ეპიდემიოლოგია

ვაქცინის შემოღებამდე ყბაყურა იყო გავრცელებული ბავშვთა დაავადება, შემთხვევების ყველაზე დიდი რაოდენობა 5-9 წლის ბავშვებში დაფიქსირდა.[2]​ ყბაყურის იმუნიტეტის შესაფასებლად მსოფლიო სეროგამოკვლევების მიმოხილვამ აჩვენა, რომ 4-6 წლის ბავშვების 50% და 14-15 წლის ბავშვების 90% სეროპოზიტიური იყო, რაც მიუთითებს იმაზე, რომ თითქმის ყველა ადამიანი არავაქცინირებულ პოპულაციაში დაინფიცირდება. იმ ქვეყნებში, სადაც არ არის ვაქცინაცია ყბაყურის ვირუსის წინააღმდეგ, სიხშირე რჩება მაღალი, ეპიდემიის პიკს ყოველ 2-5 წელიწადში ერთხელ აღწევს.[3]

ევროპაში MMR ვაქცინის დანერგვამ გამოიწვია ყბაყურის შემთხვევების შემცირება; მაგალითად, ყბაყურა ფინეთში აღმოიფხვრა.[7] დიდ ბრიტანეთში შემთხვევები, როგორც წესი, გვხვდება ხანდაზმულ აუცრელ პოპულაციაში. 2019 წელს, ინგლისსა და უელსში დაფიქსირდა ყბაყურის ინფექციის 5718 ლაბორატორიულად დადასტურებული შემთხვევა, რაც ყველაზე მაღალი მაჩვენებელია 2009 წლის შემდეგ, 15 წლამდე ასაკის პაციენტების მხოლოდ 5% და 15-29 წლის ასაკის 75%.[8] დაფიქსირებული შემთხვევები უფრო დაბალი იყო 2020 წელს (3738 შემთხვევა, თითქმის ყველა პირველ კვარტალში) და 2021 წელს (დროებითი მონაცემებით მოხსენებულია 18 დადასტურებული შემთხვევა), სავარაუდოდ COVID-ის შეზღუდვების გამო.[8]

1967 წელს ყბაყურის ვაქცინის დანერგვის შემდეგ, დაავადების სიხშირე შეერთებულ შტატებში თავდაპირველად 99%-ით შემცირდა შემდგომში,ყბაყურის ეპიდემია დაფიქსირდა 1986-1987 წლებში იმ ადამიანებში, რომლებიც ადრე დაიბადნენ სკოლაში შესვლის სავალდებულო ვაქცინის მისაღებად.იწვევს ვაქცინაციის გაიდლაინების გადახედვას მცირეწლოვანი ბავშვებისა და კოლეჯის ასაკის მოზარდებისთვის.[9]​ ამას მოჰყვა ყბაყურის ისტორიულად დაბალი მაჩვენებელი და 2010 წლისთვის მისი აღმოფხვრის მიზანი.[10] თუმცა, 2006 წელს აშშ-ში 6584 ადამიანი იყო ყბაყურით (მატება 2005 წელს 314 შემთხვევისგან).[11] ამ შემთხვევების უმეტესობა დაფიქსირდა შუა დასავლეთში და გამოვლინდა 18-24 წლის ადამიანებში, რომლებიც სწავლობდნენ კოლეჯში. გარდა ამისა, შემთხვევების უმეტესობა დაფიქსირდა ვაქცინირებულ პირებში.[12] 2006 წლიდან მოყოლებული, რიცხვები მერყეობდა, 2012 წელს შემცირდა 229 -მდე და კვლავ მიაღწია პიკს 6000 -ზე მეტს, 2016 და 2017 წლებში.[11] 2020 წელს დაფიქსირებული შემთხვევების რაოდენობა მკვეთრად შემცირდა 2019 წელთან შედარებით (3780-დან 616-მდე შემცირდა), შესაძლოა, COVID-19 შეზღუდვების გამო, შემთხვევები დაბალი დარჩა 2021, 2022 და 2023 წლებში (154, 322 და 436, შესაბამისად). .[11]

მამაკაცებსა და ქალებში ყბაყურას პრევალენტობა თანაბარია. თუმცა, მამაკაცებს უფრო ხშირად აქვთ გართულებები, განსაკუთრებით ნევროლოგიური გართულებები.[2]

ამ მასალის გამოყენება ექვემდებარება ჩვენს განცხადებას