შემთხვევის ანამნეზი
შემთხვევის ანამნეზი
20 წლის სტუდენტი, რომელიც სხვამხრივ ჯანმრთელია და ანამნეზი უმნიშვნელოა, ექიმს მიმართავს ყბასთან და ლოყასთან ახლოს ორმხრივი მტკივნეული შეშუპების ჩივილით. იგი აღწერს "ყურის ტკივილს" და ამბობს, რომ უჭირს საკვების მიღება, ყლაპვა და საუბარი. პაციენტი იხსენებს, რომ შეშუპებამდე რამდენიმე დღით ადრე სუბფებრილური ცხელება და თავის ტკივილი აწუხებდა. ბავშვობაში მას გაუკეთდა წწყ ვაქცინის ერთი დოზა.
სხვა გამოვლინებები
ყბაყურას ინფექცია უსიმპტომოა შემთხვევათა 15-20%-ში.[3] ორქიტი არის ყბაყურის ყველაზე გავრცელებული სიმპტომატური გართულება, რომელიც გვხვდება პოსტპუბერტატულ მამაკაცთა 15-30%-ში, რომლებსაც აქვთ ყბაყურა.[2] ოოფორიტი აღინიშნება პოსტპუბერტატული ქალების 5%-ში, ასევე აღინიშნა მასტიტი.[2]
ასეპტიკური მენინგიტი სანერწყვე ჯირკვლების ყველაზე ხშირი გარე გართულებაა, თუმცა ხშირად უსიმპტომოდ მიმდინარეობს. ცერებროსპინალური სითხის პლეოციტოზი შეიძლება გამოვლინდეს სიმპტომატური ყბაყურის მქონე ადამიანების ნახევარში, მაგრამ მენინგეალური გაღიზიანების ნამდვილი სიმპტომები ვლინდება მხოლოდ 5%-დან 25%-მდე. 135 / 5,000ასეპტიური მენინგიტი 3-ჯერ უფრო ხშირად გვხვდება მამაკაცებში, ვიდრე ქალებში და შეიძლება განვითარდეს პაროტიტის ეპიზოდამდე, დროს ან მის შემდეგ[4] ზოგიერთ სერიაში, პაროტიტის არარსებობის შემთხვევაში, ადამიანების 50%-მდე განუვითარდა ყბაყურას მენინგიტი.[5]
ყბაყურის ინფექციის სხვა ნაკლებად გავრცელებული ცნს-ის გამოვლინებები მოიცავს ენცეფალიტს (დაახლოებით 0.1%-ში ყბაყურით), სიყრუეს, ცერებრულ ატაქსიას, სახის ნერვის დამბლას, განივი მიელიტს და გილენ-ბარეს სინდრომს.[6] პანკრეატიტი გვხვდება ყბაყურას შემთხვევათა დაახლოებით 4%-ში, ხშირად შედარებით მსუბუქად მიმდინარეობს.[2]
ამ მასალის გამოყენება ექვემდებარება ჩვენს განცხადებას