ეპიდემიოლოგია

ვაქცინაციის გაფართოებულმა სტრატეგიებმა არსებითად შეამცირა დიფტერიის ტვირთი მთელ მსოფლიოში; თუმცა, დაავადების დაფიქსირება გრძელდება და გლობალური სიხშირე იზრდება. 2018 და 2019 წლებში დაფიქსირდა 16 991 და 22 986 შემთხვევა, 2017 წელს 8819 შემთხვევასთან შედარებით.[8][9]​​ 2020 და 2021 წლებში დაფიქსირდა 10,137 და 8638 შემთხვევა (აღნიშნული შემთხვევების შემცირებაზე შესაძლოა გავლენა იქონია COVID-19 პანდემიამ).​[2][9]​​​​​ დაავადება ენდემურია მსოფლიოს ბევრ რეგიონში: ჰაიტისა და დომინიკის რესპუბლიკაში; აზია და სამხრეთ წყნარი ოკეანე; Აღმოსავლეთ ევროპა; და ახლო აღმოსავლეთი.[10]​ ზოგადად, დიფტერია არასრულადაა აღრიცხული მრავალი რეგიონიდან, მათ შორის აზიის, აფრიკის და ხმელთაშუა ზღვის ქვეყნებიდან.[8][11]​​​ დაბალი სოციალურ-ეკონომიკური მდგომარეობა დიფტერიის ინფექციის რისკის ფაქტორია.[12]

დიფტერიამ შეიძლება გავლენა იქონიოს ნებისმიერ ასაკობრივ ჯგუფზე, განსაკუთრებით იმ ადამიანებზე, რომლებიც სრულად არ არიან ვაქცინირებული დიფტერიის ტოქსოიდის ვაქცინით.[10]​ 85%-ზე მეტი ვაქცინაციის დაფარვა უზრუნველყოფს პოპულაციურ იმუნიტეტს დიფტერიის მიმართ. სტანდარტული ვაქცინაციის რეჟიმი არის სამი დოზის საწყისი სერია,მოჰყვება გამაძლიერებელი დოზები ბავშვობაში და მოზარდობაში. რევაქცინაციის დაბალი მაჩვენებელი დროთა განმავლობაში იწვევს დიფტერიის ანტიტოქსინის კონცენტრაციის შემცირებას.[13]​ აფრიკის მასშტაბით, მაგალითად, ვაქცინით დაფარვა არის 72%, მაგრამ საჰელის, სომალის, აღმოსავლეთ ევროპისა და ანგოლას ზოგიერთ რეგიონში ვაქცინის დაფარვა არის <50%.[14]​​ დიფტერიის გავრცელება ნიგერიაში 2011 წელს და სამხრეთ აფრიკაში 2015 წელს ასოცირებული იყო პირველადი ვაქცინაციის ან ბუსტერ დოზის დაბალ მაჩვენებლებთან.[15][16]

1990-იან წლებში დიფტერიის დიდი აფეთქებები მოხდა ყოფილი საბჭოთა კავშირის ქვეყნებში მას შემდეგ, რაც იმუნიზაციის პროგრამები შეწყდა პოლიტიკური რყევების გამო.[17] ეს ეპიდემიური დაზიანებები უფრო მეტად შეეხო ქალებს, ვიდრე მამაკაცებს. დიფტერიის ეპიდემიური მდგომარეობა ჩრდილო-დასავლეთ და ცენტრალურ რუსეთში შენარჩუნდა 21-ე საუკუნემდე, მაღალი სიკვდილიანობა (14% -დან 19%), ძირითადად 3-6 წლის ბავშვებში.[18]​ 2015-დან 2018 წლამდე დიფტერიის ეპიდემიები დაფიქსირდა ჰაიტიში, ვენესუელასა და იემენში.[11][19]​​​​​ 2018-19 წლებში, მიმდინარე საუკუნის ყველაზე დიდი აფეთქება განვითარდა დევნილ როჰინჯა ლტოლვილებს შორის კუტუპალონგის ბანაკში, კოქსის ბაზარში, ბანგლადეში, 9000-მდე შემთხვევით, მაგრამ დაბალი სიკვდილიანობა 0,5%.[19][20][21]​​​

დიდ ბრიტანეთში 2022 წელს დაფიქსირდა დიფტერიის შემთხვევების ზრდა თავშესაფრის მაძიებლებს შორის, რომლებიც ჩამოვიდნენ სხვადასხვა ადგილებიდან. ეს ასახავს ფართო ვითარებას ევროპის რიგ ქვეყნებში და ჯანდაცვის მუშაკებს სთავაზობს დიფტერიის საფრთხის მკვეთრ შეხსენებას მთელს მსოფლიოში.[22][23]

ამ მასალის გამოყენება ექვემდებარება ჩვენს განცხადებას