ეპიდემიოლოგია

გლობალურად, ადამიანებში ბაბეზიას ინფექციების საერთო გაერთიანებული შეფასება არის 2.23%, კონტინენტური დიაპაზონი 1.54% ჩრდილოეთ ამერიკაში 4.17% ევროპაში.[9]

ბაბეზიოზი აშშ-ში 2011 წლიდან შეტყობინებად მდგომარეობადაა აღრიცხული, თუმცა, შესაძლოა არ იყოს შეტყობინებადი ყველა სახელმწიფოში. სიხშირე მნიშვნელოვნად გაიზარდა 2011 და 2019 წლებში ჩრდილო-აღმოსავლეთის შტატებში. ამ დროის განმავლობაში 37 შტატში სულ დაფიქსირდა 16456 შემთხვევა. მათგან ყველაზე მეტი იყო ნიუ-იორკში, მასაჩუსეტსა და კონექტიკუტში. შემთხვევები მნიშვნელოვნად გაიზარდა მეინში, ნიუ ჰემფშირში და ვერმონტში - შტატებში, რომლებიც არ მოიაზრება ბაბეზიოზის ენდემურ არეალად.[10]​ 2022 წელს აღირიცხა 1708 შემთხვევა, რომელთა უმეტესობა დაფიქსირდა აშშ-ს ჩრდილო-აღმოსავლეთ და ზემო შუადასავლეთის შტატებში (ანუ მასაჩუსეტსი, ნიუ ჯერსი, ნიუ-იორკი [ნიუ-იორკ სიტის გამოკლებით] და მეინი).[11]​ ტრანსმისიის პიკია მაისიდან სექტემბრამდე პერიოდი აშშ-ს ზემო შუადასავლეთში და ჩრდილო-აღმოსავლეთში.[6]​ შეერთებულ შტატებში, ბაბეზიოზის შემთხვევების უმეტესობა გამოწვეულია Babesia microti-ით.[1] თუმცა, ბაბეზიოზი, რომელიც გამოწვეულია B microti-ის გარდა სხვა სახეობებით (როგორიცაა duncani/MO-1) დაფიქსირდა ჩრდილოეთ კალიფორნიაში, ვაშინგტონის შტატში, კენტუკიში და მისურიში აშშ-ში და კანადაში.[4] CDC: Babesiosis - national surveillance Opens in new window

ბაბეზიოზი იშვიათია ევროპაში, ადგილი აქვს, ძირითადად, სპლენექტომირებულ პაციენტებში საფრანგეთში და გაერთიანებულ სამეფოში, და ყველაზე ხშირად მისი გამომწვევია B divergens.[8] ბაბეზიოზის შემთხვევა დაფიქსირდა დიდ ბრიტანეთში 2020 წელს.[12] ბაბეზიოზი ასევე იშვიათია სხვა ქვეყნებში. B venatorum-ით ინფექცია დაფიქსირდა აღმოსავლეთ აზიაში.[13]

ამ მასალის გამოყენება ექვემდებარება ჩვენს განცხადებას