მკურნალობის ალგორითმი

მიაქციეთ ყურადღება, რომ ფორმულა/შეყვანის გზა და დოზა შეიძლება განსხვავებული იყოს მედიკამენტების დასახელების და ბრენდის, ფორმულარის ან გეოგრაფიული ადგილმდებარეობის მიხედვით. მკურნალობის შესახებ რეკომენდაციები სპეციფიკურია პაციენტის ჯგუფების მიხედვით: იხილეთ გაფრთხილება

მწვავე

დაავადების მძიმე ფორმის განვითარების დაბალი რისკის მქონე ბავშვები, რომლებიც სხვამხრივ ჯანმრთელები არიან

1-ლი რიგის – დამხმარე მოვლა

Back
მწვავე
|
დაავადების მძიმე ფორმის განვითარების დაბალი რისკის მქონე ბავშვები, რომლებიც სხვამხრივ ჯანმრთელები არიან
1-ლი რიგის – 

დამხმარე მოვლა

პარაცეტამოლით, კანის დამარბილებელი საშუალებებით და ანტიჰისტამინური საშუალებებით სიმპტომური მკურნალობა შეიძლება იყოს ყველაფერი, რაც საჭიროა ბავშვებში, რომლებსაც აქვთ დაავადების მძიმე ფორმის განვითარების დაბალი რისკი. ჰიდრატაცია მნიშვნელოვანია, განსაკუთრებით ცხელების მქონე ბავშვებში.

ასპირინი უკუნაჩვენებია რეიეს სინდრომთან ასოციაციის გამო.[77] ასევე არსებობს მოსაზრება ვარიცელას დროს არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატების (NSAID) გამოყენებასა და A ჯგუფის სტრეპტოკოკური (GAS) სუპერინფექციის გაზრდილ რისკთან დაკავშირებით.[78][79] კანის და რბილი ქსოვილების ინფექციების პოტენციური მატების გამო, NSAID უნდა მოვერიდოთ.

კალამინის ლოსიონი ხშირად გამოიყენება ქავილის შემსუბუქების მიზნით;[75] თუმცა, არ არის გამოქვეყნებული მტკიცებულებები, რომლებიც მხარს უჭერს მის გამოყენებას ვარიცელას ინფექციის დროს.[76]

ბავშვებში ვარიცელას ანტიჰისტამინური მკურნალობა ასოცირდება ატაქსიასთან, შარდის შეკავებასთან და სხვა გვერდით ეფექტებთან. გარდა ამისა, გამოიცა გაფრთხილება 2 წლამდე ასაკის ბავშვებში ხველისა და გაცივების ზოგიერთი მედიკამენტის (მათგან მრავალი ანტიჰისტამინური საშუალებაა) გამოყენების წინააღმდეგ.[81] მცირეწლოვან ბავშვებში რისკები შეიძლება აღემატებოდეს სარგებელს.

პირველადი პარამეტრები

პარაცეტამოლი: <12 წლის ასაკის ბავშვები: 15 მგ/კგ პერორალურად/რექტალურად ყოველ 4-6 საათში ერთხელ საჭიროებისამებრ, მაქსიმუმი 75 მგ/კგ/დღეში; >12 წლის ასაკის ბავშვები: 500-1000 მგ პერორალურად/რექტალურად ყოველ 4-6 საათში ერთხელ საჭიროებისამებრ, მაქსიმუმი 4000 მგ/დღეში

--და--

დიფენჰიდრამინი: 2-5 წლის ბავშვები: 6.25 მგ პერორალურად ყოველ 4-6 საათში ერთხელ, საჭიროების მიხედვით, მაქსიმუმი 37.5 მგ/დღეში; 6-12 წლის ბავშვები: 12.5 - 25 მგ პერორალურად ყოველ 4-6 საათში ერთხელ, საჭიროების მიხედვით, მაქსიმუმი 150 მგ/დღეში; >12 წლის ბავშვები: 25-50 მგ პერორალურად ყოველ 4-6 საათში ერთხელ, საჭიროების მიხედვით, მაქსიმუმი 300 მგ/დღეში

მეტი

--და--

დიფენჰიდრამინი ადგილობრივად: (1-2%) დაზიანებულ ადგილ(ებ)ზე სამ-ოთხჯერ დღეში საჭიროების შემთხვევაში, 7 დღემდე განმავლობაში

იყოს

კანის დამარბილებლები ადგილობრივი საშუალება: დაზიანებულ უბნებზე დატანა საჭიროებისამებრ

დაავადების საშუალო და მძიმე ფორმის მომატებული რისკი

1-ლი რიგის – პერორალური ანტივირუსული თერაპია

Back
მწვავე
|
დაავადების საშუალო და მძიმე ფორმის მომატებული რისკი
1-ლი რიგის – 

პერორალური ანტივირუსული თერაპია

ამერიკის პედიატრთა აკადემიის მიერ პერორალური ანტივირუსული თერაპია რეკომენდებულია პაციენტებისთვის ვარიცელას საშუალო და მძიმე ფორმის განვითარების მომატებული რისკით. ასეთები არიან: სხვა მხრივ ჯანმრთელი 13 წლის და უფროსი ასაკის ბავშვები; კანის ქრონიკული დაავადების მქონე პაციენტები (მაგ. ატოპიური დერმატიტი); ფილტვის დაავადების მქონე პირები; სალიცილატით ხანგრძლივ თერაპიაზე მყოფი პირები; პერორალური კორტიკოსტეროიდების ხანმოკლე ან წყვეტილი კურსით მიმღები პირები .[41]​​

პერორალური ანტივირუსული თერაპია პირველი 72 საათის განმავლობაში აუმჯობესებს კანზე დაზიანებების განკურნებას და ამცირებს ცხელების ხანგრძლივობას მოზარდებში და მოზრდილებში.[82][83][84][85]

პირველადი პარამეტრები

აციკლოვირი: >2 წლის ასაკის ბავშვები: 20 მგ/კგ პერორალურად ოთხჯერ დღეში 5 დღის განმავლობაში; ბავშვები > 40 კგ სხეულის მასით და მოზრდილები: 800 მგ პერორალურად დღეში 5-ჯერ 5 დღის განმავლობაში

პლიუს – დამხმარე მოვლა

Back
მწვავე
|
დაავადების საშუალო და მძიმე ფორმის მომატებული რისკი
პლიუს – 

დამხმარე მოვლა

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

ამ პოპულაციებში შეიძლება გამოყენებულ იქნას პარაცეტამოლით, კანის დამარბილებელი საშუალებებით და ანტიჰისტამინური საშუალებებით სიმპტომური მკურნალობა.

ვარიცელას გამო ჰოსპიტალიზებული პაციენტები უნდა მოთავსდნენ როგორც საჰაერო, ისე კონტაქტურ იზოლაციაში პოტენციურად მგრძნობიარე ადამიანებისგან, გამონაყარის გაჩენის დღიდან მინიმუმ 5 დღის განმავლობაში და სანამ არ დაიფარება ქერქით ყველა გამონაყარი.

ჰიდრატაცია მნიშვნელოვანია, განსაკუთრებით ცხელების მქონე ბავშვებში.

ასპირინი უკუნაჩვენებია რეიეს სინდრომთან ასოციაციის გამო.[77] ასევე არსებობს მოსაზრება ვარიცელას დროს არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატების (NSAID) გამოყენებასა და A ჯგუფის სტრეპტოკოკური (GAS) სუპერინფექციის გაზრდილ რისკთან დაკავშირებით.[78][79] კანის და რბილი ქსოვილების ინფექციების პოტენციური მატების გამო, NSAID უნდა მოვერიდოთ.

კალამინის ლოსიონი ხშირად გამოიყენება ქავილის შემსუბუქების მიზნით;[75] თუმცა, არ არის გამოქვეყნებული მტკიცებულებები, რომლებიც მხარს უჭერს მის გამოყენებას ვარიცელას ინფექციის დროს.[76]

ბავშვებში ვარიცელას ანტიჰისტამინური მკურნალობა ასოცირდება ატაქსიასთან, შარდის შეკავებასთან და სხვა გვერდით ეფექტებთან. გარდა ამისა, გამოიცა გაფრთხილება 2 წლამდე ასაკის ბავშვებში ხველისა და გაცივების ზოგიერთი მედიკამენტის (მათგან მრავალი ანტიჰისტამინური საშუალებაა) გამოყენების წინააღმდეგ.[81] მცირეწლოვან ბავშვებში რისკები შეიძლება აღემატებოდეს სარგებელს.

პირველადი პარამეტრები

პარაცეტამოლი: <12 ასაკის ბავშვები: 15 მგ/კგ პერორალურად/რექტალურად ყოველ 4-6 საათში ერთხელ საჭიროებისამებრ, მაქსიმუმი 75 მგ/კგ/დღეში; >12 ასაკის ბავშვები და მოზრდილები: 500-1000 მგ პერორალურად/რექტალურად ყოველ 4-6 საათში ერთხელ საჭიროებისამებრ, მაქსიმუმი 4000 მგ/დღეში

--და--

დიფენჰიდრამინი: 2-5 წლის ბავშვები: 6.25 მგ პერორალურად ყოველ 4-6 საათში ერთხელ, საჭიროების მიხედვით, მაქსიმუმი 37.5 მგ/დღეში; 6-12 წლის ბავშვები: 12.5 - 25 მგ პერორალურად ყოველ 4-6 საათში ერთხელ, საჭიროების მიხედვით, მაქსიმუმი 150 მგ/დღეში; >12 წლის ბავშვები და მოზრდილები: 25-50 მგ პერორალურად ყოველ 4-6 საათში ერთხელ, საჭიროების მიხედვით, მაქსიმუმი 300 მგ/დღეში

მეტი

--და--

დიფენჰიდრამინი ადგილობრივად: (1-2%) დაზიანებულ ადგილ(ებ)ზე სამ-ოთხჯერ დღეში საჭიროების შემთხვევაში, 7 დღემდე განმავლობაში

იყოს

კანის დამარბილებლები ადგილობრივი საშუალება: დაზიანებულ უბნებზე დატანა საჭიროებისამებრ

დაავადების მძიმე ფორმის მაღალი რისკი

1-ლი რიგის – ინტრავენური ანტივირუსული თერაპია

Back
მწვავე
|
დაავადების მძიმე ფორმის მაღალი რისკი
1-ლი რიგის – 

ინტრავენური ანტივირუსული თერაპია

დროული ინტრავენური ანტივირუსული თერაპია რეკომენდებულია ვარიცელას გართულებების და მძიმე ფორმის მაღალი რისკის მქონე პაციენტებისთვის,  მათ შორის: იმუნოკომპრომისული პირები, მაგ. პაციენტები, რომელთაც აღენიშნებათ ლეიკემია, ლიმფომა ან უჯრედული იმუნური დეფიციტები; ადამიანები, იმუნოსუპრესიულ თერაპიაზე, მაგ. როგორიც არის სისტემური კორტიკოსტეროიდები მაღალი დოზით ან ქიმიოთერაპია; ახალშობილები, რომელთა დედებს ჩუტყვავილა ჰქონდათ მშობიარობამდე 5 დღით ადრე ან მშობიარობის შემდეგ 2 დღემდე პერიოდში; ჰოსპიტალიზებული დღენაკლული ბავშვები, დაბადებული გესტაციის 28-ე ან მეტი კვირის პერიოდში, რომელთა დედებს არ გააჩნიათ იმუნიტეტის მტკიცებულები და ჰოსპიტალიზებული დღენაკლული ბავშვები, დაბადებული გესტაციის 28-ე კვირამდე . ასევე, დღენაკლები, რომლებიც იწონიან 1000 გრამს ან ნაკლებს დაბადებისას, დედის იმუნური სტატუსის მიუხედავად ვარიცელას მიმართ; ორსული ქალები.[41]​​​​[60]​

მკურნალობის დაყოვნებას შეიძლება სერიოზული შედეგები ჰქონდეს ამ პაციენტებისთვის.

პროსპექტულმა კვლევებმა, რომლებიც აფასებდა აციკლოვირის გამოყენება იმუნოსუპრესიულ ბავშვებში, აჩვენა გავრცელების ნაკლები რისკი და ჰოსპიტალიზაციის ხანგრძლივობის შემცირება.[86][87][88][89][90]

ნაადრევი ახალშობილებისთვის შეიძლება საჭირო გახდეს ალტერნატიული დოზირება.

პირველადი პარამეტრები

აციკლოვირი: ახალშობილები და 1-3 თვის ბავშვები: 10-20 მგ/კგ ინტრავენურად, ყოველ 8 საათში ერთხელ, 7-10 დღის განმავლობაში; ბავშვები 3 თვიდან 12 წლამდე: 250-500 მგ/სხეულის ზედპირის კვ მეტრზე ინტრავენურად ყოველ 8 საათში ერთხელ, 5-10 დღის განმავლობაში; მოზრდილები: 10 მგ/კგ ინტრავენურად ყოველ 8 საათში ერთხელ, 5-10 დღის განმავლობაში

პლიუს – დამხმარე მოვლა

Back
მწვავე
|
დაავადების მძიმე ფორმის მაღალი რისკი
პლიუს – 

დამხმარე მოვლა

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

ამ პოპულაციებში შეიძლება გამოყენებულ იქნას პარაცეტამოლით, კანის დამარბილებელი საშუალებებით და ანტიჰისტამინური საშუალებებით სიმპტომური მკურნალობა.

ვარიცელას გამო ჰოსპიტალიზებული პაციენტები უნდა მოთავსდნენ როგორც საჰაერო, ისე კონტაქტურ იზოლაციაში პოტენციურად მგრძნობიარე ადამიანებისგან, გამონაყარის გაჩენის დღიდან მინიმუმ 5 დღის განმავლობაში და სანამ არ დაიფარება ქერქით ყველა გამონაყარი.

ჰიდრატაცია მნიშვნელოვანია, განსაკუთრებით ცხელების მქონე ბავშვებში.

ასპირინი უკუნაჩვენებია რეიეს სინდრომთან ასოციაციის გამო.[77] ასევე არსებობს მოსაზრება ვარიცელას დროს არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატების (NSAID) გამოყენებასა და A ჯგუფის სტრეპტოკოკური (GAS) სუპერინფექციის გაზრდილ რისკთან დაკავშირებით.[78][79] კანის და რბილი ქსოვილების ინფექციების პოტენციური მატების გამო, NSAID უნდა მოვერიდოთ.

კალამინის ლოსიონი ხშირად გამოიყენება ქავილის შემსუბუქების მიზნით;[75] თუმცა, არ არის გამოქვეყნებული მტკიცებულებები, რომლებიც მხარს უჭერს მის გამოყენებას ვარიცელას ინფექციის დროს.[76]

ბავშვებში ვარიცელას ანტიჰისტამინური მკურნალობა ასოცირდება ატაქსიასთან, შარდის შეკავებასთან და სხვა გვერდით ეფექტებთან. გარდა ამისა, გამოიცა გაფრთხილება 2 წლამდე ასაკის ბავშვებში ხველისა და გაცივების ზოგიერთი მედიკამენტის (მათგან მრავალი ანტიჰისტამინური საშუალებაა) გამოყენების წინააღმდეგ.[81] მცირეწლოვან ბავშვებში რისკები შეიძლება აღემატებოდეს სარგებელს.

პირველადი პარამეტრები

პარაცეტამოლი: ახალშობილები: 10-15 მგ/კგ პერორალურად/რექტალურად, ყოველ 6-8 საათში ერთხელ საჭიროებისამებრ, მაქსიმუმი 60 მგ/კგ/დღეში; <12 ასაკის ბავშვები: 15 მგ/კგ პერორალურად/რექტალურად ყოველ 4-6 საათში ერთხელ საჭიროებისამებრ, მაქსიმუმი 75 მგ/კგ/დღეში; >12 ასაკის ბავშვები და მოზრდილები: 500-1000 მგ პერორალურად/რექტალურად ყოველ 4-6 საათში ერთხელ საჭიროებისამებრ, მაქსიმუმი 4000 მგ/დღეში

--და--

დიფენჰიდრამინი: 2-5 წლის ბავშვები: 6.25 მგ პერორალურად ყოველ 4-6 საათში ერთხელ, საჭიროების მიხედვით, მაქსიმუმი 37.5 მგ/დღეში; 6-12 წლის ბავშვები: 12.5 - 25 მგ პერორალურად ყოველ 4-6 საათში ერთხელ, საჭიროების მიხედვით, მაქსიმუმი 150 მგ/დღეში; >12 წლის ბავშვები და მოზრდილები: 25-50 მგ პერორალურად ყოველ 4-6 საათში ერთხელ, საჭიროების მიხედვით, მაქსიმუმი 300 მგ/დღეში

მეტი

--და--

დიფენჰიდრამინი ადგილობრივად: (1-2%) დაზიანებულ ადგილ(ებ)ზე სამ-ოთხჯერ დღეში საჭიროების შემთხვევაში, 7 დღემდე განმავლობაში

იყოს

კანის დამარბილებლები ადგილობრივი საშუალება: დაზიანებულ უბნებზე დატანა საჭიროებისამებრ

განიხილე – ორსულთა კონსულტაცია და მიმართვა

Back
მწვავე
|
დაავადების მძიმე ფორმის მაღალი რისკი
განიხილე – 

ორსულთა კონსულტაცია და მიმართვა

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

ორსულ ქალებს უნდა გაუწიონ კონსულტაცია დედის და ნაყოფისთვის შესაძლო არასასურველი შედეგების, ანტენატალური დიაგნოზის ვარიანტებისა და ნაყოფისთვის გადაცემის რისკის შესახებ. რეკომენდებულია კონსულტაცია ნეონატოლოგთან და ინფექციური დაავადებების სპეციალისტთან, თუ მშობიარობისას ადგილი აქვს ვარიცელას მიმართ ექსპოზიციას, პროფილაქტიკის ან მკურნალობის სტრატეგიების ოპტიმიზაციის მიზნით.[50]

დაავადების მძიმე ფორმა

1-ლი რიგის – ინტრავენური ანტივირუსული თერაპია

Back
მწვავე
|
დაავადების მძიმე ფორმა
1-ლი რიგის – 

ინტრავენური ანტივირუსული თერაპია

პაციენტებმა, რომლებსაც უვითარდებათ ვარიცელას სერიოზული გართულებები, უნდა მიიღონ ინტრავენური აციკლოვირი. იმ პაციენტებში, რომლებსაც გართულებებზე მიმანიშნებელი კლინიკური სიმპტომები აქვთ, მკურნალობა უნდა დაიწყოს ემპირიულად.[21]​​[64][91][92][93][94][95] პაციენტებს შეიძლება დასჭირდეთ მკურნალობა 7-10 დღეზე მეტხანს აციკლოვირით, თუ მათ აქვთ მძიმე დაავადება ან ნევროლოგიური გართულებები.

პირველადი პარამეტრები

აციკლოვირი: 1-3 თვის ბავშვები: 10-20 მგ/კგ ინტრავენურად, ყოველ 8 საათში ერთხელ, 7-10 დღის განმავლობაში; ბავშვები 3 თვიდან 12 წლამდე: 250-500 მგ/სხეულის ზედპირის კვ მეტრზე ინტრავენურად ყოველ 8 საათში ერთხელ, 5-10 დღის განმავლობაში; მოზრდილები: 10 მგ/კგ ინტრავენურად ყოველ 8 საათში ერთხელ, 5-10 დღის განმავლობაში

პლიუს – დამხმარე მოვლა

Back
მწვავე
|
დაავადების მძიმე ფორმა
პლიუს – 

დამხმარე მოვლა

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

ვარიცელას გამო ჰოსპიტალიზებული პაციენტები უნდა მოთავსდნენ იზოლაციაში გამონაყარის დაწყებიდან მინიმუმ 5 დღის განმავლობაში, სანამ ქერქით არ დაიფარება ყველა გამონაყარი.

ამ პოპულაციებში შეიძლება გამოყენებულ იქნას პარაცეტამოლით, კანის დამარბილებელი საშუალებებით და ანტიჰისტამინური საშუალებებით სიმპტომური მკურნალობა.

ჰიდრატაცია მნიშვნელოვანია, განსაკუთრებით ცხელების მქონე ბავშვებში.

ასპირინი უკუნაჩვენებია რეიეს სინდრომთან ასოციაციის გამო.[77] ასევე არსებობს მოსაზრება ვარიცელას დროს არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატების (NSAID) გამოყენებასა და A ჯგუფის სტრეპტოკოკური (GAS) სუპერინფექციის გაზრდილ რისკთან დაკავშირებით.[78][79] კანის და რბილი ქსოვილების ინფექციების პოტენციური მატების გამო, NSAID უნდა მოვერიდოთ.

კალამინის ლოსიონი ხშირად გამოიყენება ქავილის შემსუბუქების მიზნით;[75] თუმცა, არ არის გამოქვეყნებული მტკიცებულებები, რომლებიც მხარს უჭერს მის გამოყენებას ვარიცელას ინფექციის დროს.[76]

ბავშვებში ვარიცელას ანტიჰისტამინური მკურნალობა ასოცირდება ატაქსიასთან, შარდის შეკავებასთან და სხვა გვერდით ეფექტებთან. გარდა ამისა, გამოიცა გაფრთხილება 2 წლამდე ასაკის ბავშვებში ხველისა და გაცივების ზოგიერთი მედიკამენტის (მათგან მრავალი ანტიჰისტამინური საშუალებაა) გამოყენების წინააღმდეგ.[81] მცირეწლოვან ბავშვებში რისკები შეიძლება აღემატებოდეს სარგებელს.

პირველადი პარამეტრები

პარაცეტამოლი: <12 ასაკის ბავშვები: 15 მგ/კგ პერორალურად/რექტალურად ყოველ 4-6 საათში ერთხელ საჭიროებისამებრ, მაქსიმუმი 75 მგ/კგ/დღეში; >12 ასაკის ბავშვები და მოზრდილები: 500-1000 მგ პერორალურად/რექტალურად ყოველ 4-6 საათში ერთხელ საჭიროებისამებრ, მაქსიმუმი 4000 მგ/დღეში

--და--

დიფენჰიდრამინი: 2-5 წლის ბავშვები: 6.25 მგ პერორალურად ყოველ 4-6 საათში ერთხელ, საჭიროების მიხედვით, მაქსიმუმი 37.5 მგ/დღეში; 6-12 წლის ბავშვები: 12.5 - 25 მგ პერორალურად ყოველ 4-6 საათში ერთხელ, საჭიროების მიხედვით, მაქსიმუმი 150 მგ/დღეში; >12 წლის ბავშვები და მოზრდილები: 25-50 მგ პერორალურად ყოველ 4-6 საათში ერთხელ, საჭიროების მიხედვით, მაქსიმუმი 300 მგ/დღეში

მეტი

--და--

დიფენჰიდრამინი ადგილობრივად: (1-2%) დაზიანებულ ადგილ(ებ)ზე სამ-ოთხჯერ დღეში საჭიროების შემთხვევაში, 7 დღემდე განმავლობაში

იყოს

კანის დამარბილებლები ადგილობრივი საშუალება: დაზიანებულ უბნებზე დატანა საჭიროებისამებრ

back arrow

აირჩიეთ პაციენტების ჯგუფი ჩვენი რეკომენდაციების სანახავად

მიაქციეთ ყურადღება, რომ ფორმულაცია/შეყვანის გზა და დოზირება შეიძლება განსხვავებული იყოს მედიკამენტების დასახელების და ბრენდების, წამლების ფორმულარის ან გეოგრაფიული ადგილმდებარეობის მიხედვით. მკურნალობის შესახებ რეკომენდაციები სპეციფიკურია პაციენტის ჯგუფების მიხედვით. იხილეთ გაფრთხილება

ამ მასალის გამოყენება ექვემდებარება ჩვენს განცხადებას