მკურნალობის ალგორითმი

მიაქციეთ ყურადღება, რომ ფორმულა/შეყვანის გზა და დოზა შეიძლება განსხვავებული იყოს მედიკამენტების დასახელების და ბრენდის, ფორმულარის ან გეოგრაფიული ადგილმდებარეობის მიხედვით. მკურნალობის შესახებ რეკომენდაციები სპეციფიკურია პაციენტის ჯგუფების მიხედვით: იხილეთ გაფრთხილება

მწვავე

მწვავე ერთჯერადი ზედოზირება

Back
1-ლი რიგის – 

აცეტილცისტეინი

ინტრავენური აცეტილცისტეინი არს მკურნალობის პრიორიტეტული გზა. აშშ-სა და ზოგიერთ სხვა ქვეყანაში, აცეტილცისტეინი შეიძლება ზოგჯერ დაინიშნოს პერორულად.[61] ვენური წვდომის სრული არარსებობა ინტრავენური მომხმარებლისათვის, შესაძლოა გახდეს მიზეზი აცეტილცისტეინის პერორული მიღებისა.

აცეტილცისტეინი უნდა დავიწყოთ დაუყოვნებლივ, თუ პაციენტი უგონოდაა (და არსებობს საფუძვლიანი ეჭვი პარაცეტამოლით ინტოქსიკაციაზე). Toxbase Opens in new window

პარაცეტამოლის ერთჯერადი მზვავე ზედოზირებისას შრატში პარაცეტამოლის შეცველობა უნდა განისაზღვრებოდეს ზედოზირებიდან 4 საათის შემდეგ.[41] Toxbase Opens in new window თუ პაციენტი შემოსულია ზედოზირებიდან 4 საათის გასვლამდე, სისხლში პარაცეტამოლის შემცველობა მაინც განისაზღვრება შესაძლო ზედოზირებიდან 4 საათის შემდეგ.

კლინიკურ პრაქტიკაში აცეტილცისტეინის საჭიროებას განსაზღვრავს პარაცეტამოლის მწვავე მიღებიდან 4-დან 8 საათში შრატის პარაცეტამოლის არსებობა და არა პაციენტის წარდგენის დრო; ანუ, აცეტილცისტეინი დაუყოვნებლივ უნდა დავიწყოთ პარაცეტამოლით მოწამვლის შემთხვევაში, თუ პარაცეტამოლის დონე არ იქნება ხელმისაწვდომი მწვავე მიღებიდან 8 საათის განმავლობაში.

სისხლის ანალიზი უნდა ჩატარდეს შარდოვანის და ელექტროლიტების, კრეატინინის, ბიკარბონატის, ღვიზლის ფუნქციური სინჯების, სისხლის საერთო ანალიზის და INR-ის განსასაზღვრად და პარალელურად უნდაშემოწმდეს პარაცეტამოლის დონე სისხლში.

როგორც კი 4 საათიან ინტერვალში პარაცეტამოლის დონე განისაზღვრება, ის უნდა აისახოს დროსთან მიმრთებაში შესაბამის ნომოგრამაზე. Medicines and Healthcare Products Regulatory Agency: paracetamol treatment graph Opens in new window Rumack-Matthew nomogram Opens in new window თუ ნიშნული შეესატყვისება შესაბამისი მკურნალობის წირს, ან მის ზედა არეს, პაციენტს ესაჭიროება მკურნალობა აცეტილცისტეიით. თუ ასახული სიდიდე ეცემა სამკურნალო ხაზს ქვემოთ, უმრავლეს შემთხვევაში არ არის საჭირო აცეტილცისტეინი. აცეტილცისტეინი შესაძლოა გამოვიყენოთ, თუ ბიოქიმიური ტესტებით ვლინდება ღვიძლის მწვავე დაზიანება (მაგ: ALT მომატებულია ნორმის ზედა ზღვარის ზემოთ), პარაცეტამოლის კონცენტრაციის ნომოგრამის მკურნალობის ხაზს ქვემოთ დაცემის მიუხედავად. Toxbase Opens in new window

სისხლის ტესტები მეორდება ინტრავენური აცეტილცისტეინით მკურნალობის კურსის დასრულების შემდეგ (21 საათი). პაციენტი შესაძლოა გავწეროთ უსაფრთხოდ შემდეგი რეკომენდაციით: დაბრუნდეს საავადმყოფოში, თუ ღებინება ან მუცლის ტკივილი გამოვლინდა და მკურნალობის დასასრულის მოთხოვნებს აკმაყოფილებს.

ჭარბწონიანი პაციენტები: თუ პაციენტის წონა >110 კგ-ზე, აცეტილცისტეინის დოზის გაანგარიშებისას მგ-ში/კგ-ზე გასათვალისწინებელია 110 კგ.

ორსული პაციენტები: აცეტილცისტეინის დოზის გაანგარიშებისას გასათვალისწინებელია ფაქტობრივი წონა (ანუ, დედა და ნაყოფი და არა ორსულობის-წინა პერიოდის წონა.

პირველადი პარამეტრები

აცეტილცისტეინი: 150 მგ/კგ-ზე ინტრავენური ინფუზია 1 საათის მანძილზე, რასაც სდევს 50 მგ/კგ-ზე ინფუზია 4 საათის მანძილზე, შემდეგ კი 100 მგ/კგ-ზე ინფუზია მომდევნო 16 საათის მანძილზე.

Back
პლიუს – 

დამხმარე მკურნალობა

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

შესაძლოა მოიცავდეს ფიზიოლოგიურ მხარდაჭერას, როგორიცაა ინტუბაცია და ვენტილაცია ან ვაზოაქტიური ინფუზიები სისხლის წნევის მხარდასაჭერად, ფსიქოლოგიური დახმარება მენტალური დაავადებებისთვის და განათლება დოზის შემთხვევით გადაჭარბებასთან დაკავშირებით.

დამხმარე მოვლა უნდა ჩაუტარდეს თითოეულ პაციენტს, ეს აუცილებელია კარგი შედეგებისთვის.

Back
განიხილე – 

ანტი-ემეტური საშუალება

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

აცეტილცისტეინის ინტრავენური მიღების შემდეგ გამოვლენილი ღებინება გავლენას არ მოახდენს მკურნალობის ეფექტურობაზე. შესაძლოა ვმართოთ ანტი-ემეტიკით (მაგ: ონდანსეტრონით).

ერთ-ერთი რანდომიზებული კონტრილირებადი კვლევით დადგინდა, რომ ონდანსეტრონით წინასწარი მკურნალობა ეფექტური იყო ღებინების შემცირების თვალსაზრისით ინტრავენური აცეტილცისტეინის მიღების შემთხვევაში. მას გავლენა არ ჰქონია ანაფილაქტოიდურ რეაქციებზე და დაკავშირებული იყო შრატში ამინოტრანსფერაზების დოზის მატებასთან.[42]

პირველადი პარამეტრები

ონდანსეტრონი: ბავშვები: 0.1 მგ/კგ ინტრავენურად ერთჯერადი დოზის სახით, მაქსიმნუმ 4 მგ/დოზა; მოზრდილები: 4-8 მგ ინტრავენურად ერთეული დოზის სახით.

Back
განიხილე – 

აქტივირებული ნახშირი

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

გააქტივებული ნახშირი შესაძლოა გამოვიყენოთ პაციენტებთან, რომლებიც გვემორჩილებიან და შემოსული არიან >75 მგ/კგ პარაცეტამოლის ერთჯერადად მწვავედ მიღებიდან 2 საათში; ნახშირმა შესძლოა შეამციროს აცეტილცისტეინის საჭიროება, თუ ვაძლევთ მიღებიდან 2 საათში.

მტკიცებულებების (ძალიან დაბალი ხარისხის) მიხედვით, აქტივირებული ნახშირი საუკეთესო არჩევანია პარაცეტამოლის შეწოვის შესამცირებლად.[39] პაციენტებს, რომლებიც იღებდნენ გააქტივებულ ნახშირს საშუალოდ 2 საათის შემდეგ, პარაცეტამოლის დიდი დოზის შემდგომი მიღებისას (≥40 გ) ჰქონდათ პარაცეტამოლის მნიშვნელოვნად დაბალი კონცენტრაცია (იზომება ≥1 საათის ნახშირის შემდეგ), ვიდრე მათ რომლებსაც საერთოდ არ მიუღიათ.[40]

ავსტრალიური და ახალ ზელანდიური გაიდლაინების თანახმად, აქტივირებული ნახშირის გამოყენება მიზანშეწონილია >10 გ-ზე ან >200 მგ/კგ-ზე (იმის მიხედვით, რომელი ნაკლებია) პარაცეტამოლის მიღებიდან 2 საათიან პერიოდში, ან თუნდაც 4 საათიან პერიოდში, თუ მიღებულია მოდიფიცირებული გამოთავისუფლების პარაცეტამოლის პრეპარატი, ან >30 გ-ზე სწრაფი გამოთავისუფლების პარაცეტამოლი.[34]

პირველადი პარამეტრები

აქტივირებული ნახშირი: ბავეშვები: 1გ/კგ პერორულად/ნაოზგასტრულად ერთჯერადი დოზის სახით; მოზრდილები: 50 გ პერორულად/ნაზოგასტრულად ერთჯერადი დოზის სახით

Back
1-ლი რიგის – 

აცეტილცისტეინი

ინტრავენური აცეტილცისტეინი არს მკურნალობის პრიორიტეტული გზა. აშშ-სა და ზოგიერთ სხვა ქვეყანაში, აცეტილცისტეინი შეიძლება ზოგჯერ დაინიშნოს პერორულად.[61] ვენური წვდომის სრული არარსებობა ინტრავენური მომხმარებლისათვის, შესაძლოა გახდეს მიზეზი აცეტილცისტეინის პერორული მიღებისა.

აცეტილცისტეინი უნდა დავიწყოთ დაუყოვნებლივ, თუ პაციენტი უგონოდაა (და არსებობს საფუძვლიანი ეჭვი პარაცეტამოლით ინტოქსიკაციაზე), ან მიიღო პარაცეტამოლი (დოზის მწვავე გადაჭარბება) >150 მგ/კგ. Toxbase Opens in new window დაელოდეთ სისხლის შედეგების მიღებას აცეტილცისტეინის დანიშვნისას პაციენტებში, რომლებმაც მიიღეს <150 მგ / კგ პარაცეტამოლი.

პარაცეტამოლის დონე უნდა გაიზომოს რაც შეიძლება სწრაფად. სისხლში უნდა შემოწმდეს შარდოვანა და ელექტროლიტები, კრეატინინი, ბიკარბონატი; ღვიძლის ფუნქციური სინჯები, სისხლის საერთო ანალიზი და INR.

როგორც კი 4 საათიან ინტერვალში პარაცეტამოლის დონე განისაზღვრება, ის უნდა აისახოს დროსთან მიმრთებაში შესაბამის ნომოგრამაზე. Medicines and Healthcare Products Regulatory Agency: paracetamol treatment graph Opens in new window Rumack-Matthew nomogram Opens in new window თუ ნიშნული შეესატყვისება შესაბამისი მკურნალობის წირს, ან მის ზედა არეს, მკურნალობა უნდა განვაგრძოთ აცეტილცისტეინით (ან დავიწყოთ პაციენტებში, რომლებმაც მიიღეს <150 მგ/კგ პარაცეტამოლი). თუ ასახული სიდიდე ეცემა სამკურნალო ხაზს ქვემოთ, უმრავლეს შემთხვევაში არ არის საჭირო აცეტილცისტეინი. აცეტილცისტეინი შესაძლოა გამოვიყენოთ, თუ ბიოქიმიური ტესტებით ვლინდება ღვიძლის მწვავე დაზიანება (მაგ: ALT მომატებულია ნორმის ზედა ზღვარის ზემოთ), პარაცეტამოლის კონცენტრაციის ნომოგრამის მკურნალობის ხაზს ქვემოთ დაცემის მიუხედავად. Toxbase Opens in new window

სისხლის ტესტები მეორდება ინტრავენური აცეტილცისტეინით მკურნალობის კურსის დასრულების შემდეგ (21 საათი). პაციენტი შესაძლოა გავწეროთ უსაფრთხოდ შემდეგი რეკომენდაციით: დაბრუნდეს საავადმყოფოში, თუ ღებინება ან მუცლის ტკივილი გამოვლინდა და მკურნალობის დასასრულის მოთხოვნებს აკმაყოფილებს.

ჭარბწონიანი პაციენტები: თუ პაციენტის წონა >110 კგ-ზე, აცეტილცისტეინის დოზის გაანგარიშებისას მგ-ში/კგ-ზე გასათვალისწინებელია 110 კგ.

ორსული პაციენტები: აცეტილცისტეინის დოზის გაანგარიშებისას გასათვალისწინებელია ფაქტობრივი წონა (ანუ, დედა და ნაყოფი და არა ორსულობის-წინა პერიოდის წონა.

პირველადი პარამეტრები

აცეტილცისტეინი: 150 მგ/კგ-ზე ინტრავენური ინფუზია 1 საათის მანძილზე, რასაც სდევს 50 მგ/კგ-ზე ინფუზია 4 საათის მანძილზე, შემდეგ კი 100 მგ/კგ-ზე ინფუზია მომდევნო 16 საათის მანძილზე.

Back
პლიუს – 

დამხმარე მკურნალობა

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

შესაძლოა მოიცავდეს ფიზიოლოგიურ მხარდაჭერას, როგორიცაა ინტუბაცია და ვენტილაცია ან ვაზოაქტიური ინფუზიები სისხლის წნევის მხარდასაჭერად, ფსიქოლოგიური დახმარება მენტალური დაავადებებისთვის და განათლება დოზის შემთხვევით გადაჭარბებასთან დაკავშირებით.

დამხმარე მოვლა უნდა ჩაუტარდეს თითოეულ პაციენტს, ეს აუცილებელია კარგი შედეგებისთვის.

Back
განიხილე – 

ანტი-ემეტური საშუალება

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

აცეტილცისტეინის ინტრავენური მიღების შემდეგ გამოვლენილი ღებინება გავლენას არ მოახდენს მკურნალობის ეფექტურობაზე. შესაძლოა ვმართოთ ანტი-ემეტიკით (მაგ: ონდანსეტრონით).

ერთ-ერთი რანდომიზებული კონტრილირებადი კვლევით დადგინდა, რომ ონდანსეტრონით წინასწარი მკურნალობა ეფექტური იყო ღებინების შემცირების თვალსაზრისით ინტრავენური აცეტილცისტეინის მიღების შემთხვევაში. მას გავლენა არ ჰქონია ანაფილაქტოიდურ რეაქციებზე და დაკავშირებული იყო შრატში ამინოტრანსფერაზების დოზის მატებასთან.[42] 

პირველადი პარამეტრები

ონდანსეტრონი: ბავშვები: 0.1 მგ/კგ ინტრავენურად ერთჯერადი დოზის სახით, მაქსიმნუმ 4 მგ/დოზა; მოზრდილები: 4-8 მგ ინტრავენურად ერთეული დოზის სახით.

Back
განიხილე – 

შეფასება ღვიძლის ტრანსპლანტაციის ჩასატარებლად

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

ღვიძლის ტრანსპლანტაციაზე რეფერალი ნაჩვენებია, თუ: არტერიულ სისხლში ლაქტატის კონცენტრაცია >3.5 მმოლ/ლ-ია სითხის გადასხმის შემდეგ; ან არტერიული pH <7.3 და ლაქტატი >3.0-ია მმოლ / ლ სითხის გადასხმის შემდეგ; ან PT / INR> 100 წამი / 6.0 წამი და ენცეფალოპათიის მესამე ან მეტი ხარისხი და კრეატინინი >292 მიკრომოლ/ლ (3.3 მგ/დლ) 24 საათში და ნორმალური არტერიული pH.[52][53]

მნიშვნელოვანი ჰეპატოტოქსიკურობის დროს პაციენტებმა უნდა მიმართონ ღვიძლის გადანერგვის დაწესებულებას, რაც შეიძლება ადრე, იდეალურ შემთხვევაში სანამ გამოვლინდება მეტაბოლური აციდოზი, კოაგულოპათია და ენცეფალოპათია.

Back
1-ლი რიგის – 

აცეტილცისტეინი

ინტრავენური აცეტილცისტეინი არს მკურნალობის პრიორიტეტული გზა. აშშ-სა და ზოგიერთ სხვა ქვეყანაში, აცეტილცისტეინი შეიძლება ზოგჯერ დაინიშნოს პერორულად.[61] ვენური წვდომის სრული არარსებობა ინტრავენური მომხმარებლისათვის, შესაძლოა გახდეს მიზეზი აცეტილცისტეინის პერორული მიღებისა.

აცეტილცისტეინი უნდა დავიწყოთ დაუყოვნებლივ, თუ პაციენტი უგონოდაა (და არსებობს საფუძვლიანი ეჭვი პარაცეტამოლით ინტოქსიკაციაზე), გაყვითლებულია ან აქვს მტკივნეული ღვიძლი. Toxbase Opens in new window

პარაცეტამოლის დონე უნდა გაიზომოს რაც შეიძლება სწრაფად. სისხლში უნდა შემოწმდეს შარდოვანა და ელექტროლიტები, კრეატინინი, ბიკარბონატი; ღვიძლის ფუნქციური სინჯები, სისხლის საერთო ანალიზი და INR.

აცეტილცისტეინი უნდა დაინიშნოს, თუ ALT ნორმალური დონის ზედა ზღვარს აღემატება, ან INR> 1.3 (სხვა მიზეზების არარსებობის შემთხვევაში: მაგალითად, ვარფარინი) ან პარაცეტამოლის კონცენტრაცია გამოვლენადია.

სისხლის ტესტები მეორდება ინტრავენური აცეტილცისტეინით მკურნალობის კურსის დასრულების შემდეგ (21 საათი). პაციენტი შესაძლოა გავწეროთ უსაფრთხოდ შემდეგი რეკომენდაციით: დაბრუნდეს საავადმყოფოში, თუ ღებინება ან მუცლის ტკივილი გამოვლინდა და მკურნალობის დასასრულის მოთხოვნებს აკმაყოფილებს.

ჭარბწონიანი პაციენტები: თუ პაციენტის წონა >110 კგ-ზე, აცეტილცისტეინის დოზის გაანგარიშებისას მგ-ში/კგ-ზე გასათვალისწინებელია 110 კგ.

ორსული პაციენტები: აცეტილცისტეინის დოზის გაანგარიშებისას გასათვალისწინებელია ფაქტობრივი წონა (ანუ, დედა და ნაყოფი და არა ორსულობის-წინა პერიოდის წონა.

პირველადი პარამეტრები

აცეტილცისტეინი: 150 მგ/კგ-ზე ინტრავენური ინფუზია 1 საათის მანძილზე, რასაც სდევს 50 მგ/კგ-ზე ინფუზია 4 საათის მანძილზე, შემდეგ კი 100 მგ/კგ-ზე ინფუზია მომდევნო 16 საათის მანძილზე.

Back
პლიუს – 

დამხმარე მკურნალობა

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

შესაძლოა მოიცავდეს ფიზიოლოგიურ მხარდაჭერას, როგორიცაა ინტუბაცია და ვენტილაცია ან ვაზოაქტიური ინფუზიები სისხლის წნევის მხარდასაჭერად, ფსიქოლოგიური დახმარება მენტალური დაავადებებისთვის და განათლება დოზის შემთხვევით გადაჭარბებასთან დაკავშირებით.

დამხმარე მოვლა უნდა ჩაუტარდეს თითოეულ პაციენტს, ეს აუცილებელია კარგი შედეგებისთვის.

Back
განიხილე – 

ანტი-ემეტური საშუალება

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

აცეტილცისტეინის ინტრავენური მიღების შემდეგ გამოვლენილი ღებინება გავლენას არ მოახდენს მკურნალობის ეფექტურობაზე. შესაძლოა ვმართოთ ანტი-ემეტიკით (მაგ: ონდანსეტრონით).

ერთ-ერთი რანდომიზებული კონტრილირებადი კვლევით დადგინდა, რომ ონდანსეტრონით წინასწარი მკურნალობა ეფექტური იყო ღებინების შემცირების თვალსაზრისით ინტრავენური აცეტილცისტეინის მიღების შემთხვევაში. მას გავლენა არ ჰქონია ანაფილაქტოიდურ რეაქციებზე და დაკავშირებული იყო შრატში ამინოტრანსფერაზების დოზის მატებასთან.[42]

პირველადი პარამეტრები

ონდანსეტრონი: ბავშვები: 0.1 მგ/კგ ინტრავენურად ერთჯერადი დოზის სახით, მაქსიმნუმ 4 მგ/დოზა; მოზრდილები: 4-8 მგ ინტრავენურად ერთეული დოზის სახით.

Back
განიხილე – 

შეფასება ღვიძლის ტრანსპლანტაციის ჩასატარებლად

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

ღვიძლის ტრანსპლანტაციაზე რეფერალი ნაჩვენებია, თუ: არტერიულ სისხლში ლაქტატის კონცენტრაცია >3.5 მმოლ/ლ-ია სითხის გადასხმის შემდეგ; ან არტერიული pH <7.3 და ლაქტატი >3.0-ია მმოლ / ლ სითხის გადასხმის შემდეგ; ან PT / INR> 100 წამი / 6.0 წამი და ენცეფალოპათიის მესამე ან მეტი ხარისხი და კრეატინინი >292 მიკრომოლ/ლ (3.3 მგ/დლ) 24 საათში და ნორმალური არტერიული pH.[52][53]

მნიშვნელოვანი ჰეპატოტოქსიკურობის დროს პაციენტებმა უნდა მიმართონ ღვიძლის გადანერგვის დაწესებულებას, რაც შეიძლება ადრე, იდეალურ შემთხვევაში სანამ გამოვლინდება მეტაბოლური აციდოზი, კოაგულოპათია და ენცეფალოპათია.

ზედოზირება პარაცეტამოლის არასისტემატიზებული მიღების შედეგად

Back
1-ლი რიგის – 

აცეტილცისტეინი

აცეტილცისტეინით მკურნალობა დაუყოვნებლივ უნდა დაიწყოს ყველა პაციენტთან, რომესაც აღენიშნება დოზის გადაჭარბება.[47] პარაცეტამოლის გამოტოვებული დოზის გადაჭარბების ყველა შემთხვევა უნდა განვიხილოთ სამედიცინო ტოქსიკოლოგთან.

ამასთანავე, 24-საათიან პერიოდში პარაცეტამოლის <75 მგ/კგ-ზე დოზის მიღებისას ინტოქსიკაციის შესაძლებლობა უკიდურესად დაბალია. თუმცა, Human Medicines კომისიის (CHM) თანამედროვე რეკომენდაციები ინდივიდუალურ რისკფაქტორებს აღარ ითვალისწინებს და ზედოზირების აღრიცხვა მგ/კგ/24-საათში არ წარმოადგენს საფუძველს თერაპიის წარმართვისთვის.[47]

აიღეთ სისხლის ანალიზი პარაცეტამოლის მიღებიდან 4 საათის შემდეგ: პარაცეტამოლის დონე, შარდოვანა და ელექტროლიტები, კრეატინინი, ბიკარბონატი, ღვიძლის ფუნქციური სინჯები (LFTs), სისხლის სრული ანალიზი და INR. ჰეპატოტოქსიკურობა ნაკლებად სავარაუდოა, თუ ეს არის პარაცეტამოლის მიღებიდან > 4 საათის შემდეგ: პაციენტი უსიმპტომოა; შრატში პარაცეტამოლის კონცენტრაცია არის <10 მგ / ლ; INR არის 1.3 ან ნაკლები; ALT ნორმის ფარგლებშია. Toxbase Opens in new window

როდესაც ყველა ჩამოთვლილი კრიტერიუმი დაკმაყოფილებულია, შესაძლებელია აცეტილცისტეინით მკურნალობის შეწყვეტა. თუ კრეატინინი თითქმის ნორმაშია, პაციენტი შესაძლოა გავწეროთ შემდეგი რჩევით: დაბრუნდეს, თუ სიმპტომები გამოვლინდება (ღებინებამ მუცლის ტკივილი). Toxbase Opens in new window

პირველადი პარამეტრები

აცეტილცისტეინი: 150 მგ/კგ-ზე ინტრავენური ინფუზია 1 საათის მანძილზე, რასაც სდევს 50 მგ/კგ-ზე ინფუზია 4 საათის მანძილზე, შემდეგ კი 100 მგ/კგ-ზე ინფუზია მომდევნო 16 საათის მანძილზე.

Back
პლიუს – 

დამხმარე მკურნალობა

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

შესაძლოა მოიცავდეს ფიზიოლოგიურ მხარდაჭერას, როგორიცაა ინტუბაცია და ვენტილაცია ან ვაზოაქტიური ინფუზიები სისხლის წნევის მხარდასაჭერად, ფსიქოლოგიური დახმარება მენტალური დაავადებებისთვის და განათლება დოზის შემთხვევით გადაჭარბებასთან დაკავშირებით.

დამხმარე მოვლა უნდა ჩაუტარდეს თითოეულ პაციენტს, ეს აუცილებელია კარგი შედეგებისთვის.

Back
განიხილე – 

ანტი-ემეტური საშუალება

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

აცეტილცისტეინის ინტრავენური მიღების შემდეგ გამოვლენილი ღებინება გავლენას არ მოახდენს მკურნალობის ეფექტურობაზე. შესაძლოა ვმართოთ ანტი-ემეტიკით (მაგ: ონდანსეტრონით).

ერთ-ერთი რანდომიზებული კონტრილირებადი კვლევით დადგინდა, რომ ონდანსეტრონით წინასწარი მკურნალობა ეფექტური იყო ღებინების შემცირების თვალსაზრისით ინტრავენური აცეტილცისტეინის მიღების შემთხვევაში. მას გავლენა არ ჰქონია ანაფილაქტოიდურ რეაქციებზე და დაკავშირებული იყო შრატში ამინოტრანსფერაზების დოზის მატებასთან.[42]

პირველადი პარამეტრები

ონდანსეტრონი: ბავშვები: 0.1 მგ/კგ ინტრავენურად ერთჯერადი დოზის სახით, მაქსიმნუმ 4 მგ/დოზა; მოზრდილები: 4-8 მგ ინტრავენურად ერთეული დოზის სახით.

Back
განიხილე – 

შეფასება ღვიძლის ტრანსპლანტაციის ჩასატარებლად

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

ღვიძლის ტრანსპლანტაციაზე რეფერალი ნაჩვენებია, თუ: არტერიულ სისხლში ლაქტატის კონცენტრაცია >3.5 მმოლ/ლ-ია სითხის გადასხმის შემდეგ; ან არტერიული pH <7.3 და ლაქტატი >3.0-ია მმოლ / ლ სითხის გადასხმის შემდეგ; ან PT / INR> 100 წამი / 6.0 წამი და ენცეფალოპათიის მესამე ან მეტი ხარისხი და კრეატინინი >292 მიკრომოლ/ლ (3.3 მგ/დლ) 24 საათში და ნორმალური არტერიული pH.[52][53]

მნიშვნელოვანი ჰეპატოტოქსიკურობის დროს პაციენტებმა უნდა მიმართონ ღვიძლის გადანერგვის დაწესებულებას, რაც შეიძლება ადრე, იდეალურ შემთხვევაში სანამ გამოვლინდება მეტაბოლური აციდოზი, კოაგულოპათია და ენცეფალოპათია.

პარაცეტამოლის მრავალჯერადი სუპრათერაპიული ზედოზირება: ჰეპატოტოქსიკურობის ნიშნების თანხლებით

Back
1-ლი რიგის – 

აცეტილცისტეინი

მსგავსი შემთხვევების დროს რეკომენდებულია დისკუსია სამედიცინო ტოქსიკოლოგთან.

პაციენტებს, რომლებსაც აქვთ ჰეპატოტოქსიკურობის კლინიკური ნიშნები, როგორიცაა სიყვითლე ან ღვიძლის მტკივნეულობა, სასწრაფოდ უნდა ვუმკურნალოთ აცეტილცისტეინით.

პირველადი პარამეტრები

აცეტილცისტეინი: 150 მგ/კგ-ზე ინტრავენური ინფუზია 1 საათის მანძილზე, რასაც სდევს 50 მგ/კგ-ზე ინფუზია 4 საათის მანძილზე, შემდეგ კი 100 მგ/კგ-ზე ინფუზია მომდევნო 16 საათის მანძილზე.

Back
პლიუს – 

დამხმარე მკურნალობა

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

შესაძლოა მოიცავდეს ფიზიოლოგიურ მხარდაჭერას, როგორიცაა ინტუბაცია და ვენტილაცია ან ვაზოაქტიური ინფუზიები სისხლის წნევის მხარდასაჭერად, ფსიქოლოგიური დახმარება მენტალური დაავადებებისთვის და განათლება დოზის შემთხვევით გადაჭარბებასთან დაკავშირებით.

დამხმარე მოვლა უნდა ჩაუტარდეს თითოეულ პაციენტს, ეს აუცილებელია კარგი შედეგებისთვის.

Back
განიხილე – 

ანტი-ემეტური საშუალება

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

აცეტილცისტეინის ინტრავენური მიღების შემდეგ გამოვლენილი ღებინება გავლენას არ მოახდენს მკურნალობის ეფექტურობაზე. შესაძლოა ვმართოთ ანტი-ემეტიკით (მაგ: ონდანსეტრონით).

ერთ-ერთი რანდომიზებული კონტრილირებადი კვლევით დადგინდა, რომ ონდანსეტრონით წინასწარი მკურნალობა ეფექტური იყო ღებინების შემცირების თვალსაზრისით ინტრავენური აცეტილცისტეინის მიღების შემთხვევაში. მას გავლენა არ ჰქონია ანაფილაქტოიდურ რეაქციებზე და დაკავშირებული იყო შრატში ამინოტრანსფერაზების დოზის მატებასთან.[42]

პირველადი პარამეტრები

ონდანსეტრონი: ბავშვები: 0.1 მგ/კგ ინტრავენურად ერთჯერადი დოზის სახით, მაქსიმნუმ 4 მგ/დოზა; მოზრდილები: 4-8 მგ ინტრავენურად ერთეული დოზის სახით.

Back
განიხილე – 

შეფასება ღვიძლის ტრანსპლანტაციის ჩასატარებლად

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

ღვიძლის ტრანსპლანტაციაზე რეფერალი ნაჩვენებია, თუ: არტერიულ სისხლში ლაქტატის კონცენტრაცია >3.5 მმოლ/ლ-ია სითხის გადასხმის შემდეგ; ან არტერიული pH <7.3 და ლაქტატი >3.0-ია მმოლ / ლ სითხის გადასხმის შემდეგ; ან PT / INR> 100 წამი / 6.0 წამი და ენცეფალოპათიის მესამე ან მეტი ხარისხი და კრეატინინი >292 მიკრომოლ/ლ (3.3 მგ/დლ) 24 საათში და ნორმალური არტერიული pH.[52][53]

მნიშვნელოვანი ჰეპატოტოქსიკურობის დროს პაციენტებმა უნდა მიმართონ ღვიძლის გადანერგვის დაწესებულებას, რაც შეიძლება ადრე, იდეალურ შემთხვევაში სანამ გამოვლინდება მეტაბოლური აციდოზი, კოაგულოპათია და ენცეფალოპათია.

პარაცეტამოლის მრავალჯერადი სუპრათერაპიული ზედოზირება: ჰეპატოტოქსიკურობის ნიშნების გარეშე

Back
1-ლი რიგის – 

აცეტილცისტეინი

ინტრავენური აცეტილცისტეინი არს მკურნალობის პრიორიტეტული გზა. აშშ-სა და ზოგიერთ სხვა ქვეყანაში, აცეტილცისტეინი შეიძლება ზოგჯერ დაინიშნოს პერორულად.[61] ვენური წვდომის სრული არარსებობა მედიკამენტების ინტრავენური მომხმარებლებისთვის შესაძლოა საჭიროებდეს აცეტილცისტეინის მიცემას.

შეამოწმეთ პარაცეტამოლის დონე, შარდოვანა და ელექტროლიტები, კრეატინინი, ბიკარბონატი, ღვიძლის ფუნქციური ტესტები, სისხლის სრული ანალიზი და INR სულ ცოტა 4 საათის შემდეგ პარაცეტამოლის უკანასკნელი მიღებიდან.

აცეტილცისტეინი უნდა მივცეთ, თუ სისხლის ანალიზი მიუთითებს ჰეპატოტოქსიკურობის რისკზე.

ჰეპატოტოქსიკურობა ნაკლებად სავარაუდოა, თუ ეს არის პარაცეტამოლის მიღებიდან > 4 საათის შემდეგ: პაციენტი უსიმპტომოა; შრატში პარაცეტამოლის კონცენტრაცია არის <10 მგ / ლ; INR არის 1.3 ან ნაკლები; ALT ნორმის ფარგლებშია.

თუ ზემოთჩამოთვლილი ყველა კრიტერიუმი დაკმაყოფილდა, აცეტილცისტეინით მკურნალობა არ არის აუცილებელი (თუ დაწყებულია, შესაძლოა შევწყვიტოთ), და პაციენტი უნდა გაეწეროს შემდეგი რჩევით: დაბრუნდეს, თუ სიმპტომები გამოვლინდები (ღებინება ტკივილი მუცლის არეში).

პირველადი პარამეტრები

აცეტილცისტეინი: 150 მგ/კგ-ზე ინტრავენური ინფუზია 1 საათის მანძილზე, რასაც სდევს 50 მგ/კგ-ზე ინფუზია 4 საათის მანძილზე, შემდეგ კი 100 მგ/კგ-ზე ინფუზია მომდევნო 16 საათის მანძილზე.

Back
პლიუს – 

დამხმარე მკურნალობა

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

შესაძლოა მოიცავდეს ფიზიოლოგიურ მხარდაჭერას, როგორიცაა ინტუბაცია და ვენტილაცია ან ვაზოაქტიური ინფუზიები სისხლის წნევის მხარდასაჭერად, ფსიქოლოგიური დახმარება მენტალური დაავადებებისთვის და განათლება დოზის შემთხვევით გადაჭარბებასთან დაკავშირებით.

დამხმარე მოვლა უნდა ჩაუტარდეს თითოეულ პაციენტს, ეს აუცილებელია კარგი შედეგებისთვის.

Back
განიხილე – 

ანტი-ემეტური საშუალება

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

აცეტილცისტეინის ინტრავენური მიღების შემდეგ გამოვლენილი ღებინება გავლენას არ მოახდენს მკურნალობის ეფექტურობაზე. შესაძლოა ვმართოთ ანტი-ემეტიკით (მაგ: ონდანსეტრონით).

ერთ-ერთი რანდომიზებული კონტრილირებადი კვლევით დადგინდა, რომ ონდანსეტრონით წინასწარი მკურნალობა ეფექტური იყო ღებინების შემცირების თვალსაზრისით ინტრავენური აცეტილცისტეინის მიღების შემთხვევაში. მას გავლენა არ ჰქონია ანაფილაქტოიდურ რეაქციებზე და დაკავშირებული იყო შრატში ამინოტრანსფერაზების დოზის მატებასთან.[42]

პირველადი პარამეტრები

ონდანსეტრონი: ბავშვები: 0.1 მგ/კგ ინტრავენურად ერთჯერადი დოზის სახით, მაქსიმნუმ 4 მგ/დოზა; მოზრდილები: 4-8 მგ ინტრავენურად ერთეული დოზის სახით.

Back
განიხილე – 

შეფასება ღვიძლის ტრანსპლანტაციის ჩასატარებლად

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

ღვიძლის ტრანსპლანტაციაზე რეფერალი ნაჩვენებია, თუ: არტერიულ სისხლში ლაქტატის კონცენტრაცია >3.5 მმოლ/ლ-ია სითხის გადასხმის შემდეგ; ან არტერიული pH <7.3 და ლაქტატი >3.0-ია მმოლ / ლ სითხის გადასხმის შემდეგ; ან PT / INR> 100 წამი / 6.0 წამი და ენცეფალოპათიის მესამე ან მეტი ხარისხი და კრეატინინი >292 მიკრომოლ/ლ (3.3 მგ/დლ) 24 საათში და ნორმალური არტერიული pH.[52][53]

მნიშვნელოვანი ჰეპატოტოქსიკურობის დროს პაციენტებმა უნდა მიმართონ ღვიძლის გადანერგვის დაწესებულებას, რაც შეიძლება ადრე, იდეალურ შემთხვევაში სანამ გამოვლინდება მეტაბოლური აციდოზი, კოაგულოპათია და ენცეფალოპათია.

Back
1-ლი რიგის – 

აცეტილცისტეინი

კლინიკური ჰეპატოტოქსიკურობის რისკი ამ პაციენტის პოპულაციაში მცირეა (მეტია, ვიდრე ლიცენზირებული 24-საათიანი დოზა, მაგრამ <75 მგ / კგ წინა 2 ან მეტი დღის განმავლობაში), მაგრამ სისხლის ტესტები (პარაცეტამოლის დონე, შარდოვანა და ელექტროლიტები, კრეატინინი, ბიკარბონატი, LFTs, FBC, და INR) შეიძლება ჩატარდეს, თუ არსებობს ეჭვი პარაცეტამოლის დოზასთან დაკავშირებით, ან არსებობს რისკფაქტორები, რომლებმაც შეიძლება გაზარდოს ჰეპატოტოქსიკურობის რისკი (მაგ., წამლები, რომლებიც იწვევენ ღვიძლის ფერმენტებს).

აცეტილცისტეინი უნდა მივცეთ, თუ სისხლის ანალიზი მიუთითებს ჰეპატოტოქსიკურობის რისკზე.

ჰეპატოტოქსიკურობა ნაკლებად სავარაუდოა, თუ ეს არის პარაცეტამოლის მიღებიდან > 4 საათის შემდეგ: პაციენტი უსიმპტომოა; შრატში პარაცეტამოლის კონცენტრაცია არის <10 მგ / ლ; INR არის 1.3 ან ნაკლები; ALT ნორმის ფარგლებშია.

თუ ზემოთჩამოთვლილი ყველა კრიტერიუმი დაკმაყოფილდა, აცეტილცისტეინით მკურნალობა არ არის აუცილებელი (თუ დაწყებულია, შესაძლოა შევწყვიტოთ), და პაციენტი უნდა გაეწეროს შემდეგი რჩევით: დაბრუნდეს, თუ სიმპტომები გამოვლინდები (ღებინება ტკივილი მუცლის არეში).

პირველადი პარამეტრები

აცეტილცისტეინი: 150 მგ/კგ-ზე ინტრავენური ინფუზია 1 საათის მანძილზე, რასაც სდევს 50 მგ/კგ-ზე ინფუზია 4 საათის მანძილზე, შემდეგ კი 100 მგ/კგ-ზე ინფუზია მომდევნო 16 საათის მანძილზე.

Back
განიხილე – 

ანტი-ემეტური საშუალება

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

აცეტილცისტეინის ინტრავენური მიღების შემდეგ გამოვლენილი ღებინება გავლენას არ მოახდენს მკურნალობის ეფექტურობაზე. შესაძლოა ვმართოთ ანტი-ემეტიკით (მაგ: ონდანსეტრონით).

ერთ-ერთი რანდომიზებული კონტრილირებადი კვლევით დადგინდა, რომ ონდანსეტრონით წინასწარი მკურნალობა ეფექტური იყო ღებინების შემცირების თვალსაზრისით ინტრავენური აცეტილცისტეინის მიღების შემთხვევაში. მას გავლენა არ ჰქონია ანაფილაქტოიდურ რეაქციებზე და დაკავშირებული იყო შრატში ამინოტრანსფერაზების დოზის მატებასთან.[42]

პირველადი პარამეტრები

ონდანსეტრონი: ბავშვები: 0.1 მგ/კგ ინტრავენურად ერთჯერადი დოზის სახით, მაქსიმნუმ 4 მგ/დოზა; მოზრდილები: 4-8 მგ ინტრავენურად ერთეული დოზის სახით.

back arrow

აირჩიეთ პაციენტების ჯგუფი ჩვენი რეკომენდაციების სანახავად

მიაქციეთ ყურადღება, რომ ფორმულაცია/შეყვანის გზა და დოზირება შეიძლება განსხვავებული იყოს მედიკამენტების დასახელების და ბრენდების, წამლების ფორმულარის ან გეოგრაფიული ადგილმდებარეობის მიხედვით. მკურნალობის შესახებ რეკომენდაციები სპეციფიკურია პაციენტის ჯგუფების მიხედვით. იხილეთ გაფრთხილება

ამ მასალის გამოყენება ექვემდებარება ჩვენს განცხადებას