მკურნალობის ალგორითმი

მიაქციეთ ყურადღება, რომ ფორმულა/შეყვანის გზა და დოზა შეიძლება განსხვავებული იყოს მედიკამენტების დასახელების და ბრენდის, ფორმულარის ან გეოგრაფიული ადგილმდებარეობის მიხედვით. მკურნალობის შესახებ რეკომენდაციები სპეციფიკურია პაციენტის ჯგუფების მიხედვით: იხილეთ გაფრთხილება

საწყისი

სტრესული გასტრიტის რისკი

1-ლი რიგის – ანტისეკრეტორული ნივთიერებები: პრევენციული თერაპია

Back
საწყისი
|
სტრესული გასტრიტის რისკი
1-ლი რიგის – 

ანტისეკრეტორული ნივთიერებები: პრევენციული თერაპია

მძიმე პაციენტებს აქვთ სტრესით გამოწვეული გასტროინტესტინური (GI) სისხლდენის რისკი.[9] უმთავრესი რისკფაქტორებია მექანიკური ვენტილაცია > 48 საათის განმავლობაში და კოაგულოპათია (თრომბოციტების რაოდენობა < 50 x 10^9/ლ [50 x 10^3/მიკროლიტრი], PTT > 2-ჯერ მაღალია ნორმის ზედა ზღვარზე, INR > 1.5).

რისკის მქონე პაციენტებში ნაჩვენებია H2 ანტაგონისტებით ან პროტონული ტუმბოს ინჰიბიტორებით (PPI) მკურნალობა. ალტერნატიული მედიკამენტებია სუკრალფატი ან მიზოპროსტოლი.[9]

პირველადი პარამეტრები

ფამოტიდინი: 20 მგ/კგ ინტრავენურად ყოველ 12 საათში

ან

პანტოპრაზოლი: 40 მგ ინტრავენურად, 12 საათში ერთხელ

ან

ესომეპრაზოლი: 20-40 მგ ინტრავენურად ყოველ 24 საათში

ან

ციმეტიდინი: 300 მგ პერორალურად/ინტრავენურად ყოველ 6 საათში

მეორეული ვარიანტები

სუკრალფატი: 1 გ პერორალურად დღეში ოთხჯერ

ან

მიზოპროსტოლი: 100-200 მკგ პერორალურად დღეში ოთხჯერ

მწვავე

Helicobacter pylori-სთან ასოცირებული

1-ლი რიგის – H pylori-ის ერადიკაციული თერაპია

Back
მწვავე
|
Helicobacter pylori-სთან ასოცირებული
1-ლი რიგის – 

H pylori-ის ერადიკაციული თერაპია

გამოიყენება მკურნალობა, რომელიც გვთავაზობს H pylori-ს ერადიკაციის საუკეთესო შესაძლებლობას.[4]

პირველი რიგის მკურნალობის ვარიანტები მოიცავს სამმაგ თერაპიას(პროტონის ტუმბოს ინჰიბიტორები[PPI] პლუს 2 ანტიბიოტიკი), ან ოთხმაგ თერაპიას(PPI პლუს ბისმუთი პლუს 2 ანტიბიოტიკი).[4][32] პაციენტთა 70%-80%-ში ბაქტერია ელიმინირებული იყო.[49][50]

სისტემურiი მიმოხილვით შესწავლილი იქნა მკურნალობის სხვადასხვა მეთოდი ისევე, როგორც მკურნალობის ხანგრძლივობა და გაკეთდა დასკვნა, რომ უფრო ხანგრძლივი თერაპია, დაახლოებით 14 დღემდე 7 დღიან მკურნალობასთან შედარებით ბაქტერიის უკეთ აღმოფხვრას იწვევს.[51] [ Cochrane Clinical Answers logo ]

როდესაც სამმაგი თერაპიის ფარგლებში ვიყენებთ PPI, კლარითრომიცინსა და ამოქსიცილინს ან, თუ ამოქსიცილინს პენიცილინისადმი ალერგიულ პაციენტებში მეტრონიდაზოლით ვცვლით, მკურნალობის ხანგრძლივობა უმთავრესად 14 დღეა.[4][52]აღსანიშნავია, რომ H pylori-ის კლარითრომიცინის კომპონენტის მომცველი ერადიკაციული მკურნალობის ფონზე გამოვლინდა ნეიროფსიქიატრული პათოლოგიების მომატებული რისკი.[55]

თუ პაციენტები მანამდე ღებულობდნენ მაკროლიდურ ანტიბიოტიკებს ან მეტრონიდაზოლს, ამ დროს რეკომენდებულია ბისმუთის შემცველი პრეპარატების 7-14 დღიანი ოთხმაგი თერაპია(ტეტრაციკლინით, მეტრონიდაზოლითა და PPI).[4][32]

ამგვარი მიდგომის გამოყენება შეიძლება პენიცილინისადმი ალერგიულ პაციენტებშიც.[4] გვერდითი მოვლენების სიხშირე სამმაგი და ოთხმაგი თერაპიის ფონზე დიდად არ განსხვავდება.[53]

თუ პაციენტები იღებენ ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდულ საშუალებებს(ასას), სასურველია მათი შეძლებისდაგვარად მოხსნა.

ფართო, მოსახლეობაზე დაფუძნებული რანდომული პლაცებო კონტროლირებადი კვლევა სწავლობდა ფაქტორებს, რომლებსაც გავლენა აქვთ ერადიკაციულ მკურნალობაზე H pylori-პოზიტიურ მოსახლეობაში ჩინეთში, ლინქუს რეგიონში.[54] სქესი, სხეულის მასის ინდექსი, 13C-შარდოვანას სუნთქვის ტესტის საწყისი მონაცემის ცვლილება, წამლის მიღების გამოტოვება, თამბაქოს მოწევა და ალკოჰოლის მოხმარება აღმოფხვრის შეუძლებლობის დამოუკიდებელი პროგნოზული ფაქტორებია.[54]

პირველადი პარამეტრები

სამკომპონენტიანი თერაპია

ლანსოპრაზოლი: 30 მგ პერორალურად დღეში ორჯერ 14 დღის განმავლობაში

იყოს

ომეპრაზოლი: 20 მგ პერორალურად დღეში ორჯერ 14 დღის განმავლობაში

იყოს

ესომეპრაზოლი: 40 მგ პერორალურად, დღეში ერთხელ, 14 დღის განმავლობაში

იყოს

რაბეპრაზოლი: 20 მგ პერორალურად დღეში ორჯერ 14 დღის განმავლობაში

--და--

კლარიტრომიცინი: 500 მგ პერორალურად დღეში ორჯერ 14 დღის განმავლობაში

--და--

ამოქსიცინილი: 1000 მგ პერორალურად დღეში ორჯერ 14 დღის განმავლობაში

იყოს

მეტრონიდაზოლი: 500 მგ პერორალურად დღეში ორჯერ 14 დღის განმავლობაში

მეორეული ვარიანტები

ოთხკომპონენტიანი თერაპია

ლანსოპრაზოლი: 30 მგ პერორალურად დღეში ორჯერ 7-14 დღის განმავლობაში

იყოს

ომეპრაზოლი: 20მგ პერორალურად დღეში ორჯერ 7-14 დღის განმავლობაში

იყოს

ესომეპრაზოლი: 40 მგ პერორალურად, ერთჯერ დღეში, 7-14 დღის განმავლობაში

იყოს

რაბეპრაზოლი: 20მგ პერორალურად დღეში ორჯერ 7-14 დღის განმავლობაში

--და--

ტრიპოტასიუმ დიციტრობისმუტატი: 120 მგ პერორალურად დღეში ოთხჯერ 7-14 დღის განმავლობაში

--და--

მეტრონიდაზოლი: 500 მგ პერორალურად დღეში ოთხჯერ 7-14 დღის განმავლობაში

--და--

ტეტრაციკლინი: 500 მგ პერორალურად დღეში ოთხჯერ 7-14 დღის განმავლობაში

ეროზიული

1-ლი რიგის – პრეპარატების ზემოქმედების შეწყვეტა/შემცირება

Back
მწვავე
|
ეროზიული
1-ლი რიგის – 

პრეპარატების ზემოქმედების შეწყვეტა/შემცირება

ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული საშუალებებით(ასას) გამოწვეული გასტრიტის მქონე უმრავლეს პაციენტებში ასასებით სასურველია, შეძლებისამებრ მოვხსნათ.[33] ფაქტორები, რომელთა მიხედვითაც NSAID-ების მომხმარებელ პაციენტებს ვაჯგუფებთ გასტროინტესტინური გართულებების მომატებული რისკის მტარებლებად მოიცავს შემდეგს: ანამნეზში გასტროინტესტინური გართულებები (პეპტიკური წყლული, ჰემორაგია), ასაკი > 60 წლის, NSAID-ების მაღალი დოზის პარალელურად კოტრიკოსტეროიდების ან ანტიკოაგულანტების მიღება.[22][23]

სასურველია, ალკოჰოლით გამოწვეული გასტრიტის მქონე პაციენტებს მოვუწოდოთ ალკოჰოლისთვის თავის დანებების ან მისი მოხმარების შემცირებისაკენს.[21]

განიხილე – H2 ანტაგონისტი ან პროტონული ტუმბოს ინჰიბიტორი

Back
მწვავე
|
ეროზიული
განიხილე – 

H2 ანტაგონისტი ან პროტონული ტუმბოს ინჰიბიტორი

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

შეიძლება ეფექტური აღმოჩნდეს სიმპტომატური მკურნალობა H₂ ანტაგონისტებით (მაგ. ფამოტიდინი) ან პროტონული ტუმბოს ინჰიბიტორებით (მაგ. ლანსოპრაზოლი ან ომეტრაზოლი). ეს პრეპარატები შეიძლება ეფექტური აღმოჩნდეს, თუ საჭიროა ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული პრეპარატების (NSAID) მიღების გაგრძელება.[32]

პირველადი პარამეტრები

ფამოტიდინი: 20-40 მგ პერორალურად დღეში ერთხელ ან ორჯერ

ან

ლანსოპრაზოლი: 30 მგ პერორალურად დღეში ერთხელ

ან

ომეპრაზოლი: 20 მგ პერორალურად დღეში ერთხელ

აუტოიმუნური

1-ლი რიგის – ციანოკობალამინი

Back
მწვავე
|
აუტოიმუნური
1-ლი რიგის – 

ციანოკობალამინი

ატვოიმუნური გასტრიტის დროს პაციენტებს აქვთ ვიტამინ B12-ის მალაბსორბცია ან მისი განვითარების მაღალი რისკი. შრატში ვიტამინ B12-ის დაბალი შემცველობისას სასურველია, მკურნალობა ჩატარდეს ინტრამუსკულური ციანკობალამინით (ვიტამინი B12) სასურველი დონის აღდგენამდე, ხოლო შემდეგ ყოველთვიური ინექციებით. მკურნალობის ხანგრძლივობა დადგენილი არაა, მაგრამ სავარაუდოდ, უნდა იყოს ხანგრძლივის.[25]

პირველადი პარამეტრები

ციანოკობალამინი: 1000 მიკროგრამი კუნთებში თვეში ერთხელ

ნაღვლის რეფლუქსი

1-ლი რიგის – რაბეპრაზოლი ან სუკრალფატი

Back
მწვავე
|
ნაღვლის რეფლუქსი
1-ლი რიგის – 

რაბეპრაზოლი ან სუკრალფატი

რაბეპრაზოლით ან სუკრალფატით სიმპტომური მკურნალობა პაციენტთა უმეტესობისთვის შესაფერისია, როგორც საწყისი თერაპია.[5][6][7]

პირველადი პარამეტრები

რაბეპრაზოლი: 20 მგ პერორალურად დღეში ერთხელ

ან

სუკრალფატი: 1 გ პერორალურად დღეში ოთხჯერ

მე-2 რიგის – ქირურგიული ჩარევა

Back
მწვავე
|
ნაღვლის რეფლუქსი
მე-2 რიგის – 

ქირურგიული ჩარევა

ქირურგიული Roux-en-Y დივერსია შეიძლება, სასარგებლო იყოს კუჭზე გადატანილი ოპერაციისა და მდგრადი სიმპტომების მქონე პაციენტებში.[8] ამასთან, გამოხატული ნაღვლის რეფლუქსით გამოწვეული გასტროპათიის შემდეგ ჩატარებული ქირურგიული ჩარევა არ ამცირებს თანმხლები კუჭის ატროფიის ან ნაწლავური მეტაპლაზიის სიხშირეს.[8]

ფლეგმონური გასტრიტი

1-ლი რიგის – მიღება ინტენსიური თერაპიის განყოფილებაში და დამხმარე თერაპია

Back
მწვავე
|
ფლეგმონური გასტრიტი
1-ლი რიგის – 

მიღება ინტენსიური თერაპიის განყოფილებაში და დამხმარე თერაპია

ფლეგმონური გასტრიტი დაქვეითებული იმუნიტეტის მქონე პაციენტებში კუჭის სუბმუკოზური და კუნთოვანი შრის იშვიათი, მაგრამ სიცოცხლისთვის საშიში ინფექციაა.[11][12][13][14] პრეოპერაციული დიაგნოსტირება ძნელია და სეპტიური პაციენტების საწყისი სტაბილიზაცია საჭიროებს მნიშვნელოვან დეჰიდრატაციას და ადრეულ ემპირიულ პარეტნერულ ანტიბიოტიკოთერაპიას.[58]

ცენტრალური ვენის კათეტერიზაციისა და მოცირკულირე სითხის მოცულობის აღდგენისათვის, სასურველია, პაციენტები მოთავსდნენ ინტენსიური თერაპიის ბლოკში.[11][12][13][14][59] ინტრავენურად გადასხმულმა სითხემ სასურველია, შეავსოს წინა დანაკარგი და ნებისმიერი ელექტროლიტური დისბალანსი სასურველია, გამოსწორდეს.[59]

მიმდინარე გაიდლაინების მიხედვით, იყენებენ ვაზოპრესორებს ნორადრენალინი (ნორეპინეფრინი) არის უპირატესი ვაზოპრესორი.[59] დოფამინი ასოცირებულია უფრო მაღალ სიკვდილობასთან, იშვიათად გამოიყენება დიდ ბრიტანეთში და უნდა განიხილებოდეს ტაქიარითმიისა და ბრადიკარდიის დაბალი რისკის პაციენტებისთვის.[59][60] გაიარეთ კონსულტაცია სპეციალისტთან ვაზოპრესორის არჩევის შესახებ.

ნაზოგასტრალური დეკომპრესიით შეიძლება, გაუმჯობესებას მივაღწიოთ და ასევე, მივიღოთ სითხე ბაქტეროლოგიური ანალიზისთვის.[11][12][13][14]

პლიუს – ემპირიულად ფართო სპექტრის ანტიბიოტიკები

Back
მწვავე
|
ფლეგმონური გასტრიტი
პლიუს – 

ემპირიულად ფართო სპექტრის ანტიბიოტიკები

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

ოქროსფერი სტაფილოკოკის, სტრეპტოკოკის, Escherichia coli-ის, Enterobacter-ის, სხვა გრამ-უარყოფითი ბაქტერიებისა და Clostridium welchii-ის სამკურნალოდ სასურველია, ფართო სპექტრის ინტრავენური ანტიბიოტიკების ემპირიულად გამოყენება.[11][12][13][14]

ემპირიული მკურნალობა დამოკიდებულია ნაწილობრივად ადგილობრივი ბაქტერიული მგრძნობელობის მონაცემებზე. კუჭის თხიერი გარსის ბაქტეროლოგიური მონაცემები და მიკროორგანიზმების მგრძნობელობა უფრო სპეციფიკური მკურნალობის გამსაზღვრელია.[58] მკურნალობის ხანგრძლივობა დამოკიდებულია მის კლინიკურ შედეგიანობაზე; დადებითი მონაცემების შემთხვევაში შეიძლება, მხედველობაში ვიქონიოთ ორალურ თერაპიაზე გადასვლა.

თუ დაავადება ადრეულ ფაზაშია დიაგნოსტირებული, მისი მკურნალობა შეიძლება კონსერვატიულად ანტიბიოტიკებითა და სითხის ინტრავენური ინფუზიით.[29][61]

პირველადი პარამეტრები

ამპიცილინ/სულბაქტამი: 2 გ ინტრავენურად 6 საათში ერთხელ

მეტი

და

ციპროფლოქსაცინი: 200-400 მგ ინტრავენურად 12 საათში ერთხელ

ან

პიპერაცილინი/ტაზობაქტამი: 3.375 გ 6-8 საათში ერთხელ ინტრავენურად

მეტი

და

კლინდამიცინი: 600-900 მგ ინტრავენურად ყოველ 8 საათში

ან

ვანკომიცინი: 15 მგ/კგ ინტრავენურად ყოველ 12 სთ-ში ერთხელ

და

ცეფეპიმი: 2 გ ინტრავენურად ყოველ 12 საათში

და

კლინდამიცინი: 600-900 მგ ინტრავენურად ყოველ 8 საათში

ან

ნატრიუმ ბენზილპენიცილინი: 1.2 - 2.4 გ ინტრავენურად ყოველ 4-6 საათში

იყოს

მეტრონიდაზოლი: 7.5 მგ/კგ ინტრავენურად ყოველ 6 სთ-ში

--და--

კლინდამიცინი: 600-900 მგ ინტრავენურად ყოველ 8 საათში

განიხილე – გასტრექტომია

Back
მწვავე
|
ფლეგმონური გასტრიტი
განიხილე – 

გასტრექტომია

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

მიუხედავად იმისა, რომ ნაზოგასტრალური დრენირება და ანტიბიოტიკოთერაპია შეიძლება შესაფერისი იყოს, ბევრ შემთხვევაში საჭირო ხდება კუჭის ტოტალური/სუბტოტალური რეზექცია.[11][12][13][14]

ქირურგიული ჩარევის ჩვენებებია გაუარესება მიუხედავად ოპტიმალური მკურნალობისა, კუჭის დიდი მოცულობის ჩართვა პათოლოგიურ პროცესში, კუჭის ინფარქტის გამოვლენა ან პერფორაცია.[58]

back arrow

აირჩიეთ პაციენტების ჯგუფი ჩვენი რეკომენდაციების სანახავად

მიაქციეთ ყურადღება, რომ ფორმულაცია/შეყვანის გზა და დოზირება შეიძლება განსხვავებული იყოს მედიკამენტების დასახელების და ბრენდების, წამლების ფორმულარის ან გეოგრაფიული ადგილმდებარეობის მიხედვით. მკურნალობის შესახებ რეკომენდაციები სპეციფიკურია პაციენტის ჯგუფების მიხედვით. იხილეთ გაფრთხილება

ამ მასალის გამოყენება ექვემდებარება ჩვენს განცხადებას