წითურა

ორსულები, რომლებსაც ნამდვილად ჰქონდათ კონტაქტი წითელასნაირ წითურასთან და მგრძნობიარე არიან ინფექციისადმი, ან იმუნიიტეტის არსებობა დაუდგენელია (ანამნეზში იმუნიზაცია არ იყო, ან გაურკვეველია და სეროლოგიური ანალიზი ადრე არ ჩატარებიათ), სიპტომების არსებობის მიუხედავად სასურველია, გადამისამართდნენ მაღალი რისკის პერინატალური მართვის და პედიატრიული ინფექციური დაავადებების სპეციალისტთან, რათა შესწავლილი იქნას ნაყოფის ინფიცირების ალბათობა და გართულებების რისკი.

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

პოლიკლონური იმუნოგლობულინის მაღალი დოზები შეიძლება სასარგებლო იყოს კლინიკური წითურას პროფილქტიკისათვის, თუმცა რუტინულად ის ამ მიზნთ რეკომენდებული არ არის, რადგან ნაყოფის თანდაყოლილი წითურას პრევენციის მტკიცებულება არასაკმარისია.[48]Young MK, Cripps AW, Nimmo GR, et al. Post-exposure passive immunisation for preventing rubella and congenital rubella syndrome. Cochrane Database Syst Rev. 2015 Sep 9;(9):CD010586. https://www.cochranelibrary.com/cdsr/doi/10.1002/14651858.CD010586.pub2/full http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26350479?tool=bestpractice.com ეს ვარიანტი შეიძლება განიხილებოდეს ექსპოზიციის შემდგომი პროფილაქტიკისთვის.[46]American Academy of Pediatrics, Kimberlin DW, Barnett ED, Lynfield R, et al. Red Book, 32nd Edition (2021). 2021–2024 Report of the Committee on Infectious Diseases, 32nd Edition. 2021. Elk Grove Village, IL: American Academy of Pediatrics; 2021.

პოსტნატალური წითურა ძირითადად მსუბუქი, თვითგანკურნებადი პათოლოგიაა, რომელიც საჭიროებს მხოლოდ სიმპტომურ თერაპიას. სპეციფიკური ანტივირუსული თერაპია შემუშავებული არ არის. უკუჩვენების არსებობის შემთხვევაში, NSAID მოკლე კურსი შეიძლება, დაეხმაროს ართრიტის მქონე პაციენტებს.