გართულებები
ზოგიერთი მედიკამენტი დაკავშირებულია მძიმე იდიოსინკრატიულ რეაქციებთან, რომლებიც ზოგჯერ სიცოცხლისთვის საშიშია. აღნიშნული რეაქციები იშვიათად ვითარდება, მაგრამ პაციენტი მათ შესახებ ინფორმირებული უნდა იყოს. ჩვეულებრივ, უარყოფითი შედეგის თავიდან აცილებაში ადრეული ნიშნებისა და სიმპტომების დროული ამოცნობა გვეხმარება; პრეპარატის სასწრაფოდ შეწყვეტა და დამხმარე თერაპია აუცილებლობას წარმოადგენს. თითოეული მედიკამენტის შემთხვევაში სპეციფიკური რეაქციების დადგენა უნდა მოხდეს.
იშვიათად, კრუნჩხვის საწინააღმდგო პრეპარატებს გულყრის ზოგიერთი ფორმის გაუარესება შეუძლია. ეს შესაძლოა მოხდეს, როდესაც ეპილეფსიის სინდრომის ფორმა ზუსტად არაა განსაზღვრული, ან არასწორადაა დიაგნოსტირებული და არასწორი მკურნალობაა დანიშნული.
გვერდითი ეფექტების უმეტესობა შეინიშნება მედიკამენტების ტიტრირების სქემის დასაწყისში და შეიძლება შეიზღუდოს დოზის ზრდის სიჩქარის შენელებით. ბევრი შესამჩნევი გვერდითი ეფექტი დროთა განმავლობაში შემცირდება და უმეტესობა სრულიად შექცევადია მედიკამენტების შეწყვეტით. გარდა მოკლევადიანი გვერდითი ეფექტებისა, ზოგიერთი მედიკამენტს, განსაკუთრებით ხანდაზმული აგენტები, ცნობილია, რომ აქვთ ქრონიკული მავნე მოქმედება. კონკრეტული გვერდითი ეფექტების შეფასება უნდა მოხდეს თითოეული მედიკამენტისთვის.
განწყობის დარღვევები (მაგ., დეპრესია, შფოთვა) ხშირია ეპილეფსიით დაავადებულ ადამიანებში და შეიძლება უარყოფითად იმოქმედოს კრუნჩხვის შედეგსა და ცხოვრების ხარისხზე.[177][178] პაციენტები უნდა იყვნენ მონიტორირებულნი გუნება-განწყობილების აშლილობებზე ყოველი კონსულტაციისას და მიმართონ შესაბამისი მკურნალობისთვის .[54] ეპილეფსიისა და დეპრესიის მქონე ადამიანებში ანტიდეპრესანტებისა და ანტიკონვულსანტების არჩევანის შესახებ მტკიცებულებები ძალიან შეზღუდულია.[179]
ეპილეფსია დამოუკიდებლად ასოცირდება ოსტეოპოროზის განვითარების რისკის კლინიკურად მნიშვნელოვან ზრდასთან. ოსტეოპოროზის რისკს ზრდის როგორც ფერმენტის გამომწვევი, ასევე არაფერმენტის გამომწვევი ანტიკონვულსანტები. რუტინული სკრინინგი და პროფილაქტიკა უნდა იყოს გათვალისწინებული ეპილეფსიის მქონე ყველა ადამიანში.[180]
ეპილეფსიური სტატუსი განისაზღვრება, როგორც 5 წუთი ან მეტი უწყვეტი კრუნჩხვითი მოქმედება ან ორი ან მეტი დისკრეტული გენერალიზებული ტონურ-კლონური კრუნჩხვები მოვლენებს შორის სრული აღდგენის გარეშე.[173][174] ეს არის სიცოცხლისათვის საშიში მდგომარეობა, რომელიც საჭიროებს სასწრაფო მკურნალობას.
მნიშვნელოვანია სასუნთქი გზებისა და სუნთქვის მართვა, ინტრავენური წვდომის უზრუნველყოფა და ელექტროლიტებისა და გლუკოზის დონის განსაზღვრა. ბენზოდიაზეპინები (მაგ. ლორაზეპამი, დიაზეპამი, მიდაზოლამი) ეფექტურია ეპილეფსიური სტატუსის შეწყვეტისთვის.
მტკიცებულებაზე დაფუძნებული ალგორითმი კრუნჩხვით მიმდინარე ეპილეფსიური სტატუსის შეფასებისა და მკურნალობის ანალიტიკურ ჩარჩოს მოიცავს.[175][176]
ეს ეხება უეცარი, მოულოდნელი, აუხსნელი სიკვდილის ფენომენს ეპილეფსიით დაავადებულ ადამიანებში, სიკვდილის შემდგომი გამოკვლევის დროს აშკარა მიზეზის გარეშე. სიხშირე მოზრდილებში დაფიქსირდა როგორც 1.2 1000 პაციენტში წელიწადში, მაგრამ ის შეიძლება არ იყოს ზუსტი[181][182][183] SUDEP შეიძლება დაკავშირებული იყოს კრუნჩხვების ცუდ კონტროლთან; გულყრების გაიშვიათება, განსაკუთრებით გენერალიზებული ტონურ-კლონური კრუნჩხვისგან თავისუფალი პერიოდების არსებობა, მჭიდროდ არის დაკავშირებული SUDEP-ის შემცირებულ რისკთან.[181][184] არსებობს გარკვეული მტკიცებულება, რომ შესაბამისი დამხმარე თერაპიის გამოყენება რეფრაქტერული ეპილეფსიის მქონე პაციენტებში ამცირებს SUDEP-ის რისკს.[185] ისეთი ინტერვენციები, როგორიცაა კრუნჩხვის გამოვლენის მოწყობილობები, უსაფრთხოების ბალიშები, მედიკამენტები, ადრეული ქირურგიული შეფასება და საგანმანათლებლო პროგრამები SUDEP-ის პრევენციისთვის, იმედის მომცემია , მაგრამ საჭიროებს შემდგომ შესწავლას.[184][186][183]
ამ მასალის გამოყენება ექვემდებარება ჩვენს განცხადებას