მიდგომა

მწვავე რესპირატორული დისტრეს სინდრომის მქონე პაციენტის მკურნალობის მიზნებია დამხმარე მოვლა და ფილტვების ვენტილაციის პრევენციული სტრატეგია მცირე სუნთქვითი მოცულობის გამოყენებით, რათა შეიზღუდოს ჩასუნთქვის საბოლოო პლატო წნევა.[58] თუ ვფიქრობთ, რომ ინფექცია არის მწვავე რესპირატორული დისტრეს სინდრომის გამომწვევი, უნდა დავადგინოთ გავაკონტროლოთ წყარო და დაუყოვნებლივ დავიწყოთ ანტიბიოტიკები. სხვაგვარად დაუყოვნებელ მიზანს წარმოადგენს დამხმარე მკურნალობა და გართულებების პრევენცია.

მწვავე რესპირატორული დისტრეს სინდრომის მქონე პაციენტების სიკვდილობა, როგორც წესი, არ არის ძირითადად გამოწვეული რესპირატორული უკმარისობით. პაციენტების უმეტესობა კვდება ARDS-ის ფონური მიზეზისგან, მეორადი ინფექციებისგან, სხვა ორგანოების უკმარისობისგან, ფონური თანმდევი დაავადებებისგან ან გახანგრძლივებული ჰოსპიტალიზაციის გართულებებისგან.

ოქსიგენაცია და ვენტილაცია

მიუხედავად იმისა, რომ მწვავე რესპირატორული დისტრეს სინდრომის ქსელის საწყისი მცირე სუნთქვითი მოცულობის კვლევის სამიზნე ჟანგბადით გაჯერება შეადგენდა 88-95%-ს, ორი შემდგომი კლინიკური კვლევის რჩევით, ოქსიგენაციის უფრო მაღალი სამიზნე დაკავშირებულია გაუმჯობესებულ კლინიკურ შედეგებთან. ფრანგული რანდომიზებული კვლევა, რომელსაც ოქსიგენაციის სატურაციის სამიზნედ აღებული ჰქონდა 88-92% და >95% მწვავე რესპირატორული დისტრეს სინდრომის მქონე პაციენტებში, შეჩერდა ნაადრევად უსაფრთხოების პრობლემების გამო, კერძოდ, ჟანგბადით გაჯერების უფრო დაბალი სამიზნე მაჩვენებლის ჯგუფში სიკვდილობა უფრო მაღალი აღმოჩნდა, ვიდრე ჟანგბადით გაჯერებუს უფრო მაღალი სამიზნე მაჩვენებლის ჯგუფში 28-ე და 90-ე დღეებზე.[59] თუმცა, კოქრეინის ერთ-ერთი მიმოხილვის დასკვნის თანახმად, რომელიც შეისწალვიდა ჟანგბადის სამიზნე მაჩვენებლებს ინტენსიური მოვლის განყოფილებაში მწვავე რესპირატორული დისტრეს სინდრომის შემთხვევის მექანიკური ვენტილაციით მართვის დროს (მოიცავდა მხოლოდ აღნიშნულ კვლევას), მტკიცებულებები მწვავე რესპირატორული დისტრეს სინდრომის მქონე პაციენტებში ნაკლები ან მეტი ჟანგბადის მიწოდების შესახებ ძალიან არაზუსტია, ვინაიდან არსებობს სისტემური ცდომილების მაღალი რისკი (კვლევის ბრმა წესის არასაკმარისი დაცვა, მონაწილეთა მცირე რიცხვი და კვლევის ნაადრევი შეჩერება).[60] [ Cochrane Clinical Answers logo ] ავსტრალიასა და ახალ ზელანდიაში შეადარეს დაბალი და მაღალი ოქსიგენაციის სამიზნე დონეები კრიტიკულ, მექანიკურ ვენტილაციაზე მყოფ პაციენტებში. განსხვავება უმნიშვნელო აღმოჩნდა გამოსავალის პროგნოზირების კუთხით, თუმცა ტრენდი მიუთითებდა დაბალი ოქსიგენაციის ჯგუფში უარეს შედეგებზე.[61]

ამ დასკვნების საფუძველზე, გონივრულია ჟანგბადის სატურაციის სამიზნე ≥92%.[62]

ცხვირის მაღალი დინების ჟანგბადის (HFNO) ხელმისაწვდომობის ზრდამ გაზარდა ARDS-ით დაავადებულთა რიცხვი, რომელთა მართვა შესაძლებელია როგორც HFNO, ისე არაინვაზიური ვენტილაციის საშუალებით. თუმცა, უკმარისობის მაჩვენებელი მაღალია და ARDS-ის მქონე ბევრ პაციენტს დასჭირდება ენდოტრაქეალური ინტუბაცია და მექანიკური ვენტილაცია.[63] ამერიკული გულმკერდის საზოგადოება (ATS) იძლევა ინსტრუქციებს იმის შესახებ, თუ როგორ უნდა გაადვილდეს კომუნიკაცია მექანიკურად ვენტილირებად პაციენტებთან, როგორც სიმპტომების შეფასების ძირითადი კომპონენტი.[64]​სავენტილაციო აპარატთან ასოცირებული ფილტვის დაზიანება შეიძლება შეიზღუდოს დაბალი მოქცევის მოცულობის, პლატოზე წნევით შეზღუდული დამცავი ვენტილაციის სტრატეგიის გამოყენებით. ნაჩვენებია, რომ ეს თერაპია ამცირებს სიკვდილობას.[65][66][67][68]


გადაუდებელი მდგომარეობები ფილტვის ხელოვნურ სავენტილაციო აპარატთან: ჰიპოქსია და სასუნთქი გზების მაღალი წნევა
გადაუდებელი მდგომარეობები ფილტვის ხელოვნურ სავენტილაციო აპარატთან: ჰიპოქსია და სასუნთქი გზების მაღალი წნევა

როგორ გავუმკლავდეთ ჰიპოქსიას და სასუნთქ გზებში წნევის მომატებას ვენტილირებულ პაციენტებში


სუნთქვითი მოცულობა 4 - 8 მლ/კგ სხეულის წონაზე გადაანგარიშებით უნდა გამოიყენებოდეს ჩასუნთქვის პლატოს წნევის <30 სმ წყ. სვ. შესანარჩუნებლად.[69] მამაკაცების სხეულის სავარაუდო წონა გამოითვლება 50 + 0.91 × (სიმაღლე [სმ] - 152.4), ხოლო ქალებისთვის 45.5 + 0.91 × (სიმაღლე [სმ] - 152.4).[65] თუ პლატოს წნევა >30 სმ წყ. სვ. ტოლია, სასიცოცხლო მოცულობა უნდა შემცირდეს 5 მლ/კგ-მდე ან 4 მლ/კგ-მდე საჭიროების შემთხვევაში.

დადებითი წნევა ამოსუნთქვის ბოლოს (PEEP) ტიტრაციის ცხრილების გამოყენება

უნდა განხორციელდეს ამოსუნთქვის ბოლოს დადებითი წნევის (PEEP) და შესუნთქული ჟანგბადის (FiO2) ტიტრაცია მიღებული ცხრილის შესაბამისად.[65][70]​​ არსებული მონაცემები ვარაუდობს, რომ PEEP-ის უფრო მაღალი დონე უსაფრთხოა და შესაძლოა გააუმჯობესოს ჟანგბადის მიღება ზოგიერთ პაციენტში.[69][71][72]​ ხელმისაწვდომი კვლევების მეტა-ანალიზში, არ დაფიქსირებულა სიკვდილიანობის საერთო შემცირება მაღალი PEEP-ით.[73]​ ადრინდელმა მეტაანალიზმა აჩვენა, რომ უფრო მაღალი PEEP ამცირებს სიკვდილიანობას პაციენტებში, რომლებიც რეაგირებენ გაუმჯობესებული ოქსიგენაციით.[74]

მწვავე რესპირატორული დისტრეს სინდრომის მქონე პაციენტებში შეაფასეს ინდივიდუალიზებული PEEP ტიტრაცია (შედარებით ცხრილებთან), ფილტვების პოზიციონირების მანევრები და მაღალი PEEP დონეები, და PEEP ტიტრაცია რადიოლოგიური მონაცემების მიხედვით (დიფუზური ან ფოკალური).[75][76][77][78] თუმცა, თანმიმდევრული კლინიკური სარგებელი არ არის ნაჩვენები ამ მიდგომებით.

რესპირატორული აციდოზის მართვა

მცირე სუნთქვითი მოცულობით ვენტილაციის გართულებას წარმოადგენს რესპირატორული აციდოზი და მას მკურნალობენ სუნთქვის სიხშირის გაზრდით. მიუხედავად იმისა, რომ არ არის ცნობილი რესპირატორული აციდოზის რა დონეა დამაზიანებელი მწვავე რესპირატორული დისტრეს სინდრომის მქონე პაციენტებისთვის, პერმისიული ჰიპერკაპნიის გადატანა ხშირად ხდება მცირე სუნთქვითი მოცულობით ვენტილაციის გამო. თუმცა, მძიმე ჰიპერკაპნია დამოუკიდებლად არის დაკავშირებული ინტენსიური თერაპიის განყოფილებაში უფრო მაღალ სიკვდილობასთან.[79] ნორმოკაპნიის მიღწევა ხშირად შეუძლებელია (და ეს არ უნდა იყოს მიზანი).

კლინიკური გაიდლაინები იძლევა რეკომენდაციას, რომ შენარჩუნდეს არტერიული pH 7.30-დან 7.45-მდე, მაგრამ კვლევების თანახმად, პაციენტებს, რომლებმაც გადიან პერმისიულ ჰიპერკაპნიას, შეუძლიათ აიტანონ სისხლის pH-ის დაბალი მაჩვენებელი, როგორიცაა 7.15. ბიკარბონატის ინფუზია შეიძლება დაინიშნოს, როდესაც pH დაეცემა 7.15 ქვემოთ.


ტრაქეის ინტუბაციის ანიმაციური დემონსტრირება
ტრაქეის ინტუბაციის ანიმაციური დემონსტრირება

როგორ ჩავდგათ ტრაქეის მილი მოზრდილებში ლარინგოსკოპის გამოყენებით.



ნიღბიანი სასუნთქი ტომარა (ამბუ)- ანიმაციური დემონსტრაცია
ნიღბიანი სასუნთქი ტომარა (ამბუ)- ანიმაციური დემონსტრაცია

როგორ გამოვიყენოთ ნიღბიანი სასუნთქი ტომარა მოზრდილებთან ვენტილაციის უზრუნვესაყოფად. ვიდეო გვიჩვენებს ორი-პერსონის ტექნიკას.


პრონაცია (მუზელზე დაწვენა)

პრონაციამ (მუცელზე დაწვენამ) შესაძლაო გააუმჯობესოს ოქსიგენაცია მწვავე რესპირატორული დისტრეს სინდრომის მქონე პაციენტებში და ამცირებს სიკვდილობას მძიმე ARDS (PaO₂/FiO₂ <150) მქონე პაციენტებში.[69][83][84][85][86][87]

ერთი სისტემატური მიმოხილვით დადგინდა, რომ სიკვდილობის შემცირება დამოკიდებული იყო იმაზე, რომ პაციენტები პრონაციის მდგომარეობაში რჩებოდნენ, მინიმუმ, 12 საათის განმავლობაში ყოველდღიურად.[88] მუცელზე დაწვენასთან დაკავშირებული გართულებების (როგორიცაა სახის შეშუპება, ნაწოლების განვითარება, კათეტერის და ენდოტრაქეური მილის გამოვარდნა) გათვალისწინებით, პრონაციის პოზიციაში უნდა მოვათავსოთ მხოლოდ მძიმე მწვავე რესპირატორული დისტრესსინდრომის (PaO₂/FiO₂ <150) მქონე პაციენტები.[69]


მუცელზე პოზიციონირება კრიტიკული მოვლის ფარგლებში
მუცელზე პოზიციონირება კრიტიკული მოვლის ფარგლებში

ეს ვიდეო აღწერს მუცელზე პოზიციონირების როლს მწვავე რესპირატორული უკმარისობის მართვაში, განხილულია ჩვენებები და უკუჩვენებები და საკითხები, რომლებიც უნდა გაითვალისწინოთ პროცედურის უსაფრთოდ შესასრულებლად.


კონსერვატიული მკურნალობა ინტრავენური სითხეებით

პაციენტებში სითხის ბალანსი შენარჩუნებული უნდა იყოს ოდნავ უარყოფითი ან ნეიტრალური (რაც უზრუნველყოფს, რომ პაციენტს არ ჰქონდეს შოკი).[62]​ ცენტრალური ხაზი რეკომენდირებულია ცენტრალური ვენური წნევის (CVP) გასაზომად, სითხის სტატუსის რეგულარული შეფასებით. მიზანია CVP <4 სმ H₂O შენარჩუნება. ფილტვის არტერიის კათეტერის რუტინული გამოყენება (ფილტვის არტერიის ოკლუზიური წნევის გასაზომად) არ არის რეკომენდებული, რადგან ჩასმა დაკავშირებულია უფრო მეტ გართულებებთან, ვიდრე ცენტრალური ხაზი.[47]

სითხეების კონსერვატიული სტრატეგია ამცირებს მექანიკური ვენტილაციის ხანგრძლივობას, მაგრამ დიდ კლინიკურ კვლევაში გავლენას არ ახდენს სიკვდილობაზე პაციენტებში, რომლებსაც აქვთ მწვავე რესპირატორული დისტრეს სინდრომი, მაგრამ არ აქვთ შოკი.[89] მსგავსი შედეგები დაფიქსირდა მწვავე რესპირატორული დისტრეს სინდრომის, სეფსისის ან სისტემური ანთებითი რეაგირების სინდრომის მქონე მოზრდილებში და ბავშვებში სისტემატური მიმოხილვით და მეტა-ანალიზით.[90]


ცენტრალური ვენური კათეტერის ჩადგმა - ანიმაციური დემონსტრაცია
ცენტრალური ვენური კათეტერის ჩადგმა - ანიმაციური დემონსტრაცია

ცენტრალური ვენური კათეტერის ჩადგმა ულტრაბგერითი კონტროლით მარჯვენა შიდა საუღლე ვენაში, სელდინგერის ჩადგმის მეთოდის გამოყენებით.


ანტიმიკრობული საშუალებები

მწვავე რესპირატორული დისტრეს სინდრომის მქონე პაციენტებში, რომელთა მდგომარეობის გამომწვევი ინფექციაა (პნვემონია, სეფსისი), მნიშვნელოვანია ანტიბიოტიკების სწრაფი დაწყება.[101][102]

ინფექციის მიმართ მიზანმიმართლი ანტიბიოტიკოთერაპია უნდა დავიწყოთ სისხლის, ნახველის და შარდის კულტურების შესაბამისი შედეგების მიღებისთანავე. ანტივირუსული ან სოკოს საწინააღმდეგო პრეპარატები ინიშნება დადასტურებული ვირუსული ან სოკოვანი ინფექციების დროს. მას შემდეგ, რაც ხელმისაწვდომი გახდება კულტურის კვლევის შედეგები, ანტიბიოტიკების რეჟიმი შეიძლება მოერგოს იდენტიფიცირებულ მიკროორგანიზმს. არ არსებობს მტკიცებულებები, რომლებიც მხარს უჭერს ანტიბიოტიკების გამოყენებას პაციენტებში, რომლებსაც აქვთ მწვავე რესპირატორული დისტრეს სინდრომი ინფექციის გარეშე.

დამხმარე მკურნალობა

კრიტიკულად დაავადებული პაციენტების სტანდარტული დამხმარე მკურნალობა მოიცავს ღრმა ვენების თრომბოზის პროფილაქტიკას, სისხლში გლუკოზის კონტროლს, სტრესით გამოწვეული კუჭ-ნაწლავის სისხლდენის პროფილაქტიკას, ჰემოდინამიკურ მხარდაჭერას საშუალო არტერიული წნევის შესანარჩუნებლად> 60 მმ.ვწყ.სვ. და კონცენტრირებული სისხლის წითელი უჯრედების გადასხმას როცა ჰემოგლობინი არის < 70 გ/ლ (<7 გ/დლ).[103][104] კვება უნდა იყოს უზრუნველყოფილი პარენტერალურად, სადაც ეს შესაძლებელია.[105] მწვავე რესპირატორული დისტრეს სინდრომის მქონე 1000 პაციენტის ერთ დიდ რადომიზებულ კვლევაში დაბალი დოზით პარენტერალურ კვებას ARDS პირველი 5 დღის განმავლობაში იგივე კლინიკურ გამოსავალი ჰქონდა, რაც სრულ კალორიულ კვებას.[106] კვება დანამატებით, როგორიცაა ომეგა-3 ცხიმოვანი მჟავები და ანტიოქსიდანტები არ არის რეკომედნირებული.[107]

ალვეოლური სითხის კლირენსის ხელშესაწყობად და ფილტვის შეშუპების ასალაგებლად არ არის რეკომენდირებული ინჰალაციური ან ინტრავენური ბეტა ადრენერგული აგონისტები.[108][109] COVID-19 გარეშე მიმდინარე მწვავე რესპირატორული დისტრეს სინდრომის მქონე პაციენტებში კორტიკოსტეროიდები არ აუმჯობესებს სიკვდილობის მაჩვენებელს არც ადრეულ ეტაპზე და არც გვიან, შესაბამისად, მათი გამოყენება რუტინულად არ არის რეკომენდირებული.[110][111]

რეფრაქტორული ჰიპოქსემია

რეფრაქტორული ჰიპოქსემიის მქონე პაციენტებში, მიუხედავად იმისა, რომ FiO2 არის 1.0 და დადებითი წნევა ამოსუნთქვის ბოლოს მაღალია, უნდა გავითვალისწინოთ დამხმარე თერაპია ოქსიგენაციისთვის.[62]

1. ნერვკუნთოვანი დამბლა

  • ნერვკუნთოვანი დამბლა აუმჯობესებს ვენტილაციის აპარატისა და პაციენტის სინქრონს და ხშირად აუმჯობესებს ოქსიგენაციას.

  • დამბლიანი პაციენტების წყვეტილი დოზირება შეიძლება გამოყენებულ იქნას ისევე ეფექტურად, როგორც უწყვეტი ინტრავენური ინფუზია. თუ პაციენტი იმყოფება პარალიზური საშუალების უწყვეტ ინტრავენურ ინფუზიაზე, საჭიროა ოთხმაგი პაკეტური სტიმულაციის გამოყენება მედიკამენტზე კუნთის ბოჭკოს შეკუმშვით რეაქციის მონიტორინგისთვის.

  • ერთი რანდომიზებული კლინიკური კვლევის ფარგლებში გამოვლინდა სიკვდილობის 28 დღიანი გაუმჯობესება ნერვკუნთოვანი დამბლის მეშვეობით მძიმე რესპირატორული დისტრესის პაციენტებში, პირველი 48 საათის განმავლობაში (PaO₂/FiO₂ <150). თუმცა, შემდგომი კვლევა სინდრომის დროს ადრეული ნეიროკუნთოვანი ბლოკადის გამოყენებით შეჩერდა ნაადრევად, უშედეგობის გამო.[112][113]

  • ამ შედეგების გათვალისწინებით, ნეიროკუნთოვანი ბლოკადა უნდა გადავინახოთ რესპირატორული დისტრესის მქონე პაციენტებისთვის და რეფრაქტერული ჰიპოქსემიის შემთხვევებისთვის, მიუხედავად მცირე სუნთქვითი მოცულობისა და ადექვატური სედაციისა, განსაკუთრებით თუ სახეზეა ვენტილატორისა და პაციენტის დისსინქრონია.[62] ATS გვთავაზობს ნეირომუსკულური ბლოკატორების გამოყენებას ადრეული მძიმე ARDS-ის მქონე პაციენტებში.[69]

ჩასუნთქული აზოტის ოქსიდი და ჩასუნთქული პროსტაციკლინი

  • აზოტის ოქსიდის ჩასუნთქვამ შესაძლოა გააუმჯობესოს ოქსიგენაცია მწვავე რესპირატორული დისტრეს სინდრომის მქონე პაციენტებში, მაგრამ არ გამოასწორებს სიკვდილობას და დაკავშირებულია თირკმელების მწვავე დაზიანებასთან.[114][115][116] [ Cochrane Clinical Answers logo ] ამგვარად, უნდა გამოვიყენოთ მხოლოდ სათადარიგო თერაპიის სახით რეფრაქტორული ჰიპოქსემიის დროს.[62]

  • პროსტაციკლინის შეყვანა ინჰალაციური გზით უფრო ადვილია, ვიდრე აზოტის ოქსიდის და აქვს პოტენციალი გამოასწოროს ოქსიგენაცია მწვავე რესპირატორული დისიტრეს სინდრომის მქონე პაციენტებში ვენტილაცია პერფუზიის უკეთესად შეთავსების გზით. თუმცა, ინჰალაციურ პროსტაციკლინებთან დაკავშირებით დიდი რანდომიზებული კონტროლირებადი კვლევები არ არის გამოქვეყნებული; ამგვარად, ის უნდა გამოვიყენოთ ფრთხილად და მხოლოდ სარეზერვო თერაპიის სახით.[117]

ექსტრაკორპორალური მემბრანული ოქსიგენაცია (ECMO)

  • სადაც შესაძლებელია, ექსტრაკორპორული მემბრანის ოქსიგენაცია (ECMO) უნდა იყოს გათვალისწინებული (მცირე სუნთქვითი მოცულობით მექანიკურ ვენტილაციასთან ერთად) იმ პაციენტებში, რომლებსაც აქვთ მძიმე ARDS, რომელთა სტანდარტული თერაპიები წარუმატებელია (ანუ ძლიერი რეფრაქტორული ჰიპოქსიემიის მქონე პაციენტებში).[69][118]

  • ერთმა მულტიცენტრულმა კვლევამ აჩვენა, რომ მძიმე ARDS მქონე პაციენტები, რომლებიც რანდომიზებულნი იყვნენ გადასაყვანად მაღალსპეციალიზირებული სამედიცინო დახმარების ცენტრში ECMO განსახილველად (75% [n = 68] მათგან, ვინც ფაქტობრივად მიიღო ECMO), სავარაუდოდ, უფრო გადარჩებოდნენ 6 თვის განმავლობაში ინვალიდობის გარეშე, ვიდრე პაციენტები, რომლებიც რანდომიზებულნი იყვნენ ჩვეულებრივი მკურნალობისთვის (RR 0.69, 95% CI 0.05 - 0.97, P = 0.03).[119] შემდგომმა რანდომიზებულმა მრავალცენტრულმა კვლევამ (n=249) არ აჩვენა მნიშვნელოვნად დაბალი 60-დღიანი სიკვდილიანობა ECMO მკურნალობის ჯგუფში სტანდარტულ მკურნალობასთან შედარებით (35% v. 46%, შესაბამისად; P=0.09); თუმცა, ერთმა მეტაანალიზის გაერთიანების მონაცემმა ორივე ცდიდან აჩვენა,რომ მნიშვნელოვნად დაბალია 60-დღიანი სიკვდილიანობა ვენური ECMO ჯგუფში საკონტროლო ჯგუფთან შედარებით (RR 0.73, 95% CI 0.58-დან 0.92-მდე, P=0.008) მიუხედავად დიდი სისხლდენის ზომიერი რისკისა. ECMO ჯგუფში.[120][121] დამატებითმა მეტა-ანალიზმა, რომელიც მოიცავდა კვლევებს კრიტიკულად დაავადებულ პაციენტებზე, ARDS-ის გარდა სხვა ჩვენებით, აჩვენა, რომ ECMO დაკავშირებულია ყველა მიზეზით სიკვდილიანობის შემცირებასთან 90-დან ერთ წლამდე, სისხლდენის სამჯერ გაზრდილ რისკთან ერთად.[122]

მაღალი სიხშირის ოსცილატური ვენტილაცია

  • მაღალი სიხშირის ოსცილატური ვენტილაციის (HFOV) რუტინულად გამოყენება ზომიერი ან მძიმე რესპირატორული დისტრეს სინდრომის დროს არ არის სასარგებლო, შეიძლება საზიანოც იყოს.[123][124][125][126][127]

2019 წლის კორონავირუსით გამოწვეული დაავადება (COVID-19)

მწვავე რესპირატორული დისტრეს სინდრომი არის ჯანმრთელობის მსოფლიო ორგანიზაციის (WHO) ერთ-ერთი კრიტერიუმი კრიტიკული COVID-19 დაავადების დიაგნოსტიკისთვის.[128] მწვავე რესპირატორული დისტრეს სინდრომის და COVID-19-ის მქონე პაციენტები ემორჩილებიან მკურნალობას სინდრომის სტანდარტული პროტოკოლებით, დამატებით ჩამოთვლილი საკითხების გათვალისწინებით:

  • საჭიროა იზოლაციის და ინფექციის პრევენციისა და კონტროლის შესაბამისი ზომების მიღება.

  • კორტიკოსტეროიდები (დაბალი დოზის ინტრავენური ან პერორალური დექსამეტაზონი, ან ალტერნატიული კორტიკოსტეროიდი) რეკომენდებულია ზრდასრულებში მძიმე ან კრიტიკული COVID-19 დაავადებით, მათ შორის დისტრეს სინდრომით, რამდენიმე დიდი რანდომიზებული კლინიკური კვლევის საფუძველზე. მკურნალობის რეკომენდებული ხანგრძლივობაა 7-10 დღე.[129][130]

  • მსუბუქი რესპირატორული დისტრეს სინდრომის და COVID-19 მქონე პაციენტებში განიხილეთ მაღალი დინებით ნაზალური ჟანგბადის ან არაინვაზიური ვენტილაციის მიწოდების ვარიანტი, შერჩეულ პაციენტებში. ენდოტრაქეალური ინტუბაცია არ უნდა გადაიდოს, თუ მდგომარეობა არ გაუმჯობესდა ხანმოკლე ცდის შემდეგ (1 საათი).[128]

  • მუცელზე პოზიციონირება დღეში 12-დან 16 საათამდე რეკომენდებულია COVID-19 პაციენტებისთვის მძიმე დისტრეს სინდრომის დროს.[128] გაღვიძებულ მდგომარეობაში მუცელზე პოზიციონირება შეიძლება ჩაითვალოს სწორად იმ პაციენტებისთვის, რომლებსაც აქვთ COVID-19 და იღებენ მაღალი დინების ნაზალურ ჟანგბადს ან არაინვაზიურ ვენტილაციას.[128][131]​ ორმა მცირე შემთხვევის ანალიზმა დაადგინა, რომ ბევრმა ადამიანმა მოითბინამუცელზე წოლის მდგომარეობა სიფხიზლის დროს, სპონტანურად სუნთქვისას ან არაინვაზიური ვენტილაციის დროს; ამ პაციენტებს აღენიშნებოდათ ჟანგბადის გაუმჯობესება და სუნთქვის სიხშირის დაქვეითება.[132][133]​ 17 ცდის მეტა-ანალიზში, სიფხიზლის დროს შეამცირა ენდოტრაქეალური ინტუბაციის რისკი.[134]

  • რეკომენდაციები საერთაშორისო გაიდლაინებით ურთიერთსაწინააღმდეგოა ანტივირუსული აგენტის, რემდესივირის გამოყენების შესახებ COVID-19-ის მქონე პაციენტებში. აუცილებელია ადგილობრივი პროტოკოლების დაცვა. ჯანმრთელობის მსოფლიო ორგანიზაცია არ უწევს რეკომენდაციას რემდესივირის რუტინულ (სტანდარტულ) გამოყენებას ჰოსპიტალიზებულ პაციენტებში, დაავადების სიმძიმის მიუხედავად. ეს რეკომენდაცია ეფუძნება სისტემურ მიმოხილვას და ოთხი რანდომიზებული კვლევის ქსელურ მეტა-ანალიზს.[130] თუმცა, რემდესივირი დამტკიცებულია აშშ-ს სურსათისა და წამლის ადმინისტრაციის მიერ COVID-19-ის სამკურნალოდ ჰოსპიტალიზებულ ზრდასრულ და პედიატრიულ პაციენტებში (12 წელზე უფროსი ასაკის და წონა ≥ 40 კგ), დიდი რანდომიზებული კლინიკური კვლევის მონაცემების საფუძველზე, რომელმაც აჩვენა გაუმჯობესება რემდესივირის ფონზე გამოჯანმრთელების დროში. მისი გამოყენება შერჩეულ პაციენტებში რეკომენდებულია რამდენიმე ამერიკული გაიდლაინის მიხედვით.[131][135][136][137][138]

  • არსებობს ძლიერი რეკომენდაცია, რომ COVID-19-ის გამო ARDS-ის მქონე პაციენტებს უნდა მკურნალობდნენ Il-6 ინჰიბიტორებით (ტოცილიზუმაბით ან სარილუმაბით) და იანუს კინაზას (JAK) ინჰიბიტორით ბარიციტინიბით.[139] BMJ: a living WHO guideline on drugs for Covid-19 Opens in new window

COVID-19-ის მართვის თაობაზე დამატებითი ინფორმაციისთვის, იხ. ჩვენი თემა 2019 წლის კოონავირუსის (COVID-19) შესახებ.

ამ მასალის გამოყენება ექვემდებარება ჩვენს განცხადებას