მიდგომა

ცელულიტი და წითელი ქარი, როგორც წესი, ვლინდება როგორც ამოცნობადი კლინიკური სინდრომები. ჩვეულებრივ, არ არის საჭირო სპეციფიკური დიაგნოსტიკური ტესტები. დიაგნოსტიკური გაურკვევლობის პირობებში, დერმატოლოგიური კონსულტაცია შეიძლება სასარგებლო იყოს ალტერნატიულ დიაგნოზზე შესაფასებლად.[29]

ანამნეზი.

პაციენტი, როგორც წესი, წარმოდგენილია წითელი, მტკივნეული, თბილი და შეშუპებული კანის მწვავე გამოვლინებით, ყველაზე ხშირად ქვედა კიდურებზე.[1][13] კონსტიტუციური სიმპტომები შესაძლოა იყოს ცხელება, შეციება და შეუძლოდ ყოფნა.

პაციენტის შეფასებისას განსახილველი ფაქტორებია:[1][13][22]

  • აქვს თუ არა პაციენტს ცელულიტის წინა ეპიზოდის ანამნეზი? ეს შესაძლოა დაკავშირებული იყოს ლიმფურ ან ვენურ კომპრომისთან, რომელიც უნდა შეფასდეს გასინჯვისას.

  • არის თუ არა კანის ბარიერის დარღვევა (მაგ, წყლულები, ჭრილობები, დერმატოზები, თითებშუა ტერფის მიკოზი)? ამან შესაძლოა საშუალება მისცეს მიკრო-ორგანიზმებს შეიჭრას კანში.

  • არის თუ არა პაციენტი მეთიცილინის მიმართ რეზისტენტული -Staphylococcus aureus-ის ინფექციის რისკის ქვეშ? მეთიცილინის მიმართ რეზისტენტული -Staphylococcus aureus-ით გამოწვეული ინფექცია განვიხილოთ პაციენტებში, რომელთაც უახლოეს წარსულში ჰქონდათ კონტაქტი ჯანდაცვის დაწესებულებებთან, ან თუ აღენიშნება პაციენტს კანის ჩირქოვანი დაავადება (ან უახლოეს წარსულში იყო) ან ახლო კონტაქტები. ჯგუფები, რომლებიც იდენტიფიცირებულნი არიან, როგორც არაჰოსპიტალური მეთიცილინის მიმართ რეზისტენტული -Staphylococcus aureus-ის ინფექციის გაზრდილი რისკის შემცველნი, მოიცავს: პატიმრებს, ინტრავენურად ნარკოტიკების მომხმარებლებს, სამხედრო პერსონალს და სპორტული გუნდის წევრებს.[30][31][22]

  • არის თუ არა დიაბეტის ანამნეზი? ამან შესაძლოა გამოიწვიოს დიაბეტური ტერფის წყლული, რომელიც შეიძლება გართულდეს ცელულიტით.

  • პაციენტს იმუნიტეტი დაქვეითებული აქვს? გარდა იმ მიკროორგანიზმებისა, რომლებიც ცელულიტს იწვევენ იმუნოკომპეტენტურ პაციენტებში, იმუნოკომპრომისული პაციენტები უფრო მგრძნობიარენი არიან აერობული გრამ-უარყოფითი ბაქტერიებით (მაგ. Pseudomonas aeruginosa, Helicobacter cinaedi) და არაბაქტერიული პათოგენებით (მაგ. Cryptococcus neoformans) გამოწვეული ინფექციების მიმართ.

  • იყო თუ არა რაიმე უჩვეულო ექსპოზიცია (მაგ. მლაშე წყლის ან მტკნარი წყლის მიმართ) ან ცელულიტი არის ტრავმის შედეგი, როგორიცაა მაგ. ნაკბენი?

გამოკვლევა

ვიზუალური დათვალიერებით ვლინდება მაკულური ერითემა სითბოთი, მტკივნეულობითა და შეშუპებით. ცელულიტს შეიძლება ჰქონდეს კარგად გამიჯნული ან მეტად გაფანტული საზღვარი.[14][32] ფეხი ყველაზე გავრცელებული ადგილია. შეიძლება განვითარდეს ფორთოხლის ქერქის შესახედაობა, ბუშტუკები, ზედაპირული სისხლდენა ბუშტუკებში, პეტექიები ან ექიმოზები და კანის ნეკროზი.[14][33] ასევე შეიძლება წარმოდგენილი იყოს ლიმფანგიტი და რეგიონული ლიმფადენოპათია.[14][34] ფლუქტუაცია პალპაციით შეიძლება მიუთითებდეს ძირითადი აბსცესის არსებობაზე.[35]

წითელი ქარი გამოირჩევა კანის უფრო ზედაპირული ფენების, მათ შორის ლიმფური სისტემის ჩართვით. შესაბამისად, ის მკაფიოდ ვლინდება წამოწეული ინტენსიური ერითემით და შეშუპებით, აგრეთვე საზღვრებით, რომლებიც მკაფიოდ არის გამოყოფილი დაუზიანებელი კანისგან;[14][24][34] ის ყველა ხშირად ჩნდება სახეზე და ფეხზე.[36] თითქმის ყოველთვის გამოწვეულია A ჯგუფის სტრეპტოკოკით.

ჩირქოვან კერასთან ან უახლოეს წარსულში ფურუნკულოზთან ერთად ცელულიტის არსებობის შემთხვევაში უნდა იქნას გათვალისწინებული Staphylococcus aureus, MRSA ჩათვლით, როგორც შესაძლო ეტიოლოგია.

დათვალიერებამ/გასინჯვამ შეიძლება ასევე გამოავლინოს მიკროორგანიზმის შეღწევის ადგილი (მაგ., ჭრილობა, წყლული ან სოკოვანი ინფექციის ნიშნები) და ადგილობრივი ან რეგიონალური ლიმფადენოპათია.[37]

ქვედა კიდურების ცელულიტის დროს რეკომენდებულია ფეხის თითთაშორისი სივრცის ფრთხილად გამოკვლევა, რადგან ნაპრალის, აქერცვლის ან მაცერაციის მკურნალობამ შეიძლება აღმოფხვრას პათოგენებით კოლონიზაცია და შეამციროს მორეციდივე ინფექციის სიხშირე.[14]

სისტემური გამოვლინებები, როგორც წესი, მსუბუქია, მაგრამ ცხელება, ტაქიკარდია, დაბნეულობა, ჰიპოტენზია და ლეიკოციტოზი ზოგჯერ გვხვდება და შეიძლება განვითარდეს კანის დარღვევების გამოჩენამდე რამდენიმე საათით ადრე.[14] ორბიტალური და პრესეპტური (პერიორბიტალური) ცელულიტის შემთხვევაში, ამ ორის განსხვავება მნიშვნელოვანია, ვინაიდან ორბიტალური ცელულიტი არის გადაუდებელი შემთხვევა და ანტიმიკრობული თერაპიის გარდა შესაძლოა დასჭირდეს ქირურგიული ჩარევა. პროპტოზი და ტკივილი ან თვალის მოძრაობის შეზღუდვა მიუთითებს ორბიტალურ დაავადებაზე. იხილეთ ჩვენ მიერ წარმოდგენილი თემა "პერიორბიტალური და ორბიტალური ცელულიტი".

მნიშვნელოვანია გამოირიცხოს სერიოზული მდგომარეობები, რომლებიც შეიძლება ასოცირებული იყოს ცელულიტთან და საჭიროების შემთხვევაში სასწრაფოდ მიმართოთ უფროს ექიმს და/ან სპეციალისტს. სპეციფიკურად განიხილეთ:

  • სეპტიკური ართრიტი (იხილეთ ჩვენი თემა "სეპტიკური ართრიტი")

  • ოსტეომიელიტი (იხილეთ ჩვენი თემა "ოსტეომიელიტი")

  • ნეკროზული ფასციტი (იხილეთ ჩვენი თემა "ნეკროზული ფასციტი").

კვლევები

როგორც წესი, მხოლოდ კლინიკური დასკვნები საკმარისია დიაგნოზისთვის.[37][33]

სისხლის საერთო ანალიზი

  • მიუხედავად იმისა, რომ არასპეციფიკურია, პაციენტების უმრავლესობას აქვთ თეთრი უჯრედების მომატებული რაოდენობა.

ჩირქოვანი კერის კულტურა და მოლეკულური დიაგნოსტიკური პროცედურები

  • ჩირქოვანი კერის კულტურა უნდა შესრულდეს, თუ ცელულიტი დაკავშირებულია ან ახლოსაა ჭრილობასთან ან პუსტულურ კერასთან.

  • ეს შესაძლოა დაეხმაროს რეზისტენტული პათოგენების იდენტიფიკაციაში, როგორიცაა MRSA და ანტიბიოტიკების შერჩევაში.[38][39]

სისხლის კულტურა

  • სისხლის კულტურას მცირე შედეგი აქვს ცელულიტის დროს; შესაბამისად ეს ტესტი არ არის საკმარისად სენსიტიური, იმისთვის რომ რეკომენდებული იყოს მისი რუტინულად გამოყენება.[14]

  • სისხლის კულტურები უნდა მოვიპოვოთ მძიმე სისტემური მახასიათებლების მქონე პაციენტებისთვის (როგორიცაა მაღალი ცხელება, ტაქიკარდია ან ჰიპოტენზია) და იმუნოდეფიციტის მქონე პაციენტებისთვის.[14]

კანის ასპირაცია კულტურით და მოლეკულური სადიაგნოსტიკო პროცედურები

  • ამან შესაძლოა დაადგინოს ორგანიზმები; თუმცა არ არის საკმარისად სენსიტიური ან სპეციფიკური იმისთვის რომ რეკომენდებული იყოს მათი რუტინულად გამოყენება.[14][40]

კანის ბიოფსია

  • იმ შემთხვევებში, როდესაც დიაგნოზი საეჭვოა რეკომენდებულია კანის ბიოფსია.[41]

  • გარდა ამისა, იმუნოკომპრომისულ პაციენტებში,რომლებიც არ პასუხობენ საწყის თერაპიას, ეს შეიძლება დამხმარე იყოს უჩვეულო პათოგენის დადგენაში.[13][14]

ნიმუშები კულტურისთვის და მგრძნობელობისთვის, თუ მითითებულია, უნდა მოიპოვოთ ანტიბიოტიკების დანიშვნამდე.[35][42]

ვენიპუნქტურა და ფლებოტომია - ანიმაციური დემონსტრაცია
ვენიპუნქტურა და ფლებოტომია - ანიმაციური დემონსტრაცია

როგორ ავიღოთ ვენური სისხლის ნიმუში ანტეკუბიტალური ფოსოდან ვაკუუმის ნემსის გამოყენებით.

გამოსახულებითი კვლევები

როგორც წესი, სერიოზული რადიოგრაფია არ არის დამხმარე ცელულიტის სადიაგნოსტიკოდ. თუმცა, შეიძლება დამხმარე იყოს ქრონიკულ წყლულთან დაკავშირებული ცელულიტისას შესაძლო ქვემდებარე სტეომიელიტის შეფასებისთვის[44]

თუ ეჭვია აბსცესზე, ულტრაბგერითი გამოკვლევა შესაძლებელია სასარგებლო იყოს დასადასტურებლად.[44][45][46] აბსცესი მოსალოდნელია, თუ გასინჯვისას წარმოდგენილია რბილი ფლუქტუაცია ან თუ არის არასრული რეაგირება ანტიმიკრობულ თერაპიაზე.

კომპიუტერული ტომოგრაფიული სკანირება გამოსადეგია ორბიტალური და პრესეპტული (პერიორბიტალური) ცელულიტის სადიფერენციოდ და უნდა დაინიშნოს, თუ ეს დიაგნოზები განიხილება.

ნეკროზული ფასციიტზე ეჭვის მიტანის შემთხვევაში, მაგნიტურ-რეზონანსული გამოკვლევა სასარგებლოა დიაგნოზისთვის, მაგრამ ამან არ უნდა დააყოვნოს ქირურგიული კონსულტაცია თუ ნეკროზული ფასციტი განიხილება ერთ-ერთ შესაძლო ვარიანტად.[44][47] გამოხატული ტკივილი, განსაკუთრებით თუ ეს სიმპტომი გასინჯვის შედეგის პროპორციული არაა ან ცუდი პასუხი მკურნალობაზე არის ფაქტორები, რომლებიც მიუთითებს ნეკროზულ ფასციტზე. შესაძლოა აგრეთვე წარმოდგენილი იყოს ჰემორაგიული ბულები.

ამ მასალის გამოყენება ექვემდებარება ჩვენს განცხადებას