მკურნალობის ალგორითმი

მიაქციეთ ყურადღება, რომ ფორმულა/შეყვანის გზა და დოზა შეიძლება განსხვავებული იყოს მედიკამენტების დასახელების და ბრენდის, ფორმულარის ან გეოგრაფიული ადგილმდებარეობის მიხედვით. მკურნალობის შესახებ რეკომენდაციები სპეციფიკურია პაციენტის ჯგუფების მიხედვით: იხილეთ გაფრთხილება

საწყისი

სავარაუდო ტოქსიკური შოკის სინდრომი

Back
1-ლი რიგის – 

დამხმარე თერაპია

ადრეული და დაუყოვნებელი მკურნალობა უნდა მოიცავდეს ენერგიულ რეჰიდრატაციას, ემპირიულ ანტიბიოტიკურ თერაპიას, რეფრაქტორული ჰიპოტენზიის ვაზოპრესორულ მხარდაჭერას, ჰემოდინამიკის ოპტიმიზაციას, წყაროს კონტროლს და ქირურგიულ დამუშავებას.

მასიური რეჰიდრატაცია ხშირად საჭიროა დიფუზური კაპილარული გაჟონვის ფენომენის და რეფრაქტორული ჰიპოტენზიის გამო. ვაზოპრესორი დოპამინის გამოყენება ასოცირებულია უფრო მაღალ სიკვდილიანობასთან და მეტ არითმიულ მოვლენებთან, ნორადრენალინის დანიშვნასთან შედარებით.[90]​ ინტრავენური კორტიკოსტეროიდები უნდა შეიყვანონ პაციენტებში ვაზოპრესორების მუდმივი მოთხოვნით ან ვაზოპრესორული რეფრაქტერული სეპტიური შოკით.[83]​ გაიარეთ კონსულტაცია სპეციალისტთან შესაბამისი ვაზოპრესორული რეჟიმებისა და დოზების შესახებ.

წყაროს კონტროლი სავალდებულოა, მათ შორის, რაიმე არსებული აბსცესების დრენაჟი და ტამპონის ამოღება, არსებობის შემთხვევაში.

პაციენტი დაუყოვნებლივ უნდა გადაიყვანონ სამკურნალოდ ინტენსიური თერაპიის ბლოკში.

Back
პლიუს – 

ემპირიული ანტიბიოტიკთერაპია

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

ანტიბიოტიკები უნდა დაიწყონ ემპირიულად, კულტურის შესახებ ანგარიშების მიღებამდე.

რეკომენდებული ემპირიული თერაპია არის კლინდამიცინი პლუს 1 შემდეგიდან: კარბაპენემი (მაგ., იმიპენემი/ცილასტატინი ან მეროპენემი); პენიცილინი ბეტა-ლაქტამაზას ინჰიბიტორთან ერთად (მაგ., ტიკარცილინი/კლავულანატის მჟავა ან პიპერაცილინი/ტაზობაქტამი); ან ვანკომიცინი (პენიცილინის მიმართ ალერგიების მქონე პაციენტებში).

სავარაუდო სტაფილოკოკური ტოქსიკური შოკის სინდრომის მქონე პაციენტებში რეკომენდებულია კლინდამიცინის და ვანკომიცინის გამოყენება.

შეიძლება საჭირო გახდეს დამატებითი ანტიბიოტიკები სუპერინფექციების სამკურნალოდ, რომლებსაც შეიძლება ადგილი ჰქონდეს.

პირველადი პარამეტრები

კლინდამიცინი: 900 მგ ინტრავენურად, ყოველ 8 საათში

--და--

იმიპენემ/ცილასტატინი: 500 მგ ინტრავენურად ყოველ 6 საათში

მეტი

იყოს

მეროპენემი: 1 გ ინტრავენურად ყოველ 8 საათში

იყოს

ტიკარცილინი/კლავულონის მჟავა: 3.1 გ ინტრავენურად ყოველ 4 საათში

მეტი

იყოს

პიპერაცილინი/ტაზობაქტამი: 4,5 გ ინტრავენურად ყოველ 6 სთ-ში

მეტი

იყოს

ვანკომიცინი: 15-20 მგ/კგ ინტრავენურად ყოველ 12 საათში

Back
განიხილე – 

ქირურგიული დამუშავება

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

სტრეპტოკოკური ტოქსიკური შოკის სინდრომის ეჭვის მქონე პაციენტების უმეტესობაში გათვალისწინებული უნდა იყოს ადრეული და დაუყოვნებელი ქირურგიული დებრიდინგი(ანუ მათ, ვისაც აღენიშნება ცხელება, ტკივილი, რბილი ქსოვილების შეშუპება და/ან ვეზიკულების და ბულების წარმოქმნა) ინფექციის შესაბამისი ქირურგიული კერით.

ინფიცირებული ქსოვილის, ფასციების ჩათვლით, ენერგიული ქირურგიული დადამუშავება აუცილებელი და სავალდებულოა, თუ იდენტიფიცირებულია პოტენციური ინფექციის ადგილი.

ხშირად საჭიროა ინფიცირებული ქსოვილის განმეორებითი და თანმიმდევრული ოპერაციული და საწოლთან დამუშავება, განსაკუთრებით, თუ ადგილი აქვს მანეკროზებელ ფასციიტს სტრეპტოკოკური დაავადების დროს.[63]

ქირურგიული დამუშავების გარდა, დაავადების პროგრესირების შეწყვეტისთვის შეიძლება საჭირო გახდეს ფასციოტომია ან ამპუტაცია.

მწვავე

დადასტურებული სტრეპტოკოკური ტოქსიკური შოკის სინდრომი

Back
1-ლი რიგის – 

კლინდამიცინი + ბენზილპენიცილინი ან ვანკომიცინი

ექსპერტების უმრავლესობის მიერ რეკომენდებულია კომბინირებული თერაპია ბენზილპენიცილინით და კლინდამიცინით.[95][96]

პაციენტებში, რომლებიც ალერგიულები არიან პენიცილინის მიმართ, ბენზილპენიცილინის ნაცვლად შეიძლება ვანკომიცინის გამოყენება

შეიძლება საჭირო გახდეს დამატებითი ანტიბიოტიკები სუპერინფექციების სამკურნალოდ, რომლებსაც შეიძლება ადგილი ჰქონდეს.

მკურნალობის ხანგრძლივობა ინდივიდუალური უნდა იყოს, განსაკუთრებით, თუ ღრმა ინფექციაა. თუ ადგილი აქვს ბაქტერიემიას, პაციენტს უნდა უმკურნალონ 14 დღის განმავლობაში. ჩვეულებრივ, მკურნალობა გრძელდება 14 დღის განმავლობაში ბოლო დადებითი კულტურის მიღებიდან ქირურგიული ჩარევის დროს.

პირველადი პარამეტრები

კლინდამიცინი: 900 მგ ინტრავენურად, ყოველ 8 საათში

--და--

ნატრიუმ ბენზილპენიცილინი: 1.2 გ ინტრავენურად ყოველ 4 საათში

იყოს

ვანკომიცინი: 15-20 მგ/კგ ინტრავენურად ყოველ 12 საათში

Back
პლიუს – 

ინტენსიური თერაპიის განყოფილების მხარდაჭერა.

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

ზოგადი ინტენსიური თერაპიის პრევენციული ღონისძიებები მოიცავს სტრესული წყლულის პროფილაქტიკას H2 ანტაგონისტებით ან პროტონ-ტუმბოს ინჰიბიტორებით, ღრმა ვენების თრომბოზის პროფილაქტიკას ჰეპარინით ან დაბალმოლეკულარული ჰეპარინით, კომპრესიული წინდები და ენტერალური კვება.[83][91][92]​​​​​

ამერიკის დიაბეტის ასოციაცია რეკომენდაციას უწევს გლუკოზის ზოგად მიზანს 7,8-დან 10,0 მმოლ/ლ-მდე (140-180 მგ/დლ) დიაბეტით კრიტიკულად დაავადებულ პაციენტებში, სასურველია ინსულინის ინფუზია პროტოკოლის გამოყენებით.[93] კამპანია "სეფსისის დაძლევა" რეკომენდაციას უწევს ვალიდური ინსულინის ინფუზიის პროტოკოლების გამოყენებას, გლუკოზის სამიზნე დონით <10 მმოლ/ლ (<180 მგ/დლ).[83]

მწვავე რესპირატორული დისტრეს სინდრომის მტკიცებულების მქონე პაციენტებმა უნდა მიიღონ ფილტვის დამცავი ვენტილაცია მაქსიმალური პლატოს წნევის <30 სმ H₂O და დასაშვები ჰიპერკაპნიის გამოყენებით ფილტვის დაზიანების შესაზღუდად.[94]

საწყისი დამხმარე თერაპია, როგორიცაა ენერგიული რეჰიდრატაცია, რეფრაქტორული ჰიპოტენზიის ვაზოპრესორული მხარდაჭერა, ჰემოდინამიკის ოპტიმიზაცია და ქირურგიული დამუშავება, რომელიც დაიწყო მიზეზის დადასტურებამდე, უნდა გაგრძელდეს. მასიური რეჰიდრატაცია ხშირად საჭიროა დიფუზური კაპილარული გაჟონვის ფენომენის და რეფრაქტორული ჰიპოტენზიის გამო. ვაზოპრესორი დოპამინის გამოყენება ასოცირებულია უფრო მაღალ სიკვდილიანობასთან და მეტ არითმიულ მოვლენებთან, ნორადრენალინის დანიშვნასთან შედარებით.[90]​ ინტრავენური კორტიკოსტეროიდები უნდა შეიყვანონ პაციენტებში ვაზოპრესორების მუდმივი მოთხოვნით ან ვაზოპრესორული რეფრაქტერული სეპტიური შოკით.[83]​ გაიარეთ კონსულტაცია სპეციალისტთან შესაბამისი ვაზოპრესორული რეჟიმებისა და დოზების შესახებ.

წყაროს კონტროლი სავალდებულოა, მათ შორის, რაიმე არსებული აბსცესების დრენაჟი და ტამპონის ამოღება, არსებობის შემთხვევაში.

Back
განიხილე – 

ინტრავენური იმუნოგლობულინი(IVIG)

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

სტრეპტოკოკული ტოქსიკური შოკის სინდრომის მკურნალობისთვის აგრეთვე შეიძლება IVIG დამატების გათვალისწინება, თუმცა მის ეფექტურობაზე მონაცემები ურთიერთსაწინააღმდეგოა.[109][110][111]

პირველადი პარამეტრები

ადამიანის ნორმალური იმუნოგლობულინი: 1 გ/კგ ინტრავენურად 1 დღეს, შემდგომ 0.5 გ/კგ 2 და 3 დღეს; ან 2 გ/კგ ინტრავენურად ერთი დოზის სახით

მეტი

დადასტურებული სტაფილოკოკური ტოქსიკური შოკის სინდრომი: მეტიცილინ-სენსიტიური

Back
1-ლი რიგის – 

კლინდამიცინი + ოქსაცილინი ან ნაფცილინი ან ვანკომიცინი

თუ მიკროორგანიზმი იდენტიფიცირებულია, როგორც მეტიცილინ-მგრძნობიარე Staphylococcus aureus, რეკომენდებულია კლინდაამიცინი პლუს ოქსიაცილინი ან ნაფცილინი.

პაციენტებში, რომლებიც ალერგიულები არიან პენიცილინის მიმართ, ოქსაცილინის ან ნაფცილინის ნაცვლად შეიძლება ვანკომიცინის გამოყენება

შეიძლება საჭირო გახდეს დამატებითი ანტიბიოტიკები სუპერინფექციების სამკურნალოდ, რომლებსაც შეიძლება ადგილი ჰქონდეს.

მკურნალობის ხანგრძლივობა ინდივიდუალური უნდა იყოს, განსაკუთრებით, თუ ღრმა ინფექციაა. თუ ადგილი აქვს ბაქტერიემიას, პაციენტს უნდა უმკურნალონ 14 დღის განმავლობაში. ჩვეულებრივ, მკურნალობა გრძელდება 14 დღის განმავლობაში ბოლო დადებითი კულტურის მიღებიდან ქირურგიული ჩარევის დროს.

პირველადი პარამეტრები

კლინდამიცინი: 900 მგ ინტრავენურად, ყოველ 8 საათში

--და--

ოქსაცილინი: 2გ ინტრავენურად 4 საათში ერთხელ

იყოს

ნაფცილინი: 2გ ინტრავენურად 4 საათში ერთხელ

იყოს

ვანკომიცინი: 15-20 მგ/კგ ინტრავენურად ყოველ 12 საათში

Back
პლიუს – 

ინტენსიური თერაპიის განყოფილების მხარდაჭერა.

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

ზოგადი ინტენსიური თერაპიის პრევენციული ღონისძიებები მოიცავს სტრესული წყლულის პროფილაქტიკას H2 ანტაგონისტებით ან პროტონ-ტუმბოს ინჰიბიტორებით, ღრმა ვენების თრომბოზის პროფილაქტიკას ჰეპარინით ან დაბალმოლეკულარული ჰეპარინით, კომპრესიული წინდები და ენტერალური კვება.[83][91][92] ამერიკის დიაბეტის ასოციაცია რეკომენდაციას უწევს გლუკოზის ზოგად მიზანს 7,8-დან 10,0 მმოლ/ლ-მდე (140-180 მგ/დლ) დიაბეტით კრიტიკულად დაავადებულ პაციენტებში, სასურველია ინსულინის ინფუზია პროტოკოლის გამოყენებით.[93] ​The Surviving Sepsis Campaign რეკომენდაციას უწევს ინსულინის ინფუზიის დადასტურებული პროტოკოლების გამოყენებას, რომლებიც მიზნად ისახავს სისხლში გლუკოზის დონეს <10 მმოლ/ლ (<180 მგ/დლ).[83]​ 

მწვავე რესპირატორული დისტრეს სინდრომის მტკიცებულების მქონე პაციენტებმა უნდა მიიღონ ფილტვის დამცავი ვენტილაცია მაქსიმალური პლატოს წნევის <30 სმ H₂O და დასაშვები ჰიპერკაპნიის გამოყენებით ფილტვის დაზიანების შესაზღუდად.[94]

საწყისი დამხმარე თერაპია, როგორიცაა ენერგიული რეჰიდრატაცია, რეფრაქტორული ჰიპოტენზიის ვაზოპრესორული მხარდაჭერა, ჰემოდინამიკის ოპტიმიზაცია და ქირურგიული დამუშავება, რომელიც დაიწყო მიზეზის დადასტურებამდე, უნდა გაგრძელდეს. მასიური რეჰიდრატაცია ხშირად საჭიროა დიფუზური კაპილარული გაჟონვის ფენომენის და რეფრაქტორული ჰიპოტენზიის გამო. ვაზოპრესორი დოპამინის გამოყენება ასოცირებულია უფრო მაღალ სიკვდილიანობასთან და მეტ არითმიულ მოვლენებთან, ნორადრენალინის დანიშვნასთან შედარებით.[90]​ ინტრავენური კორტიკოსტეროიდები უნდა შეიყვანონ პაციენტებში ვაზოპრესორების მუდმივი მოთხოვნით ან ვაზოპრესორული რეფრაქტერული სეპტიური შოკით.[83] გაიარეთ კონსულტაცია სპეციალისტთან ვაზოპრესორების შესაბამისი რეჟიმებისა და დოზების შესახებ.

წყაროს კონტროლი სავალდებულოა, მათ შორის, რაიმე არსებული აბსცესების დრენაჟი და ტამპონის ამოღება, არსებობის შემთხვევაში.

Back
განიხილე – 

მუპიროცინი ადგილობრივად

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

მუპიროცინით მკურნალობა შემოთავაზებულია ცხვირის სტაფილოკოკზე დადებითი კულტურის აღმოსაფხვრელად, მაგრამ არ არსებობს მონაცემები ამ პრაქტიკის მხადასაჭერად.

პირველადი პარამეტრები

მუპიროცინი ადგილობრივად: (2%) ნესტოებზე ორჯერ დღეში 5 დღის გამავლობაში

დადასტურებული სტაფილოკოკური ტოქსიკური შოკის სინდრომი: მეტიცილინ-რეზისტენტული

Back
1-ლი რიგის – 

კლინდამიცინი + ვანკომიცინი ან ლინეზოლიდი

თუ MRSA არის იდენტიფიცირებული, უნდა დაინიშნოს კომბინირებული თერაპია კლინდამიცინით და ვანკომიცინით ან ლინეზოლიდით.

შეიძლება საჭირო გახდეს დამატებითი ანტიბიოტიკები სუპერინფექციების სამკურნალოდ, რომლებსაც შეიძლება ადგილი ჰქონდეს.

მკურნალობის ხანგრძლივობა ინდივიდუალური უნდა იყოს, განსაკუთრებით, თუ ღრმა ინფექციაა. თუ ადგილი აქვს ბაქტერიემიას, პაციენტს უნდა უმკურნალონ 14 დღის განმავლობაში. ჩვეულებრივ, მკურნალობა გრძელდება 14 დღის განმავლობაში ბოლო დადებითი კულტურის მიღებიდან ქირურგიული ჩარევის დროს.

პირველადი პარამეტრები

კლინდამიცინი: 900 მგ ინტრავენურად, ყოველ 8 საათში

--და--

ვანკომიცინი: 15-20 მგ/კგ ინტრავენურად ყოველ 12 საათში

იყოს

ლინეზოლიდი: 600 მგ ინტრავენურად, 12 საათში ერთხელ

Back
პლიუს – 

ინტენსიური თერაპიის განყოფილების მხარდაჭერა.

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

ზოგადი ინტენსიური თერაპიის პრევენციული ღონისძიებები მოიცავს სტრესული წყლულის პროფილაქტიკას H2 ანტაგონისტებით ან პროტონ-ტუმბოს ინჰიბიტორებით, ღრმა ვენების თრომბოზის პროფილაქტიკას ჰეპარინით ან დაბალმოლეკულარული ჰეპარინით, კომპრესიული წინდები და ენტერალური კვება.[83][91][92] ამერიკის დიაბეტის ასოციაციის რეკომენდაციაა საერთო გლუკოზის მიზნობრივი მაჩვენებელი 7.8-დან 10.0 მმოლ/ლ (140-180 მგ/დლ) დიაბეტის მქონე კრიტიკულ მდგომარეობაში მყოფი პაციენტებისთვის, სასურველია ინსულინის ინფუზია პროტოკოლის მიხედვით.[93] კამპანია "სეფსისის დაძლევა" რეკომენდაციას უწევს ვალიდური ინსულინის ინფუზიის პროტოკოლების გამოყენებას, გლუკოზის სამიზნე დონით <10 მმოლ/ლ (<180 მგ/დლ).[83]

მწვავე რესპირატორული დისტრეს სინდრომის მტკიცებულების მქონე პაციენტებმა უნდა მიიღონ ფილტვის დამცავი ვენტილაცია მაქსიმალური პლატოს წნევის <30 სმ H₂O და დასაშვები ჰიპერკაპნიის გამოყენებით ფილტვის დაზიანების შესაზღუდად.[94]

საწყისი დამხმარე თერაპია, როგორიცაა ენერგიული რეჰიდრატაცია, რეფრაქტორული ჰიპოტენზიის ვაზოპრესორული მხარდაჭერა, ჰემოდინამიკის ოპტიმიზაცია და ქირურგიული დამუშავება, რომელიც დაიწყო მიზეზის დადასტურებამდე, უნდა გაგრძელდეს. მასიური რეჰიდრატაცია ხშირად საჭიროა დიფუზური კაპილარული გაჟონვის ფენომენის და რეფრაქტორული ჰიპოტენზიის გამო. ვაზოპრესორი დოპამინის გამოყენება ასოცირებულია უფრო მაღალ სიკვდილიანობასთან და მეტ არითმიულ მოვლენებთან, ნორადრენალინის დანიშვნასთან შედარებით.[90]​ ინტრავენური კორტიკოსტეროიდები უნდა შეიყვანონ პაციენტებში ვაზოპრესორების მუდმივი მოთხოვნით ან ვაზოპრესორული რეფრაქტერული სეპტიური შოკით.[83]​ გაიარეთ კონსულტაცია სპეციალისტთან შესაბამისი ვაზოპრესორული რეჟიმებისა და დოზების შესახებ.

წყაროს კონტროლი სავალდებულოა, მათ შორის, რაიმე არსებული აბსცესების დრენაჟი და ტამპონის ამოღება, არსებობის შემთხვევაში.

Back
განიხილე – 

მუპიროცინი ადგილობრივად

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

მუპიროცინით მკურნალობა შემოთავაზებულია ცხვირის სტაფილოკოკზე დადებითი კულტურის აღმოსაფხვრელად, მაგრამ არ არსებობს მონაცემები ამ პრაქტიკის მხადასაჭერად.

პირველადი პარამეტრები

მუპიროცინი ადგილობრივად: (2%) ნესტოებზე ორჯერ დღეში 5 დღის გამავლობაში

კლინიკური ტოქსიკური შოკის სინდრომი დადასტურებული კულტურების გარეშე

Back
1-ლი რიგის – 

ემპირიული ანტიბიოტიკოთერაპიის გაგრძელება

დადასტურებული კულტურების გარეშე კლინიკური ტოქსიკური შოკის სინდრომის მქონე პაციენტებმა უნდა გააგრძელონ ემპირიული თერაპიის მიღება.

შეიძლება საჭირო გახდეს დამატებითი ანტიბიოტიკები სუპერინფექციების სამკურნალოდ, რომლებსაც შეიძლება ადგილი ჰქონდეს.

მკურნალობის ხანგრძლივობა ინდივიდუალური უნდა იყოს, განსაკუთრებით, თუ ღრმა ინფექციაა. თუ ადგილი აქვს ბაქტერიემიას, პაციენტს უნდა უმკურნალონ 14 დღის განმავლობაში. ჩვეულებრივ, მკურნალობა გრძელდება 14 დღის განმავლობაში ბოლო დადებითი კულტურის მიღებიდან ქირურგიული ჩარევის დროს.

პირველადი პარამეტრები

კლინდამიცინი: 900 მგ ინტრავენურად, ყოველ 8 საათში

--და--

იმიპენემ/ცილასტატინი: 500 მგ ინტრავენურად ყოველ 6 საათში

მეტი

იყოს

მეროპენემი: 1 გ ინტრავენურად ყოველ 8 საათში

იყოს

ტიკარცილინი/კლავულონის მჟავა: 3.1 გ ინტრავენურად ყოველ 4 საათში

მეტი

იყოს

პიპერაცილინი/ტაზობაქტამი: 4,5 გ ინტრავენურად ყოველ 6 სთ-ში

მეტი

იყოს

ვანკომიცინი: 15-20 მგ/კგ ინტრავენურად ყოველ 12 საათში

Back
პლიუს – 

ინტენსიური თერაპიის განყოფილების მხარდაჭერა.

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

ზოგადი ინტენსიური თერაპიის პრევენციული ღონისძიებები მოიცავს სტრესული წყლულის პროფილაქტიკას H2 ანტაგონისტებით ან პროტონ-ტუმბოს ინჰიბიტორებით, ღრმა ვენების თრომბოზის პროფილაქტიკას ჰეპარინით ან დაბალმოლეკულარული ჰეპარინით, კომპრესიული წინდები და ენტერალური კვება.[83][91][92]ამერიკის დიაბეტის ასოციაცია რეკომენდაციას უწევს გლუკოზის ზოგად მიზანს 7,8-დან 10,0 მმოლ/ლ-მდე (140-180 მგ/დლ) დიაბეტით კრიტიკულად დაავადებულ პაციენტებში, სასურველია ინსულინის ინფუზია პროტოკოლის გამოყენებით.[93]​ Surviving Sepsis Campaign რეკომენდაციას უწევს ინსულინის ინფუზიის დადასტურებული პროტოკოლების გამოყენებას, რომლებიც მიზნად ისახავს სისხლში გლუკოზის დონეს <10 მმოლ/ლ (<180 მგ/დლ).[83]

მწვავე რესპირატორული დისტრეს სინდრომის მტკიცებულების მქონე პაციენტებმა უნდა მიიღონ ფილტვის დამცავი ვენტილაცია მაქსიმალური პლატოს წნევის <30 სმ H₂O და დასაშვები ჰიპერკაპნიის გამოყენებით ფილტვის დაზიანების შესაზღუდად.[94]

საწყისი დამხმარე თერაპია, როგორიცაა ენერგიული რეჰიდრატაცია, რეფრაქტორული ჰიპოტენზიის ვაზოპრესორული მხარდაჭერა, ჰემოდინამიკის ოპტიმიზაცია და ქირურგიული დამუშავება, რომელიც დაიწყო მიზეზის დადასტურებამდე, უნდა გაგრძელდეს. მასიური რეჰიდრატაცია ხშირად საჭიროა დიფუზური კაპილარული გაჟონვის ფენომენის და რეფრაქტორული ჰიპოტენზიის გამო. ვაზოპრესორი დოპამინის გამოყენება ასოცირებულია უფრო მაღალ სიკვდილიანობასთან და მეტ არითმიულ მოვლენებთან, ნორადრენალინის დანიშვნასთან შედარებით.[90] ინტრავენური კორტიკოსტეროიდები უნდა შეიყვანონ პაციენტებში ვაზოპრესორების მუდმივი მოთხოვნით ან ვაზოპრესორული რეფრაქტორული სეპტიური შოკით.[83]​ გაიარეთ კონსულტაცია სპეციალისტთან შესაბამისი ვაზოპრესორული რეჟიმებისა და დოზების შესახებ.

back arrow

აირჩიეთ პაციენტების ჯგუფი ჩვენი რეკომენდაციების სანახავად

მიაქციეთ ყურადღება, რომ ფორმულაცია/შეყვანის გზა და დოზირება შეიძლება განსხვავებული იყოს მედიკამენტების დასახელების და ბრენდების, წამლების ფორმულარის ან გეოგრაფიული ადგილმდებარეობის მიხედვით. მკურნალობის შესახებ რეკომენდაციები სპეციფიკურია პაციენტის ჯგუფების მიხედვით. იხილეთ გაფრთხილება

ამ მასალის გამოყენება ექვემდებარება ჩვენს განცხადებას