მიდგომა

მკურნალობის მიზანია ინფექციის განკურნება, კლინიკური სიმპტომების შემცირება, სხვებში ინფექციის გავრცელების პრევენცია და აივ გავრცელების შემცირება. მიუხედავად ფონური ინფექციის წარმატებული მკურნალობისა, დაზიანებები შესაძლოა ნელა ალაგდეს და დანაწიბურებამაინც შეიძლება განვითარდეს,[40][45][63]

ანტიბიოტიკებით მკურნალობა

შანკროიდი ჩვეულებრივ კარგად პასუხობს შესაბამის ანტიბიოტიკოტერაპიაზე. ნატიბიოპტიკების 4 რეჟიმია რეკომენდებული, რომლებიც ერთნარად ეფექტურია პაციენტებსი უმრავლესობაში:[40][64]

  • აზითრომიცინი (ერჯერადი დოზირების რეჟიმი)

  • ცეფტრიაქსონი (ერჯერადი დოზირების რეჟიმი)

  • ციოპრიფლოქსაცინი (მრავალდოზიანი რეჟიმი)

  • ერითრომიცინი (მრავალდოზიანი რეჟიმი)

ცეფტრიაქსონი, ერითრომიცინი ან აზითრომიცინი მისაღები არჩევანია ორსულობის დროს თერაპიისთვის; ამასთან, მაკროლიდები სიფრთხილით უნდა იქნას გამოყენებული პირველ ტრიმესტრში, რადგან პოპულაციურმა კოჰორტულმა კვლევებმა დაადგინა გულ-სისხლძარღვთა და საჭმლის მომნელებელი სისტემების მალფორმაციების გაზრდილი რისკი. ფტორქინოლონები (მაგ: ციპროფლოქსაცინი) არ არის რეკომენდებული ორსულ ან მეძუძურ ქალებში. თავად Haemophilus ducreyi რაიმე მნიშვნელოვანი უარყოფითი ზეგავლენა ორსულობაზე ან ნაყოფზე არ დაფიქსირებულა.[40]

აივ ინფექციის მქონე პაციენტებში მოსალოდნელია მკურნალობის წარუმატებლობა და მათ წყლულები ზოგჯერ უფრო ნელა ხორცდება. ვინაიდან მტკიცებულებები შეზღუდულია ერთჯერადი დოზის რეჟმებით, აივ ინფექციის მქონე პაციენტებში შეიძლება უპირატესობა ენიჭებოდეს მრავალდოზიანი რეჟიმების პრეპარატებს, როგორიცაა ციპროფლოქსაცინი ან ერითრომიცინი, განსაკუთრებით, თუ შემდეგომი კონტროლი გაურკვეველია.[40][63][65]

პაციენტები უნდა შეაფასონ ანტიბიოტიკოთერაპიიდან 3-7 დღის შემდეგ, რათა დადგინდეს თუ მოხდა სიმპტომების გაუმჯობესება. ტკივილი შესაძლოა ალაგდეს 3 დღეში. წყლულები ხორცდება 1-2 კვირაში, თუმცა უფრო დიდი ზომის წყლულებს შესაძლოა 2 კვირაზე მეთი დროს დასჭირდეს შესახორცებლად. ფლუქტუაციური ლიმფადენიტის ალაგებას შესაძლოა უფრო მეტი დრო დასჭირდეს, ვიდრეწყლულებს. ზოგჯერ შესაძლოა აუცილებელი გახდეს განმეორებითი ასპირაცია ან გაკვეთა და დრენაჟი ზოგიერთ პაციენტში.[66] წარმატებული მკურნალობის შემდეგ იშვიათია რეციდივები.

თუ 3-7 დღის მკურნალობის დასრულების შემდეგ გაუმჯობესება არ მოხდა:

  • ალტერნატიულ დიაგნოზზე და/ან სხვა პათოგენით კოინფექციაზე უნდა ვიფიქროთ.

  • პაციენტი შესაძლოა არ ემორჩილებოდეს მკურნალობას.

  • შესაძლოა იყოს რეზისტენტობა ანტიბიოტიკებზე; უნდა ვცადოთ ალტერნატიული ანტიბიოტიკი. შესაბამისი აგენტის შესარჩევად უნდა ჩატარდეს სენსიტიურობის ანალიზი.

  • პაციენტს შესაძლოა აივ-ინფექცია ქონდეს. თუ არ არის ცნობილი ოაციენტი აივ-დადებითია თუ არა, აივ ინფექციაზე უნად ვიფიქროთ მაშინაც კი, როცა საწყისი ანალიზის შედეგი უარყოფითია.

ნებისმიერი სქესობრივი პარტნიორი, რომელთანაც წინა 10 დღის განამავლობაში ქონდათ კონტაქტი, უნდა შემოწმდეს და ჩაუტარდეს მკურნალობა, მაშინაც კი თუ სიმპტომები არ არის სახეზე.[40][67] თ პარტნიორს არ ვუმკურნალეთ, შესაძლოა გამოვლინდეს რეინფექცია.[13]

ამ მასალის გამოყენება ექვემდებარება ჩვენს განცხადებას