მკურნალობის ალგორითმი

მიაქციეთ ყურადღება, რომ ფორმულა/შეყვანის გზა და დოზა შეიძლება განსხვავებული იყოს მედიკამენტების დასახელების და ბრენდის, ფორმულარის ან გეოგრაფიული ადგილმდებარეობის მიხედვით. მკურნალობის შესახებ რეკომენდაციები სპეციფიკურია პაციენტის ჯგუფების მიხედვით: იხილეთ გაფრთხილება

მწვავე

მულტიბაცილარული (MB) ან პაუციბაცილარული (PB): არ ინიშნება რიფამპიცინი ან ფთორქინოლონები

Back
1-ლი რიგის – 

ჯანმრთელობის მსოფლიო ორგანიზაციის პოლიმედიკამენტური თერაპია: სამმაგი მედიკამენტური რეჟიმი

ჯანმრთელობის მსოფლიო ორგანიზაცია (ჯანმო) რეკომენდაციას უწევს იგივე სამ-მედიკამენტიანი რეჟიმის გამოყენებას კეთრის მქონე ყველა პაციენტში, მიუხედავად იმისა აქვთ თუ არა მულტიბაცილარული (MB) კეთრი ((≥6 დაზიანება) ან პაუციბაცილარული (PB) კეთრი (1-5 დაზიანება). პოლიმედიკამენტური თერაპიის (MDT) წყლულის კალენდრის პაკეტი შეიცავს რიფამპიცინს, დაპსონსა და კლოფაზიმინს ერთადერთი განსხვავება არის, რომ PB ლეპროსის მქონე პაციენტებს მკურნალობენ სულ მცირე 6 თვის განმავლობაში, მაშინ როცა MB ლეპროსის შემთხვევაში მკურნალობა მიმდინარეობს სულ მცირე 12 თვეს.[34]

რიფამპიცინის შემცველი თერაპიის დაწყების შემდეგ ინფექციურობა უმნიშვნელო ხდება.[30]

ტოქსიკური ეფექტების ან რეზისტენტობის განვითარების შემთხვევაში საჭიროა ალტერნატიული რეჟიმის გამოყენება. დაფსონი უნდა შეწყდეს მძიმე ტოქსიკური ეფექტების განვითარების შემთხვევაში; სხვა ცვლილება საჭირო არ არის.

პირველადი პარამეტრები

რიფამპიცინი: 600 მგ პერორალურად, თვეში ერთხელ

და

კლოფაზიმინი: 50 მგ პერორალურად დღეში ერთხელ პლუს დამატებითი 300 მგ თვეში ერთხელ

და

დაპსონი: 100 მგ პერორალურად დღეში ერთხელ

Back
მე-2 რიგის – 

ალტერნატიული ანტიბიოტიკის რეჟიმი, რომელიც არის პოლიმედიკამენტური თერაპიის ნაწილი

პაციენტებში, რომლებიც ვერ იღებენ პირველი რიგის მედიკამენტებს მათი არასასურველი ეფექტის გამო ან თანმხლები დაავადების გამო, მათი ჩანაცვლება შეიძლება ფთორქინოლებით (მაგ. ოფლოქსაცინი, ლოცეფლოქსაცინი, მოქსიფლოქსაცინი) ან მინოციკლინით ან კლარითრომიცინით პოლიმედიკამენტური რეჟიმის ნაწილად.[34][44][45][46]

ფტორქინოლონები არასასურველ ეფექტთანაა დაკავშირებული. მათ შორისაა ტენდინიტი, მყესის გაგლეჯა, ართრალგია, ნეიროპათიები, სხვა მოვლენები ძვალკუნთოვანი ან ნერვული სისტემის მხრივ, აორტის განშრევება, მნიშვნელოვანი ჰიპოგლიკემია და ფსიქიკური ჯანმრთელობის დარღვევა.[37][38][39]

პირველადი პარამეტრები

მინოციკლინი: 100 მგ პერორალურად დღეში ერთხელ

ან

კლარითრომიცინი: 500 მგ პერორალურად დღეში ერთხელ

ან

ოფლოქსაცინი: 400 მგ პერორალურად, დღეში ერთხელ

ან

ლევოფლოქსაცინი: 500 მგ პერორალურად დღეში ერთხელ

ან

მოქსიფლოქსაცინი: 400 მგ პერორალურად, დღეში ერთხელ

მულტიბაცილარული (MB) ან პაუციბაცილარული (PB): რიფამპიცინის ± ფთორქინოლონების რეზისტენტობა

Back
1-ლი რიგის – 

ჯანმრთელობის მსოფლიო ორგანიზაციის(ჯანმო) პოლიმედიკამენტური თერაპია: სამმაგი მედიკამენტური რეჟიმი

რიფამპიცინის მიმართ რეზისტენტული კეთრის შემთხვევაში, ჯანმრთელობის მსოფლიო ორგანიზაცია რეკომენდაციას უწევს ორი მეორე რიგის მედიკამენტის ფთროქინოლონების (მაგ. ოფლოქსაცინი, ლევოფლოქსაცინი, მოქსიფლოქსაცინი) ან მინოციკლინი ან კლარითრომიცინი - 6 თვის განმავლობაში, შემდეგ კი ერთი მეორე რიგის მედიკამენტი დამატებით 18 თვის განმავლობაში. ეს უნდა დავუნიშნოთ მთელი მკურნალობის განმავლობაში კლოფაზიმინზე დამატებით.[34]

რიფამპინსა და ფთორქინოლონებზე რეზისტენტობის შემთხვევაში, პაციენტებს შესაძლოა ვუმკურნალოთ კლარითრომიცინითა და მინოციკლინით 6 თვის განმავლობაში, შემდეგ ერთ-ერთით კლარითრომიცინით ან მინოციკლინით შემდეგი 18 თვის განმავლობაში, ეს უნდა დაინიშნოს კლოფაზიმინზე დამატებით მთელი მკურნალობის განმავლობაში.[34]

ფტორქინოლონები არასასურველ ეფექტთანაა დაკავშირებული. მათ შორისაა ტენდინიტი, მყესის გაგლეჯა, ართრალგია, ნეიროპათიები, სხვა მოვლენები ძვალკუნთოვანი ან ნერვული სისტემის მხრივ, აორტის განშრევება, მნიშვნელოვანი ჰიპოგლიკემია და ფსიქიკური ჯანმრთელობის დარღვევა.[37][38][39]

პირველადი პარამეტრები

მინოციკლინი: 100 მგ პერორალურად დღეში ერთხელ

იყოს

კლარითრომიცინი: 500 მგ პერორალურად დღეში ერთხელ

იყოს

ოფლოქსაცინი: 400 მგ პერორალურად, დღეში ერთხელ

იყოს

ლევოფლოქსაცინი: 500 მგ პერორალურად დღეში ერთხელ

იყოს

მოქსიფლოქსაცინი: 400 მგ პერორალურად, დღეში ერთხელ

--და--

კლოფაზიმინი: 50 მგ პერორალურად დღეში ერთხელ

მიმდინარე

პირველი ტიპის რეაქცია (უკუგანვითარებადი რეაქცია)

Back
1-ლი რიგის – 

პრედნიზოლონი პლიუს მრავალმედიკამენტური თერაპიის გაგრძელება

პირველი ტიპის რეაქცია (უკუგანვითარებადი რეაქცია) არის გადაუდებელი სამედიცინო მდგომარეობა, რომელმაც შეიძლება გაზარდოს კეთრთან დაკავშირებული ავადობა. მნიშვნელოვანია ამ რეაქციების სწორად ამოცნობა და მკურნალობა, რათა დაქვეითდეს კეთრთან დაკავშირებული უნარშეზღუდულობა. იგი ყველაზე ხშირად ვლინდება პაციენტებში, რომლებსაც აქვთ მოსაზღვრე, საშუალო-მოსაზღვრე, მოსაზღვრე ლეპრომატოზული და ლეპრომატოზული კეთრი. კანის არსებული დაზიანებება ხდება ერითემატოზული და ედემატოზური. მისთვის დამახასიათებელია ნერვის სპონტანური ტკივილი, მგრძნობელობის მომატება, პარესთეზიები ან/და ნერვის ფუნქციის დაკარგვა (claw hand, დაკიდებული ტერფი, სახის ნერვის დამბლა). სისტემური სიმპტომები ნაკლებად ახასიათებს. იგი ხშირად შეცდომით მიიჩნევა პოლიმედიკამენტური თერაპიის გართულებად.

პრედნიზოლონი იწვევს სიმპტომების სწრაფ შემცირებს და ეხმარება ნერვის ფუნქციის დარღვევის გამოსწორებაში. რეჟიმის შედგენა ხდება ინდივიდუალურად და დამოკიდებულია მოტორული ან სენსორული დეფიციტის არსებობაზე. სიმპტომების ხელახლა შეფასება უნდა მოხდეს ყოველ 2 კვირაში. თუ ნერვის ფუნქცია გაუმჯობესდება, შესაძლებელია დოზის ნელა შემცირება შემდეგი 3 თვის განმავლობაში.[42]

პირველადი პარამეტრები

პრედნიზოლონი: 0.5-დან 1 მგ/კგ-მდე პერორალურად დღეში ერთხელ

Back
განიხილე – 

ციკლოსპორინი ან მეტოტრექსატი

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

კორტიკოსტეროიდების გრძელვადიანი გამოყენება იწვევს გვერდითი ეფექტების რისკს, რაც იწვევს კორტიკოსტეროიდების დამზოგავი საშუალებების გამოყენებას, როგორიცაა მეთოტრექსატი ან ციკლოსპორინი.[43] მეტოტრექსატით ან ციკლოსპორინით მონოთერაპია შეიძლება იყოს ალტერნატიული ვარიანტი.[41]

პირველადი პარამეტრები

ციკლოსპორინი: დაუკავშირდით სპეციალისტს დოზირებასთან დაკავშირებით.

ან

მეთოტრექსატი: დაუკავშირდით სპეციალისტს დოზირებასთან დაკავშირებით.

მეორე ტიპის რეაქცია (კეთროვანი კვანძოვანი ერითემა)

Back
1-ლი რიგის – 

ტალიდომიდი ან პრედნიზოლონი ან კლოფაზიმინი ან მეტოტრექსატი პლუს მრავალმედიკამენტური თერაპიის გაგრძელება

მეორე ტიპის რეაქცია (კეთროვანი კვანძოვანი ერითემა) არის გადაუდებელი სამედიცინო მდგომარეობა, რომელმაც შეიძლება გაზარდოს კეთრთან დაკავშირებული ავადობა. მნიშვნელოვანია ამ რეაქციების სწორად ამოცნობა და მკურნალობა, რათა დაქვეითდეს კეთრთან დაკავშირებული უნარშეზღუდულობა. იგი ყველაზე ხშირად გვხვდება პაციენტებში, რომლებსაც აქვთ მოსაზღვრე და ლეპრომატოზული კეთრი. ახასიათებს მტკივნეული, ერითემატოზული კანქვეშა კვანძების ჯგუფების სწრაფი განვითარება, რომლებიც შეიძლება დაწყლულდნენ შეიძლება განვითარდეს ნევრიტი. ხშირია სისტემური გამოვლინებები (ცხელება, შეუძლოდ ყოფნა, ანორექსია), ართრალგიები, ორქიტი, ეპიდიდიმიტი და ირიტი. იგი ხშირად შეცდომით მიიჩნევა პოლიმედიკამენტური თერაპიის გართულებად.

ამჟამინდელი არჩევის პრეპარატი, ტალიდომიდი, ძალზედ ეფექტურია სიმპტომების გასაუმჯობესებლად. მისი ტერატოგენურობიდან გამომდინარე, ტალიდომიდს თავს არიდებენ რეპროდუქციულ ქალებში. ამ კონკრეტული პოპულაციის მკურნალობა გამოწვევად რჩება. მის ნაცვლად შეიძლება პრედნიზოლონის გამოყენება. კორტიკოსტეროიდების გრძელვადიანი გამოყენება იწვევს გვერდითი ეფექტების რისკს, რაც იწვევს კორტიკოსტეროიდების დამზოგავი საშუალებების გამოყენებას, როგორიცაა მეტოტრექსატი.[43] მიუხედავად იმისა, რომ ტალიდომიდის და პრედნიზოლონის კომბინაცია ნებადართულია კეთროვანი კვანძოვანი ერითემისა და ნევრიტის სამკურნალოდ, თავი უნდა ავარიდოთ მას ღრმა ვენების თრომბოზის გაზრდილი რისკის გამო.

პოლიმედიკამენტურ რეჟიმში კლოფაზიმინის მაღალი დოზები შეიძლება იყოს ალტერნატივა პაციენტებისთვის, ვინც ვერ იღებენ თალიდომიდს, მაგრამ მისი სრული ეფექტი არ ვლინდება დაწყებიდან 4-6 კვირამდე. [ Cochrane Clinical Answers logo ]

მეტოტრექსატით მონოთერაპია შეიძლება იყოს ალტერნატიული ვარიანტი.[41]

პირველადი პარამეტრები

თალიდომიდი: 100-400 მგ პერორალურად, დღეში ერთხელ

მეორეული ვარიანტები

პრედნიზოლონი: 0.5-დან 1 მგ/კგ-მდე პერორალურად დღეში ერთხელ

ან

პრედნიზოლონი: 0.5-დან 1 მგ/კგ-მდე პერორალურად დღეში ერთხელ

და

მეთოტრექსატი: დაუკავშირდით სპეციალისტს დოზირებასთან დაკავშირებით.

მესამე ვარიანტები

კლოფაზიმინი: 300 მგ პერორალურად დღეში ერთხელ 1 თვის განმავლობაში, შემდეგ 12 თვის განმავლობაში დოზის ნელნელა შემცირება პერორალურად დღეში 100 მგ-მდე.

ან

მეთოტრექსატი: დაუკავშირდით სპეციალისტს დოზირებასთან დაკავშირებით.

ლუციოს ფენომენი

Back
1-ლი რიგის – 

პრედნიზოლონი + პოლიმედიკამენტური თერაპია

ლუციოს ფენომენი არის შედარებით იშვიათი იმუნოლოგიური რეაქცია. იგი ვითარდება არა-კვანძოვანი ლეპრომატოზული კეთრის (ლეპრა ბონიტა/ლამაზი კეთრი) დროს. ის დაკავშირებულია Mycobacterium lepromatosis-ის სხვადასხვა სახეობებთან.[4] მას ახასიათებს კანის ჰემორაგიული ინფარქტების და ბალთების გროვები, რომლებიც ნეკროზდება და წყლულდება და ტოვებს ატროფიულ ნაწიბურებს. სისტემური სიმპტომები ნაკლებად ახასიათებს.

თუ უკვე არ იღებენ პოლიმედიკამენტურ თერაპიას, პაციენტებს უნდა დაენიშნოთ ლეპრომატოზული კეთრის მკურნალობა. აგრეთვე საჭიროა კორტიკოსტეროიდების დანიშვნა და თვეების განმავლობაში მოხსნა.

პირველადი პარამეტრები

პრედნიზოლონი: 0.5-დან 1 მგ/კგ-მდე პერორალურად დღეში ერთხელ

back arrow

აირჩიეთ პაციენტების ჯგუფი ჩვენი რეკომენდაციების სანახავად

მიაქციეთ ყურადღება, რომ ფორმულაცია/შეყვანის გზა და დოზირება შეიძლება განსხვავებული იყოს მედიკამენტების დასახელების და ბრენდების, წამლების ფორმულარის ან გეოგრაფიული ადგილმდებარეობის მიხედვით. მკურნალობის შესახებ რეკომენდაციები სპეციფიკურია პაციენტის ჯგუფების მიხედვით. იხილეთ გაფრთხილება

ამ მასალის გამოყენება ექვემდებარება ჩვენს განცხადებას