ანამნეზი და გასინჯვა

ძირითადი დიაგნოსტიკური ფაქტორები

ხშირი

რისკ-ფაქტორების არსებობა

ცელულიტის მთავარი რისკ ფაქტორებია ცელულიტის წინა ეპიზოდი, წყლული/ჭრილობა, დერმატოზები, თითებშუა ტერფის მიკოზი, ლიმფედემა და ვენური უკმარისობა/ ფეხის ქრონიკული ედემა.

კანის დისკომფორტი

კანი, როგორც წესი, ძალიან მტკივნეულია, სიწითლის, სითბოსა და შეშუპების ჩივილებთან ერთად. ქვედა კიდური არის ყველაზე ხშირად დაზიანებული ადგილი.[1][13]

მაკულური ერითემა

მაკულარული ერითემა მომატებული მგრძნობელობით, სითბოთი და ედემით მიუთითებს დიაგნოზზე.[1][13] ცელულიტს შეიძლება ჰქონდეს კარგად გამიჯნული ან მეტად გაფანტული საზღვარი.[14][32]

კანის ბარიერის დარღვევა

ფეხის წყლულები, ჭრილობები, დერმატოზები და თითებშუა ტერფის მიკოზი შესაძლოა იყოს კანში მიკრო-ორგანიზმების შეჭრის მექანიზმი.[22]

ზედაპირიდან წამოწეული, ღია წითელი ერითემა მკაფიოდ გამიჯნული კიდეებით (წითელი ქარი)

წითელი ქარი არის ზედაპირული ცელულიტის განსხვავებული ფორმა, ამოზრდილი, მკაფიოდ გამიჯნული კიდეებით,რაც გამოარჩევს დაუზიანებელი კანიდან.[1][13][14] როგორც წესი, ვითარდება სახეზე და ქვედა კიდურებზე.[36]

ინფექციის რისკი მეთიცილინრეზისტენტული ოქროსფერი სტაფილოკოკისას (MRSA)

მეთიცილინის მიმართ რეზისტენტული -Staphylococcus aureus-ით გამოწვეული ინფექცია განვიხილოთ პაციენტებში, რომელთაც უახლოეს წარსულში ჰქონდათ კონტაქტი ჯანდაცვის დაწესებულებებთან, ან თუ აღინიშნება კანის ჩირქოვანი დაავადება (ან უახლოეს წარსულში იყო) პაციენტში ან ახლო კონტაქტებში. ჯგუფები, რომლებიც იდენტიფიცირებულნი არიან, როგორც არაჰოსპიტალური მეთიცილინის მიმართ რეზისტენტული -Staphylococcus aureus-ის ინფექციის გაზრდილი რისკის შემცველნი, მოიცავს: პატიმრებს, ინტრავენურად ნარკოტიკების მომხმარებლებს, სამხედრო პერსონალს და სპორტული გუნდის წევრებს.[30][31][22]

სხვა დიაგნოსტიკური ფაქტორები

ხშირი

დიაბეტის ანამნეზი

შესაძლოა გამოიწვიოს დიაბეტური ტერფის წყლული, რომელიც შეიძლება გართულდეს ცელულიტით.[14] დიაბეტურიერფის ინფექციების შესახებ დეტალური ინფორმაციისთვის იხილეთ ჩვენ მიერ მოწოდებული თემა "დიაბეტური ტერფის ინფექციები".

იშვიათი

კონსტიტუციური პროდრომი

ცხელება და შეციება ვითარდება პაციენტთა მცირე რაოდენობაში.[1][13] თუმცა, სისტემური სიმპტომები უფრო ხშირია პაციენტებში მანამდე არსებული ლიმფური უკმარისობით.[27] ცხელება, ტაქიკარდია, დაბნეულობა, ჰიპოტენზია და ლეიკოციტოზი ზოგჯერ გვხვდება და შეიძლება განვითარდეს კანის დარღვევების გამოჩენამდე რამდენიმე საათით ადრე.[14]

ლიმფანგიტი/ რეგიონული ლიმფადენოპათია

შესაძლოა გამოვლინდეს ცელულიტისას და არის წითელი ქარის გავრცელებული ფაქტორი.[14][34]

შეღწევის იდენტიფიცირებადი ადგილი

 შესაძლოა არსებობდეს ჭრილობა, წყლული ან სოკოს ინფექციის ნიშნები და ადგილობრივი ან რეგიონული ლიმფადენოპათია.[37]

იმუნოკომპრომისის ანამნეზი

გარდა იმ მიკროორგანიზმებისა, რომლებიც ცელულიტს იწვევენ იმუნოკომპეტენტურ პაციენტებში, იმუნოკომპრომისული პაციენტები უფრო მგრძნობიარენი არიან აერობული გრამ-უარყოფითი ბაქტერიებით (მაგ. Pseudomonas aeruginosa) და არაბაქტერიული პათოგენებით (მაგ. Cryptococcus neoformans) გამოწვეული ინფექციების მიმართ.[1][13][14]

უჩვეულო ექსპოზიცია (მლაშე ან მტკნარი წყალი, ნაკბენი)

შესაძლოა გამოიწვიოს ინფექცია უჩვეულო პათოგენით.[1][13][14]

რისკფაქტორები

ძლიერი

ცელულიტის უწინდელი ეპიზოდი

არის დამოუკიდებელი რისკ ფაქტორი პერსპექტიული შეფასების და შემთხვევათა კონტროლის კვლევებში.[21][22] რეციდივი კარგად არის დასაბუთებული და სავარაუდოდ ვითარდება სხვა რისკფაქტორების მდგრადობის გამო, როგორიცაა ლიმფედემა, მაგრამ ანთებამ ყოველ მწვავე ეპიზოდში შეიძლება ასევე გამოიწვიოს ნარჩენი ლიმფური დისფუნქცია.[15][23]

დიაბეტი

ინფექციები შეიძლება განვითარდეს, როდესაც ბაქტერიები არღვევენ კანის ზედაპირს, განსაკუთრებით იქ, სადაც არის მყიფე კანი ან შემცირებული ლოკალური დაცვა.[14][24]

დიაბეტურიერფის ინფექციების შესახებ დეტალური ინფორმაციისთვის იხილეთ ჩვენ მიერ მოწოდებული თემა "დიაბეტური ტერფის ინფექციები".

წყლული/ჭრილობა

რამდენიმე კვლევაში ცელულიტის დამოუკიდებელი პროგნოზული ფაქტორია.[21][22] კანის ბარიერის დარღვევა საშუალებას აძლევს მიკრო-ორგანიზმებს შევიდნენ ქსოვილში.

დერმატოზი

რამდენიმე კვლევაში ცელულიტის დამოუკიდებელი პროგნოზული ფაქტორია.[21][23][22] კანის ბარიერის დარღვევა საშუალებას აძლევს მიკრო-ორგანიზმებს შევიდნენ ქსოვილში.

თითებშუა ტერფის მიკოზი

ცელულიტის განვითარების დამოუკიდებელი რისკ ფაქტორია.[21][22] კანის ბარიერის დარღვევა საშუალებას აძლევს მიკრო-ორგანიზმებს შევიდნენ ქსოვილში.[15] თითებ შორის ტერფის მიკოზის მქონე პაციენტებში პათოგენური ბაქტერიის იზოლირება შესაძლებელია თითებ შორის სივრცედან.[20]

ლიმფედემა

ლიმფედემა ხშირად ვლინდება ოპერაციის და/ან ავთვისებიანი მდგომარეობის რადიოთერაპიის შემდეგ და დაკავშირებულია ცელულიტთან რამდენიმე ჭრილში, მათ შორის ძუძუს და გინეკოლოგიური კიბოსთვის ლიმფური კვანძების აშრევება დასხივებით ამ მის გარეშე.[25][26][22][27] სავარაუდოდ, ლიმფური დარღვევა ხელს უწყობს ადგილობრივ მასპინძლებს, დაიცვან ნაკლებ ეფექტურად, ეს კი განაპირობებს შემდგომ ინფექციებს.[15]

ვენური უკმარისობა/ფეხის ქრონიკული ედემა

საჩინო ვენექტომიის შემდეგ ცელულიტი არის კარგად- დადგენილი კავშირი.[21][28] ქრონიკული ედემა, რომელიც ვითარდება სხვა მექანიზმებით ასევე ზრდის რისკს ცელულიტისათვის.[22] ფიქრობენ რომ სითხის სტაზი ამცირებს ადგილობრივი მასპინძლის დაცვას, რაც განაპირობებს ინფექციას.

სუსტი

ჭარბი წონა

გამოვლინდა რომ სხეულის მასის ინდექსის გაზრდა მრავალვარიანტულ ანალიზში ცელულიტის რისკ ფაქტორი.[21][22] ეს სავარაუდოდ განპირობებულია მისი კავშირით შემცირებულ ვენურ და ლიმფურ დრენაჟთან.

ამ მასალის გამოყენება ექვემდებარება ჩვენს განცხადებას