გართულებები
ნეიტროპენია, თრომბოციტოპენია და ანემია შეიძლება განვითარდეს კოლორექტული კიბოს სამკურნალო აგენტების მიღების შედეგად. მდგომარეობის მართვა მოიცავს მკურნალობის დროებით შეწყვეტას და დამხმარე თერაპიას, მანამდე, სანამ ძვლის ტვინის ფუნქცია არ აღდგება.
მკურნალობისას ხშირია ღვიძლის ენზიმების მაჩვენებლის მომატება შრატში. იშვიათად, აღინიშნება ღვიძლის ვენო-ოკლუზიური დაავადების მახასიათებლები, რომელიც პორტალური ჰიპერტენზიის ან პერსისტულად მომატებული ღვიძლის ფერმენტების სახით ვლინდება.
ხშირად ვითარდება ქიმიოთერაპიული აგენტების გამოყენებისას. მართვა სიმტომურია, ლოპერამიდით, ანტიემეტური(ღებინების საწინააღმდეგო) და ტკივილგამაყუჩებელი საშუალებებით.
ქიმიოთერაპიის გვერდითი ეფექტი.
PD-1 ან PD-L1 ინჰიბიტორული თერაპიის ყველაზე გავრცელებული გვერდითი ეფექტებია: ანემია (45.4%), დაღლილობა (34.3%), დისფაგია (30%), ნეიტროპენია (19.6%), ლიმფოპენია (10.2%), ჰიპერტენზია (9.3). %) და მომატებული ლიპაზა (7.2%).[259]
სხვა პოტენციური არასასურველი ეფექტები მოიცავს კოლიტს, მიოკარდიტს, პერიკარდიტს და კანის ტოქსიკურობას. ხელმისაწვდომია გაიდლაინები პაციენტების მონიტორინგისა და გართულებების მართვისთვის.[298]
აკნეიფორმული გამონაყარი ძალიან ხშირია და განსაკუთრებით ჩნდება სახეზე და ზედა ტანზე. აღნიშნული, როგორც წესი, უწყვეტი მკურნალობის ფონზე უმჯობესდება და ქრება. დაკავშირებულია მკურნალობაზე რეაგირების მაღალ ალბათობასთან, KRAS სტატუსის დამოუკიდებლად.[294]
თხიერი განავალი, უეცარი მოთხოვნილება და განავლის შეუკავებლობა ხშირია სწორი ნაწლავის რადიოთერაპიული მკურნალობის შემდეგ.
პაციენტები, რომელთაც უტარდებათ კოლორექტალური ოპერაცია, იმყოფებიან პერიოპერაციული VTE-ის განვითარების მაღალი რისკის ქვეშ.[295][296][297] ბევრი VTE-ის დიაგნოსტირება ხდება გაწსერის შემდეგ, რაც მნიშვნელოვანს ხდის გამოწერის შემდგომ გახანგრძლივებულ პროფილაქტიკას.[295]
VTE რისკის დონე შეიძლება შეფასდეს პირებში, რომლებსაც უტარდებათ კოლორექტალური ქირურგიული ჩარევა, რათა მოხდეს ინფორმირებული დისკუსია VTE პროფილაქტიკის რისკებსა და სარგებელს.[295] კლინიკური გადაწყვეტილების მხარდაჭერის სისტემა, რომელიც ინტეგრირებულია არსებულ ელექტრონულ ჯანდაცვის სისტემებში, შეიძლება დაეხმაროს სტაციონარული VTE პროფილაქტიკის რეკომენდაციებთან შესაბამისობის გაუმჯობესებას.[295]
მექანიკური სტრატეგიები, როგორიცაა გრადირებული კომპრესიული წინდები, შეიძლება გამოყენებულ იქნას იმ პაციენტებში, რომლებშიც ქიმიური პროფილაქტიკა უკუნაჩვენებია.[295] VTE-ის ზომიერი და მაღალი რისკის მქონე პაციენტებს და არა სისხლდენის გართულებების მაღალი რისკის მქონე ჰოსპიტალიზებულ პაციენტებს შეუძლიათ ისარგებლონ სტაციონარული ფარმაკოლოგიური თრომბოპროფილაქსიით.[295] გახანგრძლივებული ფარმაკოლოგიური თრომბოპროფილაქტიკა შეიძლება განიხილებოდეს პაციენტებში, რომლებსაც უტარდებათ კოლორექტალური კიბოს ოპერაცია, რომლებიც იმყოფებიან VTE-ის მაღალი რისკის ქვეშ.[295]
შარდის ბუშტის ფუნქციის დარღვევები სწორი ნაწლავის ქურურგიული მკურნალოობისას განპირობებულია მენჯის ნერვის დაზიანებით. სიმპტომები შეიძლება მოიცავდეს მოშარდვის გაძლიერებულ სურვილს, შეუკავებლობას და შეკავებას. ხანდახან შეკავების სიმპტომების მოსახსნელად შეიძლება საჭირო გახდეს შარდის ბუშტის კათეთერიზაცია.
ერექციის დარღვევები შეიძლება გამოწვეული იყოს მენჯის ნერვის დაზიანებით.
წინა დაბალი რეზექციის სინდრომი მოიცავს სიმპტომებს, როგორებიცაა განავლის შეუკავებლობა ან დეფეკაციის გაძლიერებული სურვილი და დაცლის პრობლემები.
ფილტვების ფიბროზი პაციენტთა <1%-ში ვითარდება და, როგორც წესი, მშრალი ხველის, დისპნოეს, ფუძეებში ხიხინის და რენტგენზე ან კტ-ზე პულმონური ინფილტრატების სახით ვლინდება.
ნეიროტოქსიკურობა, ოქსალიპლატინის საერთო არასასურველი სეფექტი, ჩვეულებრივ ვლინდება პერიფერიული ნეიროპათიის სახით. განარჩევენ ორ ფორმას: მწვავე და ქრონიკული. მწვავე ფორმა პაციენტთა >90%-ში ვითარდება და, როგორც წესი, პირველი ორი ინფუზიიდან მალევე შეიძლება გამოვლინდეს.[292] სიმპტომები მოიცავს ხელების, ფეხების და პერიორალური რეგიონის პარესთეზიას და დისესთეზიას და შეიძლება გამწვავდეს სიცივით. თვითგანკურნებადია.
ქრონიკული ფორმა აქსონის კრებით სენსორულ ნეიროპათიას წარმოადგენს და შეიძლება დოზა დამოკიდებული იყოს. ნეიროპათია შექცევადია ზოგიერთ პაციენტში მკურნალობის შეწყვეტის შემდეგ. არ არსებობს მეთოდი, რომელიც ნეიროტოქსიკურობის პრევენციას უზრუნველყოფს. მსხვილი ნაწლავის კიბოს მე-3 სტადიის მქონე პაციენტების ერთმა პერსპექტიულმა კვლევამ, რომლებიც ჩარიცხულნი იყვნენ CALGB/SWOG 80702 კვლევაში, აჩვენა, რომ დაბალი ფიზიკური აქტივობა, სხეულის მასის მაღალი ინდექსი, დიაბეტი და ხანგრძლივი მკურნალობის ხანგრძლივობა დაკავშირებული იყო ოქსალიპლატინით გამოწვეული პერიფერიული ნეიროპათიის სიმძიმის გაზრდასთან.[293] თუმცა, ცელეკოქსიბის გამოყენებისა და ვიტამინი B6-ის მიღების მნიშვნელოვანი კავშირი ოქსალიპლატინით გამოწვეულ პერიფერიულ ნეიროპათიასთან არ დაფიქსირებულა.[293]
ამ მასალის გამოყენება ექვემდებარება ჩვენს განცხადებას