იმპეტიგო

რეკომენდირებულია, რომ ახალშობილებში ანტიბიოტიკოთერაპია ჩატარდეს პედიატრ დერმატოლოგთან ან ინფექციურ დაავადებათა სპეციალისტთან ერთად.

პაციენტებს, რომლებსაც სიცოცხლის პირველ თვეში აქვთ არა ბულოზური იმპეტიგო, სჭირდებათ პერორალური ანტიბიოტიკები.

ერითრომიცინი თავდაპირველი არჩევანია. მკურნალობის კურსი 7 დღეა.

ინტრანაზალური ანტიბიოტიკები, ზოგადად, არ გამოიყენება ახალშობილებში.

ანტიბიოტიკურ მკურნალობასთან ერთად, იმპეტიგოს მქონე ყველა პაციენტისთვის დღეში ორჯერ საპნით და წყლით დაბანა კანის ზოგადი მოვლის კარგი საშუალებაა, ვინაიდან ის ხელს უწყობს კანზე ბაქტერიების რაოდენობის შემცირებას. დაბანის ეს რუტინული პროცედურა შეიძლება ასევე რეკომენდებული იყოს პაციენტების ირგვლივ მყოფთათვის, რომელთაც, შესაძლოა, ბაქტერიები გადაედოთ. ქლორჰექსიდინის გამოყენება არ არის რეკომენდებული ახალშობილებში ან 4 წლამდე ბავშვებში (აბსორბციის დროს შესაძლო ტოქსიკური ეფექტის გამო).

რეკომენდირებულია, რომ ახალშობილებში ანტიბიოტიკოთერაპია ჩატარდეს პედიატრ დერმატოლოგთან ან ინფექციურ დაავადებათა სპეციალისტთან ერთად.

ვანკომიცინი რეკომენდებულია, თუ სავარაუდოა MRSA (სპონტანური აბსცესის ან ცელულიტის შემთხვევები, დაზიანებები, რომლებიც არ ლაგდება რეკომენდებული ანტიბიოტიკებით მკურნალობისას) და/ან დადგენილია ანტიბიოტიკების მიმართ მგრძნობელობის ტესტირებით. მკურნალობის კურსი, როგორც წესი, 7-10 დღეა.

ინტრანაზალური ანტიბიოტიკები, ზოგადად, არ გამოიყენება ახალშობილებში.

ანტიბიოტიკურ მკურნალობასთან ერთად, იმპეტიგოს მქონე ყველა პაციენტისთვის დღეში ორჯერ საპნით და წყლით დაბანა კანის ზოგადი მოვლის კარგი საშუალებაა, ვინაიდან ის ხელს უწყობს კანზე ბაქტერიების რაოდენობის შემცირებას. დაბანის ეს რუტინული პროცედურა შეიძლება ასევე რეკომენდებული იყოს პაციენტების ირგვლივ მყოფთათვის, რომელთაც, შესაძლოა, ბაქტერიები გადაედოთ. ქლორჰექსიდინის გამოყენება არ არის რეკომენდებული ახალშობილებში ან 4 წლამდე ბავშვებში (აბსორბციის დროს შესაძლო ტოქსიკური ეფექტის გამო).

რეკომენდირებულია, რომ ახალშობილებში ანტიბიოტიკოთერაპია ჩატარდეს პედიატრ დერმატოლოგთან ან ინფექციურ დაავადებათა სპეციალისტთან ერთად.

თუ ანტიბიოტიკების მიმართ მგრძნობელობის ტესტით ნაჩვენებია MRSA, რეკომენდებულია ვანკომიცინი. მკურნალობის კურსი, როგორც წესი, 7-10 დღეა.

ინტრანაზალური ანტიბიოტიკები, ზოგადად, არ გამოიყენება ახალშობილებში.

ანტიბიოტიკურ მკურნალობასთან ერთად, იმპეტიგოს მქონე ყველა პაციენტისთვის დღეში ორჯერ საპნით და წყლით დაბანა კანის ზოგადი მოვლის კარგი საშუალებაა, ვინაიდან ის ხელს უწყობს კანზე ბაქტერიების რაოდენობის შემცირებას. დაბანის ეს რუტინული პროცედურა შეიძლება ასევე რეკომენდებული იყოს პაციენტების ირგვლივ მყოფთათვის, რომელთაც, შესაძლოა, ბაქტერიები გადაედოთ. ქლორჰექსიდინის გამოყენება არ არის რეკომენდებული ახალშობილებში ან 4 წლამდე ბავშვებში (აბსორბციის დროს შესაძლო ტოქსიკური ეფექტის გამო).

რეკომენდირებულია, რომ ახალშობილებში ანტიბიოტიკოთერაპია ჩატარდეს პედიატრ დერმატოლოგთან ან ინფექციურ დაავადებათა სპეციალისტთან ერთად.

ვანკომიცინი რეკომენდებულია, თუ სავარაუდოა MRSA (სპონტანური აბსცესის ან ცელულიტის შემთხვევები, დაზიანებები, რომლებიც არ ლაგდება რეკომენდებული ანტიბიოტიკებით მკურნალობისას) და/ან დადგენილია ანტიბიოტიკების მიმართ მგრძნობელობის ტესტირებით. მკურნალობის კურსი, როგორც წესი, 7-10 დღეა.

ინტრანაზალური ანტიბიოტიკები, ზოგადად, არ გამოიყენება ახალშობილებში.

ანტიბიოტიკურ მკურნალობასთან ერთად, იმპეტიგოს მქონე ყველა პაციენტისთვის დღეში ორჯერ საპნით და წყლით დაბანა კანის ზოგადი მოვლის კარგი საშუალებაა, ვინაიდან ის ხელს უწყობს კანზე ბაქტერიების რაოდენობის შემცირებას. დაბანის ეს რუტინული პროცედურა შეიძლება ასევე რეკომენდებული იყოს პაციენტების ირგვლივ მყოფთათვის, რომელთაც, შესაძლოა, ბაქტერიები გადაედოთ. ქლორჰექსიდინის გამოყენება არ არის რეკომენდებული ახალშობილებში ან 4 წლამდე ბავშვებში (აბსორბციის დროს შესაძლო ტოქსიკური ეფექტის გამო).

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

ინტრანაზალური ანტიბიოტიკი (რომელიც დაიტანება ნესტოებზე იმავე სიხშირით, რაც ანტიბიოტიკი კანზე, თვეში 5-7 დღის განმავლობაში) დამატებით გამოიყენება იმ პაციენტებისთვის, რომლებსაც ხშირად ემართებათ იმპეტიგო.[35]The Primary Care Dermatology Society. Impetigo​. May 2022 [internet publication]. https://www.pcds.org.uk/clinical-guidance/impetigo იმ შემთხვევაში, თუ პაციენტის გარდა ოჯახის სხვა რამდენიმე წევრს აქვს იმპეტიგო, ოჯახის დაუსნებოვნებელი წევრ(ებ)ისთვის დაინიშნება მხოლოდ ინტრანაზული ანტიბიოტიკი. ნებისმიერ შემთხვევაში, მიზანია ცხვირში ბაქტერიების კოლონიზაციის შემცირება. ცხვირის რეზერვუარი შეიძლება გახდეს ადამიანის ხელახალი დაინფიცირების წყარო ან გაავრცელოს ინფექცია ახლო კონტაქტის გზით.

ამ პაციენტებს არ გააჩნიათ რბილი ქსოვილის უფრო ღრმა ჩართულობის (აბსცესი, ცელულიტი) ან ჰემატოგენური გავრცელების (ცხელება, კონსტიტუციური სიმპტომები) ნიშნები.

პერორალური ანტიბიოტიკები, მათ შორის დიკლოქსაცილინი ან ფლუკლოქსაცილინი, ერითრომიცინი ან პირველი თაობის ცეფალოსპორინები (მაგ., ცეფალექსინი) რეკომენდებული აგეტებია ამ პაციენტებისთვის. მკურნალობის კურსი, როგორც წესი, 7 დღეა.

პარენტერალური ანტიბიოტიკოთერაპია მხედველობაში მიიღება გავრცელებული დაზიანებების და ძლიერ შესუსტებული იმუნიტეტის მქონე პაციენტებისთვის.[26]Koning S, van der Sande R, Verhagen AP, et al. Interventions for impetigo. Cochrane Database Syst Rev. 2012 Jan 18;(1):CD003261. https://www.cochranelibrary.com/cdsr/doi/10.1002/14651858.CD003261.pub3/full http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22258953?tool=bestpractice.com [29]Wallin TR, Hern HG, Frazee BW. Community-associated methicillin-resistant Staphylococcus aureus. Emerg Med Clin North Am. 2008 May;26(2):431-55. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18406982?tool=bestpractice.com ​

ადგილობრივ ანტიბიოტიკურ მკურნალობასთან ერთად, დღეში ორჯერ დაბანა საპნით და წყლით კანის ზოგადი მოვლის კარგი საშუალებაა იმპეტიგოს მქონე ყველა პაციენტისთვის, ვინაიდან ეს ხელს უწყობს კანზე ბაქტერიების რაოდენობის შემცირებას. უფროსი ასაკის ბავშვებისა და მოზრდილებისთვის, განსაკუთრებით, კანის უფრო ფართოდ გავრცელებული ჩართულობის მქონეთათვის, ქლორჰექსიდინი შეიძლება იყოს კარგი ანტიბაქტერიული გამწმენდი რუტინულ პროცედურაზე დასამატებლად.[35]The Primary Care Dermatology Society. Impetigo​. May 2022 [internet publication]. https://www.pcds.org.uk/clinical-guidance/impetigo ქლორჰექსიდინის გამოყენება არ არის რეკომენდებული ახალშობილებში ან 4 წლამდე ბავშვებში (აბსორბციის დროს შესაძლო ტოქსიკური ეფექტის გამო). დაბანის ეს რუტინული პროცედურა შეიძლება ასევე რეკომენდებული იყოს პაციენტების ირგვლივ მყოფთათვის, რომელთაც, შესაძლოა, ბაქტერიები გადაედოთ.

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

ინტრანაზალური ანტიბიოტიკი (რომელიც დაიტანება ნესტოებზე იმავე სიხშირით, რაც ანტიბიოტიკი კანზე, თვეში 5-7 დღის განმავლობაში) დამატებით გამოიყენება იმ პაციენტებისთვის, რომლებსაც ხშირად ემართებათ იმპეტიგო.[35]The Primary Care Dermatology Society. Impetigo​. May 2022 [internet publication]. https://www.pcds.org.uk/clinical-guidance/impetigo იმ შემთხვევაში, თუ პაციენტის გარდა ოჯახის სხვა რამდენიმე წევრს აქვს იმპეტიგო, ოჯახის დაუსნებოვნებელი წევრ(ებ)ისთვის დაინიშნება მხოლოდ ინტრანაზული ანტიბიოტიკი. ნებისმიერ შემთხვევაში, მიზანია ცხვირში ბაქტერიების კოლონიზაციის შემცირება. ცხვირის რეზერვუარი შეიძლება გახდეს ადამიანის ხელახალი დაინფიცირების წყარო ან გაავრცელოს ინფექცია ახლო კონტაქტის გზით.

ამ პაციენტებს არ გააჩნიათ რბილი ქსოვილის უფრო ღრმა ჩართულობის (აბსცესი, ცელულიტი) ან ჰემატოგენური გავრცელების (ცხელება, კონსტიტუციური სიმპტომები) ნიშნები.

თუ სავარაუდოა MRSA (სპონტანური აბსცესის ან ცელულიტის შემთხვევები, დაზიანებები, რომლებიც არ ლაგდება რეკომენდებული ანტიბიოტიკებით მკურნალობისას) და/ან დადგენილია ანტიბიოტიკების მიმართ მგრძნობელობის ტესტირებით, ანტიბიოტიკების შესაბამისი არჩევანი მოიცავს კლინდამიცინს, ტრიმეტოპრიმ/სულფამეტოქსაზოლს ან დოქსიციკლინს. მკურნალობის კურსი, როგორც წესი, 7 დღეა.

ადგილობრივ ანტიბიოტიკურ მკურნალობასთან ერთად, დღეში ორჯერ დაბანა საპნით და წყლით კანის ზოგადი მოვლის კარგი საშუალებაა იმპეტიგოს მქონე ყველა პაციენტისთვის, ვინაიდან ეს ხელს უწყობს კანზე ბაქტერიების რაოდენობის შემცირებას. უფროსი ასაკის ბავშვებისა და მოზრდილებისთვის, განსაკუთრებით, კანის უფრო ფართოდ გავრცელებული ჩართულობის მქონეთათვის, ქლორჰექსიდინი შეიძლება იყოს კარგი ანტიბაქტერიული გამწმენდი რუტინულ პროცედურაზე დასამატებლად.[35]The Primary Care Dermatology Society. Impetigo​. May 2022 [internet publication]. https://www.pcds.org.uk/clinical-guidance/impetigo ქლორჰექსიდინის გამოყენება არ არის რეკომენდებული ახალშობილებში ან 4 წლამდე ბავშვებში (აბსორბციის დროს შესაძლო ტოქსიკური ეფექტის გამო). დაბანის ეს რუტინული პროცედურა შეიძლება ასევე რეკომენდებული იყოს პაციენტების ირგვლივ მყოფთათვის, რომელთაც, შესაძლოა, ბაქტერიები გადაედოთ.

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

ინტრანაზალური ანტიბიოტიკი (რომელიც დაიტანება ნესტოებზე იმავე სიხშირით, რაც ანტიბიოტიკი კანზე, თვეში 5-7 დღის განმავლობაში) დამატებით გამოიყენება იმ პაციენტებისთვის, რომლებსაც ხშირად ემართებათ იმპეტიგო. იმ შემთხვევაში, თუ პაციენტის გარდა ოჯახის სხვა რამდენიმე წევრს აქვს იმპეტიგო, ოჯახის დაუსნებოვნებელი წევრ(ებ)ისთვის დაინიშნება მხოლოდ ინტრანაზული ანტიბიოტიკი. ნებისმიერ შემთხვევაში, მიზანია ცხვირში ბაქტერიების კოლონიზაციის შემცირება. ცხვირის რეზერვუარი შეიძლება გახდეს ადამიანის ხელახალი დაინფიცირების წყარო ან გაავრცელოს ინფექცია ახლო კონტაქტის გზით.

პაციენტებს რბილი ქსოვილების ინფექციის (აბსცესი, ცელულიტი) ან ჰემატოგენური გავრცელების (ცხელება, კონსტიტუციური სიმპტომები) მტკიცებულებით დასჭირდებათ პარენტერალური ანტიბიოტიკებთ მკურნალობა.

კლინდამიცინი, ნაფცილინი და ოქსაცილინი მიიჩნევა პირველი ხაზის ვარიანტებად. მკურნალობის კურსი, როგორც წესი, 10-14 დღეა. თუ პაციენტს აქვს სისხლის დადებითი კულტურები, სისხლის კულტურების სტატუსი ხელახლა უნდა შეფასდეს პარენტერალური მკურნალობის შეწყვეტამდე.

ინფექციურ დაავადებათა სპეციალისტთან (პედიატრთან ან მოზრდილთა ინფექციონისტთან) თანამშრომლობა მხედველობაში უნდა იქნას მიღებული ჩვილების, ბავშვების, სუსტი იმუნიტეტის მქონე პაციენტების ან ნებისმიერი პაციენტის მკურნალობისას, რომელიც ცუდად რეაგირებს საწყის პარენტერალურ ანტიბიოტიკოთერაპიაზე.

ანტიბიოტიკურ მკურნალობასთან ერთად, იმპეტიგოს მქონე ყველა პაციენტისთვის დღეში ორჯერ საპნით და წყლით დაბანა კანის ზოგადი მოვლის კარგი საშუალებაა, ვინაიდან ის ხელს უწყობს კანზე ბაქტერიების რაოდენობის შემცირებას. უფროსი ასაკის ბავშვებისა და მოზრდილებისთვის, განსაკუთრებით, კანის უფრო ფართოდ გავრცელებული ჩართულობის მქონეთათვის, ქლორჰექსიდინი შეიძლება იყოს კარგი ანტიბაქტერიული გამწმენდი რუტინულ პროცედურაზე დასამატებლად.[35]The Primary Care Dermatology Society. Impetigo​. May 2022 [internet publication]. https://www.pcds.org.uk/clinical-guidance/impetigo ქლორჰექსიდინის გამოყენება არ არის რეკომენდებული ახალშობილებში ან 4 წლამდე ბავშვებში (აბსორბციის დროს შესაძლო ტოქსიკური ეფექტის გამო). დაბანის ეს რუტინული პროცედურა შეიძლება ასევე რეკომენდებული იყოს პაციენტების ირგვლივ მყოფთათვის, რომელთაც, შესაძლოა, ბაქტერიები გადაედოთ.

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

ინტრანაზალური ანტიბიოტიკი (რომელიც დაიტანება ნესტოებზე იმავე სიხშირით, რაც ანტიბიოტიკი კანზე, თვეში 5-7 დღის განმავლობაში) დამატებით გამოიყენება იმ პაციენტებისთვის, რომლებსაც ხშირად ემართებათ იმპეტიგო. იმ შემთხვევაში, თუ პაციენტის გარდა ოჯახის სხვა რამდენიმე წევრს აქვს იმპეტიგო, ოჯახის დაუსნებოვნებელი წევრ(ებ)ისთვის დაინიშნება მხოლოდ ინტრანაზული ანტიბიოტიკი. ნებისმიერ შემთხვევაში, მიზანია ცხვირში ბაქტერიების კოლონიზაციის შემცირება. ცხვირის რეზერვუარი შეიძლება გახდეს ადამიანის ხელახალი დაინფიცირების წყარო ან გაავრცელოს ინფექცია ახლო კონტაქტის გზით.

პაციენტებს რბილი ქსოვილების ინფექციის (აბსცესი, ცელულიტი) ან ჰემატოგენური გავრცელების (ცხელება, კონსტიტუციური სიმპტომები) მტკიცებულებით დასჭირდებათ პარენტერალური ანტიბიოტიკებთ მკურნალობა.

ვანკომიცინი რეკომენდებულია, თუ სავარაუდოა MRSA (სპონტანური აბსცესის ან ცელულიტის შემთხვევები, დაზიანებები, რომლებიც არ ლაგდება რეკომენდებული ანტიბიოტიკებით მკურნალობისას) და/ან დადგენილია ანტიბიოტიკების მიმართ მგრძნობელობის ტესტირებით. მკურნალობის კურსი, როგორც წესი, 10-14 დღეა. თუ პაციენტს აქვს სისხლის დადებითი კულტურები, სისხლის კულტურების სტატუსი ხელახლა უნდა შეფასდეს პარენტერალური მკურნალობის შეწყვეტამდე.

ინფექციურ დაავადებათა სპეციალისტთან (პედიატრთან ან მოზრდილთა ინფექციონისტთან) თანამშრომლობა მხედველობაში უნდა იქნას მიღებული ჩვილებისთვის, ბავშვებისთვის, სუსტი იმუნიტეტის მქონე პაციენტებისთვის ან ნებისმიერი პაციენტისთვის, რომელიც ცუდად რეაგირებს საწყის პარენტერალურ ანტიბიოტიკოთერაპიაზე.

ვანკომიცინის ალტერნატივების საჭიროების შემთხვევაში, ორიტავანცინი, დალბავანცინი და ტედიზოლიდი შეიძლება მხედველობაში იქნეს მიღებული გართულებული იმპეტიგოს მქონე პაციენტებში, რომლებსაც სჭირდებათ პარენტერალური თერაპია.

ანტიბიოტიკურ მკურნალობასთან ერთად, იმპეტიგოს მქონე ყველა პაციენტისთვის დღეში ორჯერ საპნით და წყლით დაბანა კანის ზოგადი მოვლის კარგი საშუალებაა, ვინაიდან ის ხელს უწყობს კანზე ბაქტერიების რაოდენობის შემცირებას. უფროსი ასაკის ბავშვებისა და მოზრდილებისთვის, განსაკუთრებით, კანის უფრო ფართოდ გავრცელებული ჩართულობის მქონეთათვის, ქლორჰექსიდინი შეიძლება იყოს კარგი ანტიბაქტერიული გამწმენდი რუტინულ პროცედურაზე დასამატებლად.[35]The Primary Care Dermatology Society. Impetigo​. May 2022 [internet publication]. https://www.pcds.org.uk/clinical-guidance/impetigo ქლორჰექსიდინის გამოყენება არ არის რეკომენდებული პატარა ბავშვებში (შთანთქმისას პოტენციურ ტოქსიკურობასთან დაკავშირებული საკითხების გამო). დაბანის ეს რუტინული პროცედურა შეიძლება ასევე რეკომენდებული იყოს პაციენტების ირგვლივ მყოფთათვის, რომელთაც, შესაძლოა, ბაქტერიები გადაედოთ.

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

ინტრანაზალური ანტიბიოტიკი (რომელიც დაიტანება ნესტოებზე იმავე სიხშირით, რაც ანტიბიოტიკი კანზე, თვეში 5-7 დღის განმავლობაში) დამატებით გამოიყენება იმ პაციენტებისთვის, რომლებსაც ხშირად ემართებათ იმპეტიგო. იმ შემთხვევაში, თუ პაციენტის გარდა ოჯახის სხვა რამდენიმე წევრს აქვს იმპეტიგო, ოჯახის დაუსნებოვნებელი წევრ(ებ)ისთვის დაინიშნება მხოლოდ ინტრანაზული ანტიბიოტიკი. ნებისმიერ შემთხვევაში, მიზანია ცხვირში ბაქტერიების კოლონიზაციის შემცირება. ცხვირის რეზერვუარი შეიძლება გახდეს ადამიანის ხელახალი დაინფიცირების წყარო ან გაავრცელოს ინფექცია ახლო კონტაქტის გზით.