მიდგომა

კლასიკური მოგზაურის დიარეა (CTD) განისაზღვრება, როგორც ≥3 ფხვიერი განავალი 24 საათის განმავლობაში მინიმუმ ერთი შემდეგი სიმპტომით მოგზაურში, რომელიც სტუმრობს მაღალი რისკის ადგილებს: გულისრევა, ღებინება, კრუნჩხვები, ცხელება, დიზენტერია.

ძირითადი რისკ-ფაქტორები მოიცავს ასაკს <30 წელზე, სათავგადასავლო მოგზაურობაში, მარშრუტებს არასანიტარული წყაროებიდან საკვებისა და სასმელის მოხმარების მაღალი რისკით, მოგზაურები, რომლებიც ადრე ცხოვრობდნენ მაღალი რისკის ადგილებში, სტუმრობენ მეგობრებსა და ნათესავებს, სამხედრო პერსონალს, რომლებიც განლაგებულია მაღალი რისკის ადგილებში და მოგზაურობა . ცხელ და ნოტიო სეზონებში.[2][4][9]​​[11][12]​​​[21]​​​​

მოგზაურთა დიარეის დიაგნოზი მოგზაურობის დროს

მოგზაურობისას თვითდიაგნოსტიკა ჩვეულებრივი მიდგომაა.[1] მოგზაურები ინფორმირებულნი უნდა იყვნენ, რომ TD კუჭის თხელი ან თხევადი ხშირი მოქმედებაა, რაც უეცრად იწყება. შესაბამისი თერაპიის შესარჩევად მნიშვნელოვანია, რომ მოგზაურმა გაიგოს, როგორ შეაფასოს მისი ავადმყოფობის სიმძიმე.[1]

  • ატანადი (მსუბუქი): არ არის შემაწუხებელი, არ არღვევს დაგეგმილ აქტივობებს

  • შემაწუხებელი (ზომიერი): არღვევს დაგეგმილ აქტივვობებს

  • დამაინვალიდებელი (მძიმე): სრულიად წყვეტს დაგეგმილ აქტივობებს

პაციენტების ნაწილს შეიძლება გამოუვლინდეთ დიზენტერია (სისხლიანი ფაღარათი) სიცხით > 38.5°C (101°F), რაც მიუთითებს უფრო ინვაზიურ და უფრო სერიოზულ დაავადებაზე. მუდმივი დიარეა ( > 14 დღის ხანგრძლივობა) საჭიროებს შემდგომ სამედიცინო გამოკვლევას.

მოგზაურთა დიარეის დიაგნოზი მოგზაურობის შემდეგ

დიარეით დაავადებული მოგზაურების დაბრუნებამ შეიძლება მოითხოვოს განავლის გამოკვლევა გამოვლენის და იდენტიფიკაციისთვის; ამასთან, კლინიკური მტკიცებულებები, რომლებიც ხელს უწყობს ხარჯთეფექტურობას და პრაგმატულ მიდგომას, არ არის საკმარისი.[1] მწვავე TD-სთვის, რომლისთვისაც შესაბამისი ემპირიული ანტიბიოტიკოთერაპია არ ჩატარებულა, თერაპია უნდა დაიწყოს დაავადების სიმძიმის მიხედვით. მიკრობიოლოგიური ტესტირება შეიძლება ჩატარდეს დაბრუნებულ მოგზაურებში მძიმე ან მუდმივი სიმპტომებით, და დაბრუნებულ მოგზაურში, რომელიც ჯერ ისევ ავადაა, ბაქტერიული ეტიოლოგიის შესაბამისი ემპირული თერაპიის მიუხედავად.[7][28][29]​​​

თუ ტესტირების ჩატარების გადაწყვეტილება მივიღეთ, ტესტირების სტრატეგიებს შესაძლოა დასჭირდეს ბევრი მეთოდი, მათ შორის კულტურა, იმუნოანალიზი, მიკროსკოპია და/ან მულტიპლექს პოლიმერაზული ჯაჭვური რეაქცია (მრაავლობით პოტენციური ეტიოლოგიის გამო, როგორიცაა ბაქტერიულიმ ვირუსული, პარაზიტული).[11][28]მოლეკულური ტესტირება ერთი ან მეტი მრავალ პათოგენური პლატფორმის გამოყენებით, შესაძლოა უფრო კლინიკური იყოს, როდესაც საჭიროა სწრაფი შედეგების მიღება, ან როდესაც ტრადიციულმა მიკრობიოლოგიურმა მეთოდებმა ვერ მოახერხა ეტიოლოგიის დამკვიდრება.

მოლეკულური დიაგნოსტიკის მაღალი მგრძნობელობის გამო, ხშირად გამოვლენილია მრავალი პათოგენი.[4]შედეგების განხილვა უნდა მოხდეს ეპიდემიოლოგიურ, კლინიკურ და წინასწარი ტესტების ისტორიასთან ერთად, მკურნალობის გონივრული გადაწყვეტილების მისაღებად.

განავლის ანალიზის უარყოფითი შედეგები ძალიან სავარაუდოა და მწვავე მოგზაურის დიარეის კლინიკური სცენარის დროს, ემპირული თერაპიის კურსი უნდა ვცადოთ. მოგზაურობის შემდეგ მუდმივი ან ქრონიკული დიარეის შემთხვევაში, დიფერენციალური დიაგნოზი მოიცავს ინფექციურ მიზეზებს (ჩვეულებრივ, პროტოზოულს), და პოსტ-ინფექციურ პროცესებს (მაგ., ლაქტოზის მეორადი აუტანლობა, წვრილი ნაწლავის ბაქტერიების ჭარბად ზრდა, ნაწლავების ფუნქციური დარღვევა, ტროპიკული სპრუ). გასათვალისწინებელია აგრეთვე სტრუქტურული ორგანული დაავადება (მაგალითად, ცელიაკია, ნაწლავის ანთებითი დაავადება, მსხვილი ნაწლავის კიბო, მიკროსკოპული კოლიტი) და ინდივიდუალური პაციენტისთვის საჭიროებს მიზანმიმართულ დიაგნოსტიკურ მიდგომას.[6][7]​[29]​​​​

ამ მასალის გამოყენება ექვემდებარება ჩვენს განცხადებას