მკურნალობის ალგორითმი

მიაქციეთ ყურადღება, რომ ფორმულა/შეყვანის გზა და დოზა შეიძლება განსხვავებული იყოს მედიკამენტების დასახელების და ბრენდის, ფორმულარის ან გეოგრაფიული ადგილმდებარეობის მიხედვით. მკურნალობის შესახებ რეკომენდაციები სპეციფიკურია პაციენტის ჯგუფების მიხედვით: იხილეთ გაფრთხილება

მწვავე

მსუბუქი-საშუალო ხარისხის სითხის მოცულობის შემცირება

Back
1-ლი რიგის – 

პერორალური რეჰიდრატაციული თერაპია

პერორალური რეჰიდრატაციულ თერაპიას ორი ფაზა აქვს: 1) რეჰიდრატაციის ფაზა, არსებული დანაკლისის ჩასანაცვლებლად, და 2) შემანარჩუნებელი ფაზა, რომელიც მოიცავს მიმდინარე სითხისა და ელექტროლიტების შევსებას და ადექვატური კვების უზრუნველყოფას.

არ არსებობს სტანდარტული ფორმულა მოზრდილებისთვის, თუმცა დაახლოებით 1ლ/საათში სითხე საჭიროა მიმდინარე დანაკლისის მქონე შემთხვევათა უმრავლესობაში.

პაციენტებს უნდა ერჩიოთ სითხის დიდი რაოდენობით მიღება, ასევე მარილიანი სუპებისა და მარილიანი ორცხობილების მიღება.

რეკომენდებულია პერორალური რეჰიდრატაციული სითხეები ჩვილებში, ბავშვებსა და მოზრდილებში, რომლებსაც ნებისმიერი მიზეზით გამოწვეული დიარეა აქვთ. ის ასევე რეკომენდებულია ადამიანებისთვის, რომლებსაც მსუბუქი ან საშუალო სიმძმის დეჰიდრატაცია აქვთ ღებინების ან მძიმე ფაღარათის გამო.[21]

კოხრეინის ერთმა მიმოხილვამ დაადგინა, რომ პოლიმერზე დაფუძნებული პერორალური რეჰიდრატაციული ხსნარი (ORS) უფრო ეფექტური იყო მწვავე წყლოვანი დიარეის სამკურნალოდ, გლუკოზაზე დაფუძნებულ ORS- თან შედარებით.[29]

გამოყენებული სითხის მიუხედავად, აუცილებელია ასაკისათვის შესაფერისი კვება. მარტივი ნახშირწყლებით მდიდარი პროდუქტები, როგორიცაა წვენები და სხვა დაშაქრული სითხეები, არ უნდა იქნას მიღებული, რადგან ოსმოსური დატვირთვა აუარესებს დიარეას; ასევე არ არის რეკომენდებული გაზიანი სასმელების მიღება.[28][27]

Back
განიხილე – 

დიარეის საწინააღმდეგო აგენტი

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

დიარეის საწინააღმდეგო აგენტის გამოყენება შესაძლებელია თხიერი დიარეის სიმპტომური გაუმჯობესების მიზნით, თუმცა ეს თერაპია ხშირად საჭირო არ არის.

პირველადი პარამეტრები

ლოპერამიდი: თავდაპირველად 4 მგ პერორალურად, შემდეგ 3 მგ თითოეული თხელი განავლის შემდეგ, მაქსიმუმ 16 მგ/დღეში

მეორეული ვარიანტები

დიფენოქსილატი/ატროპინი: 5 მგ პერორალურად, დღეში ოთხჯერ, საჭიროებისამებრ, მაქსიმუმ 20 მგ/დღეში

მეტი

ან

ბისმუტის სუბსალიცილატი: იხ. მწარმოებლის ინსტრუქციები დოზირების შესახებ

Back
1-ლი რიგის – 

ინტრავენური ჰიდრატაცია ან ნაზოგასტრიული ჰიდრატაცია

სითხის მიახლოებითი დანაკარგი (დამოკიდებულია სხეულის წონის კლებაზე) უნდა ჩანაცვლდეს <3 საათში, რასაც მოჰყვება სითხის შემანარჩუნებელი ჩანაცვლება მიმდინარე კარგვის საკომპენსაციოდ.

სითხის მოცულობის შემცირების შეფასება უნდა განმეორდეს პერიოდულად და დეჰიდრატაციის ნიშნების შესაბამისად შეიცვალოს სითხის თერაპია.

თუ ინტრავენური ჰიდრატაცია არ არის ხელმისაწვდომი ან დაგვიანდა (მაგ. ვენის აღების პრობლემები) და პაციენტი ვერ იღებს პერორალურ სითხეებს, საჭიროა წვრილი ნაზოგასტრალური ზონდის გატარება.[21]

Back
განიხილე – 

ანტი-ემეტური საშუალება

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

ღებინების საწინააღმდეგო პრეპარატები რეკომენდებულია მხოლოდ იმ პაციენტებისთვის, რომლებსაც აღენიშნებათ შეუჩერებელი ღებინება.

მეტოკლოპრამიდი სასურველია, მივიღოთ 5 დღემდე მხოლოდ იმისთვის, რომ შევამციროთ ნევროლოგიური გართულებებისა და სხვა გვერდითი მოვლენების რისკი.[30]

პირველადი პარამეტრები

მეტოკლოპრამიდი: 10 მგ ინტრავენურად ყოველ 8 საათში საჭიროებისამებრ მაქსიმუმ 5 დღის განმავლობაში, მაქსიმუმია 30 მგ/დღეში

ან

ონდანსეტრონი: 8 მგ ინტრავენურად ყოველ 8 საათში საჭიროებისამებრ

სითხის მოცულობის ძლიერი შემცირება

Back
1-ლი რიგის – 

ინტრავენური ჰიდრატაცია ან ნაზოგასტრიული ჰიდრატაცია

პაციენტებს, რომლებსაც აღენიშნებათ სითხის ძლიერი დანაკლისი, განსაკუთრებით თუ ვლინდება ფსიქიკური სტატუსის ცვლილება, რეჰიდრატაციის მიზნით უნდა მიეცეთ რინგერის ლაქტატი.[21]

თუ რინგერის ლაქტატი ხელმისაწვდომი არ არის, შესაძლებელია ფიზიოლოგიური ხსნარის გამოყენება დამატებითი კალიუმისა და ნატრიუმის ბიკარბონატით, საჭიროებისამებრ.

დამატებითი კალიუმის რაოდენობა დამოკიდებულია შრატში კალიუმის დონეზე, თუმცა რუტინული შემთხვევებისთვის ნორმალურ ფიზიოლოგიურ ხსნარს ემატება 10-20 მილიმოლი/ლ (10-20 მ.ექვ.) კალიუმი. თუ აღინიშნება მძიმე ჰიპოკალემია, შესაძლებელია კალიუმის გადასხმა (20 მილიმოლი/ლ; 20 მ.ექვ/100 მლ სტერილური წყალი 2 საათის განმავლობაში, ინტრავენური დამატებითი ინფუზიით), რათა კალიუმი სწრაფად შესწორდეს.

თუ პაციენტი გონზეა, შესაძლებელია პერორალური ჩანაცვლებითი ხსნარის მიცემა.

სითხის მიახლოებითი დანაკარგი (დამოკიდებულია სხეულის წონის კლებაზე) უნდა ჩანაცვლდეს <3 საათში, რასაც მოჰყვება სითხის შემანარჩუნებელი ჩანაცვლება მიმდინარე კარგვის საკომპენსაციოდ. სითხის მოცულობის შემცირების შეფასება უნდა განმეორდეს პერიოდულად და დეჰიდრატაციის ნიშნების შესაბამისად შეიცვალოს სითხის თერაპია.

თუ ინტრავენური ჰიდრატაცია არ არის ხელმისაწვდომი ან დაგვიანდა (მაგ. ვენის აღების პრობლემები) და პაციენტი ვერ იღებს პერორალურ სითხეებს, საჭიროა წვრილი ნაზოგასტრალური ზონდის გატარება.[21]

Back
განიხილე – 

ანტი-ემეტური საშუალება

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

ღებინების საწინააღმდეგო პრეპარატები რეკომენდებულია მხოლოდ იმ პაციენტებისთვის, რომლებსაც აღენიშნებათ შეუჩერებელი ღებინება.

მეტოკლოპრამიდი სასურველია, მივიღოთ 5 დღემდე მხოლოდ იმისთვის, რომ შევამციროთ ნევროლოგიური გართულებებისა და სხვა გვერდითი მოვლენების რისკი.[30]

პირველადი პარამეტრები

მეტოკლოპრამიდი: 10 მგ ინტრავენურად ყოველ 8 საათში საჭიროებისამებრ მაქსიმუმ 5 დღის განმავლობაში, მაქსიმუმია 30 მგ/დღეში

ან

ონდანსეტრონი: 8 მგ ინტრავენურად ყოველ 8 საათში საჭიროებისამებრ

back arrow

აირჩიეთ პაციენტების ჯგუფი ჩვენი რეკომენდაციების სანახავად

მიაქციეთ ყურადღება, რომ ფორმულაცია/შეყვანის გზა და დოზირება შეიძლება განსხვავებული იყოს მედიკამენტების დასახელების და ბრენდების, წამლების ფორმულარის ან გეოგრაფიული ადგილმდებარეობის მიხედვით. მკურნალობის შესახებ რეკომენდაციები სპეციფიკურია პაციენტის ჯგუფების მიხედვით. იხილეთ გაფრთხილება

ამ მასალის გამოყენება ექვემდებარება ჩვენს განცხადებას