ღვიძლის აბსცესი

ფართოსპექტრის ანტიბიოტიკოთერაპია უნდა დაიწყოს ემპირიულად, როდესაც მოსალოდნელია ღვიძლის აბსცესი.[39]Hope WW, Vrochides DV, Newcomb WL, et al. Optimal treatment of hepatic abscess. Am Surg. 2008 Feb;74(2):178-82. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18306874?tool=bestpractice.com [40]Ng FH, Wong WM, Wong BC, et al. Sequential intravenous/oral antibiotic vs. continuous intravenous antibiotic in the treatment of pyogenic liver abscess. Aliment Pharmacol Ther. 2002 Jun;16(6):1083-90. http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1046/j.1365-2036.2002.01266.x/full http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12030949?tool=bestpractice.com

თავდაპირველი თერაპია უნდა იყოს მიმართული გრამ-დადებით, გრამ უარყოფით და ანაერობულ ორგანიზმებზე Bacteroides სახეობების ჩათვლით.[8]Johannsen EC, Sifri CD, Madoff LC. Pyogenic liver abscesses. Infect Dis Clin North Am. 2000 Sep;14(3):547-63. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10987109?tool=bestpractice.com [20]Feldman M, Friedman LS, Brandt LJ. Brandt. Sleisenger and fordtran's gastrointestinal and liver disease - 2​: pathophysiology, diagnosis, management. 11th ed. Elsevier; 2022.​​

ანტიბიოტიკების რეჟიმი, რომელიც როგორც წესი ფართო სპექტრისაა, სწრაფად უნდა დავიწყოთ, როდესაც პაციენტი მწვავედ ავად არის შოკის ნიშნებით ან მკურნალობას იტარებს თერაპიულ განყოფილებაში.

გამოყენებული უნდა იქნას ანტიბიოტიკები, რომლებიც ფარავს გრამუარყოფით ორგანიზმებს, მათ შორის პიპერაცილინი/ტაზობაქტამი მონოთერაპიის სახით; იმიპენემი/ცილასტატინის მონოთერაპია; მეროპენემის მონოთერაპია; ერტაპენემის მონოთერაპია; ან ერთ-ერთი ანტიბიოტიკი- ცეფეპიმიდი, ცეფტრიაქსონი, ლევოფლოქსაცინი ან ციპროფლოქსაცინი მეტრონიდაზოლთან ერთად.

როდესაც არის ბეტალაქტამურების მიმართ რეზისტენტობა ან შეუწყნარებლობა, შესაძლებელია ნებისმიერი ფთორქინოლონის გამოყენება ფთროქინოლონები არ უნდა იქნას გამოყენებული საწყისი ემპირიული თერაპიისას თუ ფთორქინოლებისადმი რეზისტენტული Escherichia coli აჭარბებს 10%-ს საავადმყოფოში ან ადგილობრივ საზოგადოებაში. ეს გვერდითი ეფექტები მოიცავს ტენდინიტს, მყესის გაგლეჯას, ართრალგიას, ნეიროპათიებს და სხვა ეფექტებს ძვალ-კუნთოვანი ან ნერვული სისტემის მხრივ.[42]European Medicines Agency. Quinolone- and fluoroquinolone-containing medicinal products. 19 March 2019 [internet publication]. https://www.ema.europa.eu/en/medicines/human/referrals/quinolone-fluoroquinolone-containing-medicinal-products

თუ პაციენტს აქვს რისკ-ფაქტორები ფართო სპექტრის ბეტა-ლაქტამაზას (ESBL) მაპროდუცირებელი ორგანიზმებისა, უნდა განიხილებოდეს კარბაპენემის ანტიბიოტიკებით მკურნალობა (მაგ., იმიპენემი/ცილასტატინი, მეროპენემი ან ერტაპენემი) კულტურის შედეგების მიღებამდე. ESBL- მაპროდუცირებელი ორგანიზმებს აქვთ ანტიბიოტიკების ფართო სპექტრის მიმართ რეზისტენტობა. ESBL-მაპროდუცირებელი ორგანიზმებით ინფიცირების რისკფაქტორებია: საავადმყოფოში ან ინტენსიურ თერაპიულ განყოფილებაში ხანგრძლივი გაჩერება; ცენტრალური ვენური კათეტერის, არტერიული კათეტერის ან საშარდე კათეტერის არსებობა; დაავადების მძიმე ფორმა; ჰემოდიალიზი, ფილტვის ხელოვნური ვენტილაცია; მუცლის ღრუს გადაუდებელი ოპერაცია, ნებისმიერი ანტიბიოტიკის წინასწარი მიღება; ნაწლავის კოლონიზაცია; და გასტროსტომიის ან ეიუნოსტომიის მილის გამოყენება.[43]Giamarellou H. Multidrug resistance in Gram-negative bacteria that produce extended-spectrum beta-lactamases (ESBLs). Clin Microbiol Infect. 2005 Jul;11(suppl 4):1-16. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15953019?tool=bestpractice.com [44]Jacoby GA, Munoz-Price LS. The new beta-lactamases. N Engl J Med. 2005 Jan 27;352(4):380-91. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15673804?tool=bestpractice.com

ანტიბიოტიკოთერაპიის ხანგრძლივობა დამოკიდებულია პაციენტის კლინიკურ მდგომარეობასა და დრენაჟის ადეკვატურობაზე. თავდაპირველად ინიშნება პარენტერალური თერაპია. თუ პაციენტის მდგომარეობა გაუმჯობესდა და ცხელება და ლეიკოციტოზი მოხსნილია, პაციენტი შეიძლება გადავიდეს ორალურ ანტიინფექციურ რეჟიმზე.[40]Ng FH, Wong WM, Wong BC, et al. Sequential intravenous/oral antibiotic vs. continuous intravenous antibiotic in the treatment of pyogenic liver abscess. Aliment Pharmacol Ther. 2002 Jun;16(6):1083-90. http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1046/j.1365-2036.2002.01266.x/full http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12030949?tool=bestpractice.com ანტი-ინფექციური აგენტების გაჩერება შესაძლებელია მხოლოდ იმ შემთხვევაში თუ კლინიკური სიმპტომები და ნიშნები შეჩერდება, მათ შორის თუ აღმოიფხვრება ცხელება და ლეიკოციტოზი და თუ მოხდება აბსცესის შესაბამისი დრენაჟი.[8]Johannsen EC, Sifri CD, Madoff LC. Pyogenic liver abscesses. Infect Dis Clin North Am. 2000 Sep;14(3):547-63. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10987109?tool=bestpractice.com შემდგომი ვიზუალიზაცია დაგეხმარებათ იმის დადგენაში, როდის შეიძლება შეწყდეს ანტიინფექციური აგენტების მიღება. ღვიძლის პიოგენური აბსცესის შემთხვევაში ანტიბიოტიკების მიღების ოპტიმალური ხანგრძლივობა უცნობია. მკურნალობის ხანგრძლივობა, როგორც წესი, მერყეობს 2-დან 6 კვირამდე, ამასთან შედარებით ხანგრძლივი კურსები გამოიყენება პაციენტებში, ჰიპერვირულენტური nbspKlebsiella pneumoniae-ით, იმუნოკომპრომისულ პირებში.[1]Lam JC, Stokes W. Management of pyogenic liver abscesses: contemporary strategies and challenges. J Clin Gastroenterol. 2023 Sep 1;57(8):774-81. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/37249909?tool=bestpractice.com ​ C-რეაქტიული ცილის მნიშვნელობების ნორმალიზება ასევე შეიძლება დაგვეხმაროს იმის განსაზღვრაში, თუ როდის შეიძლება შეწყდეს ანტიბიოტიკების მიღება.[28]Law ST, Li KK. Role of C-reactive protein in response-guided therapy of pyogenic liver abscess. Eur J Gastroenterol Hepatol. 2014 Feb;26(2):179-86. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24025976?tool=bestpractice.com ​ შემდგომი კვლევები საჭიროა ანტიბიოტიკებით მკურნალობის ოპტიმალური ხანგრძლივობის დასადგენად.

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

გარდა ამისა, რეკომენდებულია სეპტიკური შოკის ზოგადი მართვა, როგორიცაა რეჰიდრატაცია, ინტრავენურად სითხის გადასხმა და დამხმარე მოვლა.[41]Evans L, Rhodes A, Alhazzani W, et al. Surviving sepsis campaign: international guidelines for management of sepsis and septic shock 2021. Crit Care Med. 2021 Nov 1;49(11):e1063-143. https://www.doi.org/10.1097/CCM.0000000000005337 http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/34605781?tool=bestpractice.com

მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ყველა</strong> პაციენტისთვის შერჩეულ ჯგუფში

სასწრაფო დრენირება აუცილებელია თუ პაციენტი წარმოდგენილია შოკით ან მულტიორგანული დისფუნქციით.

მძიმე ფორმის ავადმყოფობის მქონე და მწვავე ფიზიოლოგიური და ქრონიკული ჯანმრთელობის შეფასების (APACHE) II ქულა ( ქულა რომელიც ახდენს თერაპიულ განყოფილებაში მყოფი პაციენტების ავადმყოფობის სიმძიმის კლასიფიკაციას) ≥15 ქულის მქონე პაციენტებს შესაძლოა სარგებელი ჰქონდეთ კანქვეშა დრენაჟთან შედარებით ქირურგიული რეზექციიდან.[54]Hsieh HF, Chen TW, Yu CY, et al. Aggressive hepatic resection for patients with pyogenic liver abscess and APACHE II score > or =15. Am J Surg. 2008 Sep;196(3):346-50. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18718219?tool=bestpractice.com

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

ვანკომიცინის დამატება განსახილველია ნებისმიერი პირველი რიგის (პირველადი) ანტიბიოტიკების ზემოთ ჩამოთვლილ რეჟიმზე თუ პაციენტი მძიმედ ავადაა, თუ მოსალოდნელია MRSA (მეთიცილინრეზისტენტული ოქროსფერი სტაფილოკოკი) ან რეზისტენტული ენტეროკოკი ან თუ აბსცესის სითხის გრამით წესის შეღებვისას არის გრამ დადებითი კოკი.

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

როდესაც ღვიძლის აბსცესი დიაგნოსტირდება იმუნოკომპრომისულ ან ნეიტროპენიურ პაციენტებში, დამატებითი ემპირული თერაპია უნდა გავითავალისწინოთ კანდიდას სახეობებისთვის. მნიშვნელოვანია ინფექციური დაავადების სპეციალისტისგან რჩევის მიღება ამ პაციენტის მართვის შესახებ.

შესაძლოა გამოყენებული იყოს სოკოს საწინააღმდეგო სხვადასხვა პრეპარატი, მათ შორის ექინოკანდინები (მაგ. კასპოფუნგინი, ანიდულაფუნგინი და მიკაფუნგინი) ან ფლუკონაზოლი. ფლუკონაზოლი რეკომენდებულია მხოლოდ იმ პაციენტებისთვის რომელთაც არა აქვთ აზოლური ფუნგიციდური თერაპიის გამოყენების ანამნეზი (მაგ. პაციენტები, რომლებიც პროფილაქტიკის მიზნით იღებდნენ სოკოს საწინააღმდეგო პრეპარატებს ძვლის ტვინის ტრასნპლანტაციისთვის)

მკურნალობის კურსი: ≥2 კვირა ინტრავენური თერაპია კლინიკური მიმდინარეობის მიხედვით.

ფართოსპექტრის ანტიბიოტიკოთერაპია უნდა დაიწყოს ემპირიულად, როდესაც მოსალოდნელია ღვიძლის აბსცესი.[39]Hope WW, Vrochides DV, Newcomb WL, et al. Optimal treatment of hepatic abscess. Am Surg. 2008 Feb;74(2):178-82. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18306874?tool=bestpractice.com [40]Ng FH, Wong WM, Wong BC, et al. Sequential intravenous/oral antibiotic vs. continuous intravenous antibiotic in the treatment of pyogenic liver abscess. Aliment Pharmacol Ther. 2002 Jun;16(6):1083-90. http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1046/j.1365-2036.2002.01266.x/full http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12030949?tool=bestpractice.com ​​სტაბილურ პაციენტებში ანტიბიოტიკოთერაპია შეიძლება გადაიდოს დრენაჟამდე ან ასპირაციამდე, თუ პროცედურა შეიძლება ჩატარდეს დიაგნოზის ეჭვის შემდეგ მალევე.

თავდაპირველი თერაპია უნდა იყოს მიმართული გრამ-დადებით, გრამ უარყოფით და ანაერობულ ორგანიზმებზე Bacteroides სახეობების ჩათვლით.[8]Johannsen EC, Sifri CD, Madoff LC. Pyogenic liver abscesses. Infect Dis Clin North Am. 2000 Sep;14(3):547-63. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10987109?tool=bestpractice.com ​[20]Feldman M, Friedman LS, Brandt LJ. Brandt. Sleisenger and fordtran's gastrointestinal and liver disease - 2​: pathophysiology, diagnosis, management. 11th ed. Elsevier; 2022.

ფთროქინოლონები არ უნდა იქნას გამოყენებული საწყისი ემპირიული თერაპიისას თუ ფთორქინოლებისადმი რეზისტენტული Escherichia coli აჭარბებს 10%-ს საავადმყოფოში ან ადგილობრივ საზოგადოებაში. ეს გვერდითი ეფექტები მოიცავს ტენდინიტს, მყესის გაგლეჯას, ართრალგიას, ნეიროპათიებს და სხვა ეფექტებს ძვალ-კუნთოვანი ან ნერვული სისტემის მხრივ.[42]European Medicines Agency. Quinolone- and fluoroquinolone-containing medicinal products. 19 March 2019 [internet publication]. https://www.ema.europa.eu/en/medicines/human/referrals/quinolone-fluoroquinolone-containing-medicinal-products

მას შემდეგ რაც დადგინდება ინფექციური ორგანიზმი კულტურაზე, შესაბამისი რეჟიმის მორგებაა შესაძლებელი. როდესაც არის ბეტალაქტამების მიმართ რეზისტენტობა ან შეუწყნარებლობა, შესაძლებელია ნებისმიერი ფთორქინოლონის გამოყენება.

ანტიბიოტიკოთერაპიის ხანგრძლივობა დამოკიდებულია პაციენტის კლინიკურ მდგომარეობასა და დრენაჟის ადეკვატურობაზე. თავდაპირველად ინიშნება პარენტერალური თერაპია. თუ პაციენტის მდგომარეობა გაუმჯობესდა და ცხელება და ლეიკოციტოზი მოხსნილია, პაციენტი შეიძლება გადავიდეს ორალურ ანტიინფექციურ რეჟიმზე.[40]Ng FH, Wong WM, Wong BC, et al. Sequential intravenous/oral antibiotic vs. continuous intravenous antibiotic in the treatment of pyogenic liver abscess. Aliment Pharmacol Ther. 2002 Jun;16(6):1083-90. http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1046/j.1365-2036.2002.01266.x/full http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12030949?tool=bestpractice.com ანტი-ინფექციური აგენტების გაჩერება შესაძლებელია მხოლოდ იმ შემთხვევაში თუ კლინიკური სიმპტომები და ნიშნები შეჩერდება, მათ შორის თუ აღმოიფხვრება ცხელება და ლეიკოციტოზი და თუ მოხდება აბსცესის შესაბამისი დრენაჟი.[8]Johannsen EC, Sifri CD, Madoff LC. Pyogenic liver abscesses. Infect Dis Clin North Am. 2000 Sep;14(3):547-63. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10987109?tool=bestpractice.com შემდგომი ვიზუალიზაცია დაგეხმარებათ იმის დადგენაში, როდის შეიძლება შეწყდეს ანტიინფექციური აგენტების მიღება. ღვიძლის პიოგენური აბსცესის შემთხვევაში ანტიბიოტიკების მიღების ოპტიმალური ხანგრძლივობა უცნობია. მკურნალობის ხანგრძლივობა, როგორც წესი, მერყეობს 2-დან 6 კვირამდე, ამასთან შედარებით ხანგრძლივი კურსები გამოიყენება პაციენტებში, ჰიპერვირულენტური nbspKlebsiella pneumoniae-ით, იმუნოკომპრომისულ პირებში.[1]Lam JC, Stokes W. Management of pyogenic liver abscesses: contemporary strategies and challenges. J Clin Gastroenterol. 2023 Sep 1;57(8):774-81. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/37249909?tool=bestpractice.com ​ C-რეაქტიული ცილის მნიშვნელობების ნორმალიზება ასევე შეიძლება დაგვეხმაროს იმის განსაზღვრაში, თუ როდის შეიძლება შეწყდეს ანტიბიოტიკების მიღება.[28]Law ST, Li KK. Role of C-reactive protein in response-guided therapy of pyogenic liver abscess. Eur J Gastroenterol Hepatol. 2014 Feb;26(2):179-86. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24025976?tool=bestpractice.com ​ შემდგომი კვლევები საჭიროა ანტიბიოტიკებით მკურნალობის ოპტიმალური ხანგრძლივობის დასადგენად.

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

აბსცესის უმეტესობისთვის, ანტიბიოტიკოთერაპიასთან ერთად მკურნალობის მნიშვნელოვანი ნაწილია დრენირება. ღვიძლის აბსცესისთვის, რომლის დიამეტრი <3 სმ არის, შესაძლოა მხოლოდ ანტიბიოტიკი იყოს საკმარისი აბსცესის სამკურნალოდ.[39]Hope WW, Vrochides DV, Newcomb WL, et al. Optimal treatment of hepatic abscess. Am Surg. 2008 Feb;74(2):178-82. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18306874?tool=bestpractice.com

აბსცესის დრენაჟი შესაძლებელია ნემსით ასპირაციით (ყველაზე ხშირად რადიოგრაფიული ვიზუალიზაციური დახმარებით), მუდმივი კათეტერის მოთავსებით ( ყველაზე ხშირად რადიოგრაფიული ვიზუალიზაციური დახმარებით), ღია ან ლაპარასკოპიული ქირურგიული დრენაჟით, აბსცესის ქირურგიული რეზექციით ან ედნოსკოპიური დრენაჟით (ინფექციის ბილიური წარმომავლობის შემთხვევაში).

დრენაჟის პროცედურის არჩევანი დამოკიდებულია რამდენიმე ფაქტორზე, მათ შორისაა აბსცესის ზომა, ადგილმდებარეობა და კომპლექსურობა.

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

როდესაც ღვიძლის აბსცესი დიაგნოსტირდება იმუნოკომპრომისულ ან ნეიტროპენიურ პაციენტებში, დამატებითი ემპირული თერაპია უნდა გავითავალისწინოთ კანდიდას სახეობებისთვის. მნიშვნელოვანია ინფექციური დაავადების სპეციალისტისგან რჩევის მიღება ამ პაციენტის მართვის შესახებ.

შესაძლოა გამოყენებული იყოს სოკოს საწინააღმდეგო სხვადასხვა პრეპარატი, მათ შორის ექინოკანდინები (მაგ. კასპოფუნგინი, ანიდულაფუნგინი და მიკაფუნგინი) ან ფლუკონაზოლი. ფლუკონაზოლი რეკომენდებულია მხოლოდ იმ პაციენტებისთვის რომელთაც არა აქვთ აზოლური ფუნგიციდური თერაპიის გამოყენების ანამნეზი (მაგ. პაციენტები, რომლებიც პროფილაქტიკის მიზნით იღებდნენ სოკოს საწინააღმდეგო პრეპარატებს ძვლის ტვინის ტრასნპლანტაციისთვის)

მკურნალობის კურსი: ≥2 კვირა ინტრავენური თერაპია კლინიკური მიმდინარეობის მიხედვით.

ალტერნატიული ანტიბიოტიკების გამოყენება შესაძლებელია წამლის მიმართ რეზისტენტული ან გრამუარყოფითი პათოგენების არსებობის ეჭვის შემთხვევაში. ანტიბიოტიკები, რომლებიც ფარავს გრამუარყოფით ორგანიზმებს, მოიცავს პიპერაცილინს/ტაზობაქტამს, ტიკარცილინს/კლავულანის მჟავას, იმიპენემს/ცილასტატინს, მეროპენემს, ერტაპენემს და ცეფეპიმს მეტრონიდაზოლთან ერთად.

კარბაპენემის ანტიბიოტიკი (მაგ., იმიპენემი/ცილასტატინი, მეროპენემი ან ერტაპანემი) უნდა განიხილებოდეს ფართო სპექტრის ბეტა-ლაქტამაზას მაპროდუცირებელი ორგანიზმების რისკფაქტორებთან ერთად. რისკ ფაქტორებია: საავადმყოფოში ან ინტენსიურ თერაპიულ განყოფილებაში ხანგრძლივი გაჩერება; ცენტრალური ვენური კათეტერის, არტერიული კათეტერის ან საშარდე კათეტერის არსებობა; დაავადების მძიმე ფორმა; ჰემოდიალიზი, ფილტვის ხელოვნური ვენტილაცია; მუცლის ღრუს გადაუდებელი ოპერაცია, ნებისმიერი ანტიბიოტიკის წინასწარი მიღება; ნაწლავის კოლონიზაცია; და გასტროსტომიის ან ეიუნოსტომიის მილის გამოყენება.[43]Giamarellou H. Multidrug resistance in Gram-negative bacteria that produce extended-spectrum beta-lactamases (ESBLs). Clin Microbiol Infect. 2005 Jul;11(suppl 4):1-16. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15953019?tool=bestpractice.com [44]Jacoby GA, Munoz-Price LS. The new beta-lactamases. N Engl J Med. 2005 Jan 27;352(4):380-91. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15673804?tool=bestpractice.com

თუ განიხილება ამებური აბსცესი (არა როგორც სავარაუდო დიაგნოზი, მაგრამ როგორც ღვიძლის აბსცესის სხვა გამომწვევი ინფექციური მიზეზების თანმხლები), ანტიბიოტიკის რეჟიმი უნდა მოიცავდეს მეტრონიდაზოლს. ეს უპირატესია ტინიდაზოლის გამოყენებისას, ვინაიდან მეტრონიდაზოლი აგრეთვე ფარავს ანაერობულ პათოგენებს.

ანტიბიოტიკოთერაპიის ხანგრძლივობა დამოკიდებულია პაციენტის კლინიკურ მდგომარეობასა და დრენაჟის ადეკვატურობაზე. თავდაპირველად ინიშნება პარენტერალური თერაპია. თუ პაციენტის მდგომარეობა გაუმჯობესდა და ცხელება და ლეიკოციტოზი მოხსნილია, პაციენტი შეიძლება გადავიდეს ორალურ ანტიინფექციურ რეჟიმზე.[40]Ng FH, Wong WM, Wong BC, et al. Sequential intravenous/oral antibiotic vs. continuous intravenous antibiotic in the treatment of pyogenic liver abscess. Aliment Pharmacol Ther. 2002 Jun;16(6):1083-90. http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1046/j.1365-2036.2002.01266.x/full http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12030949?tool=bestpractice.com ანტი-ინფექციური აგენტების გაჩერება შესაძლებელია მხოლოდ იმ შემთხვევაში თუ კლინიკური სიმპტომები და ნიშნები შეჩერდება, მათ შორის თუ აღმოიფხვრება ცხელება და ლეიკოციტოზი და თუ მოხდება აბსცესის შესაბამისი დრენაჟი.[8]Johannsen EC, Sifri CD, Madoff LC. Pyogenic liver abscesses. Infect Dis Clin North Am. 2000 Sep;14(3):547-63. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10987109?tool=bestpractice.com შემდგომი ვიზუალიზაცია დაგეხმარებათ იმის დადგენაში, როდის შეიძლება შეწყდეს ანტიინფექციური აგენტების მიღება. ღვიძლის პიოგენური აბსცესის შემთხვევაში ანტიბიოტიკების მიღების ოპტიმალური ხანგრძლივობა უცნობია. მკურნალობის ხანგრძლივობა, როგორც წესი, მერყეობს 2-დან 6 კვირამდე, ამასთან შედარებით ხანგრძლივი კურსები გამოიყენება პაციენტებში, ჰიპერვირულენტური nbspKlebsiella pneumoniae-ით, იმუნოკომპრომისულ პირებში.[1]Lam JC, Stokes W. Management of pyogenic liver abscesses: contemporary strategies and challenges. J Clin Gastroenterol. 2023 Sep 1;57(8):774-81. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/37249909?tool=bestpractice.com ​ C-რეაქტიული ცილის მნიშვნელობების ნორმალიზება ასევე შეიძლება დაგვეხმაროს იმის განსაზღვრაში, თუ როდის შეიძლება შეწყდეს ანტიბიოტიკების მიღება.[28]Law ST, Li KK. Role of C-reactive protein in response-guided therapy of pyogenic liver abscess. Eur J Gastroenterol Hepatol. 2014 Feb;26(2):179-86. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24025976?tool=bestpractice.com ​ შემდგომი კვლევები საჭიროა ანტიბიოტიკებით მკურნალობის ოპტიმალური ხანგრძლივობის დასადგენად.

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

ვანკომიცინის ჩართვა შესაძლებელია, როდესაც პაციენტი არ პასუხოს პირველი რიგის ანტიბიოტიკებს, როდესაც გრამის წესით შეღებვა ავლენს გრამ დადებით კოკს ან როდესაც მოსალოდნელია რეზისტენტული ენტეროკოკური ან სტაფილოკოკური ინფექცია.

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

აბსცესის უმეტესობისთვის, ანტიბიოტიკოთერაპიასთან ერთად მკურნალობის მნიშვნელოვანი ნაწილია დრენირება. ღვიძლის აბსცესისთვის, რომლის დიამეტრი <3 სმ არის, შესაძლოა მხოლოდ ანტიბიოტიკი იყოს საკმარისი აბსცესის სამკურნალოდ.[39]Hope WW, Vrochides DV, Newcomb WL, et al. Optimal treatment of hepatic abscess. Am Surg. 2008 Feb;74(2):178-82. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18306874?tool=bestpractice.com

აბსცესის დრენაჟი შესაძლებელია ნემსით ასპირაციით (ყველაზე ხშირად რადიოგრაფიული ვიზუალიზაციური დახმარებით), მუდმივი კათეტერის მოთავსებით ( ყველაზე ხშირად რადიოგრაფიული ვიზუალიზაციური დახმარებით), ღია ან ლაპარასკოპიული ქირურგიული დრენაჟით, აბსცესის ქირურგიული რეზექციით ან ედნოსკოპიური დრენაჟით (ინფექციის ბილიური წარმომავლობის შემთხვევაში).

დრენაჟის პროცედურის არჩევანი დამოკიდებულია რამდენიმე ფაქტორზე, მათ შორისაა აბსცესის ზომა, ადგილმდებარეობა და კომპლექსურობა.

დამატებითი მკურნალობა, რომელიც რეკომენდებულია <strong>ზოგიერთი</strong> პაციენტისთვის შერჩეული ჯგუფიდან

როდესაც ღვიძლის აბსცესი დიაგნოსტირდება იმუნოკომპრომისულ ან ნეიტროპენიურ პაციენტებში, დამატებითი ემპირული თერაპია უნდა გავითავალისწინოთ კანდიდას სახეობებისთვის. მნიშვნელოვანია ინფექციური დაავადების სპეციალისტისგან რჩევის მიღება ამ პაციენტის მართვის შესახებ.

შესაძლოა გამოყენებული იყოს სოკოს საწინააღმდეგო სხვადასხვა პრეპარატი, მათ შორის ექინოკანდინები (მაგ. კასპოფუნგინი, ანიდულაფუნგინი და მიკაფუნგინი) ან ფლუკონაზოლი. ფლუკონაზოლი რეკომენდებულია მხოლოდ იმ პაციენტებისთვის, რომელთაც არა აქვთ აზოლური ფუნგიციდური თერაპიის გამოყენების ანამნეზი (მაგ. პაციენტები, რომლებიც პროფილაქტიკის მიზნით იღებდნენ სოკოს საწინააღმდეგო პრეპარატებს ძვლის ტვინის ტრასნპლანტაციისთვის).

მკურნალობის კურსი: ≥2 კვირა ინტრავენური თერაპია კლინიკური მიმდინარეობის მიხედვით.