მკურნალობის ალგორითმი

მიაქციეთ ყურადღება, რომ ფორმულა/შეყვანის გზა და დოზა შეიძლება განსხვავებული იყოს მედიკამენტების დასახელების და ბრენდის, ფორმულარის ან გეოგრაფიული ადგილმდებარეობის მიხედვით. მკურნალობის შესახებ რეკომენდაციები სპეციფიკურია პაციენტის ჯგუფების მიხედვით: იხილეთ გაფრთხილება

საწყისი

შესაძლო ბაქტერიული მენინგიტი

Back
1-ლი რიგის – 

ანტიბიოტიკთერაპია

თუ პაციენტი ძალიან ცუდად გრძნობს თავს და იმუნოკომპრომისულ მდგომარეობაშია, ან მანამდე იღებდა ანტიბიოტიკებს, გამართლებულია ემპირიული ანტიბიოტიკოთერაპია, რადგანაც ანტიბიოტიკების მიღების დაყოვნება ასოცირებულია ცუდ გამოსავალთან.

ანტიბიოტიკები უნდა ფარავდეს B ჯგუფის streptococci, Listeria, და coliforms-ებს.

თუ ჩვილი ავად გახდომამდე საავადმყოფოს ინკუბატორში იწვა, Staphylococcus aureus-ის დაფარვა უნდა დაემატოს (ვანკომიცინი, თუ MRSA პრევალირებს; ფლუკლოქსაცილინი ან ნაფცილინი, თუ მეთიცილინ-სენსიტიურ S aureus-ზე გვაქვს ეჭვი).

ვირუსული მენინგიტის დიაგნოზის დადგენის შემდეგ შესაძლებელია ანტიბიოტიკოთერაპიის შეწყვეტა.

ემპირიული ანტიბიოტიკოთერაპიის შერჩევისას საჭიროა ადგილობრივი პროტოკოლებისა და გაიდლაინების გათვალისწინება.

Back
1-ლი რიგის – 

ანტიბიოტიკთერაპია

თუ პაციენტი ძალიან ცუდად გრძნობს თავს და იმუნოკომპრომისულ მდგომარეობაშია, ან მანამდე იღებდა ანტიბიოტიკებს, გამართლებულია ემპირიული ანტიბიოტიკოთერაპია, რადგანაც ანტიბიოტიკების მიღების დაყოვნება ასოცირებულია ცუდ გამოსავალთან.

ვირუსული მენინგიტის დიაგნოზის დადგენის შემდეგ შესაძლებელია ანტიბიოტიკოთერაპიის შეწყვეტა.

ანტიბიოტიკოთერაპიის შერჩევისას საჭიროა ადგილობრივი პროტოკოლებისა და გაიდლაინების გათვალისწინება.

Back
განიხილე – 

დექსამეთაზონი

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

მიუხედავად იმისა, რომ ანტიბიოტიკოთერაპიამდე დექსამეტაზონის დამატებითმა თერაპიამ ვერ აჩვენა სიკვდილობის მნიშვნელოვანი კლება ბაქტერიული მენინგიტის დროს, დადგინდა, რომ მაღალშემოსავლიან ქვეყნებში იგი ამცირებდა სმენის დაკარგვისა და ნევროლოგიური ნარჩენი მოვლენების რისკს.[53][54][55]

დექსამეტაზონით მკურნალობის შეწყვეტა შესაძლებელია იმ შემთხვევაში, თუ ლუმბური პუნქცია გამორიცხავს მენინგიტს ან ეჭვია ვირუსულ მენინგიტზე.[3][53][54][55]

როგორც წესი, ადიუვანტური დექსამეტაზონი რეკომენდირებულია ყველა ადრე კარგად და არა იმუნოსუპრესირებულ მოზრდილებში და 3 თვეზე მეტი ასაკის ბავშვებში.[3][56][57]

პირველადი პარამეტრები

დექსამეთაზონი: ბავშვები: დოზის შესახებ კონსულტაცია გაიარეთ სპეციალისტთან; მოზრდილები: 0.15 მგ/კგ ინტრავენურად, ყოველ 6 საათში 2-4 დღის განმავლობაში

Back
1-ლი რიგის – 

ანტიბიოტიკთერაპია

თუ პაციენტი ძალიან ცუდად გრძნობს თავს და იმუნოკომპრომისულ მდგომარეობაშია, ან მანამდე იღებდა ანტიბიოტიკებს, გამართლებულია ემპირიული ანტიბიოტიკოთერაპია, რადგანაც ანტიბიოტიკების მიღების დაყოვნება ასოცირებულია ცუდ გამოსავალთან.

ხანდაზმულებში დაქვეითებული იმუნიტეტის გამო რეკომენდებულია ვანკომიცინის, ცეფტრიაქსონისა და ამპიცილინის კომბინაცია.

ვირუსული მენინგიტის დიაგნოზის დადგენის შემდეგ შესაძლებელია ანტიბიოტიკოთერაპიის შეწყვეტა.

ანტიბიოტიკოთერაპიის შერჩევისას საჭიროა ადგილობრივი პროტოკოლებისა და გაიდლაინების გათვალისწინება.

Back
განიხილე – 

დექსამეთაზონი

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

მიუხედავად იმისა, რომ ანტიბიოტიკოთერაპიამდე დექსამეტაზონის დამატებითმა თერაპიამ ვერ აჩვენა სიკვდილობის მნიშვნელოვანი კლება ბაქტერიული მენინგიტის დროს, დადგინდა, რომ მაღალშემოსავლიან ქვეყნებში იგი ამცირებდა სმენის დაკარგვისა და ნევროლოგიური ნარჩენი მოვლენების რისკს.[53][54][55]

დექსამეტაზონით მკურნალობის შეწყვეტა შესაძლებელია იმ შემთხვევაში, თუ ლუმბური პუნქცია გამორიცხავს მენინგიტს ან ეჭვია ვირუსულ მენინგიტზე.[3][53][54][55]

როგორც წესი, ადიუვანტური დექსამეტაზონი რეკომენდირებულია ყველა ადრე კარგად და არა იმუნოსუპრესირებულ მოზრდილებში და 3 თვეზე მეტი ასაკის ბავშვებში.[3][56][57]

პირველადი პარამეტრები

დექსამეთაზონი: 0.15 მგ/კგ ინტრავენურად ყოველ 6 საათში ერთხელ, 2-4 დღის განმავლობაში

მწვავე

დადასტურებული ვირუსული აგენტი, მარტივი ჰერპესვირუსის, ვარიცელა ზოსტერის ან ციტომეგალოვირუსის გარდა

Back
1-ლი რიგის – 

დამხმარე მკურნალობა

მოიცავს ადეკვატურ ჰიდრატაციას, სიცხის დამწევ პრეპარატებს, ღებინების შემთხვევაში ღებინების საწინააღმდეგო მედიკამენტებს და ტკივილგამაყუჩებლებს თავის ტკივილის შესამსუბუქებლად.

დადასტურდა გამომწვევი აგენტი- მარტივი ჰერპესვირუსი ან ვარიცელა ზოსტერი

Back
1-ლი რიგის – 

ანტივირუსული თერაპია + დამხმარე მოვლა

სხვადასხვა ანგარიშის მიხედვით, აციკლოვირი ამცირებს მარტივი ჰერპესვირუსული მენინგიტის სიმპტომების სიმძიმესა და ხანგრძლივობას.[58] ეს ეფექტი არ გამოვლენილა პლაცებო კონტროლირებად პროსპექტულ კვლევებში.

ფოსკარნეტი შეიძლება გამოვიყენოთ მძიმე ინფექციების დროს, როცა მარტივი ჰერპესვირუსი რეზისტენტულია აციკლოვირის მიმართ.

მკურნალობის კურსი: 7-10 დღე.

პირველადი პარამეტრები

აციკლოვირი: ბავშვები და მოზრდილები: 10 მგ/კგ ინტრავენურად ყოველ 8 საათში ერთხელ; ახალშობილებს შეიძლება უფრო მაღალი დოზები დასჭირდეთ, გაიარეთ კონსულტაცია სპეციალისტთან დოზის თაობაზე

ან

ვალაციკლოვირი: ბავშვები: დოზის შესახებ კონსულტაცია გაიარეთ სპეციალისტთან; მოზრდილები: 1 გ პერორალურად ყოველ 8 საათში ერთხელ

მეორეული ვარიანტები

ფოსკარნეტი: ბავშვები: დოზის შესახებ კონსულტაცია გაიარეთ სპეციალისტთან; მოზრდილები: 40 მგ/კგ ინტრავენურად, ყოველ 8 საათში ერთხელ

დადასტურდა გამომწვევი აგენტი- ციტომეგალოვირუსი

Back
1-ლი რიგის – 

ანტივირუსული თერაპია + დამხმარე მოვლა

ციტომეგალოვირუსის შემთხვევაში, პირველი რიგის აგენტი განციკლოვირი ან ვალგანციკლოვირია.

მეორე რიგის აგენტია ფოსკარნეტი, ხოლო მესამე - ციდოფოვირი.

მკურნალობის კურსი: 7-10 დღე (გარდა ციდოფოვირისა)

პირველადი პარამეტრები

განვიკლოვირი: ბავშვები: დოზის შესახებ გაიარეთ კონსულტაცია სპეციალისტთან; მოზრდილები: 5 მგ/კგ ინტრავენურად, ყოველ 12 საათში ერთხელ

ან

ვალგანციკლოვირი: ბავშვები: დოზის შესახებ კონსულტაცია გაიარეთ სპეციალისტთან; მოზრდილები: 900 მგ პერორალურად ყოველ 12 საათში ერთხელ

მეორეული ვარიანტები

ფოსკარნეტი: ბავშვები: დოზის შესახებ კონსულტაცია გაიარეთ სპეციალისტთან; მოზრდილები: 60 მგ/კგ ინტრავენურად, ყოველ 8 საათში ერთხელ

მესამე ვარიანტები

ციდოფოვირი: ბავშვებში: დოზირების თაობაზე მიმართეთ სპეციალისტს; მოზრდილებში: 5 მგ/კგ ინტრავენურად კვირაში ერთხელ

მიმდინარე

განმეორებითი ვირუსული მენინგიტი

Back
1-ლი რიგის – 

ანტივირუსული წამლების განხილვა

განმეორებითი კეთილთვისებიანი ლიმფოციტური მენინგიტი (ასევე ცნობილია, როგორც მოლარეტის მენინგიტი) იშვიათი მდგომარეობაა, რომელიც სავარაუდოდ ვირუსული ინფექციითაა განპირობებული.[3] ყველაზე ხშირად ვლინდება მეორე ტიპის მარტივი ჰერპესვირუსი. გადაწყვეტილება მკურნალობის შესახებ ყოველთვის სპეციალისტმა უნდა მიიღოს. აციკლოვირი და ვალაციკლოვირი არ უნდა იყოს გამოყენებული, როგორც პროფილაქტიკური ღონისძიება.[3] ვალაციკლოვირით მეორეული პროფილაქტიკის რანდომიზებული კონტროლირებადი კვლევის მიხედვით, რომელიც პირველადი ან განმეორებითი მეორე ტიპის ჰერპესვირუსული მენინგიტების შესწავლას ემსახურებოდა, არ გამოვლინდა ეფექტი განმეორებითობის რისკზე.[59] კვლევაში ასევე აღინიშნა, რომ ვალაციკლოვირის ჯგუფში, მკურნალობის შეწყვეტის შემდეგ, განმეორებითობის რისკი იმატებდა.[59] თუ სპეციალისტი დაიწყებს ანტივირუსულ მკურნალობას, ის უნდა შეწყდეს 1 წლის შემდეგ, რადგან მოლარეტის მენინგიტს ახასიათებს კუპირება,

back arrow

აირჩიეთ პაციენტების ჯგუფი ჩვენი რეკომენდაციების სანახავად

მიაქციეთ ყურადღება, რომ ფორმულაცია/შეყვანის გზა და დოზირება შეიძლება განსხვავებული იყოს მედიკამენტების დასახელების და ბრენდების, წამლების ფორმულარის ან გეოგრაფიული ადგილმდებარეობის მიხედვით. მკურნალობის შესახებ რეკომენდაციები სპეციფიკურია პაციენტის ჯგუფების მიხედვით. იხილეთ გაფრთხილება

ამ მასალის გამოყენება ექვემდებარება ჩვენს განცხადებას