მკურნალობის ალგორითმი

მიაქციეთ ყურადღება, რომ ფორმულა/შეყვანის გზა და დოზა შეიძლება განსხვავებული იყოს მედიკამენტების დასახელების და ბრენდის, ფორმულარის ან გეოგრაფიული ადგილმდებარეობის მიხედვით. მკურნალობის შესახებ რეკომენდაციები სპეციფიკურია პაციენტის ჯგუფების მიხედვით: იხილეთ გაფრთხილება

საწყისი

მიკროორგანიზმი დაუდგენელია

Back
1-ლი რიგის – 

ქირურგიული ნეკრექტომია და ჰემოდინამიკური მხარდაჭერა

ნეკროზული ფასციიტი გადაუდებელი ქირურგიული ჩარევის საჭიროების მქონე დაავადებაა და სასურველია პაციენტის დაუყოვნებლად გადაყვანა საოპერაციოში სიცოცხლის უნარდაკარგული დაინფიცირებული ქსოვილების ქირურგიული ნეკრექტომიისათვის.[3]

ქირურგიული პროცედურის დროს, ქირურგიული განაკვეთები კეთდება ნეკროზის ხილული არეების მიღმა, მთლიანი ნეკროტული უბანი ექვემდებარება ამოკვეთას.[3]

მიკრობიოლოგიური კულტურისთვის უნდა მოვიპოვოთ ინტრაოპერაციული ქსოვილი და სითხე.

ინტენსიური ჰემოდინამიკური მხარდაჭერა ინტრავენური ინფუზიის სახით ქირურგიული მართვის მნიშვნელოვანი ასპექტია.[2][3][5]

უმრავლეს შემთხვევებში საჭირო ხდება ქირურგიული შეფასების და ნეკრექტომიის ჩატარება, ხოლო მთლიანი ნეკროზული ქსოვილის ამოსაკვეთად შესაძლებელია საჭირო გახდეს რამდენიმე პროცედურა.[5]არ არსებობს ხელახალი ქირურგიული ჩარევის ოპტიმალური შუალედური დროის განსაზღვრის რაიმე სახელმძღვანელო. შეიძლება მიზანშეწონილი იყოს , სერიული ქირურგიული დამუშავება და გასუფთავება ყოველ 12-24 საათში , ვიდრე ნეკროზული ქსოვილი მინიმუმამდე არ შემცირდება ან არ ალაგდება სრულად.[2][3]

ნეკროზული ქსოვილის სრული მოცილების და საბოლოო დებრიდაციის შემდეგ, ჭრილობის უარყოფითი წნევით თერაპია შეიძლება გამოყენებული იყოს გრანულაციისა და შეხორცების ხელშეწყობის მიზნით.[15]

Back
პლიუს – 

ემპირიული ფართო სპექტრის ანტიბიოტიკები

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

მიკრობული ეტიოლოგიის და მგრძნობელობების დადგენამდე აუცილებელია ფართო სპექტრის ისეთი ემპირიული ანტიბიოტიკების გამოყენება, რომლებიც ფარავენ მანეკროზებელი ფასციტის ყველაზე გავრცელებულ ეტიოლოგიებს. ეს არის I ტიპის ინფექციების ხშირი ეტიოლოგიები (შერეული ინფექციები ანაერობები ( როგორიცაა Bacteroides ან Peptostreptococcus) პლიუს ფაკულტატური ანაერობები (როგორიცაა ზოგიერთი Enterobacterales (Escherichia coli, Enterobacter, Klebsiella, Proteus), MRSA, ან არა A ჯგუფის სტრეპტოკოკი) და II ტიპის ინფექციები (A ჯგუფის სტრეპტოკოკი [ე.ი. Streptococcus pyogenes]). გასათვალისწინებელია ადგილობრივი რეზისტენტობა (მათ შორის ფართო სპექტრის ბეტა-ლაქტამაზას ან კარბაპენემაზას წარმომქნელი ორგანიზმები).

რეკომენდებული ემპირიული რეჟიმები მოიცავს ვანკომიცის, ლინეზოლიდს, ტედიზოლიდს, ან დაპტომიცინს, კომბინაციაში რომელიმესთან: პიპერაცილინი/ტაზობაქტამი ან კარბაპენემი (მაგ. მეროპენემი, იმიპენემი/ცილასტატინი, ერთაპენემი).

A ჯგუფის სტრეპტოკოკული ინფექციის გამორიცხვამდე, საჭიროა ტოქსინის წარმოქმნის მაინჰიბირებელი ანტიმიკრობული მედიკამენტების ემპირიული ჩართვა. ტოქსინის წარმოქმნის მაინჰიბირებელი ანტიმიკრობული აგენტების შესახებ მტკიცებულებები ყველაზე ძლიერია კლინდამიცინთან დაკავშირებით; ალტერნატიულ საშუალებად მოიაზრება ლინეზოლიდი. A ჯგუფის სტრეპტოკოკული ინფექციის გამორიცხვამდე, თუ ლინეზოლიდი უკვე არ არის დანიშნული, როგორც ემპირიული ანტიბიოტიკოთერაპიის ნაწილი , ემპირიულ მკურნალობას უნდა დაემატოს კლინდამიცინი. [5][34]

როდესაც ხელმისაწვდომი ხდება დამატებითი ინფორმაცია და ეტიოლოგიური აგენტი განსაზღვრულია, ანტიბიოტიკოთერაპია ექვემდებარება შესწორებებს გამომწვევი მიკროორგანიზმის სპეციფიკის გათვალისწინებით.

რადგან ამჟამად განმსაზღვრელი კლინიკური კვლევები არ არის ჩატარებული, IDSA-ს მიერ რეკომენდებულია ანტიბიოტიკოთერაპიის გახანგრძლივება მანამდე, სანამ აღარ იქნება ხელახალი ქირურგიული ნეკრექტომიის საჭიროება, გაუმჯობესდება პაციენტის კლინიკური მდგომარეობა და 48-72 საათის განმავლობაში აღარ აღინიშნება ცხელების ეპიზოდი.[5][54]

პირველადი პარამეტრები

ვანკომიცინი: 30 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად, დაყოფილი დოზებით ყოველ 12 საათში

იყოს

ლინეზოლიდი: 600 მგ ინტრავენურად, 12 საათში ერთხელ

იყოს

ტედიზოლიდის ფოსფატი: 200 მგ ინტრავენურად ყოველ 24 საათში

იყოს

დაპტომიცინი: 4 მგ/კგ ინტრავენურად ყოველ 24 სთ-ში

--და--

პიპერაცილინი/ტაზობაქტამი: 3.375 გ ინტრავენურად, ყოველ 6 საათში

მეტი

იყოს

იმიპენემ/ცილასტატინი: 1 გ ინტრავენურად ყოველ 6-8 საათში

მეტი

იყოს

მეროპენემი: 1 გ ინტრავენურად ყოველ 8 საათში

იყოს

ერტაპენემი: 1 გ ინტრავენურად ყოველ 24 საათში

--და--

კლინდამიცინი: 600-900 მგ ინტრავენურად ყოველ 8 საათში

მეტი
მწვავე

I ტიპის მანეკროზებელი ფასციტი (პოლიმიკრობული)

Back
1-ლი რიგის – 

ქირურგიული ნეკრექტომია და ჰემოდინამიკური მხარდაჭერა

ნეკროზული ფასციიტი გადაუდებელი ქირურგიული ჩარევის საჭიროების მქონე დაავადებაა და სასურველია პაციენტის დაუყოვნებლად გადაყვანა საოპერაციოში სიცოცხლის უნარდაკარგული დაინფიცირებული ქსოვილების ქირურგიული ნეკრექტომიისათვის.[3]

ქირურგიული პროცედურის დროს, ქირურგიული განაკვეთები კეთდება ნეკროზის ხილული არეების მიღმა, მთლიანი ნეკროტული უბანი ექვემდებარება ამოკვეთას.[3]

ინტენსიური ჰემოდინამიკური მხარდაჭერა ინტრავენური ინფუზიის სახით ქირურგიული მართვის მნიშვნელოვანი ასპექტია.[2][3][5]

უმრავლეს შემთხვევებში საჭირო ხდება ქირურგიული შეფასების და ნეკრექტომიის ჩატარება, ხოლო მთლიანი ნეკროზული ქსოვილის ამოსაკვეთად შესაძლებელია საჭირო გახდეს რამდენიმე პროცედურა.[5]არ არსებობს ხელახალი ქირურგიული ჩარევის ოპტიმალური შუალედური დროის განსაზღვრის რაიმე სახელმძღვანელო. შეიძლება მიზანშეწონილი იყოს , სერიული ქირურგიული დამუშავება და გასუფთავება ყოველ 12-24 საათში , ვიდრე ნეკროზული ქსოვილი მინიმუმამდე არ შემცირდება ან არ ალაგდება სრულად.[2][3]

Back
პლიუს – 

ინტრავენური ანტიბიოტიკები

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

გადაუდებელ ქირურგიულ ნეკრექტომიასთან ერთად, აუცილებელია ისეთი ანტიბიოტიკების გამოყენება, რომელნიც ფარავენ I ტიპის მანეკროზებელი ფასციიტის ყველაზე გავრცელებულ ეტიოლოგიებს (ანაერობების, მაგ. Bacteroides ან Peptostreptococcus-ის გამოწვეული შერეული ინფექციები ფაკულტატურ ანაერობებთან, მაგ. Enterobacterales-თან [Escherichia coli, Enterobacter, Klebsiella, Proteus], მეთიცილინის მიმართ რეზისტენტულ Staphylococcus aureus-თან ან არა A ჯგუფის სტრეპტოკოკთან ერთად).

I ტიპის შერეული ინფექციების სამკურნალოდ რეკომენდებული ემპირიული რეჟიმები მოიცავს ვანკომიცინს, ლინეზოლიდს, ტედიზოლიდს, ან დაპტომიცინს, კომბინაციაში რომელიმესთან: პიპერაცილინი/ტაზობაქტამი ან კარბაპენემი (მაგ. მეროპენემი, იმიპენემი/ცილასტატინი, ერთაპენემი).[2][5]

როდესაც ხელმისაწვდომი ხდება დამატებითი ინფორმაცია და ეტიოლოგიური აგენტი განსაზღვრულია, ანტიბიოტიკოთერაპია ექვემდებარება შესწორებებს გამომწვევი მიკროორგანიზმის სპეციფიკის გათვალისწინებით.

რადგან ამჟამად განმსაზღვრელი კლინიკური კვლევები არ არის ჩატარებული, IDSA-ს მიერ რეკომენდებულია ანტიბიოტიკოთერაპიის გახანგრძლივება მანამდე, სანამ აღარ იქნება ხელახალი ქირურგიული ნეკრექტომიის საჭიროება, გაუმჯობესდება პაციენტის კლინიკური მდგომარეობა და 48-72 საათის განმავლობაში აღარ აღინიშნება ცხელების ეპიზოდი.[5][54]

პირველადი პარამეტრები

ვანკომიცინი: 30 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად, დაყოფილი დოზებით ყოველ 12 საათში

იყოს

ლინეზოლიდი: 600 მგ ინტრავენურად, 12 საათში ერთხელ

იყოს

ტედიზოლიდის ფოსფატი: 200 მგ ინტრავენურად ყოველ 24 საათში

იყოს

დაპტომიცინი: 4 მგ/კგ ინტრავენურად ყოველ 24 სთ-ში

--და--

პიპერაცილინი/ტაზობაქტამი: 3.375 გ ინტრავენურად, ყოველ 6 საათში

მეტი

იყოს

იმიპენემ/ცილასტატინი: 1 გ ინტრავენურად ყოველ 6-8 საათში

მეტი

იყოს

მეროპენემი: 1 გ ინტრავენურად ყოველ 8 საათში

იყოს

ერტაპენემი: 1 გ ინტრავენურად ყოველ 24 საათში

II ტიპის მანეკროზებელი ფასციიტი, გამოწვეული A ჯგუფის სტრეპტოკოკებით

Back
1-ლი რიგის – 

ქირურგიული ნეკრექტომია და ჰემოდინამიკური მხარდაჭერა

ნეკროზული ფასციიტი გადაუდებელი ქირურგიული ჩარევის საჭიროების მქონე დაავადებაა და სასურველია პაციენტის დაუყოვნებლად გადაყვანა საოპერაციოში სიცოცხლის უნარდაკარგული დაინფიცირებული ქსოვილების ქირურგიული ნეკრექტომიისათვის.[3]

ქირურგიული პროცედურის დროს, ქირურგიული განაკვეთები კეთდება ნეკროზის ხილული არეების მიღმა, მთლიანი ნეკროტული უბანი ექვემდებარება ამოკვეთას.[3]

ინტენსიური ჰემოდინამიკური მხარდაჭერა ინტრავენური ინფუზიის სახით ქირურგიული მართვის მნიშვნელოვანი ასპექტია.[2][3][5]

უმრავლეს შემთხვევებში საჭირო ხდება ქირურგიული შეფასების და ნეკრექტომიის ჩატარება, ხოლო მთლიანი ნეკროზული ქსოვილის ამოსაკვეთად შესაძლებელია საჭირო გახდეს რამდენიმე პროცედურა.[5]არ არსებობს ხელახალი ქირურგიული ჩარევის ოპტიმალური შუალედური დროის განსაზღვრის რაიმე სახელმძღვანელო. შეიძლება მიზანშეწონილი იყოს , სერიული ქირურგიული დამუშავება და გასუფთავება ყოველ 12-24 საათში , ვიდრე ნეკროზული ქსოვილი მინიმუმამდე არ შემცირდება ან არ ალაგდება სრულად.[2][3]

Back
პლიუს – 

ინტრავენური ანტიბიოტიკები

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

მე-2 ტიპის ინფექციის მიზეზი ყველაზე ხშირად არის A ჯგუფის სტრეპტოკოკი; რეკომენდებულია კლინდამიცინი პლიუს პენიცილინის გამოყენება.

პენიცილინის მიმართ ალერგიის მქონე პაციენტებისთვის შესაძლებელია მონოთერაპია ვანკომიცინის გამოყენებით.

პირველადი პარამეტრები

ნატრიუმ ბენზილპენიცილინი: 2.4 - 4.8 გ/დღეში ინტრავენულად, დაყოფილი დოზებით ყოველ 6 საათში ერთხელ

და

კლინდამიცინი: 600-900 მგ ინტრავენურად ყოველ 8 საათში

მეორეული ვარიანტები

ვანკომიცინი: 30 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად, დაყოფილი დოზებით ყოველ 12 საათში

Back
განიხილე – 

ინტრავენური იმუნოგლობულინი(IVIG)

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

სტრეპტოკოკული ტოქსიური შოკის სინდრომის სამკურნალოდ შეიძლება განხილული იყოს ინტრავენური გამა-გლობულინის დამატება, თუმცა მის ეფექტურობაზე მონაცემები განსხვავებულია.[2][3][5]

პირველადი პარამეტრები

ადამიანის ნორმალური იმუნოგლობულინი: 1 გ/კგ ინტრავენურად 1 დღეს, შემდგომ 0.5 გ/კგ 2 და 3 დღეს; ან 2 გ/კგ ინტრავენურად ერთი დოზის სახით

მეტი

Staphylococcus aureus-ით გამოწვეული მე-2 ტიპის მანეკროზებელი ფასციიტი

Back
1-ლი რიგის – 

ქირურგიული ნეკრექტომია და ჰემოდინამიკური მხარდაჭერა

ნეკროზული ფასციიტი გადაუდებელი ქირურგიული ჩარევის საჭიროების მქონე დაავადებაა და სასურველია პაციენტის დაუყოვნებლად გადაყვანა საოპერაციოში სიცოცხლის უნარდაკარგული დაინფიცირებული ქსოვილების ქირურგიული ნეკრექტომიისათვის.[3]

ქირურგიული პროცედურის დროს, ქირურგიული განაკვეთები კეთდება ნეკროზის ხილული არეების მიღმა, მთლიანი ნეკროტული უბანი ექვემდებარება ამოკვეთას.[3]

ინტენსიური ჰემოდინამიკური მხარდაჭერა ინტრავენური ინფუზიის სახით ქირურგიული მართვის მნიშვნელოვანი ასპექტია.[2][3][5]

უმრავლეს შემთხვევებში საჭირო ხდება ქირურგიული შეფასების და ნეკრექტომიის ჩატარება, ხოლო მთლიანი ნეკროზული ქსოვილის ამოსაკვეთად შესაძლებელია საჭირო გახდეს რამდენიმე პროცედურა.[5]არ არსებობს ხელახალი ქირურგიული ჩარევის ოპტიმალური შუალედური დროის განსაზღვრის რაიმე სახელმძღვანელო. შეიძლება მიზანშეწონილი იყოს , სერიული ქირურგიული დამუშავება და გასუფთავება ყოველ 12-24 საათში , ვიდრე ნეკროზული ქსოვილი მინიმუმამდე არ შემცირდება ან არ ალაგდება სრულად.[2][3]

ნეკროზული ქსოვილის სრული მოცილების და საბოლოო დებრიდაციის შემდეგ, ჭრილობის უარყოფითი წნევით თერაპია შეიძლება გამოყენებული იყოს გრანულაციისა და შეხორცების ხელშეწყობის მიზნით.[15]

Back
პლიუს – 

ინტრავენური ანტიბიოტიკები

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

ურგენტული ქირურგიული გაწმენდის გარდა, აუცილებელია სტაფილოკოკის საწინააღმდეგო ანტიბიოტიკები.

კულტურით დადასტურებული მგრძნობელობის დადგენამდე ინიშნება მეტცილინ -რეზისტენტული სტაფილოკოკის საწინააღმდეგო ანტიბიოტიკი . ეფექტური ვარიანტებია: ვანკომიცინი, ლინზოლიდი, ტედიზოლიდი ან დაპტომიცინი; ასევე გონივრული არჩევანია ცეფტაროლინი, ტელავანცინი; ან დელბავანცინი, თუმცა მათ შესახებ კლინიკური მონაცემები მწირია.[2][5]

თუ მეთიცილინის მიმართ მგრძნობელობა დადასტურდება, შეგვიძლია ნაფცილინის, ოქსაცილინის ან ცეფაზოლინის გამოყენება.

პირველადი პარამეტრები

მეთიცილინ-რეზისტენტული ოქროსფერი სტაფილოკოკი

ვანკომიცინი: 30 მგ/კგ/დღეში ინტრავენურად, დაყოფილი დოზებით ყოველ 12 საათში

ან

მეთიცილინ-რეზისტენტული ოქროსფერი სტაფილოკოკი

ლინეზოლიდი: 600 მგ ინტრავენურად, 12 საათში ერთხელ

ან

მეთიცილინ-რეზისტენტული ოქროსფერი სტაფილოკოკი

ტედიზოლიდის ფოსფატი: 200 მგ ინტრავენურად ყოველ 24 საათში

ან

მეთიცილინ-რეზისტენტული ოქროსფერი სტაფილოკოკი

დაპტომიცინი: 4 მგ/კგ ინტრავენურად ყოველ 24 სთ-ში

მეორეული ვარიანტები

მეთიცილინ-რეზისტენტული ოქროსფერი სტაფილოკოკი

ცეფტაროლინი: 600 მგ ინტრავენურად, 12 საათში ერთხელ

ან

მეთიცილინ-რეზისტენტული ოქროსფერი სტაფილოკოკი

დალბავანცინი: 1500 მგ ინტრავენურად, ერთჯერადი დოზის სახით; ან 1000 მგ ინტრავენურად, ერთჯერადი დოზის სახით, რასაც მოჰყვება 500 მგ 1 კვირის შემდეგ

ან

მეთიცილინ-რეზისტენტული ოქროსფერი სტაფილოკოკი

ტელავაცინი: 10 მკ/კგ ინტრავენურად ყოველ 24 საათში

მესამე ვარიანტები

MSSA

ნაფცილინი: 1-2გ ინტრავენურად ყოველ 4 საათში ერთხელ

ან

MSSA

ოქსაცილინი: 1-2გ ინტრავენურად ყოველ 4 საათში ერთხელ

ან

MSSA

ცეფაზოლინი: 1 გ ინტრავენურად ყოველ 6-8 საათში

Vibrio vulnificus-ით გამოწვეული მე-2 ტიპის მანეკროზებელი ფასციიტი

Back
1-ლი რიგის – 

ქირურგიული ნეკრექტომია და ჰემოდინამიკური მხარდაჭერა

ნეკროზული ფასციიტი გადაუდებელი ქირურგიული ჩარევის საჭიროების მქონე დაავადებაა და სასურველია პაციენტის დაუყოვნებლად გადაყვანა საოპერაციოში სიცოცხლის უნარდაკარგული დაინფიცირებული ქსოვილების ქირურგიული ნეკრექტომიისათვის.[3]

ქირურგიული პროცედურის დროს, ქირურგიული განაკვეთები კეთდება ნეკროზის ხილული არეების მიღმა, მთლიანი ნეკროტული უბანი ექვემდებარება ამოკვეთას.[3]

ინტენსიური ჰემოდინამიკური მხარდაჭერა ინტრავენური ინფუზიის სახით ქირურგიული მართვის მნიშვნელოვანი ასპექტია.[2][3][5]

უმრავლეს შემთხვევებში საჭირო ხდება ქირურგიული შეფასების და ნეკრექტომიის ჩატარება, ხოლო მთლიანი ნეკროზული ქსოვილის ამოსაკვეთად შესაძლებელია საჭირო გახდეს რამდენიმე პროცედურა.[5]არ არსებობს ხელახალი ქირურგიული ჩარევის ოპტიმალური შუალედური დროის განსაზღვრის რაიმე სახელმძღვანელო. შეიძლება მიზანშეწონილი იყოს , სერიული ქირურგიული დამუშავება და გასუფთავება ყოველ 12-24 საათში , ვიდრე ნეკროზული ქსოვილი მინიმუმამდე არ შემცირდება ან არ ალაგდება სრულად.[2][3]

Back
პლიუს – 

ინტრავენური ანტიბიოტიკები

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

რისკფაქტორებია: ღვიძლის დაავადება, შაქრიანი დიაბეტი, თირკმლის ქრონიკული უკმარისობა და თირკმელზედა ჯირკვლის ქრონიკული უკმარისობა.[9]

პირველადი პარამეტრები

დოქსოციკლინი: 100მგ ინტრავენურად ყოველ 12 საათში.

--და--

ცეფტაზიდიმი: 2 გ ინტრავენურად ყოველ 8 სთ-ში

იყოს

ცეფტრიაქსონი: 2 გ ინტრავენურად, ყოველ 12-24 საათში ერთხელ

იყოს

ციპროფლოქსაცინი: 400მგ ინტრავენურად ყოველ 8-12 საათში.

Aeromonas hydrophila-ს მიერ გამოწვეული მე-2 ტიპის მანეკროზებელი ფასციიტი

Back
1-ლი რიგის – 

ქირურგიული ნეკრექტომია და ჰემოდინამიკური მხარდაჭერა

ნეკროზული ფასციიტი გადაუდებელი ქირურგიული ჩარევის საჭიროების მქონე დაავადებაა და სასურველია პაციენტის დაუყოვნებლად გადაყვანა საოპერაციოში სიცოცხლის უნარდაკარგული დაინფიცირებული ქსოვილების ქირურგიული ნეკრექტომიისათვის.[3]

ქირურგიული პროცედურის დროს, ქირურგიული განაკვეთები კეთდება ნეკროზის ხილული არეების მიღმა, მთლიანი ნეკროტული უბანი ექვემდებარება ამოკვეთას.[3]

ინტენსიური ჰემოდინამიკური მხარდაჭერა ინტრავენური ინფუზიის სახით ქირურგიული მართვის მნიშვნელოვანი ასპექტია.[2][3][5]

უმრავლეს შემთხვევებში საჭირო ხდება ქირურგიული შეფასების და ნეკრექტომიის ჩატარება, ხოლო მთლიანი ნეკროზული ქსოვილის ამოსაკვეთად შესაძლებელია საჭირო გახდეს რამდენიმე პროცედურა.[5]არ არსებობს ხელახალი ქირურგიული ჩარევის ოპტიმალური შუალედური დროის განსაზღვრის რაიმე სახელმძღვანელო. შეიძლება მიზანშეწონილი იყოს , სერიული ქირურგიული დამუშავება და გასუფთავება ყოველ 12-24 საათში , ვიდრე ნეკროზული ქსოვილი მინიმუმამდე არ შემცირდება ან არ ალაგდება სრულად.[2][3]

Back
პლიუს – 

ინტრავენური ანტიბიოტიკები

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

Aeromonas hydrophila-ს ინფექცია იწვევს მანეკროზებელ ფასციიტის პირებში, რომელთაც აქვთ იმუნოსუპრესირებული მდგომარეობა, დამწვრობა და ტრავმული დაზიანება წყლიან გარემოში.[10]

პირველადი პარამეტრები

დოქსოციკლინი: 100მგ ინტრავენურად ყოველ 12 საათში.

და

ციპროფლოქსაცინი: 400მგ ინტრავენურად ყოველ 8-12 საათში.

მეორეული ვარიანტები

დოქსოციკლინი: 100მგ ინტრავენურად ყოველ 12 საათში.

--და--

ცეფტრიაქსონი: 2 გ ინტრავენურად, ყოველ 12-24 საათში ერთხელ

იყოს

ცეფეპიმი: 2 გრ ინტრავენურად ყოველ 8-12 საათში

mucorales-ის მიერ გამოწვეული მე-2 ტიპის მანეკროზებელი ფასციიტი

Back
1-ლი რიგის – 

ქირურგიული ნეკრექტომია და ჰემოდინამიკური მხარდაჭერა

ნეკროზული ფასციიტი გადაუდებელი ქირურგიული ჩარევის საჭიროების მქონე დაავადებაა და სასურველია პაციენტის დაუყოვნებლად გადაყვანა საოპერაციოში სიცოცხლის უნარდაკარგული დაინფიცირებული ქსოვილების ქირურგიული ნეკრექტომიისათვის.[3]

ქირურგიული პროცედურის დროს, ქირურგიული განაკვეთები კეთდება ნეკროზის ხილული არეების მიღმა, მთლიანი ნეკროტული უბანი ექვემდებარება ამოკვეთას.[3]

ინტენსიური ჰემოდინამიკური მხარდაჭერა ინტრავენური ინფუზიის სახით ქირურგიული მართვის მნიშვნელოვანი ასპექტია.[2][3][5]

უმრავლეს შემთხვევებში საჭირო ხდება ქირურგიული შეფასების და ნეკრექტომიის ჩატარება, ხოლო მთლიანი ნეკროზული ქსოვილის ამოსაკვეთად შესაძლებელია საჭირო გახდეს რამდენიმე პროცედურა.[5]არ არსებობს ხელახალი ქირურგიული ჩარევის ოპტიმალური შუალედური დროის განსაზღვრის რაიმე სახელმძღვანელო. შეიძლება მიზანშეწონილი იყოს , სერიული ქირურგიული დამუშავება და გასუფთავება ყოველ 12-24 საათში , ვიდრე ნეკროზული ქსოვილი მინიმუმამდე არ შემცირდება ან არ ალაგდება სრულად.[2][3]

ნეკროზული ქსოვილის სრული მოცილების და საბოლოო დებრიდაციის შემდეგ, ჭრილობის უარყოფითი წნევით თერაპია შეიძლება გამოყენებული იყოს გრანულაციისა და შეხორცების ხელშეწყობის მიზნით.[15]

Back
პლიუს – 

სოკოს საწინააღმდეგო თერაპია

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

მიუხედავად იმისა, რომ მანეკროზებელი მუკორმიკოზი დიდწილად იმუნოკომპრომისულ პირებში გვხვდება, ინფექცია შესაძლოა იმუნოკომპეტენტურ პირებშიც განვითარდეს.[12][13][14]

პირველადი პარამეტრები

ამფოტერიცინ B ლიპიდური კომპლექსი: 5 მგ/კგ ინტრავენურად ყოველ 24 საათში ერთხელ

მეორეული ვარიანტები

იზავუკონაზოლი: 200 მგ ინტრავენურად/პერორალურად ყოველ 8 საათში ერთხელ 6 დამტვირთავი დოზის სახით, შემდგომ 200 მგ ყოველ 24 საათში ერთხელ (დამტვირთავი დოზის შემდეგ შემანარჩუნებელი დოზის გამოყენება დაიწყეთ 12-24 საათის შემდეგ)

მეტი
მიმდინარე

პერსისტიული კოსმეტიკური ან ფუნქციური დეფექტები ნეკრექტომიის შემდეგ

Back
1-ლი რიგის – 

რეკონსტრუქციული ქირურგია

დამხმარე ქირურგიული ჩარევები, როგორიცაა კოლოსტომია, ფურნიეს განგრენის შემთხვევაში ,ფეკალური კონტამინაციის თავიდან აცილების მიზნით, ან ტრაქეოსტომია სახე-კისრის არეში .ნეკროზული ფასციიტის შემთხვევაში , შეიძლება გამართლებული იყოს.[3][18]

თუ მანეკროზებელი ფასციტის გამო ჩატარებულ გავრცობილ ქირურგიულ ნეკრექტომიას შედეგად მოჰყვა ფუნქციური და კოსმეტიკური დეფექტების განვითარება, შესაძლოა საჭირო გახდეს რეკონსტრუქციული ქირურგიის ჩატარება.[3][Figure caption and citation for the preceding image starts]: მანეკროზებელი ფასციტის გვიანი ნიშნები გავრცობილი ცელულიტის, გამკვრივების, კანის ნეკროზის თანხლებით და ჰემორაგიული ბულების ფორმირებითFrom: Hasham S, Matteucci P, Stanley PRW, et al. Necrotising fasciitis. BMJ. 2005 Apr 9;330(7495):830-3 [Citation ends].com.bmj.content.model.Caption@749325a7

ხანგრძლივი ჰოსპიტალიზაციისა და განმეორებითი ქირურგიული ჩარევების შემდეგ გარკვეული პაციენტებისათვის ,შესაძლოა , საჭირო გახდეს ფიზიოთერაპია და რეაბილიტაცია .

back arrow

აირჩიეთ პაციენტების ჯგუფი ჩვენი რეკომენდაციების სანახავად

მიაქციეთ ყურადღება, რომ ფორმულაცია/შეყვანის გზა და დოზირება შეიძლება განსხვავებული იყოს მედიკამენტების დასახელების და ბრენდების, წამლების ფორმულარის ან გეოგრაფიული ადგილმდებარეობის მიხედვით. მკურნალობის შესახებ რეკომენდაციები სპეციფიკურია პაციენტის ჯგუფების მიხედვით. იხილეთ გაფრთხილება

ამ მასალის გამოყენება ექვემდებარება ჩვენს განცხადებას