პირველადი პრევენცია
პირველადი პრევენციის ძირითადი მეთოდია იმუნიზაცია. ბიოტექნოლოგიების სფეროში მიღწეულმა წარმატებებმა მიგვიყვანა ახალი და გაუმჯობესებული ვაქცინების შექმნასთან, მათ შორისაა ვაქცინები: Haemophilus influenzae b ტიპის Neisseria meningitides (C ტიპის ), და Streptococcus pneumoniae.[49]
2015ში B მენინგოკოკური ვაქცინა წარადგინეს ინგლისში ბავშვთა რუტინული ვაქცინაციის პროგრამაში.[50] შეერთებულ შტატებში, მენინგოკოკის სეროჯგუფის B ვაქცინაცია რეკომენდებულია დაავადებათა კონტროლისა და პრევენციის ცენტრების (CDC) მიერ 10 წელზე უფროსი ასაკის ბავშვებისთვის, რომლებიც იდენტიფიცირებულნი არიან ამ ბაქტერიით დაავადების გაზრდილი რისკის ქვეშ.[51][52]ვაქცინაცია ასევე შეიძლება ჩაუტარდეს 16-18 წლის მოზარდებს, რომლებსაც არ აქვთ გაზრდილი რისკი[52] მენინგოკოკის სერო ჯგუფებისთვის A, C, W და Y, CDC რეკომენდაციას უწევს, რომ 11-12 წლის ასაკის ყველა ბავშვმა უნდა მიიღოს მენინგოკოკური კონიუგატული ვაქცინის ერთი დოზა (MenACWY) ბუსტერ დოზა ერთად 16 წლის ასაკში.[52]
2022 წელს CDC-მ დაამატა დენგეს ვაქცინა თავის განრიგში 9-16 წლის ასაკის ბავშვებისთვის, რომლებსაც აქვთ წინა ლაბორატორიულად დადასტურებული დენგეს ვირუსის ინფექცია, რომლებიც ცხოვრობენ იმ მხარეში, სადაც დენგო ენდემურია.[52]
გლობალური უთანასწორობა არსებობს ვაქცინის არსებულ პროდუქტებზე ხელმისაწვდომობის თვალსაზრისით. ჯანმრთელობის მსოფლიო ორგანიზაციის გლობალური ვაქცინის სამოქმედო გეგმა არის ჩარჩო, რომელიც ამცირებს ინფექციით სიკვდილობის მთელ მსოფლიოში ვაქცინების ხელმისაწვდომობის გაუმჯობესების გზით.[53]
ჯანდაცვასთან დაკავშირებული ინფექციების შემცირება პირველადი პრევენციის მნიშვნელოვანი ასპექტია. ვინაიდან ეს ინფექციები დაკავშირებულია კონკრეტულ ჩარევებთან (მაგ., სისხლძარღვშიდა კათეტერის ჩასმა), არსებობს ინფექციის რისკის შემცირების შესაძლებლობები კლინიკური პრაქტიკის (მაგ., ხელის დაბანის გაუმჯობესებული პრაქტიკა, დამცავი იზოლაცია და უსაფრთხოების უნივერსალური ზომები) გაუმჯობესებით. ამ სფეროში წარმატებული ინიციატივის მაგალითია მოზრდილთა და პედიატრიულ ინტენსიური თერაპიის განყოფილებაში ვენური კათეტერით გამოწვეული ჰემატოლოგიური ინფექციების შემცირება კომპლექსური კლინიკური და არაკლინიკური ჩარევების მეშვეობით.[54]
CDC იძლევა რეკომენდაციებს ახალშობილ პაციენტებში ინფექციების პროფილაქტიკისთვის. ისინი გვირჩევენ, რომ ცენტრალური ხაზის ტიპი (მაგ., ჭიპის ვენური კათეტერი, პერიფერიულად ჩასმული ცენტრალური კათეტერი, გვირაბიანი კათეტერი და ა.შ.) უნდა შეირჩეს პაციენტის კლინიკურ საჭიროებებზე და არა მხოლოდ ცენტრალურ ხაზთან ასოცირებული სისხლის ნაკადის ინფექციის პრევენციის საფუძველზე. გარდა ამისა, ცენტრალური ხაზის კერაზე წვდომის რაოდენობა შეზღუდული უნდა იყოს, რათა შემცირდეს ცენტრალური ხაზის ასოცირებული სისხლის ნაკადის ინფექციის რისკი ამ პაციენტებში.[55] CDC რეკომენდაციას უწევს ჭიპის ვენური და ჭიპის არტერიული კათეტერების ამოღებას ახალშობილთა ინტენსიური თერაპიის განყოფილების პაციენტებში რაც შეიძლება მალე და როცა აღარ არის საჭირო, რადგან არსებობს ცენტრალური ხაზის ასოცირებული სისხლის ნაკადის ინფექციის გაზრდილი რისკი ყოფნის დროის გაზრდის ყოველ დღეს.[55]
მეორეული პრევენცია
მოზრდილი პაციენტებისთვის, რომელთაც უტარდებათ კიბოს საწინააღმდეგო მკურნალობა, ჯანდაცვის და კლინიკური დახელოვნების ეროვნული ინსტიტუტი გაერთიანებულ სამეფოში რეკომენდაციას უწევს ფტორქინოლონების გამოყენებას ნეიტროპენიის მოსალოდნელი ეპიზოდების დროს სეფსისით გართულებების პრევენციისთვის.[128] ეს გავრცელებული პრაქტიკაა ბავშვებში. ასევე რეკომენდებულია ოსელტამივირის/ზანამივირის პროფილაქტიკა გრიპის ვირუსის ექსპოზიციის შემდეგ.
ცისტური ფიბროზის და რესპირატორული სხვა დაავადების მქონე ბავშვებს შეიძლება დაენიშნოთ პროფილაქტიკისთვის ანტიმიკრობული საშუალებები (მაგ: ტრიმეთოპრიმ/სულფამეთოქსაზოლი).
ამჟამად არ არსებობს საკმარისი მტკიცებულება პროფილაქტიკის მიზნით ანტიბიოტიკების გამოყენების შესახებ, იმ ბავშვებში ინფექციის პრევენციისთვის, რომელთაც აქვთ ცენტრალური ვენური კათეტერი.[170]
ამ მასალის გამოყენება ექვემდებარება ჩვენს განცხადებას