გართულებები
ჰიპოფარინგიალური და სასის კუნთების პარეზი იწვევს დისფონიასა და დისფაგიას. ასპირაციის მაღალი რისკის გამო საჭიროა ინტენსიური მეთვალყურეობა და შესაძლო ინტუბაციისათვის მზადება.
ერითემა და შეშუპება მტივნეულობით ან მტკივნეულობის გარეშე ხშირად ვლინდება ვაქცინაციის მიდამოში. კანის ადგილობრივი რეაქცია თავისით გაივლის და არ საჭიროებს მკურნალობას.[24]
იშვიათად შეიძლება ჩამოყალიბდეს აბსცესი, რომელიც საჭიროებს ქირურგიულ მკურნალობას და დრენირებას.
შეიძლება განვითარდეს ფსევდომემბრანული ნადების ჩამოყალიბებისა და ხორხის შეშუპების შედეგად. სასუნთქი გზების გამავლობის უზრუნველყოფის მიზნით, შესაძლოა საჭირო გახდეს ტრაქეოსტომია და მექანიკური ვენტილაცია.[26]
ნევრიტითა და დიაფრაგმის ნერვის დემიელინიზაციით გამოწვეული დიაფრაგმის პარალიზი შეიძლება განვითარდეს დაავადების პირველიდან მეშვიდე კვირის განმავლობაში ნებისმიერ დროს. თუ ეს გამოვლინდა, ინტუბაცია და მექანიკური ვენტილაცია აუცილებეი ხდება.
ანტიტოქსინის პრეპარატები, რომლებიც გამოიყენება მთელ მსოფლიოში, მიღებულია ცხენის შრატიდან, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს ანაფილაქსიური რეაქციები ზოგიერთ ადამიანში.[24]
ბევრი გაიდლაინი გვირჩევს კანის მგრძნობელობის ტესტირებას ანტიტოქსინის მიღებამდე ამ რისკის შესამცირებლად.[47][49] თუმცა, კვლევამ, რომელიც ათვალიერებს დიფტერიის ანტიტოქსინის ადმინისტრირების ფართომასშტაბიანი პროგრამის შედეგებს ბანგლადეშში 2017-2019 წლების ეპიდემიის დროს, აღწერილია მძიმე გვერდითი რეაქციების დაბალი სიხშირე და ნათქვამია, რომ კანის მგრძნობელობის ტესტი ცუდად პროგნოზირებდა, თუ რომელ პაციენტებს უპასუხებდნენ სისტემურს. ანტიტოქსინი; ამიტომ კანის მგრძნობელობის ტესტის რუტინული გამოყენება შეწყდა ამ ეპიდემიის პირობებში (მოწვრთნილი პერსონალი იმყოფებოდა არასასურველი რეაქციების სწრაფად გამოსავლენად და სამკურნალოდ).[50]
ეს არის III ტიპის (არტუს-ტიპის) იმუნური რეაქცია, რომელიც გამოწვეული ანტიგენ-ანტისხეულის კომპლექსების ჩალაგებით ქსოვილებში, რაც იწვევს კომპლემენტითა და ლეიკოციტებით ქსოვილების დაზიანების ეფექტს.
პაციენტებს აღენიშნებათ ვრცელი, მტკივნეული შეშუპება მხრიდან იდაყვამდე. ეს ჩვეულებრვ ხდება მოზრდილებში, რომლებსაც აქვთ შრატში ანტიტოქსინის მაღალი დოზა.[24]
ხშირად წარმოადგენს კარდიომიოპათიის პირველ გამოვლინებას. ჩვეულებრივ, არ არის დამოკიდებული ცხელების ინტენსივობაზე.[4]
გულის გამტარი სისტემის პათოლოგიამ შეიძლება გამოიწვიოს გულის ბლოკადა, ატრიოვენტრიკულური დისოციაცია და პარკუჭოვანი ტაქიკარდია.[26]
დიფტერიის მქონე პაციენტების დაახლოებით 10-25% -ს შეიძლება განუვითარდეს კლინიკურად გამოხატული მიოკარდიტი.[54] დროული და სათანადო მკურნალობით, კარდიოლოგიური ფუნქციები ჩვეულებრივ სრულად აღდგება.
თუ მიოკადიტი გახანგრძლივდა, შეიძლება საბოლოოდ გამოიწვიოს დილატაციური და ჰიპერტროფული კარდიომიოპათია, რომლის შედეგადაც განვითარდება გულის უკმარისობა.
ოკულომოტორული და ცილიარული ნერვების პარალიზის შედეგად შეიძლება განვითარდეს მხედველობის დაბინდვა.[4]
დემიელინირებელი პოლინეიროპათია შეიძლება გამოიწვიოს საავტომობილო სისუსტე და ღრმა მყესების რეფლექსების დაქვეითება.[4]
ამ მასალის გამოყენება ექვემდებარება ჩვენს განცხადებას