანის გზა და დოზირება შეიძლება განსხვავებული იყოს მედიკამენტების დასახელების და ბრენდების, წამლების ფორმულარის ან გეოგრაფიული ადგილმდებარეობის მიხედვით. მკურნალობის შესახებ რეკომენდაციები სპეციფიკურია პაციენტის ჯგუფების მიხედვით. იხილეთ გაფრთხილება

ამ მასალის გამოყენება ექვემდებარება ჩვენს განცხადებას