გართულებები
პაციენტებს, რომელთაც სარქვლოვანი პათოლოგიის შედეგად უვითარდებათ გულის უეცარი შეგუბებითი უკმარისობა, ესაჭიროებათ კარდიოვასკულური ქირურგიის მყისიერი შეფასება. სხვადასხვა კვლევა გვიჩვენებს, რომ გულის შეგუბებითი უკმარისობა არის ერთადერთი დიდი ფაქტორი, რომელიც ახდენს გავლენას პროგნოზზე.[73] მიუხედავად იმისა, რომ პაციენტებში გულის შეგუბებითი უკმარისობით, ოპერაციული სიკვდილობა მაღალია, სიკვდილობა მაინც საგრძნობლად შემცირდა იმ პაციენტებთან შედარებით, რომლებსაც უტარდებოდათ მარტო მედიკამენტური თერაპია.[72]
მოსახლეობის დაბერებასთან ერთად ინფექციური ენდოკარდიტი სულ უფრო ხშირია 70 წელს გადაცილებულ პაციენტებში, შედეგების გაუარესების ტენდენციით.[24][74] ხანდაზმული პაციენტებში ინფექციური ენდოკარდიტის სიკვდილობა უფრო მაღალია, ვიდრე ახალგაზრდებში: ასაკი, ცერებრული ემბოლია და გულის ხელოვნური სარქველი წარმოადგენს სიკვდილობის მატების რისკ-ფაქტორებს.[54]
სისტემური ემბოლიზაცია ვითარდება შემთხვევათა 22-დან 50%-მდე.[75] ემბოლიზაციის რისკი მნიშვნელოვნად მაღალია, თუ ვეგეტაციის ზომა არის >10 მმ.[76] ემბოლიზაციის სხვა რისკფაქტორებია: ინტრავენური ნარკოტიკების მოხმარება, Staphylococcus aureus -ით ინფექცია და მიტრალური სარქვლის ვეგეტაცია.[77] ემბოლია ხშირად აზიანებს ფილტვებს, ელენთას, სახსრებს, თავის ტვინს და კორონარულ არტერიებს. 65% დაკავშირებულია ცენტრალურ ნერვულ სისტემასთან, უმეტეს შემთხვევებში დაკავშირებულია შუა ცერებრულ არტერიასთან და ვლინდება სახის ცალი მხარის დაშვებით, ცალმხრივი ჰემიპარეზით და აფაზიით ან ცალი მხრის უგულვებელყოფით, რაც დამოკიდებულია დომინანტური ჰემისფეროს დაზიანებაზე. სარქვლოვანი ოპერაციის ჩვენებას სისტემური ემბოლიების პრევენციისთვის, ტრადიციულად, წარმოადგენს 2-ზე მეტი წინამორბედი მსხვილი ემბოლიის შემთხვევა.[78] სადავო საკითხად რჩება ინფექციური ენდოკარდიტის დროს ანტიკოაგულაციის საჭიროება. ენდოთელიუმის დაზიანების, თრომბოციტების აგრეგაციის და ზემოდან განვითარებული თრომბების პათოფიზიოლოგიის გათვალისწინებით, ინტუიციურად თითქოს ჩანს, რომ ანტიკოაგულაციამ შეიძლება ხელი შეუშალოს სისტემური ემბოლიების წარმოქნას; თუმცა, რამდენიმე კვლევამ ვერ შეძლო ამ სარგებლის დემონსტრირება და უფრო მეტიც, პაციენტებში, რომლებიც იღებდნენ ასპირინს აღმოაჩინეს სისხლდენის მატების ტენდენცია.[79][80][81]
ქირურგიული ჩარევის როლი სისტემური ემბოლიების პრევენციისთვის საკამათოა და თითოეული პაციენტის მიმართ მიდგომა ინდივიდუალურია. ქირურგიული ჩარევა უდიდეს სარგებელს იძლევა ინფექციური ენდოკარდიტის ადრეულ ეტაპზე, ემბოლიის დროს სარგებელი კიდევ უფრო მაღალია.[82]
სარქველის მოშორება ან ფისტულა უფრო ხშირად ვლინდება პაციენტებში ხელოვნური სარქვლის დაზიანებით ან პაციენტებში ინვაზიური Staphylococcus aureus -ით გამოწვეული ინფექციით. რეკომენდებულია, ამ პაციენტებს ჩაუტარდეთ ადრეული ქირურგიული ჩარევა, რათა მოხდეს მწვავე გულის შეგუბებითი უკმარისობის პრევენცია.[26]
ეს არის ინფექციური ენდოკარდიტის იშვიათი გართულება. ვითარდება ელენთის ასეპტიკური ინფარქტის ბაქტერიული მოთესვის ან ელენთის არტერიების პირდაპირი სეპტიკური ემბოლიის შედეგად. საუკეთესოა კომპიუტერული ტომოგრაფიის ან მაგნიტურ-რეზონანსული კვლევის გამოყენება. საბოლოო თერაპია სპლენექტომიაა, მაგრამ მათთან, ვისთანაც არ ხერხდება ქირურგიული ჩარევა შეიძლება ჩატარდეს პერკუტანული დრენაჟი.
ინფექციური ენდოკარდიტის ასევე იშვიათი გართულებებია და ვითარდება არტერიული სისხლძარღვთა სიხლძარღვების(vasa vasorum) სეპტიკური ემბოლიზაციის შედეგად, ინფექციის შემდგომი გავრცელებით ინტიმასა და სისხლძარღვის გარეთ, კედლის მეშვეობით. ეს ძირითადად ვითარდება ინტრაკრანიულ არტერიებში.[83] პაციენტებს, შეიძლება ჰქონდეთ არასპეციფიკური გამოვლინებები ან ფოკალური ნევროლოგიური დეფიციტის ნიშნები. ზოგიერთი ანევრიზმა შეიძლება გასკდეს და გამოიწვიოს ინტრაცერებრული სისხლჩაქცევა ან მენინგების გაღიზიანება. ქალასშიდა სოკოვანი ანევრიზმისადმი კომპიუტერულ ტომოგრაფიას და მაგნიტურ-რეზონანსულ სკანირებას აქვს 90-დან 95%-მდე სპეციფიკურობა, მაგრამ სადიაგნოსტიკო სტანდარტად რჩება ცერებრული ანგიოგრაფია.[84]
ამ მასალის გამოყენება ექვემდებარება ჩვენს განცხადებას