მკურნალობის ალგორითმი

მიაქციეთ ყურადღება, რომ ფორმულა/შეყვანის გზა და დოზა შეიძლება განსხვავებული იყოს მედიკამენტების დასახელების და ბრენდის, ფორმულარის ან გეოგრაფიული ადგილმდებარეობის მიხედვით. მკურნალობის შესახებ რეკომენდაციები სპეციფიკურია პაციენტის ჯგუფების მიხედვით: იხილეთ გაფრთხილება

მწვავე

სწრაფად პროგრესირებადი (ავთვისებიანი) ჰიპერტენზია ან ჰიპერტენზიული ენცეფალოპათია ან ინტრაკრანიული ჰემორაგია

Back
1-ლი რიგის – 

ლაბეტალოლი

ლაბეტალოლი არჩევის უპირატესი პრეპარატია იმ სიტუაციებში, რომელსაც ახასიათებს შესამჩნევად მომატებული ქალასშიდა წნევა.[15][36][38][39]

მოქმედების დაწყება: 5-10 წუთი. მოქმედების ხანგრძლივობა: 3-8 საათი.

ამერიკის კარდიოლოგთა კოლეჯის/ამერიკის გულის ასოციაციის (ACC/AHA) სამუშაო ჯგუფის მოხსენებაში, რომელიც ეხება მაღალი არტერიული წნევის პრევენციას, გამოვლენას, შეფასებასა და მკურნალობას, აღნიშნულია, რომ ჰიპერტენზიული კრიზის შემთხვევაში მკურნალობის საწყისი მიზანია არტერიული წნევის საშუალო არითმეტიკული დონის დაქვეითება არაუმეტეს 25%-ით (რამდენიმე წუთიდან 1 საათის განმავლობაში), შემდეგ სტაბილური მდგომარეობის შემთხვევაში, 160 მმ.ვწყ.სვ.-მდე სისტოლური და 100-110 მმ.ვწყ.სვ. დიასტოლურ წნევისთვის მომდევნო 2-6 საათის განმავლობაში.[1]

თავი უნდა ავარიდოთ წნევის მკვეთრად დაქვეითებას, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს თირკმლის, ცერებრული ან კორონარული იშემია.[1][54]

თუკი შემცირებული არტერიული წნევის საწყისი დონე კარგად ასატანია და პაციენტი კლინიკურად სტაბილურია, შემდგომი თანდათანობითი დაქვეითება ნორმალურ არტერიულ წნევამდე შეიძლება მომდევნო 24-48 საათის განმავლობაში.

ენცეფალოპათია ჩვეულებრივ, უკუგანვითარდება დაუყოვნებელი მკურნალობით და არტერიული წნევის დაქვეითებით.[15][51]​​​ თუ წნევის შემცირების მიუხედავად გაუმჯობესება არ ვლინდება, განსახილველია ალტერნატიული დიაგნოზი.

არტერიული წნევის სასურველ დიაპაზონში შესანარჩუნებლად დოზა უნდა დარეგულირდეს და გაგრძელდეს მიღება, სანამ წნევა არ გაკონტროლდება პერორალური აგენტებით.

ინტრაცერებრული ჰემორაგიის (ICH) მართვისას პაციენტის არტერიული წნევის იდეალური დონე უნდა ეფუძნებოდეს ინდივიდუალურ ისეთ ფაქტორებს, როგორიცაა, საწყისი არტერიული წნევა, ჰემორაგიის სავარაუდო მიზეზი, ასაკი, ქალასშიდა წნევის მომატება და დაწყებიდან გასული დრო. მასიური ან მძიმე ინტრაკრანიული ჰემორაგიის შემთხვევაში, ან როცა საწყისი სისტოლური წნევა ≥220 მმ ვწყ. სვ.-ზე, არტერული წნევის დაქვეითება საჭიროა სიფრთხილით.[70]​​ ფართო რანდომიზებული კლინიკური კვლევის ერთი პოსტჰოკ ანალიზის მიხედვით, პაციენტებში სისტოლური არტერიული წნევი საწყისი მაჩვენებლით ≥220 მმ ვწყ სვ., არტერიული წნევის ადრეული ინტენსიური დაქვეითება, წნევის სტანდარტულ დაქვეითებასთან შედარებით, დაკავშირებული იყო თირკმლის არასასურველი მოვლენების უფრო მაღალ მაჩვენებელთან.[70][71]

სპონტანური ინტრაცერებრული ჰემორაგიის მქონე პაციენტების მართვისთვის, ამერიკის გულის ასოციაცია და ამერიკის ინსულტის ასოციაცია (AHA/ASA) რეკომენდაციას უწევს დოზის ფრთხილ ტიტრაციას იმ პაციენტებში, რომელთაც ესაჭიროებათ არტერიული წნევის სწრაფი დაქვეითება, წნევის თანაბარი დაქვეითებისა და კონტროლის შენარჩუნებისთვის, სისტოლური წნევის პიკური და ფართოდ ცვალებადი მაჩვენებლის თავიდან აცილების მიზნით. ეს შეიძლება სასრგებლო იყოს ფუნქციური გამოსავლების გაუმჯობესებისთვის.[70]​ არტერიული წნევის მკურნალობა ინტრაცერებრული ჰემორაგიის გამოვლინებიდან 2 საათის განმავლობაში და წნევის სამიზნე დონის მიღწევა 1 საათის განმავლობაში, შეიძლება სასარგებლო იყოს ჰემატომის გავრცელების რისკის შესამცირებლად და ფუნქციური გამოსავლების გაუმჯობესებისთვის.[70]პაციენტებში მსუბუქიდან ზომიერამდე სიმძიმის სპონტანური ინტრაცერებრული სისხლდენით, რომელთა სისტოლური არტერიული წნევა 150- 220 მმ ვწყ სვ.-ის ფარგლებშია, სისტოლური წნევის სწრაფი დაქვეითება სამიზნე დონემდე 140 მმ ვწყ სვ.-მდე, 130-დან 150 მმ ვწყ სვ.-მდე დიაპაზონში შენარჩუნების მიზნით, უსაფრთხოა და შესაძლოა გონივრული იყოს ფუნქციური გამოსავლების გაუმჯობესებისთვის.[70]​ სპონტანური ინტრაცერებრული სისხლდენის მქონე პაციენტებში, რომელთაც აღენიშნებათ მასიური ან მძიმე ინტრაცერებრული ჰემორაგია, სისტოლური წნევა >220 მმ ვწყ სვ, სიმპტომების გამოვლენიდან 6 სთ-ზე მეტი ხნის შემდეგ, ან მათ, ვისაც ესაჭიროება ქირურგიული დეკომპრესია, კარგად არ არის დადგენილი არტერიული წნევის ინტენსიური შემცირების უსაფრთხოება და ეფექტურობა.[70]

სპონტანური ინტრაკრანიული ჰემორაგიის მქონე პაციენტების მართვისთვის ამერიკის გულის ასოციაციის და ამერიკის ინსულტის ასოციაციის (AHA/ASA) რეკომენდაციები ეფუძნება ორ ფართომასშტაბიან კვლევას, ინტრაცერებრული ჰემორაგიის შემდეგ არტერიული წნევის ადრეული ინტენსიური დაქვეითებისთვის (INTERACT2, ATACH-2), მეტაანალიზს და ამ ორი კვლევის რამდენიმე პოსტჰოკ ანალიზს:[70][72]​​​[73]​​​

გაერთიანებულ სამეფოში ბრიტანეთის ჯანმრთელობისა და კლინიკური დახელოვნების ნაციონალურ ინსტიტუტს (NICE) აქვს ანალოგიური რეკომენდაციები იმ პირებისთვის, რომელთა სისტოლური არტერიული წნევის მაჩვენებელი 150-220 მმ ვწყ სვ-ის ფარგლებშია. თუმცა, ისინი გვირჩევენ არტერიული წნევის სწრაფი დაქვეითება განვიხილოთ თითოეულ კონკრეტულ შემთხვევაში (დაზიანების რისკის გათვალისწინებით) მწვავე ინტრაკარანიული ცერებრული ჰემორაგიის მქონე იმ პაციენტებში, რომელთა სისტოლური არტერიული წნევა >220 მმ ვწ.სვ, ან ვლინდება სიმპტომების გამოვლინებიდან 6 საათის შემდეგ და:

  • არ აქვთ: ფონური სტრუქტურული მიზეზი (მაგ,. სიმსივნე, არტერიოვენური მალფორმაცია ან ანევრიზმა); გლაზგოს კომის სკალის ქულა <6; მასიური ჰემატომა მოსალოდნელი არაკეთილსაიმედო პროგნოზით

  • არ არის დაგეგმილი ადრეული ნეიროქირურგიული ჩარევა ჰემატომის ევაკუაციისთვის.[75]

ამ პაციენტებისთვის NICE რეკომენდაციას უწევს სისტოლური არტერიული წნევის სამიზნე დონეს 130-დან 140 მმ ვწყ სვ-მდე მკურნალობის დაწყებიდან 1 საათის განმავლობაში და წნევის აღნიშნული მაჩვენებლის შენარჩუნებას სულ მცირე, 7 დღის განმავლობაში.[75]

იხილეთ ჰემორაგიული ინსულტი (მართვის მიდგომა).

ჰიპერტენზიული კრიზის მქონე პაციენტების ჰოსპიტალიზაცია უნდა მოხდეს ინტენსიური თერაპიის განყოფილებაში, არტერიული წნევისა და სამიზნე ორგანოების დაზიანების მუდმივი მონიტორინგისთვის და შესაბამისი თერაპიული აგენტ(ებ)ის პარენტერალური შეყვანის მიზნით.[1][68]

პირველადი პარამეტრები

ლაბეტალოლი: 20 მგ ინტრავენურად, ყოველ 10 წუთში პასუხის შესაბამისად, მაქსიმალური ჯამური დოზა 300 მგ; ან 0.5-2 მგ/წუთში ინტრავენური ინფუზია

Back
მე-2 რიგის – 

ნიკარდიპინი

ნიკარდიპინი მეორე თაობის დიჰიდროპირიდინის ჯგუფის კალციუმის არხების ბლოკერია, სისხლძარღვოვანი მაღალი სელექტიურობითა და ძლიერი ცერებრული და კორონარული ვაზოდილატაციური აქტივობით.[15]​ ინტრავენური ნიკარდიპინის მოქმედება იწყება 5-15 წუთიდან, მოქმედების ხანგრძლივობაა 4-6 საათი.

ნიკარდიპინი განსაკუთრებით სასარგებლოა გულის დაავადების დროს, კორონარული ვაზოდილატაციური ეფექტების გამო.[77][78]

ამერიკის კარდიოლოგთა კოლეჯის/ამერიკის გულის ასოციაციის (ACC/AHA) სამუშაო ჯგუფის მოხსენებაში, რომელიც ეხება მაღალი არტერიული წნევის პრევენციას, გამოვლენას, შეფასებასა და მკურნალობას, აღნიშნულია, რომ ჰიპერტენზიული კრიზის შემთხვევაში მკურნალობის საწყისი მიზანია არტერიული წნევის საშუალო არითმეტიკული დონის დაქვეითება არაუმეტეს 25%-ით (რამდენიმე წუთიდან 1 საათის განმავლობაში), შემდეგ სტაბილური მდგომარეობის შემთხვევაში, 160 მმ.ვწყ.სვ.-მდე სისტოლური და 100-110 მმ.ვწყ.სვ. დიასტოლურ წნევისთვის მომდევნო 2-6 საათის განმავლობაში.[1]

თავი უნდა ავარიდოთ წნევის მკვეთრად დაქვეითებას, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს თირკმლის, ცერებრული ან კორონარული იშემია.[1][54]

თუკი შემცირებული არტერიული წნევის საწყისი დონე კარგად ასატანია და პაციენტი კლინიკურად სტაბილურია, შემდგომი თანდათანობითი დაქვეითება ნორმალურ არტერიულ წნევამდე შეიძლება მომდევნო 24-48 საათის განმავლობაში.

ინტრაცერებრული ჰემორაგიის (ICH) მართვისას პაციენტის არტერიული წნევის იდეალური დონე უნდა ეფუძნებოდეს ინდივიდუალურ ისეთ ფაქტორებს, როგორიცაა, საწყისი არტერიული წნევა, ჰემორაგიის სავარაუდო მიზეზი, ასაკი, ქალასშიდა წნევის მომატება და დაწყებიდან გასული დრო. ინტრაკრანიული ჰემორაგიის შემთხვევაში მკურნალობა იწყება, თუ საწყისი სისტოლური წნევა ≥220 მმ ვწყ. სვ.[70]​​ ფართო რანდომიზებული კლინიკური კვლევის ერთი პოსტჰოკ ანალიზის მიხედვით, პაციენტებში სისტოლური არტერიული წნევი საწყისი მაჩვენებლით ≥220 მმ ვწყ სვ., არტერიული წნევის ადრეული ინტენსიური დაქვეითება, წნევის სტანდარტულ დაქვეითებასთან შედარებით, დაკავშირებული იყო თირკმლის არასასურველი მოვლენების უფრო მაღალ მაჩვენებელთან.[70][71]

სპონტანური ინტრაცერებრული ჰემორაგიის მქონე პაციენტების მართვისთვის, ამერიკის გულის ასოციაციაცია და ამერიკის ინსულტის ასოციაცია (AHA/ASA) რეკომენდაციას უწევს დოზის ფრთხილ ტიტრაციას იმ პაციენტებში, რომელთაც ესაჭიროებათ არტერიული წნევის სწრაფი დაქვეითება, წნევის თანაბარი დაქვეითებისა და კონტროლის შენარჩუნებისთვის, სისტოლური წნევის პიკური და ფართოდ ცვალებადი მაჩვენებლის თავიდან აცილების მიზნით. ეს შეიძლება სასრგებლო იყოს ფუნქციური გამოსავლების გაუმჯობესებისთვის.[70]​ არტერიული წნევის მკურნალობა ინტრაცერებრული ჰემორაგიის გამოვლინებიდან 2 საათის განმავლობაში და წნევის სამიზნე დონის მიღწევა 1 საათის განმავლობაში, შეიძლება სასარგებლო იყოს ჰემატომის გავრცელების რისკის შესამცირებლად და ფუნქციური გამოსავლების გაუმჯობესებისთვის.[70]პაციენტებში მსუბუქიდან ზომიერამდე სიმძიმის სპონტანური ინტრაცერებრული სისხლდენით, რომელთა სისტოლური არტერიული წნევა 150- 220 მმ ვწყ სვ.-ის ფარგლებშია, სისტოლური წნევის სწრაფი დაქვეითება სამიზნე დონემდე 140 მმ ვწყ სვ.-მდე, 130-დან 150 მმ ვწყ სვ.-მდე დიაპაზონში შენარჩუნების მიზნით, უსაფრთხოა და შესაძლოა გონივრული იყოს ფუნქციური გამოსავლების გაუმჯობესებისთვის.[70]​ სპონტანური ინტრაცერებრული სისხლდენის მქონე პაციენტებში, რომელთაც აღენიშნებათ მასიური ან მძიმე ინტრაცერებრული ჰემორაგია, სისტოლური წნევა >220 მმ ვწყ სვ, სიმპტომების გამოვლენიდან 6 სთ-ზე მეტი ხნის შემდეგ, ან მათ, ვისაც ესაჭიროება ქირურგიული დეკომპრესია, კარგად არ არის დადგენილი არტერიული წნევის ინტენსიური შემცირების უსაფრთხოება და ეფექტურობა.

სპონტანური ინტრაკრანიული ჰემორაგიის მქონე პაციენტების მართვისთვის ამერიკის გულის ასოციაციის და ამერიკის ინსულტის ასოციაციის (AHA/ASA) რეკომენდაციები ეფუძნება ორ ფართომასშტაბიან კვლევას, ინტრაცერებრული ჰემორაგიის შემდეგ არტერიული წნევის ადრეული ინტენსიური დაქვეითებისთვის (INTERACT2, ATACH-2), მეტაანალიზს და ამ ორი კვლევის რამდენიმე პოსტჰოკ ანალიზს:[70][72]​​​[73]​​

გაერთიანებულ სამეფოში ბრიტანეთის ჯანმრთელობისა და კლინიკური დახელოვნების ნაციონალურ ინსტიტუტს (NICE) აქვს ანალოგიური რეკომენდაციები იმ პირებისთვის, რომელთა სისტოლური არტერიული წნევის მაჩვენებელი 150-220 მმ ვწყ სვ-ის ფარგლებშია. თუმცა, ისინი გვირჩევენ არტერიული წნევის სწრაფი დაქვეითება განვიხილოთ თითოეულ კონკრეტულ შემთხვევაში (დაზიანების რისკის გათვალისწინებით) მწვავე ინტრაკარანიული ცერებრული ჰემორაგიის მქონე იმ პაციენტებში, რომელთა სისტოლური არტერიული წნევა >220 მმ ვწ.სვ, ან ვლინდება სიმპტომების გამოვლინებიდან 6 საათის შემდეგ და:

  • არ აქვთ: ფონური სტრუქტურული მიზეზი (მაგ,. სიმსივნე, არტერიოვენური მალფორმაცია ან ანევრიზმა); გლაზგოს კომის სკალის ქულა <6; მასიური ჰემატომა მოსალოდნელი არაკეთილსაიმედო პროგნოზით

  • არ არის დაგეგმილი ადრეული ნეიროქირურგიული ჩარევა ჰემატომის ევაკუაციისთვის.[75]

ამ პაციენტებისთვის NICE რეკომენდაციას უწევს სისტოლური არტერიული წნევის სამიზნე დონეს 130-დან 140 მმ ვწყ სვ-მდე მკურნალობის დაწყებიდან 1 საათის განმავლობაში და წნევის აღნიშნული მაჩვენებლის შენარჩუნებას სულ მცირე, 7 დღის განმავლობაში.[75]

იხილეთ ჰემორაგიული ინსულტი (მართვის მიდგომა).

ჰიპერტენზიული კრიზის მქონე პაციენტების ჰოსპიტალიზაცია უნდა მოხდეს ინტენსიური თერაპიის განყოფილებაში, არტერიული წნევისა და სამიზნე ორგანოების დაზიანების მუდმივი მონიტორინგისთვის და შესაბამისი თერაპიული აგენტ(ებ)ის პარენტერალური შეყვანის მიზნით.[1][68]

პირველადი პარამეტრები

ნიკარდიპინი: 5 მგ/საათში ინტრავენური ინფუზია თავდაპირველად, დოზის გაზრდა 2.5 მგ-ით/საათში ყოველ 15 წუთში პასუხის შესაბამისად, მაქსიმუმ 15 მგ/საათში.

Back
მე-3 რიგის – 

ფენოლდოპამი

ფენოლდოპამი განსაკუთრებით სასარგებლოა თირკმლის უკმარისობის დროს, როდესაც ნიტროპრუსიდის გამოყენება შეზღუდულია თიოციანატით მოწამლვის რისკის გამო.

ის მოქმედებს, როგორც პერიფერიული დოპამინ-1-რეცეპტორის სელექტიური აგონისტი, არტერიული ვაზოდილატაციური ეფექტებით. მისი ჰემოდინამიკური ეფექტებია პოსტდატვირთვის შემცირება და თირკმლის პერფუზიის გაზრდა. თუმცა, ზოგიერთ ქვეყანაში ფენოლდოპამი არ არის ხელმისაწვდომი.

მოქმედების დაწყება: 5 წუთი. მოქმედების ხანგრძლივობა: 30 წუთი.

ამერიკის კარდიოლოგთა კოლეჯის/ამერიკის გულის ასოციაციის (ACC/AHA) სამუშაო ჯგუფის მოხსენებაში, რომელიც ეხება მაღალი არტერიული წნევის პრევენციას, გამოვლენას, შეფასებასა და მკურნალობას, აღნიშნულია, რომ ჰიპერტენზიული კრიზის შემთხვევაში მკურნალობის საწყისი მიზანია არტერიული წნევის საშუალო არითმეტიკული დონის დაქვეითება არაუმეტეს 25%-ით (რამდენიმე წუთიდან 1 საათის განმავლობაში), შემდეგ სტაბილური მდგომარეობის შემთხვევაში, 160 მმ.ვწყ.სვ.-მდე სისტოლური და 100-110 მმ.ვწყ.სვ. დიასტოლურ წნევისთვის მომდევნო 2-6 საათის განმავლობაში.[1]

თავი უნდა ავარიდოთ წნევის მკვეთრად დაქვეითებას, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს თირკმლის, ცერებრული ან კორონარული იშემია.[1][54]

თუკი შემცირებული არტერიული წნევის საწყისი დონე კარგად ასატანია და პაციენტი კლინიკურად სტაბილურია, შემდგომი თანდათანობითი დაქვეითება ნორმალურ არტერიულ წნევამდე შეიძლება მომდევნო 24-48 საათის განმავლობაში.

ენცეფალოპათია ჩვეულებრივ, უკუგანვითარდება დაუყოვნებელი მკურნალობით და არტერიული წნევის დაქვეითებით.[15][51]​​ თუ წნევის შემცირების მიუხედავად გაუმჯობესება არ ვლინდება, განსახილველია ალტერნატიული დიაგნოზი.

გააგრძელეთ, სანამ არტერიული წნევა არ გაკონტროლდება პერორალური აგენტებით.

სპონტანური ინტრაცერებრული ჰემორაგიის მქონე პაციენტების მართვისთვის, ამერიკის გულის ასოციაციაცია და ამერიკის ინსულტის ასოციაცია (AHA/ASA) რეკომენდაციას უწევს დოზის ფრთხილ ტიტრაციას იმ პაციენტებში, რომელთაც ესაჭიროებათ არტერიული წნევის სწრაფი დაქვეითება, წნევის თანაბარი დაქვეითებისა და კონტროლის შენარჩუნებისთვის, სისტოლური წნევის პიკური და ფართოდ ცვალებადი მაჩვენებლის თავიდან აცილების მიზნით. ეს შეიძლება სასრგებლო იყოს ფუნქციური გამოსავლების გაუმჯობესებისთვის.[70] არტერიული წნევის მკურნალობა ინტრაცერებრული ჰემორაგიის გამოვლინებიდან 2 საათის განმავლობაში და წნევის სამიზნე დონის მიღწევა 1 საათის განმავლობაში, შეიძლება სასარგებლო იყოს ჰემატომის გავრცელების რისკის შესამცირებლად და ფუნქციური გამოსავლების გაუმჯობესებისთვის.[70]პაციენტებში მსუბუქიდან ზომიერამდე სიმძიმის სპონტანური ინტრაცერებრული სისხლდენით, რომელთა სისტოლური არტერიული წნევა 150- 220 მმ ვწყ სვ.-ის ფარგლებშია, სისტოლური წნევის სწრაფი დაქვეითება სამიზნე დონემდე 140 მმ ვწყ სვ.-მდე, 130-დან 150 მმ ვწყ სვ.-მდე დიაპაზონში შენარჩუნების მიზნით, უსაფრთხოა და შესაძლოა გონივრული იყოს ფუნქციური გამოსავლების გაუმჯობესებისთვის.[70]​ სპონტანური ინტრაცერებრული სისხლდენის მქონე პაციენტებში, რომელთაც აღენიშნებათ მასიური ან მძიმე ინტრაცერებრული ჰემორაგია, სისტოლური წნევა >220 მმ ვწყ სვ, სიმპტომების გამოვლენიდან 6 სთ-ზე მეტი ხნის შემდეგ, ან მათ, ვისაც ესაჭიროება ქირურგიული დეკომპრესია, კარგად არ არის დადგენილი არტერიული წნევის ინტენსიური შემცირების უსაფრთხოება და ეფექტურობა.[70]

სპონტანური ინტრაკრანიული ჰემორაგიის მქონე პაციენტების მართვისთვის ამერიკის გულის ასოციაციის და ამერიკის ინსულტის ასოციაციის (AHA/ASA) რეკომენდაციები ეფუძნება ორ ფართომასშტაბიან კვლევას, ინტრაცერებრული ჰემორაგიის შემდეგ არტერიული წნევის ადრეული ინტენსიური დაქვეითებისთვის (INTERACT2, ATACH-2), მეტაანალიზს და ამ ორი კვლევის რამდენიმე პოსტჰოკ ანალიზს:[70][72][73]

გაერთიანებულ სამეფოში ბრიტანეთის ჯანმრთელობისა და კლინიკური დახელოვნების ნაციონალურ ინსტიტუტს (NICE) აქვს ანალოგიური რეკომენდაციები იმ პირებისთვის, რომელთა სისტოლური არტერიული წნევის მაჩვენებელი 150-220 მმ ვწყ სვ-ის ფარგლებშია. თუმცა, ისინი გვირჩევენ არტერიული წნევის სწრაფი დაქვეითება განვიხილოთ თითოეულ კონკრეტულ შემთხვევაში (დაზიანების რისკის გათვალისწინებით) მწვავე ინტრაკარანიული ცერებრული ჰემორაგიის მქონე იმ პაციენტებში, რომელთა სისტოლური არტერიული წნევა >220 მმ ვწ.სვ, ან ვლინდება სიმპტომების გამოვლინებიდან 6 საათის შემდეგ და:

  • არ აქვთ: ფონური სტრუქტურული მიზეზი (მაგ,. სიმსივნე, არტერიოვენური მალფორმაცია ან ანევრიზმა); გლაზგოს კომის სკალის ქულა <6; მასიური ჰემატომა მოსალოდნელი არაკეთილსაიმედო პროგნოზით

  • არ არის დაგეგმილი ადრეული ნეიროქირურგიული ჩარევა ჰემატომის ევაკუაციისთვის.[75]

ამ პაციენტებისთვის NICE რეკომენდაციას უწევს სისტოლური არტერიული წნევის სამიზნე დონეს 130-დან 140 მმ ვწყ სვ-მდე მკურნალობის დაწყებიდან 1 საათის განმავლობაში და წნევის აღნიშნული მაჩვენებლის შენარჩუნებას სულ მცირე, 7 დღის განმავლობაში.[75]

ჰიპერტენზიული კრიზის მქონე პაციენტების ჰოსპიტალიზაცია უნდა მოხდეს ინტენსიური თერაპიის განყოფილებაში, არტერიული წნევისა და სამიზნე ორგანოების დაზიანების მუდმივი მონიტორინგისთვის და შესაბამისი თერაპიული აგენტ(ებ)ის პარენტერალური შეყვანის მიზნით.[1][68]

პირველადი პარამეტრები

ფენოლდოპამი: დასაწყისში 0.1-0.3 მიკროგრამი/კგ/წთ ინტრავენურად, დოზის გაზრდა 0.05-0.1 მიკროგრამი/კგ/წთ ყოველ 15 წუთში ერთხელ პასუხის მიხედვით, მაქსიმუმ 1.6 მიკროგრამი/კგ/წთ

Back
1-ლი რიგის – 

ლაბეტალოლი

ლაბეტალოლი არჩევის პრეპარატია.

მოქმედების დაწყება: 5-10 წუთი. მოქმედების ხანგრძლივობა: 3-8 საათი.

ინტრაკრანიული ჰემორაგიის შემთხვევაში მკურნალობა უნდა დაიწყოს, თუ საწყისი სისტოლური წნევა >220 მმ ვწყ. სვ.-ზე.. ამერიკის კარდიოლოგთა კოლეჯის/ამერიკის გულის ასოციაციის (ACC/AHA) სამუშაო ჯგუფის მოხსენებაში, რომელიც ეხება მაღალი არტერიული წნევის პრევენციას, გამოვლენას, შეფასებასა და მკურნალობას, აღნიშნულია, რომ ჰიპერტენზიული კრიზის შემთხვევაში მკურნალობის საწყისი მიზანია არტერიული წნევის საშუალო არითმეტიკული დონის დაქვეითება არაუმეტეს 25%-ით (რამდენიმე წუთიდან 1 საათის განმავლობაში), შემდეგ სტაბილური მდგომარეობის შემთხვევაში, 160 მმ.ვწყ.სვ.-მდე სისტოლური და 100-110 მმ.ვწყ.სვ. დიასტოლურ წნევისთვის მომდევნო 2-6 საათის განმავლობაში.[1]

თავი უნდა ავარიდოთ წნევის მკვეთრად დაქვეითებას, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს თირკმლის, ცერებრული ან კორონარული იშემია.[1][54]

თუკი შემცირებული არტერიული წნევის საწყისი დონე კარგად ასატანია და პაციენტი კლინიკურად სტაბილურია, შემდგომი თანდათანობითი დაქვეითება ნორმალურ არტერიულ წნევამდე შეიძლება მომდევნო 24-48 საათის განმავლობაში.

ენცეფალოპათია ჩვეულებრივ, უკუგანვითარდება დაუყოვნებელი მკურნალობით და არტერიული წნევის დაქვეითებით.[15][51]​​ თუ წნევის შემცირების მიუხედავად გაუმჯობესება არ ვლინდება, განსახილველია ალტერნატიული დიაგნოზი.

არტერიული წნევის სასურველ დიაპაზონში შესანარჩუნებლად დოზა უნდა დარეგულირდეს და გაგრძელდეს მიღება, სანამ წნევა არ გაკონტროლდება პერორალური აგენტებით.

ჰიპერტენზიული კრიზის მქონე პაციენტების ჰოსპიტალიზაცია უნდა მოხდეს ინტენსიური თერაპიის განყოფილებაში, არტერიული წნევისა და სამიზნე ორგანოების დაზიანების მუდმივი მონიტორინგისთვის და შესაბამისი თერაპიული აგენტ(ებ)ის პარენტერალური შეყვანის მიზნით.[1][68]

პირველადი პარამეტრები

ლაბეტალოლი: 20 მგ ინტრავენურად, ყოველ 10 წუთში პასუხის შესაბამისად, მაქსიმალური ჯამური დოზა 300 მგ; ან 0.5-2 მგ/წუთში ინტრავენური ინფუზია

Back
მე-2 რიგის – 

ნიტროპრუსიდი ან ნიკარდიპინი

ნიტროპრუსიდი მოქმედებს, როგორც ძლიერი არტერიული და ვენური ვაზოდილატატორი, ამის გამო ამცირებს პოსტ- და პრედატვირთვას. მისი ჰემოდინამიკური ეფექტებია: არტერიული წნევის საშუალო არითმეტიკული დონის დაქვეითება, გულის წუთმოცულობის ზომიერი მატებით ან მისი ცვლილებების გარეშე. მოქმედების დაწყება: დაუყოვნებელი. მოქმედების ხანგრძლივობა: 3-5 წუთი.

საჭიროა პაციენტების მონიტორინგი თიოციანატის დონის დახაზვით თერაპიიდან 48 საათის შემდეგ (შენარჩუნებული დონე <2064 მიკრომოლი/ლ [<12 მგ/დლ ან 120 მგ/ლ]). ციანიდის ტოქსიკურობის შესამცირებლად მაქსიმალური დოზა შეყვანილი უნდა იყოს 10 წუთზე ნაკლებ დროში.

ნიკარდიპინი მეორე თაობის დიჰიდროპირიდინის ჯგუფის კალციუმის არხების ბლოკერია, სისხლძარღვოვანი მაღალი სელექტიურობითა და ძლიერი ცერებრული და კორონარული ვაზოდილატაციური აქტივობით. ინტრავენური ნიკარდიპინის მოქმედება იწყება 5-15 წუთიდან, მოქმედების ხანგრძლივობაა 4-6 საათი. ის განსაკუთრებით სასარგებლოა გულის დაავადების დროს, კორონარული ვაზოდილატაციური ეფექტების გამო.[77][78]

ინტრაკრანიული ჰემორაგიის შემთხვევაში მკურნალობა უნდა დაიწყოს, თუ საწყისი სისტოლური წნევა >220 მმ ვწყ. სვ.-ზე.. ამერიკის კარდიოლოგთა კოლეჯის/ამერიკის გულის ასოციაციის (ACC/AHA) სამუშაო ჯგუფის მოხსენებაში, რომელიც ეხება მაღალი არტერიული წნევის პრევენციას, გამოვლენას, შეფასებასა და მკურნალობას, აღნიშნულია, რომ ჰიპერტენზიული კრიზის შემთხვევაში მკურნალობის საწყისი მიზანია არტერიული წნევის საშუალო არითმეტიკული დონის დაქვეითება არაუმეტეს 25%-ით (რამდენიმე წუთიდან 1 საათის განმავლობაში), შემდეგ სტაბილური მდგომარეობის შემთხვევაში, 160 მმ.ვწყ.სვ.-მდე სისტოლური და 100-110 მმ.ვწყ.სვ. დიასტოლურ წნევისთვის მომდევნო 2-6 საათის განმავლობაში.[1]

თავი უნდა ავარიდოთ წნევის მკვეთრად დაქვეითებას, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს თირკმლის, ცერებრული ან კორონარული იშემია.[1][54]

თუკი შემცირებული არტერიული წნევის საწყისი დონე კარგად ასატანია და პაციენტი კლინიკურად სტაბილურია, შემდგომი თანდათანობითი დაქვეითება ნორმალურ არტერიულ წნევამდე შეიძლება მომდევნო 24-48 საათის განმავლობაში.

ენცეფალოპათიის დადებითი დინამიკა არტერიული წნევის დაქვეითებისთანავე. თუ წნევის შემცირების მიუხედავად გაუმჯობესება არ ვლინდება, განსახილველია ალტერნატიული დიაგნოზი.

გააგრძელეთ, სანამ არტერიული წნევა არ გაკონტროლდება პერორალური აგენტებით.

ჰიპერტენზიული კრიზის მქონე პაციენტების ჰოსპიტალიზაცია უნდა მოხდეს ინტენსიური თერაპიის განყოფილებაში, არტერიული წნევისა და სამიზნე ორგანოების დაზიანების მუდმივი მონიტორინგისთვის და შესაბამისი თერაპიული აგენტ(ებ)ის პარენტერალური შეყვანის მიზნით.[1][68]

პირველადი პარამეტრები

ნიტროპრუსიდი: დასაწყისში 0.3-0.5 მიკროგრამი/კგ/წთ ინტრავენურად, დოზის გაზრდა 0.5 მიკროგრამი/კგ/წთ პასუხის მიხედვით, მაქსიმუმ 10 მიკროგრამი/კგ/წთ

ან

ნიკარდიპინი: 5 მგ/საათში ინტრავენური ინფუზია თავდაპირველად, დოზის გაზრდა 2.5 მგ-ით/საათში ყოველ 15 წუთში პასუხის შესაბამისად, მაქსიმუმ 15 მგ/საათში.

Back
მე-3 რიგის – 

ფენოლდოპამი

ფენოლდოპამი მოქმედებს, როგორც პერიფერიული დოპამინ-1-რეცეპტორის სელექტიური აგონისტი, არტერიული ვაზოდილატაციური ეფექტებით. მისი ჰემოდინამიკური ეფექტებია პოსტდატვირთვის შემცირება და თირკმლის პერფუზიის გაზრდა. თუმცა, ზოგიერთ ქვეყანაში ფენოლდოპამი არ არის ხელმისაწვდომი.

მოქმედების დაწყება: 5 წუთი. მოქმედების ხანგრძლივობა: 30 წუთი.

ინტრაკრანიული ჰემორაგიის შემთხვევაში მკურნალობა უნდა დაიწყოს, თუ საწყისი სისტოლური წნევა >220 მმ ვწყ. სვ.-ზე.. ამერიკის კარდიოლოგთა კოლეჯის/ამერიკის გულის ასოციაციის (ACC/AHA) სამუშაო ჯგუფის მოხსენებაში, რომელიც ეხება მაღალი არტერიული წნევის პრევენციას, გამოვლენას, შეფასებასა და მკურნალობას, აღნიშნულია, რომ ჰიპერტენზიული კრიზის შემთხვევაში მკურნალობის საწყისი მიზანია არტერიული წნევის საშუალო არითმეტიკული დონის დაქვეითება არაუმეტეს 25%-ით (რამდენიმე წუთიდან 1 საათის განმავლობაში), შემდეგ სტაბილური მდგომარეობის შემთხვევაში, 160 მმ.ვწყ.სვ.-მდე სისტოლური და 100-110 მმ.ვწყ.სვ. დიასტოლურ წნევისთვის მომდევნო 2-6 საათის განმავლობაში.[1]

თავი უნდა ავარიდოთ წნევის მკვეთრად დაქვეითებას, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს თირკმლის, ცერებრული ან კორონარული იშემია.[1][54]

თუკი შემცირებული არტერიული წნევის საწყისი დონე კარგად ასატანია და პაციენტი კლინიკურად სტაბილურია, შემდგომი თანდათანობითი დაქვეითება ნორმალურ არტერიულ წნევამდე შეიძლება მომდევნო 24-48 საათის განმავლობაში.

ენცეფალოპათიის დადებითი დინამიკა არტერიული წნევის დაქვეითებისთანავე. თუ წნევის შემცირების მიუხედავად გაუმჯობესება არ ვლინდება, განსახილველია ალტერნატიული დიაგნოზი.

გააგრძელეთ, სანამ არტერიული წნევა არ გაკონტროლდება პერორალური აგენტებით.

ჰიპერტენზიული კრიზის მქონე პაციენტების ჰოსპიტალიზაცია უნდა მოხდეს ინტენსიური თერაპიის განყოფილებაში, არტერიული წნევისა და სამიზნე ორგანოების დაზიანების მუდმივი მონიტორინგისთვის და შესაბამისი თერაპიული აგენტ(ებ)ის პარენტერალური შეყვანის მიზნით.[1][68]

პირველადი პარამეტრები

ფენოლდოპამი: დასაწყისში 0.1-0.3 მიკროგრამი/კგ/წთ ინტრავენურად, დოზის გაზრდა 0.05-0.1 მიკროგრამი/კგ/წთ ყოველ 15 წუთში ერთხელ პასუხის მიხედვით, მაქსიმუმ 1.6 მიკროგრამი/კგ/წთ

მწვავე იშემიური ინსულტი

Back
1-ლი რიგის – 

საგულდაგულო დაკვირვება ± არტერიული წნევის შემცირება

მწვავე იშემიურ ინსულტთან ასოცირებული ჰიპერტენზიის მკურნალობისას უფრო დიდი სიფრთხილეა საჭირო არტერიული წნევის შემცირების კუთხით, ვიდრე სხვა ტიპის ჰიპერტენზიული კრიზის დროს. საშუალო არტერიული წნევის ზედმეტად სწრაფმა ან ზედმეტად ინტენსიურმა შემცირებამ ცერებრული პერფუზიული წნევის ძლიერი დაქვეითებით თეორიულად შეიძლება გააუარესოს ტვინის დაზიანება (მაგ., სასაზღვრო ზონის ინფარქტით). თუმცა AHA/ASA გაიდლაინები რეკომენდაციას უწევს ჰიპერტენზიის ადრეულ მკურნალობას, როცა ეს საჭიროა თანმხლები მდგომარეობების, მათ შორის, პრეეკლამფსია/ეკლამფსიის გამო.[64]

თუ სისტოლური არტერიული წნევა 220 მმ ვწყ. სვ.-ზე ნაკლებია, ხოლო დიასტოლური 120 მმ ვწყ. სვ.-ზე დაბალია, ამასთან არ ვლინდება სამიზნე ორგანოს დაზიანების ან ინტრაკრანიული ჰემორაგიის ნიშნები და თრომბოლიზური მკურნალობა არ არის შემოთავაზებული, მაშინ არტერიული წნევის შემცირებისთვის მიზანშეწონილია საგულდაგულო დაკვირვება უშუალო ჩარევის გარეშე.

თუ სხვა სამიზნე ორგანოა დაზიანებული, როგორიცაა აორტის აშრევება, თირკმლის მწვავე დაზიანება ან მიოკარდიუმის მწვავე ინფარქტი, ან პაციენტს უნდა ჩაუტარდეს თრომბოლიზისი, სამიზნე სისტოლური წნევა უნდა იყოს 185 მმ ვწყ. სვ.-ზე ნაკლები, ხოლო დიასტოლური წნევა - 110 მმ ვწყ. სვ.-ზე ნაკლები. ინტრავენური თრომბოლიზისის დაწყებიდან სულ მცირე, 24 საათის განმავლობაში არტერიული წნევა შენარჩუნებული უნდა იყოს <185/105 მმ ვწყ. სვ. მაჩვენებელზე.

არტერიული წნევის შესამცირებლად პრეპარატის შერევა დამოკიდებულია ასოცირებული სამიზნე ორგანოს დაზიანებაზე.

ჰიპერტენზიული კრიზის მქონე პაციენტების ჰოსპიტალიზაცია უნდა მოხდეს ინტენსიური თერაპიის განყოფილებაში, არტერიული წნევისა და სამიზნე ორგანოების დაზიანების მუდმივი მონიტორინგისთვის და შესაბამისი თერაპიული აგენტ(ებ)ის პარენტერალური შეყვანის მიზნით.[1][68]

Back
1-ლი რიგის – 

ლაბეტალოლი

თუ სისტოლური წნევა 220 მმ ვწყ. სვ.-ზე მეტია ან დიასტოლური 121-140 მმ ვწყ. სვ.-ის ფარგლებშია, ლაბეტალოლი შეიძლება გამოყენებული იყოს არტერიული წნევის მაჩვენებლების 10%-დან 15%-მდე შემცირების მისაღწევად 24 საათის განმავლობაში.[36][38][39]

ლაბეტალოლი მოქმედებს, როგორც ალფა-1-ბლოკერი და არასელექტიური ბეტა ბლოკერი. მისი ჰემოდინამიკური ეფექტებია: სისხლძარღვთა სისტემური რეზისტენტობის, არტერიული წნევის საშუალო არითმეტიკული დონის და გულისცემის სიხშირის შემცირება, რასაც თან ახლავს გულის წუთმოცულობის უმნიშვნელო შემცირება ან მისი მინიმალური ცვლილება.

მოქმედების დაწყება: 5-10 წუთი. მოქმედების ხანგრძლივობა: 3-8 საათი.

გააგრძელეთ, სანამ არტერიული წნევა არ გაკონტროლდება პერორალური აგენტებით.

თუ სხვა სამიზნე ორგანოა დაზიანებული, როგორიცაა აორტის აშრევება, თირკმლის მწვავე დაზიანება ან მიოკარდიუმის მწვავე ინფარქტი, ან პაციენტს უნდა ჩაუტარდეს თრომბოლიზისი, სამიზნე სისტოლური წნევა უნდა იყოს 185 მმ ვწყ. სვ.-ზე ნაკლები, ხოლო დიასტოლური წნევა - 110 მმ ვწყ. სვ.-ზე ნაკლები. ინტრავენური თრომბოლიზისის დაწყებიდან სულ მცირე, 24 საათის განმავლობაში არტერიული წნევა შენარჩუნებული უნდა იყოს <185/105 მმ ვწყ. სვ. მაჩვენებელზე.

ჰიპერტენზიული კრიზის მქონე პაციენტების ჰოსპიტალიზაცია უნდა მოხდეს ინტენსიური თერაპიის განყოფილებაში, არტერიული წნევისა და სამიზნე ორგანოების დაზიანების მუდმივი მონიტორინგისთვის და შესაბამისი თერაპიული აგენტ(ებ)ის პარენტერალური შეყვანის მიზნით.[1][68]

პირველადი პარამეტრები

ლაბეტალოლი: 20 მგ ინტრავენურად, ყოველ 10 წუთში პასუხის შესაბამისად, მაქსიმალური ჯამური დოზა 300 მგ; ან 0.5-2 მგ/წუთში ინტრავენური ინფუზია

Back
1-ლი რიგის – 

ნიკარდიპინი ან კლევიდიპინი

თუ სისტოლური არტერიული წნევა 220 მმ ვწყ. სვ.-ზე მაღალია ან დიასტოლური წნევა 121-140 მმ ვწყ. სვ.-ის ფარგლებშია, ნიკარდიპინის ან კლევიდიპინის გამოყენება შეიძლება წნევის მაჩვენებლის 10%-დან 15%-მდე შემცირების მისაღწევად 24 საათის განმავლობაში.[36][38][39][87][88]

ნიკარდიპინი და კლევიდიპინი დიჰიდროპირიდინის ჯგუფის კალციუმის არხების ბლოკერებია, რომლებიც ზრდის დარტყმით მოცულობას და აქვს ძლიერი ცერებრული და კორონარული ვაზოდილატაციური მოქმედება.

ნიკარდიპინის მოქმედების დაწყება: 5-10 წუთი. მოქმედების ხანგრძლივობა: 2-4 საათი.

კლევიდიპინის მოქმედების დაწყება: 2-4 წუთი. მოქმედების ხანგრძლივობა: 5-15 წუთი.

გააგრძელეთ, სანამ არტერიული წნევა არ გაკონტროლდება პერორალური აგენტებით.

თუ სხვა სამიზნე ორგანოა დაზიანებული, როგორიცაა აორტის აშრევება, თირკმლის მწვავე დაზიანება ან მიოკარდიუმის მწვავე ინფარქტი, ან პაციენტს უნდა ჩაუტარდეს თრომბოლიზისი, სამიზნე სისტოლური წნევა უნდა იყოს 185 მმ ვწყ. სვ.-ზე ნაკლები, ხოლო დიასტოლური წნევა - 110 მმ ვწყ. სვ.-ზე ნაკლები. ინტრავენური თრომბოლიზისის დაწყებიდან სულ მცირე, 24 საათის განმავლობაში არტერიული წნევა შენარჩუნებული უნდა იყოს <185/105 მმ ვწყ. სვ. მაჩვენებელზე.

ჰიპერტენზიული კრიზის მქონე პაციენტების ჰოსპიტალიზაცია უნდა მოხდეს ინტენსიური თერაპიის განყოფილებაში, არტერიული წნევისა და სამიზნე ორგანოების დაზიანების მუდმივი მონიტორინგისთვის და შესაბამისი თერაპიული აგენტ(ებ)ის პარენტერალური შეყვანის მიზნით.[1][68]

პირველადი პარამეტრები

ნიკარდიპინი: 5 მგ/საათში ინტრავენური ინფუზია თავდაპირველად, დოზის გაზრდა 2.5 მგ-ით/საათში ყოველ 15 წუთში პასუხის შესაბამისად, მაქსიმუმ 15 მგ/საათში.

ან

კლევიდიპინი: თავდაპირველად ინტრავენურად 1-2 მგ/საათში, დოზა შეიძლება გაორმაგდეს ყოველ 90 წამში დასაწყისში, სანამ არტერიული წნევა მიაღწევს სამიზნე დონეს, სტანდარტული დოზაა 4-6 მგ/საათში, მაქსიმუმ 32 მგ/საათში (მაქსიმალური ხანგრძლივობა 72 საათი)

Back
1-ლი რიგის – 

ნიტროპრუსიდი

თუ დიასტოლური წნევა 140 მმ ვწყ. სვ.-ზე მაღალია, ნიტროპრუსიდის გამოყენება შეიძლება წნევის 10%-დან 15%-მდე შემცირების მისაღწევად 24 საათის განმავლობაში.[36][38][89]​ იხილეთ იშემიური ინსულტი (მართვის რეკომენდაციები).

მოქმედებს როგორც ძლიერი არტერიული და ვენური ვაზოდილატატორი, ამის გამო ამცირებს პოსტ-და პრედატვირთვას. მისი ჰემოდინამიკური ეფექტებია: არტერიული წნევის საშუალო არითმეტიკული დონის დაქვეითება, გულის წუთმოცულობის ზომიერი მატებით ან მისი ცვლილებების გარეშე.

მოქმედების დაწყება: დაუყოვნებელი. მოქმედების ხანგრძლივობა: 3-5 წუთი.

საჭიროა პაციენტების მონიტორინგი თიოციანატის დონის დახაზვით თერაპიიდან 48 საათის შემდეგ (შენარჩუნებული დონე <2064 მიკრომოლი/ლ [<12 მგ/დლ ან 120 მგ/ლ]). ციანიდის ტოქსიკურობის შესამცირებლად მაქსიმალური დოზა შეყვანილი უნდა იყოს 10 წუთზე ნაკლებ დროში.

გააგრძელეთ, სანამ არტერიული წნევა არ გაკონტროლდება პერორალური აგენტებით.

თუ სხვა სამიზნე ორგანოა დაზიანებული, როგორიცაა აორტის აშრევება, თირკმლის მწვავე დაზიანება ან მიოკარდიუმის მწვავე ინფარქტი, ან პაციენტს უნდა ჩაუტარდეს თრომბოლიზისი, სამიზნე სისტოლური წნევა უნდა იყოს 185 მმ ვწყ. სვ.-ზე ნაკლები, ხოლო დიასტოლური წნევა - 110 მმ ვწყ. სვ.-ზე ნაკლები. ინტრავენური თრომბოლიზისის დაწყებიდან სულ მცირე, 24 საათის განმავლობაში არტერიული წნევა შენარჩუნებული უნდა იყოს <185/105 მმ ვწყ. სვ. მაჩვენებელზე.

ჰიპერტენზიული კრიზის მქონე პაციენტების ჰოსპიტალიზაცია უნდა მოხდეს ინტენსიური თერაპიის განყოფილებაში, არტერიული წნევისა და სამიზნე ორგანოების დაზიანების მუდმივი მონიტორინგისთვის და შესაბამისი თერაპიული აგენტ(ებ)ის პარენტერალური შეყვანის მიზნით.[1][68]

პირველადი პარამეტრები

ნიტროპრუსიდი: დასაწყისში 0.3-0.5 მიკროგრამი/კგ/წთ ინტრავენურად, დოზის გაზრდა 0.5 მიკროგრამი/კგ/წთ პასუხის მიხედვით, მაქსიმუმ 10 მიკროგრამი/კგ/წთ

მიოკარდიუმის იშემია/ინფარქტი

Back
1-ლი რიგის – 

ესმოლოლი და გლიცერილტრინიტრატი

ესმოლოლი სელექტიური ბეტა ბლოკერია, რომელიც იწვევს გულისცემის სიხშირის შემცირებას.

ბეტა ბლოკერების უკუჩვენებებია: მარცხენა პარკუჭის ზომიერიდან -მძიმემდე ფორმის უკმარისობა ფილტვის შეშუპებით, ბრადიკარდია, ჰიპოტენზია, ცუდი პერიფერიული პერფუზია, გულის მეორე ან მესამე ხარისხის ბლოკადა და სასუნთქი გზების რეაქტიული დაავადება.[1]

ესმოლოლის მოქმედების დაწყება: 1-5 წუთი. მოქმედების ხანგრძლივობა: 5 წუთი.

გლიცერილტრინირატი მოქმედებს, როგორც პერიფერული ვაზოდილატატორი, უფრო მეტი ზეგავლენით ვენურ სისხლძარღვებზე, ვიდრე არტერიულზე. ეს იწვევს პრედატვირთვის და გულის წუთმოცულობის შემცირებას და კორონარული სისხლის ნაკადის გაზრდას. მოქმედების დაწყება: დაუყოვნებელი. მოქმედების ხანგრძლივობა: 3-5 წუთი.

ამერიკის კარდიოლოგთა კოლეჯის/ამერიკის გულის ასოციაციის (ACC/AHA) სამუშაო ჯგუფის მოხსენებაში, რომელიც ეხება მაღალი არტერიული წნევის პრევენციას, გამოვლენას, შეფასებასა და მკურნალობას, აღნიშნულია, რომ ჰიპერტენზიული კრიზის შემთხვევაში მკურნალობის საწყისი მიზანია არტერიული წნევის საშუალო არითმეტიკული დონის დაქვეითება არაუმეტეს 25%-ით (რამდენიმე წუთიდან 1 საათის განმავლობაში), შემდეგ სტაბილური მდგომარეობის შემთხვევაში, 160 მმ.ვწყ.სვ.-მდე სისტოლური და 100-110 მმ.ვწყ.სვ. დიასტოლურ წნევისთვის მომდევნო 2-6 საათის განმავლობაში.[1]

თავი უნდა ავარიდოთ წნევის მკვეთრად დაქვეითებას, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს თირკმლის, ცერებრული ან კორონარული იშემია.[1][54]

თუკი შემცირებული არტერიული წნევის საწყისი დონე კარგად ასატანია და პაციენტი კლინიკურად სტაბილურია, შემდგომი თანდათანობითი დაქვეითება ნორმალურ არტერიულ წნევამდე შეიძლება მომდევნო 24-48 საათის განმავლობაში.

გააგრძელეთ, სანამ არტერიული წნევა არ გაკონტროლდება პერორალური აგენტებით.

ჰიპერტენზიული კრიზის მქონე პაციენტების ჰოსპიტალიზაცია უნდა მოხდეს ინტენსიური თერაპიის განყოფილებაში, არტერიული წნევისა და სამიზნე ორგანოების დაზიანების მუდმივი მონიტორინგისთვის და შესაბამისი თერაპიული აგენტ(ებ)ის პარენტერალური შეყვანის მიზნით.[1][68]

პირველადი პარამეტრები

ესმოლოლი: 50-100 მიკროგრამი/კგ/წუთში ინტრავენურად

და

გლიცერილ ტრინიტრატი: 5-100 მიკროგრამი/წუთში ინტრავენურად

Back
მე-2 რიგის – 

ლაბეტალოლი და გლიცერილტრინიტრატი

ლაბეტალოლი ალფა-1-ბლოკერი და არასელექციური ბეტა ბლოკერია, რომელიც ამცირებს სისხლძარღვთა სისტემურ რეზისტენტობას, არტერიული წნევის საშუალო არითმეტიკულ დონეს და გულისცემის სიხშირეს. იწვევს გულის წუთმოცულობის შემცირებას ან არ იწევს მის ცვლილებას. ბეტა ბლოკერების უკუჩვენებებია: მარცხენა პარკუჭის ზომიერიდან მძიმემდე ფორმის უკმარისობა, ფილტვის შეშუპებით, ბრადიკარდია, ჰიპოტენზია, ცუდი პერიფერიული პერფუზია, გულის მეორე ან მესამე ხარისხის ბლოკადა და სასუნთქი გზების რეაქტიული დაავადება.[1]

მოქმედების დაწყება: 5-10 წუთი. მოქმედების ხანგრძლივობა: 3-8 საათი.

გლიცერილტრინირატი მოქმედებს, როგორც პერიფერული ვაზოდილატატორი, უფრო მეტი ზეგავლენით ვენურ სისხლძარღვებზე, ვიდრე არტერიულზე. ეს იწვევს პრედატვირთვის და გულის წუთმოცულობის შემცირებას და კორონარული სისხლის ნაკადის გაზრდას. მოქმედების დაწყება: დაუყოვნებელი. მოქმედების ხანგრძლივობა: 3-5 წუთი.

ამერიკის კარდიოლოგთა კოლეჯის/ამერიკის გულის ასოციაციის (ACC/AHA) სამუშაო ჯგუფის მოხსენებაში, რომელიც ეხება მაღალი არტერიული წნევის პრევენციას, გამოვლენას, შეფასებასა და მკურნალობას, აღნიშნულია, რომ ჰიპერტენზიული კრიზის შემთხვევაში მკურნალობის საწყისი მიზანია არტერიული წნევის საშუალო არითმეტიკული დონის დაქვეითება არაუმეტეს 25%-ით (რამდენიმე წუთიდან 1 საათის განმავლობაში), შემდეგ სტაბილური მდგომარეობის შემთხვევაში, 160 მმ.ვწყ.სვ.-მდე სისტოლური და 100-110 მმ.ვწყ.სვ. დიასტოლურ წნევისთვის მომდევნო 2-6 საათის განმავლობაში.[1]

თავი უნდა ავარიდოთ წნევის მკვეთრად დაქვეითებას, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს თირკმლის, ცერებრული ან კორონარული იშემია.[1][54]

თუკი შემცირებული არტერიული წნევის საწყისი დონე კარგად ასატანია და პაციენტი კლინიკურად სტაბილურია, შემდგომი თანდათანობითი დაქვეითება ნორმალურ არტერიულ წნევამდე შეიძლება მომდევნო 24-48 საათის განმავლობაში.

გააგრძელეთ, სანამ არტერიული წნევა არ გაკონტროლდება პერორალური აგენტებით.

ჰიპერტენზიული კრიზის მქონე პაციენტების ჰოსპიტალიზაცია უნდა მოხდეს ინტენსიური თერაპიის განყოფილებაში, არტერიული წნევისა და სამიზნე ორგანოების დაზიანების მუდმივი მონიტორინგისთვის და შესაბამისი თერაპიული აგენტ(ებ)ის პარენტერალური შეყვანის მიზნით.[1][68]

პირველადი პარამეტრები

ლაბეტალოლი: 20 მგ ინტრავენურად, ყოველ 10 წუთში პასუხის შესაბამისად, მაქსიმალური ჯამური დოზა 300 მგ; ან 0.5-2 მგ/წუთში ინტრავენური ინფუზია

და

გლიცერილ ტრინიტრატი: 5-100 მიკროგრამი/წუთში ინტრავენურად

Back
მე-3 რიგის – 

ნიტროპრუსიდი

ნიტროპრუსიდი მოქმედებს, როგორც ძლიერი არტერიული და ვენური ვაზოდილატატორი, ამის გამო ამცირებს პოსტ- და პრედატვირთვას. მისი ჰემოდინამიკური ეფექტებია: არტერიული წნევის საშუალო არითმეტიკული დონის დაქვეითება, გულის წუთმოცულობის ზომიერი მატებით ან მისი ცვლილებების გარეშე.

მოქმედების დაწყება: დაუყოვნებელი. მოქმედების ხანგრძლივობა: 3-5 წუთი.

საჭიროა პაციენტების მონიტორინგი თიოციანატის დონის დახაზვით თერაპიიდან 48 საათის შემდეგ (შენარჩუნებული დონე <2064 მიკრომოლი/ლ [<12 მგ/დლ ან 120 მგ/ლ]). ციანიდის ტოქსიკურობის შესამცირებლად მაქსიმალური დოზა შეყვანილი უნდა იყოს 10 წუთზე ნაკლებ დროში.

ამერიკის კარდიოლოგთა კოლეჯის/ამერიკის გულის ასოციაციის (ACC/AHA) სამუშაო ჯგუფის მოხსენებაში, რომელიც ეხება მაღალი არტერიული წნევის პრევენციას, გამოვლენას, შეფასებასა და მკურნალობას, აღნიშნულია, რომ ჰიპერტენზიული კრიზის შემთხვევაში მკურნალობის საწყისი მიზანია არტერიული წნევის საშუალო არითმეტიკული დონის დაქვეითება არაუმეტეს 25%-ით (რამდენიმე წუთიდან 1 საათის განმავლობაში), შემდეგ სტაბილური მდგომარეობის შემთხვევაში, 160 მმ.ვწყ.სვ.-მდე სისტოლური და 100-110 მმ.ვწყ.სვ. დიასტოლურ წნევისთვის მომდევნო 2-6 საათის განმავლობაში.[1]

თავი უნდა ავარიდოთ წნევის მკვეთრად დაქვეითებას, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს თირკმლის, ცერებრული ან კორონარული იშემია.[1][54]

თუკი შემცირებული არტერიული წნევის საწყისი დონე კარგად ასატანია და პაციენტი კლინიკურად სტაბილურია, შემდგომი თანდათანობითი დაქვეითება ნორმალურ არტერიულ წნევამდე შეიძლება მომდევნო 24-48 საათის განმავლობაში.

გააგრძელეთ, სანამ არტერიული წნევა არ გაკონტროლდება პერორალური აგენტებით.

ჰიპერტენზიული კრიზის მქონე პაციენტების ჰოსპიტალიზაცია უნდა მოხდეს ინტენსიური თერაპიის განყოფილებაში, არტერიული წნევისა და სამიზნე ორგანოების დაზიანების მუდმივი მონიტორინგისთვის და შესაბამისი თერაპიული აგენტ(ებ)ის პარენტერალური შეყვანის მიზნით.[1][68]

პირველადი პარამეტრები

ნიტროპრუსიდი: დასაწყისში 0.3-0.5 მიკროგრამი/კგ/წთ ინტრავენურად, დოზის გაზრდა 0.5 მიკროგრამი/კგ/წთ პასუხის მიხედვით, მაქსიმუმ 10 მიკროგრამი/კგ/წთ

მარცხენა პარკუჭის უკმარისობა და/ან ფილტვის შეშუპება

Back
1-ლი რიგის – 

გლიცერილტრინიტრატი + ფუროსემიდი

გლიცერილტრინირატი მოქმედებს, როგორც პერიფერული ვაზოდილატატორი, უფრო მეტი ზეგავლენით ვენურ სისხლძარღვებზე, ვიდრე არტერიულზე.

ეს იწვევს პრედატვირთვის და გულის წუთმოცულობის შემცირებას და კორონარული სისხლის ნაკადის გაზრდას.

მოქმედების დაწყება: დაუყოვნებელი. მოქმედების ხანგრძლივობა: 3-5 წუთი.

გააგრძელეთ, სანამ არტერიული წნევა არ გაკონტროლდება პერორალური აგენტებით.

თუ პაციენტი უკვე არ იღებს მარყუჟოვან დიურეზულ საშუალებას, ის უნდა დაინიშნოს (მაგ., ფუროსემიდი).

ამერიკის კარდიოლოგთა კოლეჯის/ამერიკის გულის ასოციაციის სამუშაო ჯგუფის მოხესენებაში, რომელიც ეხება მაღალი არტერიული წნევის პრევენციას, გამოვლენას, შეფასებასა და მკურნალობას, აღნიშნულია, რომ ჰიპერტენზიული კრიზის შემთხვევაში მკურნალობის საწყისი მიზანია არტერიული წნევის საშუალო არითმეტიკული დონის დაქვეითება არაუმეტეს 25%-ით (რამდენიმე წუთიდან 1 საათის განმავლობაში), შემდეგ სტაბილური მდგომარეობის შემთხვევაში, 160 მმ.ვწყ.სვ.-მდე სისტოლური და 100-110 მმ.ვწყ.სვ. დიასტოლურ წნევისთვის მომდევნო 2-6 საათის განმავლობაში.[1]

თავი უნდა ავარიდოთ წნევის მკვეთრად დაქვეითებას, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს თირკმლის, ცერებრული ან კორონარული იშემია.[1][54]

თუკი შემცირებული არტერიული წნევის საწყისი დონე კარგად ასატანია და პაციენტი კლინიკურად სტაბილურია, შემდგომი თანდათანობითი დაქვეითება ნორმალურ არტერიულ წნევამდე შეიძლება მომდევნო 24-48 საათის განმავლობაში.

ჰიპერტენზიული კრიზის მქონე პაციენტების ჰოსპიტალიზაცია უნდა მოხდეს ინტენსიური თერაპიის განყოფილებაში, არტერიული წნევისა და სამიზნე ორგანოების დაზიანების მუდმივი მონიტორინგისთვის და შესაბამისი თერაპიული აგენტ(ებ)ის პარენტერალური შეყვანის მიზნით.[1][68]

პირველადი პარამეტრები

გლიცერილ ტრინიტრატი: 5-100 მიკროგრამი/წუთში ინტრავენურად

და

ფუროსემიდი: თავდაპირველად 40-80 მგ ინტრავენურად, დოზის მომატება პასუხის მიხედვით

Back
1-ლი რიგის – 

კლევიდიპინი + ფუროსემიდი

კლევიდიპინი დიჰიდროპირიდინის ჯგუფის კალციუმის არხების ბლოკერია, რომელიც ზრდის დარტყმით მოცულობას და აქვს ძლიერი ცერებრული და კორონარული ვაზოდილატაციური მოქმედება.

მოქმედების დაწყება: 2-4 წუთი. მოქმედების ხანგრძლივობა: 5-15 წუთი.

ამერიკის კარდიოლოგთა კოლეჯის/ამერიკის გულის ასოციაციის (ACC/AHA) სამუშაო ჯგუფის მოხსენებაში, რომელიც ეხება მაღალი არტერიული წნევის პრევენციას, გამოვლენას, შეფასებასა და მკურნალობას, აღნიშნულია, რომ ჰიპერტენზიული კრიზის შემთხვევაში მკურნალობის საწყისი მიზანია არტერიული წნევის საშუალო არითმეტიკული დონის დაქვეითება არაუმეტეს 25%-ით (რამდენიმე წუთიდან 1 საათის განმავლობაში), შემდეგ სტაბილური მდგომარეობის შემთხვევაში, 160 მმ.ვწყ.სვ.-მდე სისტოლური და 100-110 მმ.ვწყ.სვ. დიასტოლურ წნევისთვის მომდევნო 2-6 საათის განმავლობაში.[1]

თავი უნდა ავარიდოთ წნევის მკვეთრად დაქვეითებას, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს თირკმლის, ცერებრული ან კორონარული იშემია.[1][54]

თუკი შემცირებული არტერიული წნევის საწყისი დონე კარგად ასატანია და პაციენტი კლინიკურად სტაბილურია, შემდგომი თანდათანობითი დაქვეითება ნორმალურ არტერიულ წნევამდე შეიძლება მომდევნო 24-48 საათის განმავლობაში.

გააგრძელეთ, სანამ არტერიული წნევა არ გაკონტროლდება პერორალური აგენტებით.

თუ პაციენტი უკვე არ იღებს მარყუჟოვან დიურეზულ საშუალებას, ის უნდა დაინიშნოს (მაგ., ფუროსემიდი).

ჰიპერტენზიული კრიზის მქონე პაციენტების ჰოსპიტალიზაცია უნდა მოხდეს ინტენსიური თერაპიის განყოფილებაში, არტერიული წნევისა და სამიზნე ორგანოების დაზიანების მუდმივი მონიტორინგისთვის და შესაბამისი თერაპიული აგენტ(ებ)ის პარენტერალური შეყვანის მიზნით.[1][68]

პირველადი პარამეტრები

კლევიდიპინი: თავდაპირველად ინტრავენურად 1-2 მგ/საათში, დოზა შეიძლება გაორმაგდეს ყოველ 90 წამში დასაწყისში, სანამ არტერიული წნევა მიაღწევს სამიზნე დონეს, სტანდარტული დოზაა 4-6 მგ/საათში, მაქსიმუმ 32 მგ/საათში (მაქსიმალური ხანგრძლივობა 72 საათი)

და

ფუროსემიდი: თავდაპირველად 40-80 მგ ინტრავენურად, დოზის მომატება პასუხის მიხედვით

Back
მე-2 რიგის – 

ნიტროპრუსიდი + ფუროსემიდი

ნიტროპრუსიდი მოქმედებს, როგორც ძლიერი არტერიული და ვენური ვაზოდილატატორი, ამის გამო ამცირებს პოსტ- და პრედატვირთვას. მისი ჰემოდინამიკური ეფექტებია: არტერიული წნევის საშუალო არითმეტიკული დონის დაქვეითება, გულის წუთმოცულობის ზომიერი მატებით ან მისი ცვლილებების გარეშე.

საჭიროა პაციენტების მონიტორინგი თიოციანატის დონის დახაზვით თერაპიიდან 48 საათის შემდეგ (შენარჩუნებული დონე <2064 მიკრომოლი/ლ [<12 მგ/დლ ან 120 მგ/ლ]). ციანიდის ტოქსიკურობის შესამცირებლად მაქსიმალური დოზა შეყვანილი უნდა იყოს 10 წუთზე ნაკლებ დროში.

ამერიკის კარდიოლოგთა კოლეჯის/ამერიკის გულის ასოციაციის (ACC/AHA) სამუშაო ჯგუფის მოხსენებაში, რომელიც ეხება მაღალი არტერიული წნევის პრევენციას, გამოვლენას, შეფასებასა და მკურნალობას, აღნიშნულია, რომ ჰიპერტენზიული კრიზის შემთხვევაში მკურნალობის საწყისი მიზანია არტერიული წნევის საშუალო არითმეტიკული დონის დაქვეითება არაუმეტეს 25%-ით (რამდენიმე წუთიდან 1 საათის განმავლობაში), შემდეგ სტაბილური მდგომარეობის შემთხვევაში, 160 მმ.ვწყ.სვ.-მდე სისტოლური და 100-110 მმ.ვწყ.სვ. დიასტოლურ წნევისთვის მომდევნო 2-6 საათის განმავლობაში.[1]

თავი უნდა ავარიდოთ წნევის მკვეთრად დაქვეითებას, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს თირკმლის, ცერებრული ან კორონარული იშემია.[1][54]

თუკი შემცირებული არტერიული წნევის საწყისი დონე კარგად ასატანია და პაციენტი კლინიკურად სტაბილურია, შემდგომი თანდათანობითი დაქვეითება ნორმალურ არტერიულ წნევამდე შეიძლება მომდევნო 24-48 საათის განმავლობაში.

გააგრძელეთ, სანამ არტერიული წნევა არ გაკონტროლდება პერორალური აგენტებით.

თუ პაციენტი უკვე არ იღებს მარყუჟოვან დიურეზულ საშუალებას, ის უნდა დაინიშნოს (მაგ., ფუროსემიდი).

ჰიპერტენზიული კრიზის მქონე პაციენტების ჰოსპიტალიზაცია უნდა მოხდეს ინტენსიური თერაპიის განყოფილებაში, არტერიული წნევისა და სამიზნე ორგანოების დაზიანების მუდმივი მონიტორინგისთვის და შესაბამისი თერაპიული აგენტ(ებ)ის პარენტერალური შეყვანის მიზნით.[1][68]

პირველადი პარამეტრები

ნიტროპრუსიდი: დასაწყისში 0.3-0.5 მიკროგრამი/კგ/წთ ინტრავენურად, დოზის გაზრდა 0.5 მიკროგრამი/კგ/წთ პასუხის მიხედვით, მაქსიმუმ 10 მიკროგრამი/კგ/წთ

და

ფუროსემიდი: თავდაპირველად 40-80 მგ ინტრავენურად, დოზის მომატება პასუხის მიხედვით

აორტის აშრევება

Back
1-ლი რიგის – 

ლაბეტალოლი ან ესმოლოლი

აორტის აშრევების (დისსექციის) თერაპია მოიცავს არტერიული წნევის შემცირებას და მარცხენა პარკუჭის შეკუმშვის სიჩქარის დაქვეითებას, რაც ამცირებს აორტის ჰემოდინამიკურ სტრესს და აშრევების გავრცელების ტენდენციას.

სისტოლური წნევა უნდა შემცირდეს <120 მმ ვწყ. სვ.-მდე პირველი 20 წუთის განმავლობაში, ან პაციენტის ამტანობის მიხედვით.[1][69]

ლაბეტალოლი ალფა-1-ბლოკერი და არასელექციური ბეტა ბლოკერია, რომელიც ამცირებს სისხლძარღვთა სისტემურ რეზისტენტობას, არტერიული წნევს საშუალო არითმეტიკულ დონეს და გულისცემის სიხშირეს. იწვევს გულის წუთმოცულობის შემცირებას ან არ იწევს მის ცვლილებას. მოქმედების დაწყება: 5-10 წუთი. მოქმედების ხანგრძლივობა: 3-8 საათი.

ესმოლოლის მოქმედებს, როგორც სელექტიური ბეტა ბლოკერი, რომელიც იწვევს გულისცემის სიხშირის შემცირებას. მოქმედების დაწყება: 1-5 წუთი. მოქმედების ხანგრძლივობა: 5 წუთი.

დოზა კორეგირდება არტერიული წნევის სასურველ დიაპაზონში შენარჩუნების მიზნით. ეს უნდა გაგრძელდეს მანამდე, სანამ პაციენტს არ ჩაუტარდება ქირურგიული რეკონსტრუქცია/შეფასება და მდგომარეობა სტაბილური იქნება პერორალურ თერაპიაზე.

ჰიპერტენზიული კრიზის მქონე პაციენტების ჰოსპიტალიზაცია უნდა მოხდეს ინტენსიური თერაპიის განყოფილებაში, არტერიული წნევისა და სამიზნე ორგანოების დაზიანების მუდმივი მონიტორინგისთვის და შესაბამისი თერაპიული აგენტ(ებ)ის პარენტერალური შეყვანის მიზნით.[1][68]

პირველადი პარამეტრები

ლაბეტალოლი: 20 მგ ინტრავენურად, ყოველ 10 წუთში პასუხის შესაბამისად, მაქსიმალური ჯამური დოზა 300 მგ; ან 0.5-2 მგ/წუთში ინტრავენური ინფუზია

ან

ესმოლოლი: 50-100 მიკროგრამი/კგ/წუთში ინტრავენურად

Back
განიხილე – 

ნიტროპრუსიდი ან ნიკარდიპინი

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

თუ ბეტა ბლოკერით მონოთერაპიაზე მნიშვნელოვანი გაუმჯობესება არ აღინიშნება, მას შეიძლება დაემატოს ნიტროპრუსიდი ან ნიკარდიპინი.[36][38][39][91]

ნიტროპრუსიდი მოქმედებს როგორც ძლიერი არტერიული და ვენური ვაზოდილატატორი, ამის გამო ამცირებს პოსტ- და პრედატვირთვას. მისი ჰემოდინამიკური ეფექტებია: არტერიული წნევის საშუალო არითმეტიკული დონის დაქვეითება, გულის წუთმოცულობის ზომიერი მატებით ან მისი ცვლილებების გარეშე.

ნიტროპრუსიდის მოქმედების დაწყება: დაუყოვნებელი. მოქმედების ხანგრძლივობა: 3-5 წუთი.

საჭიროა პაციენტების მონიტორინგი თიოციანატის დონის დახაზვით თერაპიიდან 48 საათის შემდეგ (შენარჩუნებული დონე <2064 მიკრომოლი/ლ [<12 მგ/დლ ან 120 მგ/ლ]). ციანიდის ტოქსიკურობის შესამცირებლად მაქსიმალური დოზა შეყვანილი უნდა იყოს 10 წუთზე ნაკლებ დროში.

ალტერნატივად შესაძლებელია ნიკარდიპინის გამოყენება.[1] ნიკარდიპინი დიჰიდროპირიდინის ჯგუფის კალციუმის არხების ბლოკერია, რომელიც ზრდის დარტყმით მოცულობას და აქვს ძლიერი ცერებრული და კორონარული ვაზოდილატაციური მოქმედება.

ნიკარდიპინის მოქმედების დაწყება: 5-10 წუთი. ნიკარდიპინის მოქმედების ხანგრძლივობა: 2-4 საათი.

ნიტროპრუსიდი ან ნიკარპიდიპინი უნდა დაინიშნოს ბეტა ბლოკერის შემდეგ, რადგან ნიტროპრუსიდით ინდუცირებული ან კალციუმის არხების ბლოკერით გამოწვეული ვაზოდილატაცია სხვაგვარად გამოიწვევს კომპენსატორულ ტაქიკარდიას და გააუარესებს ჰემოდინამიკურ სტრესს.[1]

ჰიპერტენზიული კრიზის მქონე პაციენტების ჰოსპიტალიზაცია უნდა მოხდეს ინტენსიური თერაპიის განყოფილებაში, არტერიული წნევისა და სამიზნე ორგანოების დაზიანების მუდმივი მონიტორინგისთვის და შესაბამისი თერაპიული აგენტ(ებ)ის პარენტერალური შეყვანის მიზნით.[1][68]

პირველადი პარამეტრები

ნიტროპრუსიდი: დასაწყისში 0.3-0.5 მიკროგრამი/კგ/წთ ინტრავენურად, დოზის გაზრდა 0.5 მიკროგრამი/კგ/წთ პასუხის მიხედვით, მაქსიმუმ 10 მიკროგრამი/კგ/წთ

ან

ნიკარდიპინი: 5 მგ/საათში ინტრავენური ინფუზია თავდაპირველად, დოზის გაზრდა 2.5 მგ-ით/საათში ყოველ 15 წუთში პასუხის შესაბამისად, მაქსიმუმ 15 მგ/საათში.

თირკმლის მწვავე დაზიანება

Back
1-ლი რიგის – 

ფენოლდოპამი

ფენოლდოპამი სასარგებლოა თირკმლის უკმარისობის დროს, რადგან აღნიშნული იწვევს თირკმელებში სისხლის ნაკადის გაზრდას. თუმცა, ზოგიერთ ქვეყანაში ფენოლდოპამი არ არის ხელმისაწვდომი და რეკომენდებულია სხვა პირველი რიგის მკურნალობა.

ის მოქმედებს, როგორც პერიფერიული დოპამინ-1-რეცეპტორის სელექტიური აგონისტი, არტერიული ვაზოდილატაციური ეფექტებით. მისი ჰემოდინამიკური ეფექტებია პოსტდატვირთვის შემცირება და თირკმლის პერფუზიის გაზრდა.

ამერიკის კარდიოლოგთა კოლეჯის/ამერიკის გულის ასოციაციის (ACC/AHA) სამუშაო ჯგუფის მოხსენებაში, რომელიც ეხება მაღალი არტერიული წნევის პრევენციას, გამოვლენას, შეფასებასა და მკურნალობას, აღნიშნულია, რომ ჰიპერტენზიული კრიზის შემთხვევაში მკურნალობის საწყისი მიზანია არტერიული წნევის საშუალო არითმეტიკული დონის დაქვეითება არაუმეტეს 25%-ით (რამდენიმე წუთიდან 1 საათის განმავლობაში), შემდეგ სტაბილური მდგომარეობის შემთხვევაში, 160 მმ.ვწყ.სვ.-მდე სისტოლური და 100-110 მმ.ვწყ.სვ. დიასტოლურ წნევისთვის მომდევნო 2-6 საათის განმავლობაში.[1]

თავი უნდა ავარიდოთ წნევის მკვეთრად დაქვეითებას, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს თირკმლის, ცერებრული ან კორონარული იშემია.[1][54]

თუკი შემცირებული არტერიული წნევის საწყისი დონე კარგად ასატანია და პაციენტი კლინიკურად სტაბილურია, შემდგომი თანდათანობითი დაქვეითება ნორმალურ არტერიულ წნევამდე შეიძლება მომდევნო 24-48 საათის განმავლობაში.

ჰიპერტენზიული კრიზის მქონე პაციენტების ჰოსპიტალიზაცია უნდა მოხდეს ინტენსიური თერაპიის განყოფილებაში, არტერიული წნევისა და სამიზნე ორგანოების დაზიანების მუდმივი მონიტორინგისთვის და შესაბამისი თერაპიული აგენტ(ებ)ის პარენტერალური შეყვანის მიზნით.[1][68]

პირველადი პარამეტრები

ფენოლდოპამი: დასაწყისში 0.1-0.3 მიკროგრამი/კგ/წთ ინტრავენურად, დოზის გაზრდა 0.05-0.1 მიკროგრამი/კგ/წთ ყოველ 15 წუთში ერთხელ პასუხის მიხედვით, მაქსიმუმ 1.6 მიკროგრამი/კგ/წთ

Back
1-ლი რიგის – 

ნიკარდიპინი ან კლევიდიპინი

ნიკარდიპინი და კლევიდიპინი დიჰიდროპირიდინის ჯგუფის კალციუმის არხების ბლოკერებია, რომლებიც ზრდის დარტყმით მოცულობას და აქვს ძლიერი ცერებრული და კორონარული ვაზოდილატაციური მოქმედება.

ნიკარდიპინის მოქმედების დაწყება: 5-10 წუთი. მოქმედების ხანგრძლივობა: 2-4 საათი.

კლევიდიპინის მოქმედების დაწყება: 2-4 წუთი. მოქმედების ხანგრძლივობა: 5-15 წუთი.

ამერიკის კარდიოლოგთა კოლეჯის/ამერიკის გულის ასოციაციის (ACC/AHA) სამუშაო ჯგუფის მოხსენებაში, რომელიც ეხება მაღალი არტერიული წნევის პრევენციას, გამოვლენას, შეფასებასა და მკურნალობას, აღნიშნულია, რომ ჰიპერტენზიული კრიზის შემთხვევაში მკურნალობის საწყისი მიზანია არტერიული წნევის საშუალო არითმეტიკული დონის დაქვეითება არაუმეტეს 25%-ით (რამდენიმე წუთიდან 1 საათის განმავლობაში), შემდეგ სტაბილური მდგომარეობის შემთხვევაში, 160 მმ.ვწყ.სვ.-მდე სისტოლური და 100-110 მმ.ვწყ.სვ. დიასტოლურ წნევისთვის მომდევნო 2-6 საათის განმავლობაში.[1]

თავი უნდა ავარიდოთ წნევის მკვეთრად დაქვეითებას, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს თირკმლის, ცერებრული ან კორონარული იშემია.[1][54]

თუკი შემცირებული არტერიული წნევის საწყისი დონე კარგად ასატანია და პაციენტი კლინიკურად სტაბილურია, შემდგომი თანდათანობითი დაქვეითება ნორმალურ არტერიულ წნევამდე შეიძლება მომდევნო 24-48 საათის განმავლობაში.

ჰიპერტენზიული კრიზის მქონე პაციენტების ჰოსპიტალიზაცია უნდა მოხდეს ინტენსიური თერაპიის განყოფილებაში, არტერიული წნევისა და სამიზნე ორგანოების დაზიანების მუდმივი მონიტორინგისთვის და შესაბამისი თერაპიული აგენტ(ებ)ის პარენტერალური შეყვანის მიზნით.[1][68]

პირველადი პარამეტრები

ნიკარდიპინი: 5 მგ/საათში ინტრავენური ინფუზია თავდაპირველად, დოზის გაზრდა 2.5 მგ-ით/საათში ყოველ 15 წუთში პასუხის შესაბამისად, მაქსიმუმ 15 მგ/საათში.

ან

კლევიდიპინი: თავდაპირველად ინტრავენურად 1-2 მგ/საათში, დოზა შეიძლება გაორმაგდეს ყოველ 90 წამში დასაწყისში, სანამ არტერიული წნევა მიაღწევს სამიზნე დონეს, სტანდარტული დოზაა 4-6 მგ/საათში, მაქსიმუმ 32 მგ/საათში (მაქსიმალური ხანგრძლივობა 72 საათი)

ჰიპერადრენერგული მდგომარეობა

Back
1-ლი რიგის – 

ბენზოდიაზეპინი

სიმპათომიმეტური პრეპარატების - ამფეტამინების, ფენილპროპანოლამინის, ფენციკლიდინის გამოყენება ან მონოამინოქსიდაზას ინჰიბიტორების თირამინით მდიდარ საკვებთან ერთდროული მიღება.

თუ პაციენტი აგზნებულია, პირველ რიგში შეიძლება მიეცეს ბენზოდიაზეპინები.[15][51]​ ბენზოდიაზეპინები ამცირებს აგზნებას და ახდენს ნევროლოგიური გართულებების (როგორიცაა, გულყრები) პრევენციას, გამაამინოერბომჟავას რეცეპტორებზე მოქმედებით.[15]

ლორაზეპამი სიფრთხილით გამოიყენება თირკმლის ან ღვიძლის დაზიანების, მძიმე მიასთენიის, თავის ტვინის ორგანული სინდრომის (ფსიქოორგანული სინდრომის) ან პარკინსონის დაავადების მქონე პაციენტებში. უფრო მაღალი დოზებით მიღებისას შეიძლება განვითარდეს ცენტრალური ნერვული სისტემის მომატებული აგზნებადობა ან სუნთქვის დათრგუნვა და საჭიროა დაკვირვება.

ანტიჰიპერტენზიული აგენტები შეიძლება მიეცეს იმ შემთხვევაში, თუ არტერიული წნევის პასუხი ბენზოდიაზეპინებზე არაადეკვატურია.

ამერიკის კარდიოლოგთა კოლეჯის/ამერიკის გულის ასოციაციის სამუშაო ჯგუფის მოხესენებაში, რომელიც ეხება მაღალი არტერიული წნევის პრევენციას, გამოვლენას, შეფასებასა და მკურნალობას, აღნიშნულია, რომ ჰიპერტენზიული კრიზის შემთხვევაში მკურნალობის საწყისი მიზანია არტერიული წნევის საშუალო არითმეტიკული დონის დაქვეითება არაუმეტეს 25%-ით (რამდენიმე წუთიდან 1 საათის განმავლობაში), შემდეგ სტაბილური მდგომარეობის შემთხვევაში, 160 მმ.ვწყ.სვ.-მდე სისტოლური და 100-110 მმ.ვწყ.სვ. დიასტოლურ წნევისთვის მომდევნო 2-6 საათის განმავლობაში.[1]

თავი უნდა ავარიდოთ წნევის მკვეთრად დაქვეითებას, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს თირკმლის, ცერებრული ან კორონარული იშემია.[1][54]

თუკი შემცირებული არტერიული წნევის საწყისი დონე კარგად ასატანია და პაციენტი კლინიკურად სტაბილურია, შემდგომი თანდათანობითი დაქვეითება ნორმალურ არტერიულ წნევამდე შეიძლება მომდევნო 24-48 საათის განმავლობაში.

ჰიპერტენზიული კრიზის მქონე პაციენტების ჰოსპიტალიზაცია უნდა მოხდეს ინტენსიური თერაპიის განყოფილებაში, არტერიული წნევისა და სამიზნე ორგანოების დაზიანების მუდმივი მონიტორინგისთვის და შესაბამისი თერაპიული აგენტ(ებ)ის პარენტერალური შეყვანის მიზნით.[1][68]

პირველადი პარამეტრები

ლორაზეპამი: თავდაპირველად 1 მგ ინტრავენური ბოლუსით, შემდეგ გამეორება ყოველ 10-15 წუთში პასუხის მიხედვით, მაქსიმუმ 8 მგ

ან

დიაზეპამი: თავდაპირველად 5 მგ ინტრავენური ბოლუსით, შემდეგ გამეორება ყოველ 5-10 წუთში პასუხის მიხედვით, მაქსიმუმ 50 მგ.

Back
მე-2 რიგის – 

ფენტოლამინი

ფენტოლამინი მოქმედებს, როგორც ალფა-ადრენორეცეპტორების ბლოკერი. მისი ძირითადი ჰემოდინამიკური ეფექტებია გულისცემის სიხშირისა და კუმშვადობის მომატება.

მოქმედების დაწყება: 1-2 წუთი. მოქმედების ხანგრძლივობა: 3-5 წუთი.

ამერიკის კარდიოლოგთა კოლეჯის/ამერიკის გულის ასოციაციის (ACC/AHA) სამუშაო ჯგუფის მოხსენებაში, რომელიც ეხება მაღალი არტერიული წნევის პრევენციას, გამოვლენას, შეფასებასა და მკურნალობას, აღნიშნულია, რომ ჰიპერტენზიული კრიზის შემთხვევაში მკურნალობის საწყისი მიზანია არტერიული წნევის საშუალო არითმეტიკული დონის დაქვეითება არაუმეტეს 25%-ით (რამდენიმე წუთიდან 1 საათის განმავლობაში), შემდეგ სტაბილური მდგომარეობის შემთხვევაში, 160 მმ.ვწყ.სვ.-მდე სისტოლური და 100-110 მმ.ვწყ.სვ. დიასტოლურ წნევისთვის მომდევნო 2-6 საათის განმავლობაში.[1]

თავი უნდა ავარიდოთ წნევის მკვეთრად დაქვეითებას, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს თირკმლის, ცერებრული ან კორონარული იშემია.[1][54]

თუკი შემცირებული არტერიული წნევის საწყისი დონე კარგად ასატანია და პაციენტი კლინიკურად სტაბილურია, შემდგომი თანდათანობითი დაქვეითება ნორმალურ არტერიულ წნევამდე შეიძლება მომდევნო 24-48 საათის განმავლობაში.

ჰიპერტენზიული კრიზის მქონე პაციენტების ჰოსპიტალიზაცია უნდა მოხდეს ინტენსიური თერაპიის განყოფილებაში, არტერიული წნევისა და სამიზნე ორგანოების დაზიანების მუდმივი მონიტორინგისთვის და შესაბამისი თერაპიული აგენტ(ებ)ის პარენტერალური შეყვანის მიზნით.[1][68]

პირველადი პარამეტრები

ფენტოლამინი: 5-15 მგ ინტრავენური ბოლუსით

Back
მე-2 რიგის – 

ნიკარდიპინი ან კლევიდიპინი

ნიკარდიპინი და კლევიდიპინი დიჰიდროპირიდინის ჯგუფის კალციუმის არხების ბლოკერებია, რომლებიც ზრდის დარტყმით მოცულობას და აქვს ძლიერი ცერებრული და კორონარული ვაზოდილატაციური მოქმედება.

ნიკარდიპინის მოქმედების დაწყება: 5-10 წუთი. მოქმედების ხანგრძლივობა: 2-4 საათი.

კლევიდიპინის მოქმედების დაწყება: 2-4 წუთი. მოქმედების ხანგრძლივობა: 5-15 წუთი.

ამერიკის კარდიოლოგთა კოლეჯის/ამერიკის გულის ასოციაციის (ACC/AHA) სამუშაო ჯგუფის მოხსენებაში, რომელიც ეხება მაღალი არტერიული წნევის პრევენციას, გამოვლენას, შეფასებასა და მკურნალობას, აღნიშნულია, რომ ჰიპერტენზიული კრიზის შემთხვევაში მკურნალობის საწყისი მიზანია არტერიული წნევის საშუალო არითმეტიკული დონის დაქვეითება არაუმეტეს 25%-ით (რამდენიმე წუთიდან 1 საათის განმავლობაში), შემდეგ სტაბილური მდგომარეობის შემთხვევაში, 160 მმ.ვწყ.სვ.-მდე სისტოლური და 100-110 მმ.ვწყ.სვ. დიასტოლურ წნევისთვის მომდევნო 2-6 საათის განმავლობაში.[1]

თავი უნდა ავარიდოთ წნევის მკვეთრად დაქვეითებას, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს თირკმლის, ცერებრული ან კორონარული იშემია.[1][54]

თუკი შემცირებული არტერიული წნევის საწყისი დონე კარგად ასატანია და პაციენტი კლინიკურად სტაბილურია, შემდგომი თანდათანობითი დაქვეითება ნორმალურ არტერიულ წნევამდე შეიძლება მომდევნო 24-48 საათის განმავლობაში.

ჰიპერტენზიული კრიზის მქონე პაციენტების ჰოსპიტალიზაცია უნდა მოხდეს ინტენსიური თერაპიის განყოფილებაში, არტერიული წნევისა და სამიზნე ორგანოების დაზიანების მუდმივი მონიტორინგისთვის და შესაბამისი თერაპიული აგენტ(ებ)ის პარენტერალური შეყვანის მიზნით.[1][68]

პირველადი პარამეტრები

ნიკარდიპინი: 5 მგ/საათში ინტრავენური ინფუზია თავდაპირველად, დოზის გაზრდა 2.5 მგ-ით/საათში ყოველ 15 წუთში პასუხის შესაბამისად, მაქსიმუმ 15 მგ/საათში.

ან

კლევიდიპინი: თავდაპირველად ინტრავენურად 1-2 მგ/საათში, დოზა შეიძლება გაორმაგდეს ყოველ 90 წამში დასაწყისში, სანამ არტერიული წნევა მიაღწევს სამიზნე დონეს, სტანდარტული დოზაა 4-6 მგ/საათში, მაქსიმუმ 32 მგ/საათში (მაქსიმალური ხანგრძლივობა 72 საათი)

Back
1-ლი რიგის – 

ფენტოლამინი

ჰიპერადრენერგული მდგომარეობის მიზეზია ფეოქრომოციტომა და ხანმოკლე მოქმედების სიმპათობლოკერის მიღების უცებ შეწყვეტა.

ფენტოლამინი მოქმედებს, როგორც ალფა-ადრენორეცეპტორების ბლოკერი. მისი ძირითადი ჰემოდინამიკური ეფექტებია გულისცემის სიხშირისა და კუმშვადობის მომატება.

მოქმედების დაწყება: 1-2 წუთი. მოქმედების ხანგრძლივობა: 3-5 წუთი.

ამერიკის კარდიოლოგთა კოლეჯის/ამერიკის გულის ასოციაციის (ACC/AHA) სამუშაო ჯგუფის მოხსენებაში, რომელიც ეხება მაღალი არტერიული წნევის პრევენციას, გამოვლენას, შეფასებასა და მკურნალობას, აღნიშნულია, რომ ჰიპერტენზიული კრიზის შემთხვევაში მკურნალობის საწყისი მიზანია არტერიული წნევის საშუალო არითმეტიკული დონის დაქვეითება არაუმეტეს 25%-ით (რამდენიმე წუთიდან 1 საათის განმავლობაში), შემდეგ სტაბილური მდგომარეობის შემთხვევაში, 160 მმ.ვწყ.სვ.-მდე სისტოლური და 100-110 მმ.ვწყ.სვ. დიასტოლურ წნევისთვის მომდევნო 2-6 საათის განმავლობაში.[1]

თავი უნდა ავარიდოთ წნევის მკვეთრად დაქვეითებას, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს თირკმლის, ცერებრული ან კორონარული იშემია.[1][54]

თუ შემცირებული არტერიული წნევის საწყისი დონე კარგად ასატანია და პაციენტი კლინიკურად სტაბილურია, შემდგომი თანდათანობითი დაქვეითება ნორმალურ არტერიულ წნევამდე შეიძლება მომდევნო 24-48 საათის განმავლობაში. ფეოქრომოციტომური კრიზის მქონე პაციენტებში სისტოლური წნევა უნდა შემცირდეს <140 მმ ვწყ. სვ.-მდე პირველი საათის განმავლობაში.[1]

ჰიპერტენზიული კრიზის მქონე პაციენტების ჰოსპიტალიზაცია უნდა მოხდეს ინტენსიური თერაპიის განყოფილებაში, არტერიული წნევისა და სამიზნე ორგანოების დაზიანების მუდმივი მონიტორინგისთვის და შესაბამისი თერაპიული აგენტ(ებ)ის პარენტერალური შეყვანის მიზნით.[1][68]

პირველადი პარამეტრები

ფენტოლამინი: 5-15 მგ ინტრავენური ბოლუსით

Back
განიხილე – 

ლაბეტალოლი

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

ლაბეტალოლი ალფა-1-ბლოკერი და არასელექტიური ბეტა ბლოკერია, რომელიც ამცირებს სისხლძარღვთა სისტემურ რეზისტენტობას, არტერიული წნევს საშუალო არითმეტიკულ დონეს და გულისცემის სიხშირეს. იწვევს გულის წუთმოცულობის შემცირებას ან არ იწევს მის ცვლილებას. მოქმედების დაწყება: 5-10 წუთი. მოქმედების ხანგრძლივობა: 3-8 საათი.

ბეტა ბლოკერით მონოთერაპია უკუნაჩვენებია, რადგან ბეტა-ადრენოცეპტორების ინჰიბირებით გამოწვეული ვაზოდილატაცია იწვევს ალფა-ადრენერგულ ვაზოკონსტრიქციას და არტერიული წნევის შემდგომ ზრდას.

პირველადი პარამეტრები

ლაბეტალოლი: 20 მგ ინტრავენურად, ყოველ 10 წუთში პასუხის შესაბამისად, მაქსიმალური ჯამური დოზა 300 მგ; ან 0.5-2 მგ/წუთში ინტრავენური ინფუზია

Back
1-ლი რიგის – 

ნიკარდიპინი ან კლევიდიპინი

ნიკარდიპინი და კლევიდიპინი დიჰიდროპირიდინის ჯგუფის კალციუმის არხების ბლოკერებია, რომლებიც ზრდის დარტყმით მოცულობას და აქვს ძლიერი ცერებრული და კორონარული ვაზოდილატაციური მოქმედება.

ნიკარდიპინის მოქმედების დაწყება: 5-10 წუთი. მოქმედების ხანგრძლივობა: 2-4 საათი.

კლევიდიპინის მოქმედების დაწყება: 2-4 წუთი. მოქმედების ხანგრძლივობა: 5-15 წუთი.

ამერიკის კარდიოლოგთა კოლეჯის/ამერიკის გულის ასოციაციის (ACC/AHA) სამუშაო ჯგუფის მოხსენებაში, რომელიც ეხება მაღალი არტერიული წნევის პრევენციას, გამოვლენას, შეფასებასა და მკურნალობას, აღნიშნულია, რომ ჰიპერტენზიული კრიზის შემთხვევაში მკურნალობის საწყისი მიზანია არტერიული წნევის საშუალო არითმეტიკული დონის დაქვეითება არაუმეტეს 25%-ით (რამდენიმე წუთიდან 1 საათის განმავლობაში), შემდეგ სტაბილური მდგომარეობის შემთხვევაში, 160 მმ.ვწყ.სვ.-მდე სისტოლური და 100-110 მმ.ვწყ.სვ. დიასტოლურ წნევისთვის მომდევნო 2-6 საათის განმავლობაში.[1]

თავი უნდა ავარიდოთ წნევის მკვეთრად დაქვეითებას, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს თირკმლის, ცერებრული ან კორონარული იშემია.[1][54]

თუკი შემცირებული არტერიული წნევის საწყისი დონე კარგად ასატანია და პაციენტი კლინიკურად სტაბილურია, შემდგომი თანდათანობითი დაქვეითება ნორმალურ არტერიულ წნევამდე შეიძლება მომდევნო 24-48 საათის განმავლობაში.

პირველადი პარამეტრები

ნიკარდიპინი: 5 მგ/საათში ინტრავენური ინფუზია თავდაპირველად, დოზის გაზრდა 2.5 მგ-ით/საათში ყოველ 15 წუთში პასუხის შესაბამისად, მაქსიმუმ 15 მგ/საათში.

ან

კლევიდიპინი: თავდაპირველად ინტრავენურად 1-2 მგ/საათში, დოზა შეიძლება გაორმაგდეს ყოველ 90 წამში დასაწყისში, სანამ არტერიული წნევა მიაღწევს სამიზნე დონეს, სტანდარტული დოზაა 4-6 მგ/საათში, მაქსიმუმ 32 მგ/საათში (მაქსიმალური ხანგრძლივობა 72 საათი)

მძიმე ჰიპერტენზია ორსულობის დროს (პრეეკლამფსია და ეკლამფსია)

Back
1-ლი რიგის – 

ლაბეტალოლი, ან ჰიდრალაზინი, ან ნიფედიპინი

ამერიკის მეან-გინეკოლოგთა კოლეჯი (ACOG) რეკომენდაციას უწევს ანტიჰიპერტენზიულ თერაპიას ქალებისთვის, პრეეკლამფსიით და სისტოლური არტერიული წნევის მდგრადი მაჩვენებლით ≥160 მმ ვწყ სვ, ან დიასტოლურის ≥110 მმ ვწყ სვ.[45]​ თუმცა მკურნალობის ზღურბლი სხვადასხვა ქვეყნებს შორის განსხვავებულია, ხოლო დაბალი ზღურბლი რეკომენდირებულია რიგი საზოგადოების მიერ.[94]​ ჯანდაცვის და სამედიცინო დახმარების დახელოვნების ეროვნული ინსტიტუტი (NICE) რეკომენდაციას უწევს მკურნალობას, თუ არტერიული წნევის მაჩვენებელი რჩება >140/90 მმ ვწყ სვ.[58]

მიუხედავად იმისა, რომ ზოგიერთი ხელმისაწვდომი ლიტერატურით მხარდაჭერილია, რომ ანტიჰიპერტენზიული აგენტების მიღება უნდა მოხდეს 30-60 წუთში, რეკომენდებულია ანტიჰიპერტენზიული თერაპიის დაწყება მძიმე ჰიპერტენზიის ნიშნების გამოვლინებიდან რამდენადაც შესაძლებელია მალე.[45]  უნდა აღინიშნოს, რომ ეს შემოთავაზებული ზღურბლი კვლევებით არ არის გამყარებული და მკურნალობა მორგებული უნდა იყოს პაციენტის ინდივიდუალურ გარემოებებზე. სასურველია, ჩატარდეს სპეციალისტის კონსულტაცია.

მწვავედ განვითარებული მძიმე ჰიპერტენზიის მართვა ხდება კრიტიკული თერაპიის განყოფილებაში, ინტრავენური ლაბეტალოლის, ინტრავენური ჰიდრალაზინის ან პერორალური ნიფედიპინის, როგორც პირველი რიგის მედიკამენტების, გამოყენებით.

ლაბეტალოლი ჩვეულებრივ, განიხილება უპირატეს ანტიჰიპერტენზიულ მედიკამენტად და მონოთერაპიის სახით ეფექტურია ორსულთა 80%-ში.[45][58]​​​[92]​​[93]​​​​​​ როგორც ჩანს, ის უსაფრთხო და ეფექტურია ორსულებში პრეეკლამფსიის მართვისთვის; თუმცა თავი უნდა ავარიდოთ მის დანიშვნას ასთმის მქონე ქალებში ან მის გამოყენებასთან დაკავშირებული სხვა უკუჩვენებების შემთხვევაში.[45]

ლაბეტალოლი მოქმედებს, როგორც ალფა-1-ბლოკერი და არასელექტიური ბეტა ბლოკერი. მისი ჰემოდინამიკური ეფექტებია: სისხლძარღვთა სისტემური რეზისტენტობის, არტერიული წნევის საშუალო არითმეტიკული დონის და გულისცემის სიხშირის შემცირება, რასაც თან ახლავს გულის წუთმოცულობის უმნიშვნელო შემცირება ან მისი მინიმალური ცვლილება. მოქმედების დაწყება: 5-10 წუთი. მოქმედების ხანგრძლივობა: 3-8 საათი.

ჰიდრალაზინი არტერიული ვაზოდილატატორია, რომელიც მინიმალურ გავლენას ახდენს ნაყოფზე. მოქმედების დაწყება: 10-20 წუთი. მოქმედების ხანგრძლივობა: 3-8 საათი. მისი ძირითადი ჰემოდინამიკური ეფექტებია: სისხლძარღვთა სისტემური რეზისტენტობის შემცირება, გულისცემის სიხშირის გაზრდა და ქალასშიდა წნევის მომატება. მიუხედავად იმისა, რომ ინტრავენური ჰიდრალაზინი ჯერ კიდევ ფართოდ გამოიყენება, განსაკუთრებით, ჩრდილოეთ ამერიკაში, მან შეიძლება გამოიწვიოს არტერიული წნევის მკვეთრი დაცემა. ამის შედეგები ძირითადად დაკავშირებულია დედის ჰიპოტენზიასთან, მათ შორის, საკეისრო კვეთის გაზრდის რისკთან, პლაცენტის ხშირ აშრევებასთან, უფრო მეტად დედის ოლიგურიასთან და ნაყოფის ტაქიკარდიასთან, რაც მიუთითებს მისი გამოყენებისას დედის არტერიული წნევის და ნაყოფის მდგომარეობის გაუმჯობესებისთვის მჭიდრო მონიტორინგის აუცილებლობაზე.[60]​ გაერთიანებული სამეფოს გაიდლაინების რეკომენდაციით, ანტენატალურ პერიოდში ინტრავენური ჰიდრალაზინის პირველი დოზის მიღებამდე ან ერთდროულად მასთან ერთად, უნდა განვიხილოთ მოცულობის შევსება კრისტალოიდური ხსნარით.[58]

პირველი რიგის თერაპიად ასევე შეიძლება ჩაითვალოს პერორალური ნიფედიპინი დაუყოვნებელი გამოდევნის ფორმით, განსაკუთრებით მაშინ, როდესაც ინტრავენური ფორმა არ არის ხელმისაწვდომი.[45]​​ნიფედიპინი დიჰიდროპირიდინის ჯგუფის კალციუმის არხების ბლოკერია, რომელიც ზრდის დარტყმით მოცულობას და აქვს ძლიერი ცერებრალური და კორონარული ვაზოდილატაციური მოქმედება. მოქმედების დაწყება: 30-45 წუთი. მოქმედების ხანგრძლივობა: 4-6 საათი.

თერაპია უნდა გაგრძელდეს მშობიარობამდე და სანამ პაციენტის მდგომარეობა სტაბილურ იქნება პერორალურ თერაპიაზე.

ჰიპერტენზიული კრიზის მქონე პაციენტების ჰოსპიტალიზაცია უნდა მოხდეს ინტენსიური თერაპიის განყოფილებაში, არტერიული წნევისა და სამიზნე ორგანოების დაზიანების მუდმივი მონიტორინგისთვის და შესაბამისი თერაპიული აგენტ(ებ)ის პარენტერალური შეყვანის მიზნით.[1][68]​ იხილეთ პრეეკლამფსია (მართვის მიდგომა).

პირველადი პარამეტრები

ლაბეტალოლი: თავდაპირველად 10-20 მგ ინტრავენურად, შემდეგ 20-80 მგ ყოველ 10-30 წუთში პასუხის მიხედვით, მაქსიმუმ 300 მგ/ჯამური დოზა; ან 1-2 მგ/წთ ინტრავენური ინფუზია

ან

ნიფედიპინი: თავდაპირველად 10-20 მგ პერორალურად (დაუყოვნებლივ გამოთავისუფლებით, საჭიროებისას გაიმეორეთ 20 წუთში, შემდეგ 10-20 მგ ყოველ 2-6 საათში ერთხელ პასუხის მიხედვით, მაქსიმუმ 180 მგ/დღეში

ან

ჰიდრალაზინს: თავდაპირველად 5 მგ ინტრავენურად, შემდეგ 5-10 მგ ყოველ 20-40 წუთში პასუხის მიხედვით, მაქსიმუმ 20 მგ/ჯამური დოზა; ან 0.5-10 მგ/სთ ინტრავენური ინფუზია

back arrow

აირჩიეთ პაციენტების ჯგუფი ჩვენი რეკომენდაციების სანახავად

მიაქციეთ ყურადღება, რომ ფორმულაცია/შეყვანის გზა და დოზირება შეიძლება განსხვავებული იყოს მედიკამენტების დასახელების და ბრენდების, წამლების ფორმულარის ან გეოგრაფიული ადგილმდებარეობის მიხედვით. მკურნალობის შესახებ რეკომენდაციები სპეციფიკურია პაციენტის ჯგუფების მიხედვით. იხილეთ გაფრთხილება

ამ მასალის გამოყენება ექვემდებარება ჩვენს განცხადებას