პირველადი პრევენცია
ანტიმიკრობული პრეპარატების სწორი მიღება და მათი დროული შეწყვეტა ამცირებს ნაწლავური ფლორის დარღვევის რისკს და შესაბამისად Clostridium difficile -ით დაინფიცირების რისკს.
პრობიოტიკები
პრობიოტიკების გამოყენება შესაძლოა სასარგებლო იყოს პირველადი პროფილაქტიკის თვალსაზრისით. მტკიცებულებები ვარაუდობენ, რომ გარკვეული პრობიოტიკური შტამების ან პრობიოტიკური შტამების კომბინაციების გამოყენებამ შეიძლება ხელი შეუშალოს C. difficile ინფექციის განვითარებას პაციენტებში, რომლებიც გადიან ანტიბიოტიკულ მკურნალობას და ამერიკის გასტროენტეროლოგიური ასოციაციის (AGA) გაიდლაინები რეკომენდაციას უწევს მათ გამოყენებას ამ გარემოში. თუმცა, მტკიცებულების ხარისხი დაბალია და პოტენციური ზიანის შესახებ ცნობები ყოველთვის არ არის თანმიმდევრული.[56]
ამერიკის ინფექციური დაავადებების საზოგადოების/ამერიკის ჯანმრთელობის ეპიდემიოლოგიის საზოგადოების (IDSA/SHEA) და გასტროენტეროლოგიის ამერიკული კოლეჯის (ACG) გაიდლაინები არ გირჩევენ პრობიოტიკების გამოყენებას C. difficile ინფექციის პირველადი პროფილაქტიკისთვის კლინიკურ კვლევებს გარეთ არასაკმარისი გამო. მონაცემები.[2][57] AGA-სა და ACG-ის რეკომენდაციებში განსხვავების მიზეზი არის ის, რომ AGA-მ მხედველობაში მიიღო შტამის სპეციფიკა მტკიცებულებების განხილვისას.[58]
31 რანდომიზებული კონტროლირებადი კვლევის კოქრეინის მიმოხილვამ (8672 პაციენტი) დაადგინა, რომ არსებობს ზომიერი ხარისხის მტკიცებულება, რომ პრობიოტიკები არის უსაფრთხო და ეფექტური პროფილაქტიკური საშუალება C difficile-თან დაკავშირებული დიარეის პროფილაქტიკისთვის, ანტიბიოტიკებთან ერთად გამოყენების შემთხვევაში იმ პაციენტებში, რომლებიც არ არიან იმუნოკომპრომისულები ან ძლიერ დასუსტებულები.[59] [
]
[მტკიცებულების დონე B]
აღმოჩნდა, რომ ანტიბიოტიკების პირველ დოზათან ახლოს პრობიოტიკების გამოყენება 50%-ზე მეტად ამცირებს C difficile-ს ინფექციის რისკს ზრდასრულ სტაციონარულ პაციენტებში.[60]
ერთ სისტემატურ მიმოხილვასა და მეტა-ანალიზში, Lactobacillus casei აღმოჩნდა საუკეთესო 9 პრობიოტიკური ინტერვენციიდან C. difficile-თან ასოცირებული დაავადების პროფილაქტიკისთვის.[61]
ინფექციის პრევენცია და კონტროლი
ინფექციის კონტროლის რჩევების შესრულება და ხელების წყლით და საპნით სისტემატური დაბანა ხელს შეუშლის დაავადების პაციენტიდან პაციენტზე გადაცემას. ჯანმრთელობის მსოფლიო ორგანიზაციამ შეიმუშავა ხელების სწორად დაბანის გაიდლაინები. სტრუქტურული დაბანის ტექნიკა უფრო ეფექტური გამოდგა C difficile-ს წინააღმდეგ ბრძოლაში, ვიდრე არასტრუქტურული.[62] WHO: guidelines on hand hygiene Opens in new windowდიარეის ალაგებიდან სულ მცირე 48 საათის განმავლობაში პაციენტს ესაჭიროება მკურნალობა სიფრთხილის ზომების დაცვით.[63]
საავადმყოფოების დასუფთავება უმნიშვნელოვანესია პათოგენების შემოჭრისა და მათი გავრცელების თავიდან ასაცილებლად.[64][65] დეკონტამინაციის მეთოდები მოიცავს წყალბადის ზეჟანგის, ქლორის გამომყოფი აგენტების და ულტრაიისფერი გამოსხივების გამოყენებას. წყალბადის ზეჟანგი მნიშვნელოვნად ამცირებს C. difficile ინფექციების სიხშირეს ჰიპოქლორიტთან შედარებით და ასევე ამცირებს საავადმყოფოში შეძენილი C. difficile ინფექციების სიხშირეს დასუფთავების სხვა მეთოდებთან შედარებით. UV დეკონტამინაციამ მნიშვნელოვნად შეამცირა საავადმყოფოში შეძენილი C. difficile ინფექციების სიხშირე ჰიპოქლორიტთან შედარებით.[66]
ხელმისაწვდომი დაბალი სიზუსტის მტკიცებულებების გამო არ არის ნათელი, ამცირებს თუ არა კრიტიკულად დაავადებული პაციენტების ქლორჰექსიდინით დაბანა საავადმყოფოში შეძენილ ინფექციებს, სიკვდილობას ან ინტენსიური თერაპიის განყოფილებაში ყოფნის ხანგრძლივობას.[67]
ანტიმიკრობული მეთვალყურეობის პროგრამები
ანტიმიკრობული მართვა C difficile-ს ინფექციის კონტროლის პროგრამების ცენტრალური კომპონენტი უნდა იყოს.[28] მართვის პროგრამების უპირატესობა მდგომარეობს არასასურველი ეფექტების შემცირებაში და გამოსავლის გაუმჯობესებაში.
რეკომენდაციები მოიცავს:[2]
მაღალი რისკის ანტიბიოტიკების მიღების სიხშირისა და ხანგრძლივობის, ასევე დანიშნული ანტიბიოტიკების რიცხვის მინიმიზაცია C difficile-ს ინფექციის რისკის შესამცირებლად.
ანტიბიოტიკების მართვის პროგრამის დანერგვა
ფტორქინოლონების, კლინდამიცინის და ცეფალოსპორინების შეზღუდვა (გარდა ქირურგიული პროფილაქტიკისა).
ერთი მეტა-ანალიზით დადგინდა, რომ მართვის პროგრამების მეშვეობით მნიშვნელოვნად, 32%-ით შემცირდა C difficile-ს ინფექციის სიხშირე სტაციონარულ პაციენტებს შორის; ეს პროგრამები კიდევ უფრო ეფექტური იყო ინფექციის კონტროლის ღონისძიებებთან ერთად.[29]
პროტონული ტუმბოს ინჰიბიტორების შეჩერება
არასაკმარისი მტკიცებულება არსებობს პროტონული ტუმბოს ინჰიბიტორების შეწყვეტის რეკომენდაციის გასაცემად C difficile-ს ინფექციის პროფილაქტიკისთვის; თუმცა, თუ მათი მიღება აუცილებელი არ არის, საჭიროა შეწყვეტა.[2]
ვაქცინები
ვაქცინები ჯერ არ არის ხელმისაწვდომი, მაგრამ რამდენიმე დამუშავების პროცესშია.[68]
მეორეული პრევენცია
Clostridium difficile-ს ინფექციის დადასტურებულად (ან საეჭვოდ) გამომწვევი ანტიბიოტიკების გამოყენებისას (მაგ. ამპიცილინი, მეორე და მესამე თაობის ცეფალოსპორინები, კლინდამიცინი, კარბაპენემები და ფთორქინოლონები) განსაკუთრებული სიფრთხილეა საჭირო, განსაკუთრებით პაციენტების სპეციფიკურ ჯგუფებში (მაგ. ხანდაზმულები, ჰოსპიტალიზებული პაციენტები და იმუნოსუპრესიული პაციენტები). მკაცრად უნდა გაკონტროლდეს ხელების დაბანა.
პერორალურმა ვანკომიცინით პროფილაქტიკამ შეიძლება შეამციროს მორეციდივე ინფექციების ალბათობა მაღალი რისკის მქონე პაციენტებში, რომლებიც იღებენ სისტემურ ანტიბიოტიკებს.[138] მეორეული პროფილაქტიკის სტრატეგია (მაგ. პრობიოტიკები, ვანკომიცინის ან ფიდაქსომიცინის პროფილაქტიკური დოზები) პაციენტებში, რომელთაც Clostridium difficile-ს მკურნალობის შემდეგ სხვა მიზეზით ესაჭიროებათ ანტიბიოტიკოთერაპია, რანდომიზებულ კვლევებში შესწავლილი არ არის. პრობიოტიკები არ არის რეკომენდებული რეციდივის თავიდან ასაცილებლად.[57]
ბეზლოტოქსუმაბი, ადამიანის მონოკლონური ანტისხეული, რომელიც უკავშირდება Clostridium difficile-ის ტოქსინ B-ს, შეიძლება განიხილებოდეს რეციდივის პროფილაქტიკისთვის პაციენტებში, რომლებსაც აქვთ რეციდივის მაღალი რისკი. მეტი ინფორმაციისთვის იხილეთ უახლესი მეთოდების სექცია.
ამ მასალის გამოყენება ექვემდებარება ჩვენს განცხადებას